Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Płeć w społeczeństwie, ekonomii i polityce

100%

Kaczmarek P.

Refleksje. Pismo naukowe studentów i doktorantów WNPiD UAM

|

2011

|

nr 4

101-104

2

Jeden Bóg – wiele imion. Teologiczne interpretacje imienia Bożego w chrześcijaństwie oraz islamie

100%

Kaczmarek P.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2021

|

tom 30

|

nr 1

49-62

EN

Since the Second Vatican Council, the question of dialogue between Christianity and Islam has taken a special development. The Church tried to get to know Islam in various ways. One of the questions arising from the output of the dialogue is as follows – are we talking about the same God or another? The article considers this issue. First, it is discussed the meaning of God’s name in the Bible, especially in the Old Testament. Then the topic of meaning of God’s name in Islam was taken up. It is complemented by the Christian message about Jesus Christ. It is in him that God makes his name definitively complete. Therefore, it should be emphasized that the interpretation of God’s nam eis different in Christianity and Islam.

3

Wierzenia i obrzędy plemienne źródłemreligiologicznych inspiracji –. rozważania na podstawie myśli teologicznejks. prof. Tadeusza Dajczera

100%

Kaczmarek P.

Warszawskie Studia Teologiczne

|

2019

|

tom 32

|

nr 2

122-137

EN

Human existence comprises of both the vertical and the horizontal dimensions. The former opens the human being to the supernatural, while the latter is of no less significance for the peoples of primitive religions. Primary cultures discovered their identity in the cosmic dimension. This was connected with special initiation rites that opened man to the reality of the sacred. Fr. Tadeusz Dajczer devoted much of his scientific research to the study of beliefs and rites of primitive religions, especially those cultivated among North American Indians. The role of myth has been made closer for a better understanding of the issues discussed, through which, its symbolism, introduces man into the subjective dimension of reality. A very important thing to note is the agrarian revolution that took place during the Neolithic period. Thanks to this, it gave human societies a more settled way of life. This helped in the observation of nature and its natural cycles of birth and death. In turn, it made people aware that they live in a time of constant repetition of cycles. The guiding thought is the motivation of life and vitality, in which the man of primitivereligions tried to incorporate by special rites of initiation.

4

Czy Awerroes był awerroistą?

100%

Kaczmarek P.

Studia Philosophiae Christianae

|

2013

|

tom 49

|

nr 2

79-94

PL

XIII wiek w Europie obfitował w wiele aktywnych nurtów filozoficznych. Jeden z nich, ruch związany z odkrytym na nowo Arystotelesem, zgromadził wokół siebie grupę ludzi zwanych „awerroistami”. Bardzo szybko tenże nurt zaczęto kojarzyć z Awerroesem, filozofem muzułmańskim z XII wieku. Powyższy artykuł podejmuje analizę filozofii Awerroesa, w celu dowiedzenia, że bezpośrednie łączenie imienia Awerroesa z nurtem awerroizmu stanowi zbyt duże uproszczenie. Artykuł opracowuje ten problem na różnych płaszczyznach. Głównymi źródłami podjętych tu rozważań są dwa dzieła Ibn Ruszda: Fasl al.-makal i Al.-Kaszf an manahidż al.-adilla. Pierwsze zagadnienie dotyczy wolnej woli i pojęcia determinizmu. Poruszany przez awerroistów problem predestynacji, Awerroes umieścił między dwoma skrajnościami: okazjonalizmem i determinizmem. Filozof z Kordoby dowodził, że człowiek nie jest bytem całkowicie zdeterminowanym, ale porusza się według pewnych reguł i korzysta z łaski Bożej, by te reguły wypełnić. W kolejnej części artykułu pada pytanie o problem duszy. Awerroiści twierdzili, że dusza ludzka jest śmiertelna i umiera wraz z ciałem. Uważali, że istnienie jedna wspólna dusza dla całego rodzaju ludzkiego. Ale to nie była teoria Awerroesa. Badając pisma tego filozofa, łatwo dowieść, że wierzył on w istnienie po śmierci indywidualnych dusz ludzkich, w życiu, które nastąpi po zmartwychwstaniu. Ostatnia z omawianych spraw dotyczy zagadnienia tzw. „podwójnej prawdy”. Zwolennicy tej teorii uważali, że istnieją dwie niezależne drogi wiodące ku prawdzie: teologiczna i filozoficzna. Według awerroistów były to drogi niezależne od siebie i każda posiadała swoją własną prawdę. W artykule wykazano jednak, że Awerroesa nie można łączyć ze stanowiskiem ateistycznym, dla którego prawdy teologiczne nie miałyby większej wartości. Był on bowiem wierzącym muzułmaninem, który miał szacunek dla credo swojej religii. Jednakże Ibn Ruszd pokazał trzy drogi rozumowania. Podzielił on ludzi na trzy grupy: filozofów, teologów i prosty lud. Według niego każda z tych grup posługuje się swoimi własnymi metodologicznymi narzędziami. Prosty lud rozumie prawdy swojej wiary w oparciu o metody retoryki, teologowie są dialektykami, natomiast filozofowie posługują się sylogizmem demonstratywnym, który jest najskuteczniejszym sposobem dochodzenia do prawdy. Na pewno badanie filozofii Awerroesa pozostaje stale aktualnym zadaniem. Warto jednak pamiętać o jednej uwadze – a mianowicie, należy zawsze starać się odróżniać oryginalne myśli Awerroesa od jego komentarzy dzieł Arystotelesa, które nie zawsze pokrywają się z poglądami Ibn Ruszda.

EN

We can identify many branches of philosophy in 13th century Europe. The newly rediscovered philosophy of Aristotle, brought together the so–called “averroists”. The title “averroist” became linked with Averroes, a Muslim philhosopher in the 12th century. This article examines the philosophy of Averroes with the aim of showing that the linking of averroist approaches with his name is oversimplistic. The article does this in a few ways. The main sources of this exploration are two works written by Averroes: “The Decisive Treatise” (Fasl al.-maqal) and “Faith and Reason in Islam” (Al.-Kaszf an manahidż al.-adilla). The first issue is in regard to free will and determinism. Averroes placed predestination, as put forward by averroists, between two extremes: occasionalism and determinism. The philosopher from Cordoba argued that the man is not a fully determined being but moves in accordance with certain laws, for which he requires the grace of God to fulfil. The next part of the article looks at the soul. Averroists thought that a human soul is mortal and dies with the body. They believed that there is one common soul for all mankind. However, this is not Averroes’ theory. In examining his writings, it is clearly seen that he believed in the existence of individual souls after death, in a life following the resurrection. The final matter involves the theory of “double–truth”. Advocates of this idea believe that there are two independent ways of discovering the truth: theological and philosophical. Averroists argued that theology and philosophy are independent of one another and that each has its own truth. In our article we demonstrate that Averroes is not an atheist, for whom theological truth has no real value. On the contrary, he was a faithful Muslim, who respected the creed of his religion. However, Averroes (aka Ibn Rushd) showed three ways of reasoning. He divided people into three groups: philosophers, theologians and the common people. According to him, each group uses its own methodological tools. The common people understand the truth of their faith based on the methods of rhetoric, theologians are dialecticians, and philosophers use the syllogic demonstration, which is the most effective way of arriving at the truth. Certainly the study of Averroes’ philosophy remains a constant task. One needs to bear in mind however, that one should always try to distinguish his original thoughts from his comments on the works of Aristotle, which do not always correspond to his own views.

5

Maryjny rys duchowości s. Wandy Boniszewskiej CSA

100%

Kaczmarek P.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2022

|

tom 31

|

nr 4

121-131

EN

The article presents the figure of a rather less known polish mystic, Sr. Wanda Boniszewska CSA. Her life covered almost the entire twentieth century in which events she participated in while surviving two world wars and the atrocities of communism. Her great strength lies in the extraordinary relationship she had with the Blessed Mother, which grew and developed out of her love for Jesus Christ. The above-mentioned framework presents the various Marian themes from the life and spirituality of Sr. Boniszewska – events and thoughts penned in the spiritual memoir of a Polish nun. The Mariology of this spirituality is grounded on Christology. It is in the perspective of this great love to Christ that a strong and enduring relationship with the Blessed Mother is built, as in accordance with the Catholic tradition. Sr. Wanda Boniszewska who was gifted with a rich personal and spiritual history and story is constantly wating to be discovered.

6

Co Maryja ma do powiedzenia muzułmanom? – możliwość recepcji maryjnego orędzia

100%

Kaczmarek P.

Studia Theologica Varsaviensia

|

2020

|

tom 58

|

nr 1

116-165

EN

In this article the author’s intention is to attempt to give the issue of Christian-Muslim dialogue a Mariological perspective. At first it is important to show the presentation of the image of Mary in the description of Muslim theology. This serves to show how Mary is understood, where the similarities are, and where the differences are hidden. The next part of the article is an account of the Church’s dialogue with the Muslim religion. Common relations between these religions have their own history, often very turbulent. However, there are also positive and gestures of kindness. The matter of dialogue gained a special place during the Second Vatican Council during which the Church sought a thread of understanding with representatives of Islam. As we observe, the main emphasis was placed on common elements. However, we cannot fail to point out the significant differences between Christianity and Islam. St. John Paul II and Benedict XVI quickly noticed that theological dialogue presents its challanges since Islam does not accept the divinity of Jesus Christ, recognizing Him only as a prophet. Such a vision is not compatible with the doctrine of the Holy Trinity and reduces the choice of Mary to the status of any ordinary person. That is why these popes proposed investing efforts in a dialogue of life, dialogue at the level of beliefs and common values that are universal enough to be accepted by every man of good will who is open to transcendence. In the last paragraph we noticed that Mariology reveals a certain opportunity for inter-religious dialogue. We can see this clearly in expounding Mary’s obedience. This virtue is one of the foundations of Muslim life that calls for submission to God’s will. Another aspect is the so-called „Example mediation”. Mary practiced universal values that retain their profound meaning for representatives of both religions. And finally the Fatima thread, which seems to be a sign of the times through which God spoke not only to those who venerate His Mother, but also to those who respectfully refer to Fatima, the daughter of Muhammad, whose name Mary took in some indirect way as the same of the place of the Portuguese apparitions in 1917. Hence, an important principle is born for the Church to refer to Mary as often as possible by talking about her virtues and presenting her biblical vision when dialoguing with the Muslim religion, so as to complement the Koranic narrative. Marian piety should be encouraged and her intercession invoked, as is already the case in various shrines in the world. It is worth mentioning the part that Mary enjoys among Muslim. A Mariological rhetoric and reference to a way of living immersed in Marian spirituality could be used more frequently and to greater effect in the dialogue between the Catholic Church and Islam.

PL

Jak się wydaje dialog przykładu i promowania wspólnych wartości otwiera większe możliwości recepcji maryjnego orędzia, niż debata teologiczna. Doktrynalne ramy są dosyć wąskie i nie znoszą dwuznaczności. Zupełnie inny charakter ma codzienne życie wyznawców innych religii, którzy żyją obok siebie i dają sobie wzajemny przykład. Jak mogliśmy zobaczyć, Kościół nie pomija obu wymiarów dialogu. Przygląda się teologii, określa granice ortodoksji, ale nie bagatelizuje duchowych doświadczeń, które pokazują, że Maryja jest czczona na swój sposób przez wyznawców islamu. Gdybyśmy chcieli podsumować przedstawione powyżej argumenty, można wyliczyć następujące wnioski. Dialog dogmatyczny ogranicza się do chrystologii. Chrześcijanie i muzułmanie w diametralnie różnych sposób rozumieją osobę Jezusa Chrystusa. Odrzucenie przez islam Bóstwa Jezusa zamyka dialog na etapie dogmatycznym. Dlatego należy zaakcentować perspektywę mariologiczną. Maryja w sposób doskonały realizuje cnotę posłuszeństwa, która należy do istotnych cech wiary muzułmańskiej. W ramach „pośrednictwa przykładu” warto eksponować także inne wartości, którą są na tyle uniwersalne, że mogą pociągać do naśladowania Maryi niezależnie od wyznawanej religii. Nie należy pomijać zwłaszcza postulatu o zmaganie w sprawie pokoju na świecie. Warto ciągle badać literaturę muzułmańską i gromadzić wszelkie tradycje związane z Marią w islamie. Pomogłoby to określić zdolność percepcji teologiczno-pobożnościowej muzułmanów. Chodziłoby o budowanie takich modeli teologicznych i duszpasterskich, które brałyby pod uwagę możliwości, ale i ograniczenia mentalności oraz doświadczenia duchowego wyznawców islamu. Kościół w dialogu z islamem powinien jeszcze częściej nawiązywać do Maryi, mówić o Jej życiu duchowym i cnotach. Należy także podejmować próby oczyszczania narracji koranicznej z różnych zafałszowań wobec oryginalnej fabuły przekazanej przez Ewangelie. Oczywiście nie jest to łatwym zadaniem, z uwagi na rewerencję, jaką cieszy się Koran wśród muzułmanów. Warto zachęcać do rozwijania pobożności maryjnej, do wzywania Jej wstawiennictwa i nawiedzania sanktuariów dedykowanych Matce Bożej. Są to ważne zadania, które stoją przed Kościołem, a których podjęcie może, biorąc pod uwagę określone ramy wiary muzułmańskiej, pomóc w jeszcze szerszym dotarciu do umysłów i serc wyznawców islamu maryjnego orędzia. W ten sposób można także poszerzać recepcję tego przesłania.

7

Archipelag Senkaku. Źródło napięć na Morzu Wschodniochińskim

100%

Kaczmarek P.

Refleksje. Pismo naukowe studentów i doktorantów WNPiD UAM

|

2012

|

nr 5

61-73

PL

The article analyzes the question of Senkaku/Diauoyu Islands dispute between Japan, China and Taiwan. The aim of the text is to present how the dispute has affected Japan-China bilateral relations. At first, the paper focuses on characterization: the subject of dispute, claims of countries, its course and an international aspect. The second part considers: the incident in September 2010 and its consequences, the dispute effects and prosperities of its regulations. The relations between China and Japan are very complicated. The Senkaku Islands dispute and 2010 incident are presently one of the most important reasons for disagreement.

8

The Mediating Mission of The Holy Spirit – Some Theological Models

100%

Kaczmarek P.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2023

|

tom 32

|

nr 4

103-111

PL

Jezus Chrystus, odchodząc do Ojca, posłał swoim uczniom Ducha Świętego, który miał im wszystko przypomnieć i wyjaśnić. Tenże Duch Święty działa dalej w Kościele, uświęcając Mistyczne Ciało Chrystusa. Pierwszym Parakletem jest sam Jezus Chrystus, który podjął misję zbawczą i stał się pośrednikiem między Bogiem a ludźmi. Duch Święty posłany przez Chrystusa jest drugim Parakletem, wypełniającym misję pośredniczącą. Duch Święty działa zarówno w Trójcy Immanentnej (wewnętrznym życiu Boga) oraz w Trójcy Ekonomicznej (działaniu historiozbawczym Boga). Ciekawe w tym kontekście są modele teologiczne wypracowane m.in. przez Heriberta Mühlena, Josepha Ratzingera, Waltera Kaspera, Hansa Ursa von Balthasara, Matthiasa Josepha Scheebena, Maximiliana Marię Kolbego oraz René Laurentina, których koncepcje zostały w dużym skrócie zaprezentowane w powyższym artykule. Misja pośrednicząca Ducha Świętego jest zorientowana chrystocentrycznie i ujawnia się w najważniejszych wydarzeniach zbawczych dokonanych przez Jezusa Chrystusa (Wcielenie, chrzest w Jordanie, głoszenie królestwa Bożego, śmierć i zmartwychwstanie). Ponadto Duch Święty uświęca Kościół, łącząc ludzi z Bogiem i ludzi między sobą. Działanie to wpisane jest w pośrednictwo bytowe Jezusa Chrystusa, który ma dwie natury – Boską i ludzką oraz w pośrednictwo funkcyjne Zbawiciela  (funkcję królewską, prorocką i kapłańską). Niewątpliwie ostatnie dziesięciolecia charakteryzują się dużym ożywieniem wśród teologów, którzy zajmują się tematyką pneumatologiczną, zwłaszcza w wymiarze misji pośredniczącej Ducha Świętego.

EN

Jesus Christ, going to the Father, sent his disciples the Holy Spirit, who was to remind them and explain everything. The same Holy Spirit continues to act in the Church, sanctifying the Mystical Body of Christ. The first Paraclete is Jesus Christ himself, who undertook a salvific mission and became a mediator between God and people. The Holy Spirit sent by Christ is the second Paraclete fulfilling the mediating mission. The Holy Spirit works both in the Immanent Trinity (God’s inner life) and in the Economic Trinity (God’s saving action in history). Interesting in this context are the theological models developed by, among others, Heribert Mühlen, Joseph Ratzinger, Walter Kasper, Hans Urs von Balthasar, Matthias Joseph Scheeben, Maximilian Maria Kolbe and René Laurentin, whose concepts have been briefly presented in the above article. The mediating mission of the Holy Spirit is oriented Christocentric and is revealed during the most important salvation events performed by Jesus Christ (incarnation, baptism in the Jordan, proclamation of the Kingdom of God, death and resurrection). Moreover, the Holy Spirit sanctifies the Church, connecting people with God and people with each other. This action is inscribed in the ontic mediation of Jesus Christ, who has two natures – Divine and human, and in the functional mediation of the Savior (royal, prophetic and priestly functions). Undoubtedly, the last decades have been characterized by a great revival among theologians who deal with pneumatology, especially in the dimension of the mediating mission of the Holy Spirit.

9

Opozycja w Chinach. Wczoraj, dzis i jutro

100%

Kaczmarek P.

Refleksje. Pismo naukowe studentów i doktorantów WNPiD UAM

|

2010

|

nr 2

155-167

PL

The essay is about the opposition in a political system of People’s Republic of China. First of all, the most important historical changes were described. The next part of a text is connected with a present political situation in China. The rules of political system and the domination of Communist Party of China over other parties are presented. However, the examples of oppositionists’ activity seem to be the most essential. Liu Xiaobo as a symbol of fight for human rights and democracy attracted much attention. Unfortunately, the popularity of opposition movements seems to decrease. The weakness of opposition is an ally to the government. Finally, the text tries to predict the future.

10

W poszukiwaniu specyfiki myśli maryjnej św. Atanazego Wielkiego

100%

Kaczmarek P.

Teologia w Polsce

|

2019

|

tom 13

|

nr 2

223-236

EN

The aim of the article is to look at the writing activity of Saint Athanasius the Great, the bishop of Alexandria (296–373). We will examine his writings in terms of Mariology. This famous Father of the Church, remembering the bloody persecution of Christians, had to defend Christian doctrine as a bishop during whole his life. For it was a time when a certain Arius propagated the theory according to which Jesus Christ is subordinate to God the Father. He was also a great propagator of the teaching of the Council of Ephesus. We do not focus on the analysis of source texts, but on showing the whole context and background of activity of the Bishop of Alexandria. During his ministry he struggled with the heresy of Arianism. In his Mariology, Saint Athanasius defended the truth of the Incarnation, which confirms the true Divinity and true humanity of Christ. He spoke about the Mother of God (Theotókos), and he praised Mary’s virginity. In conclusion, we can say that the Mariology of St. Athanasius should be sought in his Christology, because this is the main subject of his writings.

PL

Artykuł stawia sobie za cel przyjrzenie się działalności pisarskiej św. Atanazego Wielkiego, biskupa Aleksandrii (296–373). Analiza dzieł św. Atanazego Wielkiego jest próbą wydobycia specyfiki jego myśli maryjnej. Ten słynny ojciec Kościoła, pamiętający jeszcze krwawe prześladowania chrześcijan, jako biskup musiał bronić doktryny chrześcijańskiej przez cały okres swojej posługi. Działał on w czasie, gdy niejaki Ariusz propagował teorię, zgodnie z którą Chrystus jest bytowo podporządkowany Bogu Ojcu. Święty Atanazy, zwalczając tę herezję, okazał się wielkim propagatorem Soboru Efeskiego i jego dogmatycznych orzeczeń. Autor nie koncentruje się na analizie tekstów źródłowych św. Atanazego, ale stara się ukazać cały kontekst i tło działalności biskupa Aleksandrii. W swojej mariologii św. Atanazy bronił prawdy o wcieleniu, które potwierdza prawdziwe bóstwo i prawdziwe człowieczeństwo Chrystusa. Wspominał także o Matce Bożej (Theotókos) i wychwalał dziewictwo Maryi. Podsumowując, możemy powiedzieć, że mariologii św. Atanazego należy szukać w jego chrystologii, ponieważ jest to główny przedmiot jego nauczania.

11

A simultaneous localization and tracking method for a worm tracking system

38%

Kowalski M. , Kaczmarek P. , Kabaciński R. , Matuszczak M. , Tranbowicz K. , Sobkowiak R.

International Journal of Applied Mathematics and Computer Science

|

2014

|

tom 24

|

nr 3

599-609

EN

The idea of worm tracking refers to the path analysis of Caenorhabditis elegans nematodes and is an important tool in neurobiology which helps to describe their behavior. Knowledge about nematode behavior can be applied as a model to study the physiological addiction process or other nervous system processes in animals and humans. Tracking is performed by using a special manipulator positioning a microscope with a camera over a dish with an observed individual. In the paper, the accuracy of a nematode's trajectory reconstruction is investigated. Special attention is paid to analyzing errors that occurred during the microscope displacements. Two sources of errors in the trajectory reconstruction are shown. One is due to the difficulty in accurately measuring the microscope shift, the other is due to a nematode displacement during the microscope movement. A new method that increases path reconstruction accuracy based only on the registered sequence of images is proposed. The method Simultaneously Localizes And Tracks (SLAT) the nematodes, and is robust to the positioning system displacement errors. The proposed method predicts the nematode position by using NonParametric Regression (NPR). In addition, two other methods of the SLAT problem are implemented to evaluate the NPR method. The first consists in ignoring the nematode displacement during microscope movement, and the second is based on a Kalman filter. The results suggest that the SLAT method based on nonparametric regression gives the most promising results and decreases the error of trajectory reconstruction by 25% compared with reconstruction based on data from the positioning system.

12

Diagnostyka postnatalna wad układu moczowego wykrytych w okresie prenatalnym. Część 1. Wady z poszerzeniem dróg moczowych

32%

Tkaczyk M. , Czarniak P. , Gastoł P. , Kaczmarek P. , Kiliś-Pstrusińska K. , Samolewicz E. , Warchoł S. , Żurowska A.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2010

|

tom 6

|

nr 2

118-124

EN

Increased availability of prenatal ultrasound examination resulted in high number of early detected abnormalities of urinary tract in neonates and infants. In at least 1/100 normal pregnancies abnormal picture of kidneys or urinary tract is suspected. Most frequently the urinary tract dilatation may be detected. One or both of the kidneys could be affected but dilatation of renal pelvis, ureter or enlargement of urinary bladder may be seen. High percent of abnormalities resolve during infancy and do not constitute an indication for postnatal surgery. On the other hand, enlarged urinary bladder with widened urinary tract accompanied by oligohydramnios clearly indicates serious congenital malformation with high perinatal risk of death. Prenatal evaluation enables both, prenatal intervention and more frequently proper and detailed planning of careful clinical postnatal evaluation. According to Polish regulations the follow up relies mainly on neonatologist and paediatrician. Unfortunately, standards of such care are not available. In the present publication (prepared in multidisciplinary cooperation of urologists, nephrologists and radiologists) we describe a part of guidelines concerning diagnostic procedures with neonates or infants with urinary tract dilatation suggested by prenatal screening. This paper is dedicated to these physicians who deal with postnatal diagnosis of urinary tract malformation. They include scheme for evaluation in case of renal pelvis dilatation, megaureter, posterior urethral valves. Suggestions for antibiotic prophylaxis are also presented.

PL

Szeroka dostępność prenatalnej diagnostyki ultrasonograficznej płodu niesie ze sobą korzyści pod postacią zwiększonej wykrywalności wad wrodzonych układu moczowego. Wadę taką w rutynowym badaniu podejrzewa się mniej więcej u 1/100 płodów. Najczęściej wykrywanym obrazem jest poszerzenie dróg moczowych płodu. Zmiany mogą dotyczyć jednej lub obu nerek płodu. Można zauważyć także poszerzenie moczowodów oraz powiększony pęcherz moczowy. W dużej liczbie przypadków obraz poszerzenia miedniczek nerkowych ustępuje lub nie stanowi ostatecznie wskazań do interwencji zabiegowej. Z drugiej strony powiększenie pęcherza moczowego i dróg moczowych wraz ze skąpowodziem wskazuje na poważną wadę wrodzoną z wysokim ryzykiem okołoporodowym. Obraz prenatalny dróg moczowych nie tylko umożliwia zaplanowanie interwencji w okresie ciąży, ale także pozwala ustalić właściwe postępowanie okołoporodowe, co ze względu na wysoką częstość nieprawidłowych obrazów ułatwia racjonalne postępowanie. W obecnej strukturze opieki zdrowotnej pierwszy etap diagnostyki planowany jest dla lekarzy neonatologów i pediatrów, którzy do tej pory nie mieli dostępu do zunifikowanych zaleceń co do takiego postępowania. Prezentowana praca powstała na podstawie zaleceń Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej, które przygotował wielodyscyplinarny zespół urologów, nefrologów oraz specjalistów radiologów – pisana była z myślą o lekarzach prowadzących pourodzeniową diagnostykę wad. Zaprezentowano w niej zalecenia dotyczące diagnostyki pourodzeniowej w przypadku poszerzenia miedniczki nerkowej, moczowodu, zastawek cewki tylnej. Zawiera także sugestie co do stosowania profilaktyki zakażeń układu moczowego.