Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The causal agents of leaves and pods spot-pot of peas and field peas in the Olsztyn district was the fungus Phoma medicaginis var. pinodella. Investigated isolates of P. medicaginis var. pinodella differed by macroscopic and microscopic features. From diseases leaves and pods of peas and field peas obtained also saprophytic fungi among which Alternaría altérnala, Botrytis cinerea, Cladosporium cladosporioides, Epicoccum purpurascens, Stemphylium botryosum, Sordaria fimicola and mycelia sterilia were dominated. In the study on the identification and distribution of pathotypes of P. medicaginis var. pinodella six pathotypes were identified among which pathotype 3 were dominated. The identified pathotypes differed by macroscopic and microscopic features.
PL
Z nekrotycznych plam na liściach i strąkach grochu oraz peluszki oprócz głównego sprawcy zgorzelowej plamistości P. medicaginis var. pinodella, licznie wyosobniono również grzyby saprofityczne, a szczególnie gatunki: Alternaría altérnala, Botrytis cinerea, Cladosporium cladosporioides, Epicoccum purpurascens, Stemphylium botryosum, Sordaria fimicola oraz grzybnie nie owocujące. Stwierdzono różnice liczbowe i gatunkowe w mikoflorze zasiedlającej nekrozy na liściach i strąkach grochu oraz zasiedlającej porażone rośliny peluszki. Przez wszystkie lata badań z nekroz na liściach wyosobniono więcej gatunków grzybów saprofitycznych w porównaniu ze strąkami grochu i peluszki. Badane kultury grzyba P. medicaginis var. pinodella różniły się cechami makro i mikroskopowymi w zależności od podłoża i pochodzenia. Patogeniczny gatunek grzyba P. medicaginis var. pinodella jest zróżnicowany biologicznie na sześć patotypów. Groch jak i peluszka w latach badań 1976-1978 porażane były głównie przez patotypy 1,2 i 3 o niższej agresywności. Wirulentne patotypy 4,5 i 6 P. medicaginis var. pinodella oznaczono tylko wśród izolatów wyosobnionych z porażonych roślin grochu i peluszki pochodzących z monokultury i z poletka testowego, corocznie sztucznie zakażanego materiałem infekcyjnym. Badane patotypy P. medicaginis var. pinodella różniły się cechami makro i mikroskopowymi (liniowym przyrostem grzybni wegetatywnej, intensywnością zarodnikowania oraz wymiarami piknidiów i zarodników konidialnych).
PL
Celem wytypowania z uprawianych w Polsce odmian grochu i peluszki form mniej podatnych na porażenie przez A. pisi oceniono w polu, ze szczególnym uwzględnieniem poletka testowego z monokulturą, 43 odmiany grochu i peluszki oraz 6 rodów hodowlanych grochu. Do mniej podatnych na porażenie przez A. pisi zarówno na poletkach hodowlanych, gdzie stosowano prawidłowe zmianowanie jak i przy uprawie grochu i peluszki w monokulturze należały odmiany grochu: Bartel, Birte, Borek, Cebeco, Finale i Paloma.W analogicznych badaniach przeprowadzonych w laboratorium i szklarni oceniono podatność odmian grochu i peluszki na porażenie przez patotypy 2 i 4 A. pisi. Do mniej wrażliwych należały odmiany grochu: Bartel, Cebeco, Finale i Paloma.
EN
The aim of the work was to find the plants resistant to Ascochyta pisi causing leaf and spot-pot of peas and field peas. Fourty five cultivars of peas and field peas and 6 breeding materials were tested in field in the period 1975-1978. Cultivars: Bartel, Birte, Borek, Cebeco, Finale and Paloma were to be less susceptible. In laboratory and greenhouse conditions peas and field peas cultivares were examined for susceptible to pathotypes 2 and 4 of Ascochyta pisi. The results obtained proved that cultivars: Borel, cebeco, Finale and Paloma wereto be less susceptible to two pathotypes of Ascochyta pisi.
EN
The aim of the work was to find plants resistant to Ascochyta pinodes causing leaf and pod spot-pot of peas and field peas. Fourty five cultivars of peas and field peas and 6 breeding materials were tested in the field in the period 1975-1979 on artificially inoculated field plots. Cultivars: Bartel. Birte, Bodil, Borek, Jubilat, Karo, Meteor, Rondo and Zólty Pomorski were to found be less susceptible. In laboratory and greenhouse conditions pea and field pea cultivars were examined for susceptibility, to pathotypes 3 and 5 of Ascochyta pinodes. The results obtained proved that cultivars: Bartel, Birte, Bodil, Borek, Jubilat. Karo. Meteor. Rondo and Żółty Pomorski to be less susceptible to two padiotypes of Ascochyta pinodes.
PL
Celem pracy było zbadanie podatności odmian grochu i peluszki na porażenie przez grzyb Ascochyta pinodes, powodujący plamistość zgorzelową liści i strąków. Przetestowano 45 odmian grochu i peluszki oraz 6 rodów hodowlanych w warunkach polowych w latach 1975-1979 na poletkach sztucznie inokulowanych. Odmiany Bartel, Birte, Boild, Borek, Jubilat. Karo, Meteor, Rondo i Żółty Pomorski okazały się mniej wrażliwe na patogena. W warunkach laboratoryjnych i szklarniowych odmiany grochu i peluszki były testowane na wrażliwość patotypów 3 i 5 Ascochyta pinodes. Wyniki badań potwierdziły, że odmiany wyżej wymienione były mniej wrażliwe na badane 2 patotypy Ascochyta pinodes.
EN
The causal agent of leaf and pods spot-pot of peas and field peas in the Olsztyn district was the fungus Ascochyta pinodes (Jones). Investigated isolates of A. pinoides different by macroscopic and microscopic features. From diseased leaves and pods of peas and field peas saprophytic fungi were also obtained. Among them Alternaria alternata, Cladosporium cladosporioides, Epicoccum purpurascens, Stemphylium botryosum, Sordaria fimicola and mycelia sterilia were dominant. In the study on the identificadon and distribution of pathotypes of A. pinodes (Jones) six pathotypes were identified among which pathotypes 3 dominated. The identified pathotypes differed by macroscopic and microscopic features.
PL
Z nekrotycznych plam na liściach i strąkach grochu oraz peluszki oprócz głównego sprawcy plamistości zgorzelowej A. pinodes (Jones), licznie wyosabniano również grzyby saprofityczne, a szczególnie gatunki: Alternaria alternata, Cladosporium cladosporioides, Epicoccum purpurascens, Stamphylium botryosum. Sordaria fimicola oraz grzybnie nie zarodnikujące. Stwierdzono również różnice gatunkowe w mikoflorze zasiedlającej nekrozy na liściach i strąkach grochu oraz zasiedlającej porażone rośliny peluszki. Przez wszystkie lata badań z nekroz na liściach wyosabniano więcej gatunków grzybów saprofitycznych w porównaniu ze strąkami grochu i peluszki. Badane kultury grzyba A. pinodes (Jones) różniły się cechami makro i mikroskopowymi w zależności od położenia i pochodzenia. Patogeniczny gatunek grzyba A. pinodes (Jones) jest zróżnicowany biologicznie na sześć patotypów. Groch jak i peluszka w latach badań 1976-1978 porażane były głównie przez patotypy 1. 2 i 3 o niższej agresywności. Wirulentne patotypy 4.5 i 6 A. pinodes (Jones) oznaczono tylko wśród izolatów wyosobnionych z porażonych roślin grochu i peluszki pochodzących z monokultury i z poletka testowego, corocznie sztucznie zakażanego materiałem infekcyjnym Badane patotypy A. pinodes (Jones) różniły się cechami makro i mikroskopowymi (liniowym przyrostem grzybni wegetatywnej, intensywnością zarodnikowania oraz wymiarami piknidiów i zarodników konidialnych).
PL
Celem wytypowania z uprawianych w Polsce odmian grochu i peluszki form mniej podatnych na porażenie przez P. medicaginis var. pinodella oceniono w polu, ze szczególnym uwzględnieniem poletka testowego, gdzie groch i peluszkę uprawiano przez siedem lat w monokulturze oraz sztucznie zakażano materiałem infekcyjnym, 43 odmiany grochu i peluszki oraz 6 rodów hodowlanych. Do mniej podatnych na porażenie przez P. medicaginis var. pinodella zarówno na poletkach objętych prawidłowym zmianowaniem oraz na poletku testowym należały odmiany grochu: Jubilat, Paloma, Proteus, Utadowskij Jubilejnyj i peluszki: Fioletowa, Nieznanicka oraz Rosacrone. W analogicznych badaniach przeprowadzonych w laboratorium i w szklarni oceniono podatność odmian grochu i peluszki na porażenie przez patotypy 3 i 5 Phoma medicaginis var. pinodella. Mniejszą podatnością na porażenie przez patotypy 3 i 5 tego grzyba charakteryzowały się odmiany: Auralia, Finale, Flavanda, Jubilat, Paloma, Proteus, Uladowskij Jubilejnyj, Nieznanicka i Rosacrone.
EN
The aim of the work was to find the plants resistant to Phoma medicaginis var. pinodella causing leaf spot-pot of peas and field peas. Fourty five cultivars of peas and field peas and 6 breeding materials were tested in field in the period 1975-1978 on artificially inoculated field plots. Cultivars: Jubilat,Paloma, Proteus, Uładowskij Jubilejnyj, Fioletowa, Nieznanicka and Rosacrone were to be less susceptible. In laboratory and greenhouse conditions peas and field peas cultivars were examined for susceptible to pathotypes 3 and 5 of Phoma medicaginis var. pinodella. The results obtained proved that cultivars: Auralia, Finale, Flavanda, Jubilat, Paloma, Proteus, Uladowskij Jubilejnyj, Nieznanicka and Rosacrone were to be less susceptible to two pathotypes of P. medicaginis var. pinodella.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.