Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Lata help
Autorzy help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 35

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  zycica westerwoldzka
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
PL
W latach 1994 - 1996 przeprowadzono doświadczenia połowę z mieszankami koniczyny czerwonej z trawami. Wyniki analiz botanicznych i chemicznych wykorzystano do obliczenia zależności pomiędzy składem botanicznym a wartością paszy. Skład botaniczny mieszanek był silnie zróżnicowany, współczynnik zmienności dla udziału traw wynosił 66,6, a koniczyny 42,8. Stwierdzono szereg zależności korelacyjnych pomiędzy zawartością białka ogólnego, bezazotowych wyciągowych, włókna surowego, składników mineralnych a udziałem koniczyny i traw w mieszance. Zwiększenie udziału koniczyny czerwonej dodatnio wpływało na wzrost zawartości białka ogólnego, popiołu surowego, fosforu, potasu, wapnia i magnezu, natomiast ujemnie na udział włókna i bezazotowych wyciągowych. Optymalną wartość paszową miały mieszanki, w których udział komponentów był po około 50%.
EN
Field experiments were conducted in 1994 - 1996 on the mixtures of grasses with red clover. The results of botanical and chemical analyses were used to calculate the relation ships beetwen botanical composition and the value of forage. Botanical composition of the mixtures was highly diverse, the variation coefficient for grasses was 66.6 and for clover 42.8. Variation coefficient for the content of organic and mineral components varied from 11.6 (for N-free extract) to 27.9 (for calcium). Correlations were found among the contents of total protein, crude fibre, mineral composition and clover percentage in the mixtures. An increased content of papilionaceous plant possitively affected the contents of nitrogen, crude ash, phosphorus, potassium, calcium and magnesium. Optimum nutritive value showed the mixtures consisted of the components at 50 : 50 ratio.
PL
W latach 2003-2005 w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym Pawłowice, należącym do Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, przeprowadzono badania mające na celu ocenę plonowania koniczyny perskiej i życicy westerwoldzkiej wysiewanych w siewie czystym i mieszanym, w zależności od nawożenia azotem. Plonowanie tych gatunków porównywano z plonowaniem jednokośnej mieszanki zbożowo-strączkowej pszenżyta z grochem, zbieranej w fazie dojrzałości mlecznej pszenżyta. Polowa zdolność wschodów była niższa w porównaniu z planowaną ilością wysiewu, wahała się w zakresie od 41 do 77%. Średnio z trzech lat badań uzyskano od 5,62 (życica westerwoldzka w czystym siewie) do 8,25 t s.m. z ha (mieszanka pszenżyta z grochem). Nawożenie azotem korzystnie wpłynęło na plon suchej masy, a najlepszy efekt (wzrost o 63%) uzyskano dla życicy w czystym siewie. Nawożenie koniczyny w czystym siewie oraz mieszanki pszenżyta z grochem było mało efektywne, a przyrost plonu wynosił od 13 do 19%. Jednokośna mieszanka pszenżyta z grochem może być alternatywą dla jednorocznych mieszanek motylkowo-rawiastych ze względu na wyższy plon suchej masy i niższe koszty zbioru.
EN
Over 2003-2005 at the Agricultural Experiment Station, Pawłowice, of the Wrocław University of Environmental and Life Sciences there were carried out experiments to evaluate the yielding of Persian clover and Westerwold ryegrass in pure stand and in mixtures depending on nitrogen fertilization. The yielding of these species was compared with the yielding of one-cut cereal-and legume mixture of triticale with pea, harvested at the triticale milk stage. The field emergence potential was lower, as compared with the planned sowing rate; it ranged from 41 to 77%. The three-year mean was from 5.62 (Westerwold ryegrass in pure stand) to 8.25 t of dry matter per ha (triticale and pea mixture). Nitrogen fertilization increased the dry matter yield, and the highest effect (a 63% increase) was recorded for Westerwold ryegrass in pure stand. The effectiveness of nitrogen fertilization of clover in pure stand and the mixture of triticale with pea was low and the yield increase ranged from 13 to 19%. The one-cut mixture of triticale with pea can be an alternative for annual papilionaceous and grass mixtures due to a higher yield of dry matter and lower harvest costs.
PL
Doświadczenie polowe założono w 1988 roku w Gospodarstwie Doświadczalnym Uhrusk, należącym do AR w Lublinie, zaś prezentowane wyniki zebrano w latach 1993-1996. Eksperyment przeprowadzono metodą losowanych bloków, w 4 powtórzeniach, na poletkach o powierzchni 37,5 m². Gleba, na której prowadzono badania, jest rędziną o składzie gliny lekkiej słabo spiaszczonej. Przedmiotem badań były: przyorywana wsiewka życicy westerwoldzkiej (Lolium multiflorum v. westervoldicum Wittm.); przyorywana wsiewka seradeli (Ornithopus sativus L.); obornik w ilości 30 t·ha⁻¹ przyorywany co 4 lata; obornik w ilości 15 t·ha⁻¹ przyorywany corocznie. Obiektem kontrolnym było pszenżyto uprawiane w płodozmianie norfolskim. Wykazano, że liczba chwastów oraz wytworzona przez nie powietrznie sucha masa była istotnie większa w stanowisku po przyorywanym co roku oborniku, w stosunku do obiektów po wsiewkach życicy i seradeli oraz oborniku stosowanym co 4 lata. Uprawa pszenżyta ozimego w monokulturze powodowała wzrost porażenia roślin przez Gaeumannomyces graminis i Pseudocercosporella herpotrichoides w porównaniu z płodozmianem norfolskim. Wzrostowi porażenia sprzyjała uprawa pszenżyta w stanowisku po wsiewce życicy westerwoldzkiej.
EN
Field experiment was established in 1988 at Uhrusk Experimental Station of Lublin Agricultural University. Presented results were collected within 1993-1996. The experiment was conducted in randomized block design with 37.5 m² plots in 4 replications, on rendzina soil of light loam texture. The subject of experiment were: undersown green-manure Italian ryegrass (Lolium multiflorum v. westervoldicum Wittm.) ploughed under every year; undersown greenmanure - seradella (Ornithopus sativus L.) ploughed under every year; farmyard manure (FYM) - 30 t·ha⁻¹ ploughed under every 4 years; FYM - 15 t·ha⁻¹ ploughed under every year. Control object was winter triticale cultivated in norfolk crop rotation. The results showed that the number of weeds and produced by them air dry matter were significantly higher on plots after FYM ploughed under every year, in relation to plots after undersown green-manure Italian ryegrass, seradella and FYM ploughed under every 4 years. Winter triticale grown in monoculture was stronger infected by Gaeumannomyces graminis and Pseudocercosporella herpotrichoides than that in norfolk crop rotation. It was found out that increased infections occured at cultivation of triticale on plots after undersown green-manure Italian ryegrass.
PL
Doświadczenie polowe założono w 1988 roku w Gospodarstwie Doświadczalnym Uhrusk należącym do AR w Lublinie, zaś prezentowane wyniki zebrano w latach 1993-1996. Eksperyment przeprowadzono metodą losowanych bloków, w 4 powtórzeniach, na poletkach o powierzchni 37,5 m². Gleba na której prowadzono badania jest rędziną o składzie gliny lekkiej słabo spiaszczonej. Przedmiotem badań były: przyorywana wsiewka życicy westerwoldzkiej (Lolium multiflomm v. westervoldicum Wittm.); przyorywana wsiewka seradeli (Ornithopus sativus L.); obornik w ilości 30 t·ha⁻¹ przyorywany co 4 lata, obornik w ilości 15 t·ha⁻¹ przyorywany corocznie. Obiektem kontrolnym było pszenżyto uprawiane w płodozmianie norfolskim. Wykazano, że uprawa pszenżyta ozimego w monokulturze powodowała istotną obniżkę plonu ziarna w porównaniu z obiektem kontrolnym - płodozmianem norfolskim. Różna jednak była wielkość tej obniżki, gdyż po przyoranej wsiewce życicy westerwoldzkiej wynosiła ona średnio o 43,2%, po seradeli o 33,6%, zaś po oborniku od 25,8 do 27,8%.
EN
Field experiment was established in 1988 at Uhrusk Experimental Station of Lublin Agricultural University. Presented results were collected within 1993-1996. The experiment was conducted in randomized block design with 37.5 m² plots in 4 replications, on rendzina soil of light loam texture. The subject of experiment were: undersown green-manure Italian ryegrass (Lolium multiflonim v. westervoldicum Wittm.) ploughed under every year; undersown green- manure seradella (Ornithopus sativus L) ploughed under every year; farmyard manure (FYM) - 30 t·ha⁻¹ ploughet under every 4 years; FYM - 15 t·ha⁻¹ ploughed under every year. Control object was winter triticale cultivated in norfolk crop rotation. The results showed that winter triticale cultivated in monoculture significantly reduced grain yield in comparison to control object - norfolk crop rotation. However, the extent of this reduction waried, because after undersown green-manure Italian ryegrass it averaged about 43.2%, after seradella about 33.6%, whereas after FYM from 25.8 to 27.8%.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.