Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 13

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available The influence of sucralose on thyroid gland function
100%
EN
Background. Recently, an increasing number of scientific studies have reported on the adverse effects of sweeteners on the body. The aim of this work was to study the effect of sucralose on the production of thyroid hormones. Material and methods. The study involved 30 women (average age 24.5±5.2 years) who considered themselves to be healthy. Blood levels of free and total triiodothyronine, free and total thyroxine, as well as thyroid-stimulating hormone were determined. The women were then prescribed sucralose for a month, taken daily at a dose of 15 mg/kg. At the end of this period, levels of thyroid hormones were measured again. Results. After the sucralose regimen, free and total triiodothyronine and total thyroxine were found to be 2.0, 1.58 and 1.46 times lower, respectively, than before sucralose intake (P<0.001). Conclusions. Given that sucralose affects the production of thyroid hormones, it can be concluded that sucralose is not a biologically inert compound.
PL
Wprowadzenie. W ostatnim czasie coraz więcej badań naukowych porusza kwestię szkodliwego wpływu słodzików na organizm. Celem niniejszej pracy było przebadanie związku sukralozy z produkcją hormonów tarczycowych. Materiał i metody. Badanie objęło 30 kobiet (średnia wieku 24,5±5,2 roku), które określiły siebie jako zdrowe. Ustalono poziomy wolnej i całkowitej trijodotyroniny, wolnej i całkowitej tyroksyny oraz hormonu stymulującego hormon tarczycy we krwi. Następnie zalecono pacjentkom przyjmowanie sukralozy codziennie przez miesiąc (w dawce 15 mg/kg). Po tym okresie ponownie zbadano wartości hormonów tarczycy. Wyniki. Po reżimie dawkowania sukralozy, zaobserwowano znaczący spadek wolnej i całkowitej trijodotoroniny oraz całkowitej tyroksyny o odpowiednio 2,0, 1,58 i 1,46 (P<0,001). Wnioski. Wziąwszy pod uwagę fakt, iż sukraloza wpływa na produkcję hormonów tarczycy, można stwierdzić, że nie jest ona związkiem biologicznie obojętnym.
EN
This paper provides an econometric evaluation the effect of government support to agriculture on a measure of the agricultural labor productivity in 16 countries with different level of support. The econometric model we construct specifically utilizes two values calculated by the Organization for Economic Cooperation and Development (OECD ): Producer Support Estimates as a percentage of gross farm receipts and the Consumer Nominal Protection Coefficient. These two variables represent transfers from taxpayers and consumers to agricultural producers through government programs and transfers from consumers to government or vice versa, respectively. By using regression model, we draw conclusions for groups of countries on the basis of their relevant levels of government support.
PL
Artykuł przedstawia ekonometryczną ocenę wpływu wsparcia państwowego dla rolnictwa ze szczególnym uwzględnieniem wskaźnika produktywności pracy w rolnictwie w 16 krajach o różnym poziomie wsparcia. Model ekonometryczny wykorzystuje dwie wartości obliczone przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD ): Producer Support Estimates jako procent przychodów brutto gospodarstw rolnych i Consumer Nominal Protection Coefficient. Te dwie zmienne stanowią transfery od podatników i konsumentów do producentów rolnych w ramach programów państwowych i transferów od konsumentów do państwa lub odwrotnie. Za pomocą modelu regresji zostały przedstawione wnioski dla grup krajów wydzielonych, w zależności od poziomu rządowego wsparcia w tych krajach.
EN
Background. The aim of this study was to investigate the possibility of using sodium selenite as a treatment for acute glyphosate poisoning using the activity of the lipid peroxidation and antioxidant defence systems as a readout for efficacy. Material and methods. Experimental glyphosate poisoning and subsequent treatment using sodium selenite was performed in albino rats (105). Glyphosate was given in doses of 50, 100 and 130 mg/kg, and sodium selenite was administered at a dose of 2 μg/kg. The blood concentrations of lipid peroxidation markers including conjugates of diene andtrienoic and malondialdehyde were determined. The endogenous glutathione (reduced form) level and activities of catalase, superoxide dismutase and glutathione peroxidase in the serum were measured. Results. Glyphosate poisoning has been found to result in a significant increase in lipid peroxidation activity. For example, malonic dialdehyde demonstrates a 2.35 times increase at a glyphosate dose of 130 mg/kg. At the experimental glyphosate poisoning dose of 100 mg/kg the measurements of superoxide dismutase and glutathione peroxidase have been found to decrease 1.58 and 2.21 times, respectively. At a dose of 130 mg/kg, those values decreased 2.51 and 4.76 times, respectively, compared to untreated controls. Conclusions. The use of sodium selenite at a dose of 2 μg/kg after poisoning of white rats with glyphosate (at doses of 50, 100 and 130 mg/kg) normalizes the lipid peroxidation and antioxidant defence activities of the body.
PL
Wprowadzenie. Celem niniejszej pracy było zbadanie możliwości zastosowania seleninu sodu w leczeniu ostrego zatrucia glifosatem wykorzystując aktywność peroksydacji lipidów oraz antyoksydacyjnych układów ochronnych jako wskaźnik skuteczności. Materiał i metody. 105 szczurów albinosów poddano eksperymentalnemu zatruciu glifosatem i leczeniu seleninem sodu. Glifosat został zastosowany w dawkach 50, 100 i 130 mg/kg. Selenin sodu podawano w dawce 2 μg/kg. Oznaczono stężenie markerów peroksydacji lipidów we krwi: koniugatów dien i trienoicznych oraz dwualdehydu maleinowego. Zbadano poziom endogennego glutationu (w zredukowanej formie) oraz aktywność katalazy, dysmutazy ponadtlenkowej i peroksydazy glutationowej w surowicy krwi. Wyniki. Stwierdzono, że zatrucie glifosatem powoduje znaczny wzrost aktywności peroksydacji lipidów. Przykładowo, poziom dwualdehydu maleinowego wzrósł 2,35 razy w przypadku dawki glifosatu wynoszącej 130 mg/kg. Stwierdzono również, że wskaźniki dysmutazy ponadtlenkowej i peroksydazy glutationowej zmniejszają się odpowiednio 1,58 i 2,21 w eksperymentalnym zatruciu glifosatem w dawce 100 mg/kg. Zaobserwowane wartości zmniejszyły się 2,51 i 4,76 razy podczas zastosowania dawki 130 mg/kg w porównaniu z grupą kontrolną zdrowych zwierząt. Wnioski. Zastosowanie seleninu sodu w dawce 2 μg/kg, aby przeciwdziałać zatruciu glifosatem w dawkach 50, 100 i 130 mg/kg u szczurów albinosów, normalizuje peroksydację lipidów i czynności obrony antyoksydacyjnej organizmu.
EN
Background. The interrelation between omeprazole use and the possibility of developing nosocomial pneumonia, acute kidney damage and Clostridium difficile-induced diarrhea in patients with sepsis requires further study. Material and methods. 200 patients with severe craniocerebral injury that underwent surgery for the pathology and developed sepsis in the postoperative period were examined in a blind, randomized placebo-controlled research study. The patients were divided into two groups. Patients in Group 1, as part of their therapy regimen for sepsis, received a daily dose of 0.2 mg/kg omeprazole as an intravenous infusion; patients in Group 2 received placebo instead of omeprazole, in addition to a similar therapy regimen as Group 1. Results. Among patients receiving omeprazole, the number of concomitant ventilatorassociated pneumonia cases increased by 1.32 times, the number of acute kidney damage cases by 1.33 times and the number of cases of Clostridium difficile toxin secretion with feces by 1.75 times. Conclusions. The routine use of omeprazole in the management of patients with sepsis may worsen treatment results.
PL
Wprowadzenie. Kwestia korelacji stosowania omeprazolu z możliwym rozwojem szpitalnego zapalenia płuc, ostrego uszkodzenia nerek czy biegunki wywołanej przez Clostridium difficile u pacjentów z sepsą wymaga dalszych badań. Materiał i metody. W ślepym i randomizowanym badaniu kontrolowanym placebo przebadano 200 pacjentów z poważnymi obrażeniami czaszkowo-mózgowymi, którzy w wyniku tej patologii przeszli operację, i u których w okresie pooperacyjnym rozwinęła się sepsa. Zostali oni podzieleni na dwie grupy. Grupa 1 przyjmowała omeprazol w formie wlewu dożylnego w dziennej dawce 0,2 mg/kg jako część kompleksowego leczenia sepsy; grupa 2 przyjmowała placebo zamiast omeprazolu jako dodatek do głównej terapii, podobnej do tej stosowanej w przypadku grupy 1. Wyniki. Wśród pacjentów przyjmujących omeprazol liczba przypadków towarzyszącego respiratorowego zapalenia płuc wzrosła o 1,32 raza, ostrego uszkodzenia nerek – o 1,33 raza, a wydalenia toksyn Clostridium difficile w kale – o 1,75 raza. Wnioski. Rutynowe stosowanie omeprazolu w leczeniu pacjentów z sepsą może pogorszyć wyniki terapii.
PL
Pomimo osiągniętych w ostatnich latach przez dzisiejszą medycynę licznych sukcesów, nadal istnieje wiele poważnych problemów medycznych, z którymi medycyna nie jest w stanie sobie poradzić. Jednym z nich jest martwicze zapalenie trzustki, które diagnozuje się w 20% przypadków ostrego zapalenia trzustki, co w prosty sposób przekłada się na chorobę mającą skomplikowany wpływ na różne układy organizmu człowieka. Ogólna liczba powikłań w przypadku trzustki waha się pomiędzy 60% a 96% a wczesna diagnoza zapalenia trzustki jest bardzo skomplikowana. Dzięki zintegrowanemu wykorzystaniu metod klinicznych oraz laboratoryjnych, ultradźwięków, CT, MRT organów strefy trzustkowo- dwunastniczej możliwe jest skuteczniejsze zweryfikowanie odpowiedniego leczenia oraz poprawniejsza diagnoza. Jest wiele koncepcji leczenia martwiczego zapalenia trzustki, między innymi: wsparcie oddechowe, odpowiednie znieczulenie, odprężenie funkcjonalne trzustki wraz z dalszym wsparciem żywieniowym, terapia antybiotykowa, terapia podstawowa.
EN
Although modern medicine has achieved numerous successes during last few decades of development there are still huge medical problems we can’t deal with. One of such problems is necrotizing pancreatitis, which is diagnosed in 20% cases of acute pancreatitis and has the mortality level of nearly 20%, what is easily explained with the complex influence on different body systems in case of this disease. The general number of pancreatic complications is from 60% to 96% and the early diagnosis of pancreatitis is quite complicated. Integrated use of clinical and laboratory methods, ultrasound, CT, MRI of organs of pancreato-duodenal zone helps to create a very effective treatment and diagnostic algorithm. There are various conceptions on treatment of necrotizing pancreatitis, among them: respiratory support, adequate anesthesia, functional relaxation for pancreas with further nutritional support, antibiotic therapy, basic therapy.
EN
Background. Acute pancreatitis morbidity has been rising annually all around the world. In case of acute necrotic pancreatitis, the mortality reaches 40% in the majority of hospitals. The therapy is effective if the efferent methods involve complex therapy of this disease. One such method is hemoperfusion, i.e. extracorporeal blood purification, which is widely used in toxicology. The authors of the article used hemoperfusion in a complex therapy in patients with severe acute pancreatitis. The following research presents an evaluation of the results of hemoperfusion used in a complex therapy of patients with acute pancreatitis. Material and methods. The study involved 38 patients with acute non-biliary moderately severe pancreatitis who were treated at an intensive care unit of Ternopil University Hospital in Ukraine. 18 patients were treated following the protocol for treatment of acute pancreatitis. In 20 patients, this treatment was additionally combined with hemoperfusion. We determined the levels of amylase, diastase, procalcitonin, bilirubin, malonic dialdehyde, and diene conjugates in blood serum and the level of leukocytes in the blood. Results. The levels of procalcitonin, amylase, bilirubin, leukocytes number, malonic dialdehyde, and diene conjugates were stabilised in patients of both groups, but in those who received hemoperfusion demonstrated much better results. These were manifested by significantly better levels of the amylase, bilirubin, creatinine, urea, procalcitonin, malonic dialdehyde, and diene conjugates in patients who received hemoperfusion (p< 0.005) than in the other group undergoing standard drug therapy. Conclusions. Hemoperfusion can be used as an effective method in the complex treatment of patients with acute pancreatitis.
PL
Wprowadzenie. Corocznie na całym świecie obserwuje się w zrost zachorowalności na ostre zapalenie trzustki. W przypadku ostrego martwiczego zapalenia trzustki śmiertelność w większości szpitali osiąga 40%. Terapia jest skuteczna, jeśli metody odprowadzające obejmują kompleksową terapię tej choroby. Jedną z takich metod jest hemoperfuzja, tj. pozaustrojowa hemodializa krwi, szeroko stosowane w toksykologii. Autorzy artykułu zastosowali hemoperfuzję w kompleksowej terapii u pacjentów z ciężkim ostrym zapaleniem trzustki. Poniższe badania przedstawiają ocenę wyników hemoperfuzji stosowanej w kompleksowej terapii pacjentów z ostrym zapaleniem trzustki. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 38 pacjentów z ostrym, niezłośliwym i umiarkowanie ciężkim zapaleniem trzustki; leczonych w oddziale intensywnej opieki medycznej szpitala uniwersyteckiego na Ukrainie. Zgodnie z protokołem leczenia ostrego zapalenia trzustki leczono18 pacjentów. U 20 pacjentów leczenie to połączono dodatkowo z hemoperfuzją. Określono poziom amylazy, diastazy, prokalcytoniny, bilirubiny, dialdehydu malonowego i koniugatów dienowych w surowicy krwi oraz poziom leukocytów we krwi. Wyniki. Poziom prokalcytoniny, amylazy, bilirubiny, liczby leukocytów, dialdehydu malonowego i koniugatów dienowych były stabilizowane u pacjentów z obu grup, ale u tych pacjentów, u których włączono hemoperfuzję, wyniki były zdecydowanie lepsze. Przejawiały się one znacznie wyższym poziomem amylazy, bilirubiny, kreatyniny, mocznika, prokalcytoniny, dialdehydu malonowego i dienowych koniugatów u pacjentów, którym włączono hemoperfuzję hemoperfuzję (p <0,005) niż w drugiej grupie poddawanej standardowej terapii lekowej. Wnioski. Hemoperfuzja może być stosowana jako skuteczna metoda w kompleksowym leczeniu pacjentów z ostrym zapaleniem trzustki.
9
51%
EN
The article reviews the issue of antibiotic resistance of microorganisms to meropenem in intensive care units in Ukraine. An increase in meropenem inefficiency against microorganisms in intensive care units has been observed in the last years. The data analysis suggests a significant predominance of gram-negative flora: A. baumannii, Р. aeruginosa, К. pneumoniae, E. cloacae, E.coli. On average 30% of microorganisms are resistant to 5 and more basic antibiotics including meropenem. 40-80 % of the gram-negative flora in intensive care units in Ukraine are resistant to meropenem. This can be attributed to the free sale of antibiotics without prescription, patients’ self-treatment, inadequate antibiotic therapy, and failure to comply with sanitary norms on the part of intensive care staff. Microbiological diagnostics of infectious pathogens also needs improvement. Unless proper measures are taken within a few years, meropenem as an antibiotic is likely to disappear in Ukraine.
PL
Artykuł przedstawia kwestię antybiotykooporności drobnoustrojów na lek meropenem u pacjentów szpitalnych oddziałów intensywnej opieki medycznej na Ukrainie. W ostatnich latach na ukraińskich oddziałach intensywnej opieki medycznej zaobserwowano znaczny wzrost oporności drobnoustrojów na meropenem, a tym samym coraz mniejszą skuteczność tego leku. Przeprowadzona analiza danych wskazuje na znaczną przewagę gram-ujemnej flory bakteryjnej oddziałów, w tym szczepów takich jak A. baumannii, Р. aeruginosa, К. pneumoniae, E. cloacae czy E.coli. Odsetek szczepów opornych na działanie pięciu lub więcej podstawowych antybiotyków, w tym leku meropenem, wynosił średio 30%, a odsetek gram-ujemnych szczepów flory bakteryjnej ukraińskich oddziałów intensywnej opieki medycznej opornych na działanie samego meropenemu to aż 40 – 80%. Głównymi czynnikami powstawania antybiotykooporności w tym przypadku mogą być m.in. sprzedaż antybiotyków bez recepty, samoleczenie, niewłaściwa antybiotykoterapia oraz niespełnianie wymogów sanitarnych przez personel medyczny szpitali. Zdecydowanie należałoby również popracować nad diagnostyką mikrobiologiczną drobnoustrojów patogennych. Jeżeli w ciągu kilku kolejnych lat nie zostaną podjęte odpowiednie działania, meropenem prawdopodobnie zniknie z listy antybiotyków stosowanych na Ukrainie.
EN
Background. Osteoporosis is a significant problem in patients with advanced Chronic obstructive pulmonary disease. The etiology for the bone loss includes smoking, vitamin D deficiency,concomitant endocrine diseases, sedentary lifestyle, use of glucocorticoids. Osteoporosis is the pathology of calcium metabolism, thus the peculiarities of calcium homeostasis in Chronic obstructive pulmonary disease patients, depending on their bone mineral density were researched in the article. Material and methods. It was examined 86 patients with stage 3 Chronic obstructive pulmonary disease. Bone densitometry was performed on lumbar vertebrae using dual energy X-ray absorption scanner “Lunar”. Results. It was not find a significant difference in the duration of disease among patients suffering from 3rd stage CO PD with or without bone mass deficiency. All females with low bone mineral density had concomitant endocrine pathologies. It was established the increase of calcium content in sputum of patients with CO PD. Osteoporosis in patients with chronic obstructive pulmonary disease develops under influence of numerous factors, among which are: lack of physical activity, increase in calcium excretion with urine and sputum, low amount of calcium in diet, reduced exposure to sunlight, concomitant endocrine diseases in females and exposure to stressful situations, smoking, vitamin D deficiency. Conclusions. Osteoporosis in patients with chronic obstructive pulmonary disease develops under influence of numerous factors, among which are: lack of physical activity, increase in calcium excretion with urine and sputum, low amount of calcium in diet, reduced exposure to sunlight, concomitant endocrine diseases in females and exposure to stressful situations.
PL
Wprowadzenie. Osteoporoza stanowi istotny problem wśród pacjentów z zaawansowaną postacią przewlekłej obturacyjnej choroby płuc. Do głównych przyczyn utraty masy kostnej należą: palenie wyrobów tytoniowych, niedobór witaminy D, współistniejące zaburzenia hormonalne, siedzący tryb życia oraz przyjmowanie glikokortykosteroidów. Osteoporoza to zaburzenie metabolizmu wapnia, dlatego też w tym artykule podjęto próbę zbadania cech szczególnych homeostazy wapnia u pacjentów leczonych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc w zależności od ich gęstości mineralnej kości. Materiał i metody. Badaniem objęto 86 pacjentów w III stadium przewlekłej obturacyjnej choroby płuc. Pomiar gęstości kości przeprowadzono w odcinku lędźwiowym kręgosłupa za pomocą aparatu Lunar. Wyniki. Nie zauważono znacznej różnicy czasu trwania choroby pomiędzy pacjentami w III stadium przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, u których stwierdzono niedobór masy kostnej a tymi, u których owego niedoboru nie stwierdzono. U wszystkich kobiet z niską gęstością mineralną kości stwierdzono współistniejące zaburzenia hormonalne. Stwierdzono również wzrost zawartości wapnia w plwocinie pacjentów cierpiących na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc. Na rozwój osteoporozy u tychże pacjentów wpływ mają liczne czynniki, m.in. brak aktywności fizycznej, wzrost wydalania wapnia z moczem i plwociną, mała zawartość wapnia w diecie, zmniejszona ekspozycja na światło słoneczne, współistniejące zaburzenia hormonalne u kobiet oraz ekspozycja na czynniki stresogenne, palenie wyrobów tytoniowych oraz niedobór witaminy D. Wnioski. Na rozwój osteoporozy u pacjentów z zaawansowaną postacią przewlekłej obturacyjnej choroby płuc wpływ mają liczne czynniki, m.in. brak aktywności fizycznej, wzrost wydalania wapnia z moczem i plwociną, mała zawartość wapnia w diecie, zmniejszona ekspozycja na światło słoneczne, współistniejące zaburzenia hormonalne u kobiet oraz ekspozycja na czynniki stresogenne.
EN
Background. The study aimed to determine the effect of iodine deficiency and increased radiation on morbidity of thyroid cancer in patients living in the Ternopil region of Ukraine. The task was solved by comparing the patients with thyroid cancer from the district areas with iodine deficiency and increased radiation with those coming from the regions with normal iodine content and a normal radioactive background. Material and methods. The area of the Ternopil region was divided into the following 1) the northern area, with sufficient iodine content in food, radiation background – 0.09 mcSv/h; 2) the central and western areas, endemic in terms of iodine content and increased background radiation (up to 0.13 mcSv/h); and 3) the southern area, with sufficient iodine but increased background radiation (up to 0.15 mcSv/h). To conduct the analysis and determine the sickness rate, the patients were grouped depending on sex and age. Results. The sickness rate and prevalence of thyroid cancer in males in 2016 were 4-6 times lower when compared to females in all areas. The sickness rate of the females in the areas with increased radiation turned out to be age-dependent with a 1.25-3.2 times increase when compared to the areas with normal conditions. In the areas of the increased background radiation and dietary iodine insufficiency, the sickness rate of females was 1.54-5.4 times higher than the index in the areas with normal conditions. Conclusions. The highest rates prevalence and sickness rate of thyroid cancer in Ternopil region of Ukraine were observed in women over 51 years. The prevalence was 2 times, and the sickness rate 3 times higher in women over 51 years in the areas with iodine deficiency and an increased radiation background when compared to those in the areas with normal iodine and radiation background.
PL
Wprowadzenie. Celem pracy było określenie wpływu niedoboru jodu i zwiększonej radiacji na zachorowalność na raka tarczycy pacjentów mieszkających w ukraińskim obwodzie tarnopolskim. Porównano grupę pacjentów chorujących na nowotwory tarczycy pochodzącą z obszarów, gdzie stwierdzono niedobór jodu i zwiększone promieniowanie z pacjentami, z grupą u których stwierdzono tę samą chorobę, ale pochodzą z regionów o normalnej zawartości jodu i normalnym promieniowaniu radioaktywnym. Materiał i metody. Obwód tarnopolski został podzielony na następujące sfery: 1) północną, z wystarczającą ilością jodu w żywności oraz promieniowaniem − 0,09 mcSv / h; 2) centralną i zachodnią, endemiczną pod względem zawartości jodu oraz zwiększonym promieniowaniem (do 0,13 mcSv / h); oraz 3) południową, z wystarczającą ilością jodu, ale zwiększonym promieniowaniem (do 0,15 mcSv / h). Aby przeanalizować częstotliwość występowania choroby, pacjentów pogrupowano w zależności od płci i wieku. Wyniki. W 2016 r. wskaźnik zachorowalności i częstość występowania raka tarczycy u mężczyzn był 4-6 razy niższy niż u kobiet we wszystkich badanych obszarach. Wskaźnik zachorowalności u kobiet na obszarach o podwyższonym promieniowaniu skutkował średnim wzrostem, w zależności od wieku, tj. o 1,25-3,2, w stosunku do osób pochodzących z obszarów nienapromieniowanych. Na terenach zwiększonego promieniowania i niedoboru jodu wskaźnik zachorowalności u kobiet był 1,54-5,4 razy wyższy od spotykanego na obszarach nieskażonych. Wnioski. Najwyższe wskaźniki zachorowalności na raka tarczycy w tym regionie Ukrainy zaobserwowano u kobiet powyżej 51 roku życia. Częstotliwość występowania raka na obszarach z niedoborem jodu i zwiększonym promieniowaniem była 2 razy większa, a liczba zachorowań 3 razy większa, niż u kobiet pochodzących z obszarów o normalnym poziomie jodu i promieniowania.
EN
Background. The paper deals with the problem of burnout among the anaesthesiologists of the Western Ukraine region and its causative factors. Burnout is characterized by mental and physical exhaustion owing to prolonged emotional stress. Material and methods. 105 anaesthesiologists were questioned as to the causes of job-related stress and their personal attitude to the job based on the Maslach Burnout Questionnaire. Questionnaire survey findings were compared in relation to the doctors’ practical experience. Results. Burnout symptoms were found to occur in 82% of anaesthesiologists with practical experience less than 5 years, and in 84% of doctors with practical experience above 20 years. These groups revealed high values of emotional burnout on the Maslach scale. Anaesthesiologists with 5-20 years of work experience revealed moderate levels of emotional burnout. High level of depersonalization was found in those with 5-20 years of work experience. For doctors who had less than 5 years and more than 20 years of work experience, depersonalization level was moderate. Conclusions. The group of anaesthesiologists with more than 20 years of work experience had the highest values of professional relationship reduction. The lowest value of this component of burnout was found in the young doctors with work experience of less than 5 years. About 80% of the doctors pointed out working intensity and insufficient salary as the main causes of work-related stress.
PL
Wprowadzenie. Artykuł przedstawia problem wypalenia zawodowego wśród anestezjologów zachodniej Ukrainy oraz czynniki przyczyniające się do powstawania tego zjawiska. Zespół wypalenia zawodowego charakteryzuje się fizycznym i psychicznym wyczerpaniem wskutek chronicznego napięcia emocjonalnego. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 105 anestezjologów, którzy odpowiadali na pytania dotyczące stresu związanego z pracą oraz ich postawy wobec pracy z wykorzystaniem kwestionariusza wypalenia zawodowego Christiny Maslach (MBI). Wyniki badań porównano w oparciu o doświadczenie zawodowe lekarzy. Wyniki. Objawy zespołu wypalenia zawodowego rozpoznano u 82% anestezjologów pracujących w zawodzie krócej niż 5 lat oraz u 84% lekarzy tej specjalności z ponad dwudziestoletnim stażem pracy. Obie grupy cechował wysoki poziom wyczerpania emocjonalnego zgodnie z wynikami na skali MBI (Maslach Burnout Inventory). Anestezjolodzy ze stażem pracy od 5 do 20 lat wykazują umiarkowany poziom wyczerpania emocjonalnego. Wysoki poziom depersonalizacji stwierdzono u lekarzy ze stażem pracy od 5 do 20 lat, natomiast pracujących w zawodzie krócej niż 5 lat oraz dłużej niż 20 lat cechuje umiarkowany poziom depersonalizacji. Wnioski. Grupę anestezjologów z ponad dwudziestoletnim stażem pracy cechuje najbardziej obniżone zadowolenie z osiągnięć zawodowych. Z kolei ci, którzy pracują w zawodzie najkrócej, mniej niż 5 lat, są najbardziej zadowoleni ze swoich zawodowych osiągnięć. Około 80% anestezjologów jako główne przyczyny stresu zawodowego wskazuje zbyt dużą intensywność pracy oraz zbyt niskie zarobki.
PL
The article presents a state of physical and mental health components of quality of life of university students. The results indicate that the physical component of student’s health is within 51.12, psychological - 44,27 points. The level of physical and mental health components of quality of student’s life in Ukraine, Belarus and Russia do not differ significantly. It is statistically proved that correlation relationship between role-functioning caused by physical condition and role functioning, emotional state caused by the students’ overall health and vitality, general health and mental health, social functioning and role functioning caused by emotional state, social functioning and mental health.
EN
Professional burnout is a syndrome characterized with the triad of symptoms: emotional exhaustion, depersonalization and loss of a feeling of personal accomplishment at work. This phenomenon is widespread through the health care workers, especially those connected with intensive care units. Our research was conducted to investigate the development level of depression symptoms in students of John Pope II State School of Higher Education in Biala Podlaska (Poland) and Ternopil State Medical University (Ukraine). We also conducted and analysed the results of analgesimetry tests of investigated. For the study we used Hospital Anxiety and Depression Scale, Modified Zung Test and Hardy-Harold-Goodell dolorimeter. We examined 24 Polish and 24 Ukrainian students. Comparison of Polish and Ukrainians students shows that Polish students had higher level of subclinical depression with greater symptoms of burnout syndrome.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.