Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Znaczenie badania rentgenowskiego stawu biodrowego u dzieci z bólem biodra i obraz radiologiczny w wybranych patologiach nienowotworowych

100%

Stopa J. , Klęba J. , Truszkiewicz A. , Guz W.

Inżynier i Fizyk Medyczny

|

2022

|

tom Vol. 11, nr 2

99--107

PL

U dzieci z podejrzeniem patologii stawów biodrowych w algorytmie postępowania nadal są uwzględniane badania rentgenowskie. Badania rentgenowskie są pomocne w obrazowaniu, gdyż w zakresie diagnostyki układu kostnego charakteryzują się wysokimi wskaźnikami skuteczności rozpoznawczej. Mimo że badania rentgenowskie związane są z niewielką lub umiarkowaną dawką promieniowania jonizującego, wykonując je u dzieci, należy szczególnie uwzględniać metody ograniczania narażenia na promieniowanie rentgenowskie. Wśród nieprawidłowości stawów biodrowych u najmłodszych dzieci istotną patologią jest dysplazja stawu biodrowego. Do częstszych chorób, które mogą przebiegać z obrazem zajęcia stawów biodrowych w badaniu rentgenowskim, należą także przemijające zapalenie błony maziowej, choroba Perthesa (młodsze dzieci) i młodzieńcze złuszczenie głowy kości udowej (starsze dzieci).

EN

In children with suspected hip joint pathology, X-ray examinations are still included in the management algorithm. X-ray examinations are helpful in imaging, as they are characterized by high rates of recognition efficiency in the diagnosis of the skeletal system. Although X-ray examinations are associated with a low or moderate dose of ionizing radiation, when performing them in children, special consideration should be given to the methods of limiting exposure to x-rays. Among the abnormalities of the hip joints in the youngest children, hip dysplasia is a significant pathology. Transient synovitis, Perthes’ disease (younger children), and juvenile slipped capital femoral epiphysis (older children) are also among the more common diseases that may be associated with an X-ray changes of the hip joints.

2

Wrodzone zaburzenia struktury ciała modzelowatego w obrazie rezonansu magnetycznego

100%

Klęba J. , Stopa J. , Guz W.

Inżynier i Fizyk Medyczny

|

2023

|

tom Vol. 12, nr 1

79--85

PL

Ciało modzelowate jest największą strukturą spoidłową mózgu. Rozwój ciała modzelowatego w okresie płodowym przebiega intensywnie pomiędzy 8-20 tygodniem ciąży. Po narodzinach następuje równolegle rozwój kory mózgowej oraz mielinizacja aksonów przebiegających przez ciało modzelowate, a zwiększanie objętości ciała modzelowatego postępuje aż do okresu dorosłości. Zaburzenie procesu kształtowania może prowadzić do całkowitej lub częściowej agenezji ciała modzelowatego. Zaburzenia struktury ciała modzelowatego mogą być następstwem zaburzeń rozwojowych, dysplazji neuroektomezodermalnej (fakomatozy), zaburzeń neurometabolicznych, chorób demielinizacyjnych, infekcji i zapalenia, zmian naczyniowych, nowotworów, uszkodzeń pourazowych, jak i jatrogennych. Wczesnej oceny struktury ciała modzelowatego można dokonać nieinwazyjnie przy użyciu USG prenatalnego. Po narodzinach zaburzenia ciała modzelowatego mogą ujawnić się w USG przezciemiączkowym, tomografii komputerowej (TK) głowy oraz badaniu metodą rezonansu magnetycznego (MR). Jednak to MR jest zalecaną metodą do dokładnej oceny ciała modzelowatego. W pracy przedstawiono obrazy MR przypadków agenezji i dysgenezji ciała modzelowatego, jak również zaburzenia struktury ciała modzelowatego w przebiegu NF1, zespołu Sturge-Webera, adrenoleukodystrofii (X-ALD), stwardnienia rozsianego, ADEM, zespołu Marchiafavy-Bignamiego, boreliozy z Lyme, podostrego stwardniającego zapalenia opon mózgowych (SSPE), zmian niedokrwiennych, malformacji tętniczo-żylnej, glejaka wielopostaciowego, glejakowatości mózgu, chłoniaka mózgu, guzów przerzutowych, rozlanego uszkodzenia aksonalnego (DAI), poszerzenia przestrzeni Virchowa-Robina oraz w przejściowym obrzęku.

EN

The corpus callosum is the largest commissural structure of the brain. The development of the corpus callosum in the fetal period proceeds intensively between the 8th and 20th week of pregnancy. After birth, there is parallel development of the cerebral cortex and myelination of the axons running through the corpus callosum, and the increase in the volume of the corpus callosum continues into adulthood. Disruption of the shaping process can lead to complete or partial agenesis of the corpus callosum. Disturbances in the structure of the corpus callosum may result from developmental disorders, neuroectomesodermal dysplasia (phacomatosis), neurometabolic disorders, demyelinating diseases, infections and inflammation, vascular changes, neoplasms, post-traumatic and iatrogenic injuries. Early assessment of the structure of the corpus callosum can be done non-invasively using prenatal ultrasound. After birth, abnormalities of the corpus callosum may be revealed by transfontanelle ultrasound, computed tomography (CT) scan of the head, and magnetic resonance imaging (MRI). However, it is MRI that is the recommended method for accurate evaluation of the corpus callosum. The paper presents MR images of cases of agenesis and dysgenesis of the corpus callosum, as well as disorders of the structure of the corpus callosum in the course of NF1, Sturge-Weber syndrome, adrenoleukodystrophy (X-ALD), multiple sclerosis, ADEM, Marchiafava-Bignami syndrome, Lyme borreliosis, subacute sclerosing meningitis (SSPE), ischemic lesions, arteriovenous malformation, glioblastoma multiforme, cerebral glioma, cerebral lymphoma, metastatic tumors, diffuse axonal injury (DAI), dilation of the Virchow-Robin space, and transient edema.

3

Znaczenie protonowej spektroskopii rezonansu magnetycznego (1H MRS) w wybranych chorobach neurodegeneracyjnych mózgowia

88%

Sokół D. , Szmyt K. , Stopa J. , Truszkiewicz A. , Guz W.

Inżynier i Fizyk Medyczny

|

2021

|

tom Vol. 10, nr 2

147--155

PL

Ze względu na rosnącą liczbę osób starszych i coraz częstsze występowanie, choroby neurodegeneracyjne stanowią obecnie istotny problem kliniczny. Diagnostyka różnicowa tych chorób jest trudna, dlatego stale prowadzone są badania w poszukiwaniu markerów sugerujących pewne rozpoznanie choroby. Wśród metod diagnostycznych bardzo pomocne są badania obrazowe, zwłaszcza rezonans magnetyczny, w tym zaawansowane techniki, takie jak protonowa spektroskopia rezonansu magnetycznego. Protonowa spektroskopia rezonansu magnetycznego pozwala w bezinwazyjny sposób ocenić skład neurometabolitów ośrodkowego układu nerwowego, co dostarcza kluczowych informacji, które mogą pomóc w postawieniu trafnej diagnozy. Dzięki stale prowadzonym badaniom klinicznym jej rola w diagnostyce chorób neurodegeneracyjnych rośnie. W niniejszym opracowaniu przedstawione zostaną wyniki dostępnych i aktualnych badań, dotyczących zmian w protonowej spektroskopii rezonansu magnetycznego, w najczęściej spotykanych w warunkach klinicznych chorobach neurodegeneracyjnych.

EN

Neurodegenerative diseases are currently a major diagnostic challenge due to the growing number of elderly people and more frequent occurrence of these diseases. The differential diagnosis between all these diseases is very difficult; therefore many clinical trials are conducted in searching of markers suggesting a certain diagnosis of the disease. Among the diagnostic methods, diagnostic imaging methods are very helpful, especially magnetic resonance imaging, including advanced techniques such as proton magnetic resonance spectroscopy. Proton magnetic resonance spectroscopy allows for a non-invasive assessment of neurometabolite profiles, which provides relevant information that can help in accurate diagnosis. With new clinical trials, its role in the diagnosis of neurodegenerative diseases becomes more important. This paper presents the results of available and recent clinical trials on changes in proton magnetic resonance spectroscopy in the most common clinical neurodegenerative diseases.