Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
During a survey on fungi associated with decline symptoms on grapevine cultivars growing in Kurdistan region of Iraq, several isolates of Botryosphaeria species were encountered. All isolates were identified as Botryosphaeria parva Pennycook and Samuels. Pathogenicity test for isolate DKI 1 was performed on two cultivars, Taefi and Rashmew. Under greenhouse conditions, one-year grape rooted cuttings were inoculated with the pathogen isolate by two methods, injecting the spore suspension into the green shoots and by artificial inoculation of wounded shoots with mycelial mat. The highest canker length (15.0 mm) was produced after four months on the shoots of the Taife cultivar artificially inoculated with mycelial mat of the pathogen. Under field conditions, two methods of inoculation were adopted, wounding the green shoots and drilling a hole in the arms of mature vine, followed by inoculation with mycelial mat. The highest canker length (11.17 mm) was obtained after 5 months on wounded shoots of the Rashmew cultivar and with a significant difference from the Taefi cultivar. The pathogen caused a reduction in fresh and dry weight of green shoots and roots compared with the non-inoculated control. This is the first report on B. parva in Iraq.
PL
W trakcie prowadzenia badań nad grzybami związanymi z symptomami zamierania gatunków winorośli rosnących w regionie Kurdystan w Iraku natrafiono na kilka izolatów gatunków z rodzaju Botryosphaeria. Wszystkie izolaty oznaczono jako Botryosphaeria parva Pennycook i Samuels. Na dwóch odmianach, ‘Taefi’ i ‘Rashmew’, wykonano test patogeniczności dla izolatu DKI 1. W warunkach szklarniowych jednoroczne ukorzenione sadzonki winorośli inokulowano izolatem patogena przy użyciu dwóch metod: wstrzykując zawiesinę zarodników grzyba w zielone pędy oraz poprzez sztuczną inokulację naciętych pędów za pomocą grzybni. Nekroza o największej długości (15,0 mm) powstała po czterech miesiącach na pędach odmiany Taife sztucznie inokulowanych grzybnią patogena. W warunkach polowych przyjęto dwie metody inokulacji: nacięcie zielonych pędów oraz wywiercenie dziurki w gałęziach dojrzałej winorośli, po czym dokonano inokulacji grzybnią. Nekrozę o największej długości (11,17 mm) uzyskano po 5 miesiącach na naciętych pędach odmiany Rashmew, przy czym różnica w stosunku do odmiany Taefi była istotna. Patogen spowodował zmniejszenie świeżej i suchej masy pędów zielonych i korzeni w porównaniu z nieokulowaną kontrolą. Jest to pierwsze doniesienie na temat grzyba B. parva w Iraku.
EN
The present study reports the frequent isolation of the two date palm pathogens Thielaviopsis paradoxa (de Seynes) Hohn and T. punctulata (Hennebert) Paulin, Harrington et McNew from soil of date palm plantations at Elx, south-east Spain, using dilution plate, direct soil plating or by soil treatment either with acetic acid or phenol. The two species showed a high isolation rate. T. punctulata detected from all samples (100% isolation rate), whereas, T. paradoxa showed 52% isolation rate. Total fungal colony count, ranged from 1.1×105-6 x105, CFU/g dry soil. Out of these, T. punculata comprised between 0.2-3.2% and T. paradoxa, between 0.5-4.4%. Both species were characterized by development of thick-walled aleuroconidia either singly (T. punctulata) or in chains (T. paradoxa) in addition to the phialoconidia. The widespread occurrence of the two pathogens in soil may contribute to the possibility of infection of newly transplanted offshoots of date palms.
PL
Niniejsza praca dotyczy dwóch patogenów palmy daktylowej - Thielaviopsis paradoxa (de Seynes) Hohn i T. punctulata (Hennebert) Paulin, Harrington i McNew, pochodzących z gleby plantacji palmy daktylowej w Elx, w południowo-wschodniej Hiszpanii. Patogeny izolowano przy wykorzystaniu metody rozcieńczeń płytkowych, bezpośredniego wykładania na płytki ziemi lub traktowania ziemi kwasem octowym albo fenolem. Obydwa gatunki miały wysoki wskaźnik izolacji. T. punctulata był wykryty we wszystkich próbach (100% izolacji), a T. paradoxa w 52% izolacji. Ogólna liczba kolonii grzybów wahała się w granicach 1,1 × 105-6 × 105 jednostek wytwarzających kolonie/1 g suchej ziemi. Z nich, T. punctulata stanowił 0,2-3,2%, a T. paradoxa 0,5-4,4%. Obydwa gatunki charakteryzowały się wytwarzaniem grubościennych aureokonidiów, pojedynczo (T. punctulata) lub w łańcuszkach (T. paradoxa), w dodatku do fialokonidiów. Szeroko rozpowszechnione występowanie obydwóch patogenów w ziemi może przyczyniać się do możliwości infekowania nowo przesadzanych sadzonek przybyszowych palm daktylowych.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.