The ongoing process of economical and political regionalization (interpreted as the growing role of regions in the national structures of governance), has modified the perception of the role of nation states and reconfigured the structure of competences on every level of political power. In the economic policy, one can observe the growing role of innovation policy as the most important tool for strengthening competitiveness of European countries and regions. It is also reflected in reorientation of European policies for periods 2007–2013 as well as 2014–2020, highlighting more and more clearly the aspiration of catalyzing the process of knowledge-based economy building, economizing innovative and creative resources and strengthening the innovation systems. The aim of this paper is to attempt to define the importance of regional dimension of innovation policy. It outlines the evolution of tools and instruments within this policy, indicates new direction of the challenges and scope of European Community actions in this field, set out under the Europe 2020 Strategy.
Prezentowany artykuł zawiera analizę istoty i roli strategii w zarządzaniu rozwojem jednostki terytorialnej. Jest także próbą wkomponowania planowania strategicznego w strukturę strategicznego zarządzania rozwojem terytorium. Przedstawione w artykule podejście podkreśla, że opracowanie strategii jest kluczowym ogniwem w procesie zarządzania rozwojem jednostki terytorialnej, ale nie jest zarazem celem samym w sobie. Zredukowanie podejścia strategicznego jedynie do etapu opracowania strategii, bez przejścia do kolejnego etapu - zarządzania operacyjnego (wdrażania strategii) jest najczęściej popełnianym błędem w strategicznym zarządzaniu rozwojem jednostki terytorialnej. Strategia staje się wtedy jedynie opracowaniem studialnym.
EN
The paper presents the issue and role of strategy in managing the development of a territorial unit. It starts with the presentation of particular elements of the strategic process of a territorial unit management. Further part of the article points at the basic functions of strategy and presents the most common methodological mistakes made in the strategic approach to managing the development of a territorial unit. Working out the strategy is a key factor in the process of managing a territorial unit’s development, but at the same time is not a final stage for local authorities. Limitation of a strategic approach only to the stage of elaboration the strategy, without taking the next step - operational management (implementation of the strategy) is the most often made mistake in strategic management of a territorial unit’s development. In such a case the strategy remains only a theoretical concept and planning activity, instead of being a constant and dynamic instrument of the development management.
Inteligentna specjalizacja to nowy paradygmat budowania przewagi konkurencyjnej europejskich regionów, eksponujący terytorialny charakter rozwoju. Jest on odpowiedzią na niedorozwój sektora B+R, nieefektywność wydatków publicznych oraz słabnącą innowacyjność europejskiej gospodarki, skutkującą pogłębiającym się dystansem względem światowych potęg gospodarczych. Inteligentna specjalizacja jest zarazem nowym paradygmatem kształtowania regionalnej polityki innowacyjnej, dążącym do wyeliminowania dotychczasowych barier i niepowodzeń w budowaniu zdolności innowacyjnych regionów. Koncepcja inteligentnych specjalizacji regionalnych zaproponowana została wraz z nową wizją rozwoju Unii Europejskiej w Strategii Europa 2020. Celem artykułu jest analiza strategii budowania inteligentnych specjalizacji w polskich regionach. Artykuł pokazuje idee tej koncepcji i eksponuje jej nowatorstwo, by na tak określonej podbudowie pokazać polskie doświadczenia i dylematy w kreowaniu inteligentnego rozwoju regionalnego. Uwaga skupiona jest na identyfikacji obszarów specjalizacji, metod ich wyborów i problemów związanych z tworzeniem polityki ich rozwoju.
EN
Smart specialization is a new paradigm of building a competitive advantage of European regions, exposing the territorial nature of economic development. It is a response to the underdevelopment of R&D sector, inefficiencies in public spending in this sphere, and weakening European the innovativeness of the European economy, resulting in growing development gap between Europe and other parts of the world. Smart specialization is also a new way of shaping the regional innovation policy, aiming to eliminate existing barriers and failures in building innovation capacity of regions. The concept of smart regional specialization was proposed along with a new vision of the development of the European Union’s Europe 2020 Strategy. The purpose of this article is to analyze strategies for building smart specialization in Polish regions. The article shows the ideas of this concept and exposes its novelty, the so-determined to show the Polish foundation of experience and dilemmas in the creation of regional smart growth. It focuses especially on the identification the areas of specialization, methods for their choices and ways of implementation.
This article is a new voice in the debate on the future of nature conservation in Poland. It develops the subject of grass-roots initiatives in the context of the most important contemporary challenges related to area-based nature conservation. In this context, the article introduces land trusts - one of the tools that seems to meet the expectations of social organisations involved in environmental protection. The article's description of the potential place of land trusts in the Polish system of nature conservation is complemented by a review of the seed forms currently emerging without systemic support and by an analysis of the methods used in other countries to finance such initiatives. The research methods used for this type of analysis are heuristic methods based on a comprehensive literature review and a detailed analysis of practical examples and solutions. In conclusion, this article confirms the validity of conducting further research on land trusts as a possible complement to the nature conservation system in Poland.
PL
Niniejszy artykuł stanowi nowy głos w debacie dotyczącej przyszłości systemu ochrony przyrody w Polsce. Rozwija on wątek inicjatyw oddolnych w kontekście najważniejszych współczesnych wyzwań związanych z obszarową ochroną przyrody przybliżając jednocześnie w tym kontekście land trusty – jedno z narzędzi, które wydaje się spełniać społeczne oczekiwania. Znajdujący się w artykule opis potencjalnego miejsca land trustów w polskim systemie ochrony przyrody został uzupełniony o przegląd form zalążkowych powstających obecnie oddolnie, bez systemowego wsparcia oraz o analizę stosowanych w innych krajach sposobów finansowania tego typu inicjatyw. Metody badawcze stosowane przy tego typu szerokich, postulatywnych analizach to metody heurystyczne, bazujące na wielowątkowym przeglądzie literatury oraz szczegółowej analizie praktycznych przykładów i rozwiązań. W podsumowaniu niniejszego artykułu potwierdzono zasadność prowadzenia dalszych badań nad land trustami jako możliwym uzupełnieniem systemu ochrony przyrody w Polsce.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.