Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 Herba Polonica

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Naturalne srodki slodzace w swietle dopuszczalnosci ich do spozycia w Polsce i krajach Unii Europejskiej

100%

Kowalowski P. , Kowalowska M. , Stanowska K. , Burczyk J.

nr 1-2

105-114

Natural sweeteners occuring in plants are substances which are alternative to sucrose, which is commonly known as a table sugar. They evoke less side-effects and usually they are less caloric than sugar. From the chemical point of view, they are polyols (sugar alcohols), flavonoid glycosides and peptides as well as diterperpenoid and triterpenoid glycosides. The degree of sweetness of the above mentioned sweet products, in comparison to sucruse which sweetness is established as 1 by agreement, e.g.: glycyrrhizin 50-100, stevioside 300, neohesperidin 2000, thaumatin 3000. Natural sweeteners are marked with a block letter E which is followed by a number, for example: mannitol (E 421), sorbitol (E 420).These symbols are the same in Poland as well as in all Europan Union countries. Currently sweeteners which are present on the Polish market were approved by the Ministry of Health in a decree from December 27, 2000 (Dz. U. from February 2, 2001, No.9/72; with further changes), which is in accordance with UE regulations. Obtaining natural sweeteners is very important for diabetic therapy. Isolating them by using traditional methods is usually not profitable enough and require a large amount of plant material. If this is the case, the methods of genetic engineering seem to be a better solution to this problem. It is possible to add genes responsible for producing sweetener to plants which originally do not contain them. By changing genetic material of some plants, it is also possible to increase the production of a sweetener.

Naturalne środki słodzące to związki pochodzenia roślinnego o zastosowaniu alternatywnym do sacharozy, znanej powszechnie jako cukier. Związki te wykazują często mniej działań niepożądanych i na ogól mniejszą kaloryczność od cukru. Pod względem chemicznym są to poliole, glikozydy diterpenowe i triterpenowe, glikozydy flawonoido- we oraz peptydy. Stopień słodkości naturalnych środków słodzących względem sacharozy, której słodkość umownie przyjęto jako równą jedności, przedstawia się w następujący sposób np.: gli- cyryzyna 50-100, stewiozyd 300, neohesperydyna 2000, taumatyna 3000. Związki te określone są jednakowymi symbolami, zarówno w Polsce i krajach Unii Europejskiej, w postaci litery E i następującej po niej liczby, np. mannitol (E 421), sorbitol (E 420). Obecnie środki dopuszczone do obrotu w Polsce określone zostały w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 27 grudnia 2000 r. (Dz. U. z dnia 5 lutego 2001 r. Nr. 9, poz. 72; wraz z późniejszymi zmianami), które jest zgodne z przepisami obowiązującymi w krajach Unii Europejskiej.Pozyskiwanie naturalnych środków słodzących ma duże znaczenie dla terapii cukrzycy. Izolowanie tych środków metodami klasycznymi wymaga dużej ilości surowca i często jest mało wydajne. Postępów w tej dziedzinie oczekuje się dzięki metodom inżynierii genetycznej. Możliwe jest wprowadzenie dodatkowych genów odpowiedzialnych za produkcję danego słodzika do roślin, które wcześniej takiego genu nie zawierały. Rośliny transgeniczne mogą również zwiększyć ilość produkowanego słodzika, poprzez zmianę materiału genetycznego.

Preliminary report about cytostatic activity of the fern Phegopteris vulgaris Mett. (Polypodiaceae)

75%

Burczyk J. , Gawron A. , Smietana B. , Terminska-Pabis K. , Ryszka F. , Kowalowski P.

nr 2

95-100

Badano wpływ wodnego, etanolowego i chloroformowego wyciągu z nadziemnych części paproci (Phegopteris vulgaris Mett.) na proliferację in vitro komórek raka szyjki macicy (HeLa S3). Stwierdzono, że wszystkie badane wyciągi w stężeniach 10 - 500 Hg/ml hamowały wzrost komórek nowotworowych. Największą cytostatyczną aktywność posiadał wyciąg chloroformowy, mniejszą etanolowy, a najmniejszą wyciąg wodny. Wyciąg wodny z paproci w stężeniu 500 ug/ml oraz wyciąg chloroformowy w stężeniu 60 (ug/ml powodowały obumieranie hodowanych komórek. Wyciągi z paproci zaburzały także przebieg mitozy, przejawiający się m.in. nagromadzaniem się w hodowli komórek w stadium metafazy. Przeprowadzona dotychczasowa analiza wyciągów z paproci (metodą GC-MS) pozwoliła na identyfikację ponad dwudziestu związków obecnych w wyciągach. Pozostałe substancje będą sukcesywnie badane.

The cytotoxic affect of aqueous, ethanolic and chloroformie extract from the above ground parts of the fern Phegopteris vulgaris Mett. on the human cervical uteri cancer cells (HeLa S3) in vitro was evaluated. It was concluded that fern extracts at the concentrations 10 - 500 (ug/ml inhibited cancer cells growth. The cytostatic activity decreases in order: chloroformie > ethanolic > aqueous extract. The aqueous extract from fern at concentration 500 (ug/ml and chloroformie extract at concentration 60 ug/ml was lethal for the cells. Moreover, the fern extracts influenced the course of mitosis in the cells. An increase in the number of cells in metaphase were observed in the cultures with the extracts. GC-MS analyses allowed till now on the identification of above twenty substances present at all fern extracts.