Realizacja wyładowania elektrostatycznego przeprowadzana jest na dwa sposoby wg. normy PN-EN 61000-4-2 [1]. Wyładowanie może odbywać poprzez kontakt końcówki generatora ESD z powierzchniami przewodzącymi badanego urządzenia (złącza wejściowe i wyjściowe, zasilające, teletransmisyjne, itd. oraz metalową obudowę). Drugim rodzajem jest wyładowanie powietrzne stosowane wtedy, gdy nie ma możliwości podania wyładowań poprzez kontakt do szczelin i otworów, a także powierzchni izolujących, wykorzystując zaokrągloną końcówkę rozładowczą.
EN
The implementation of electrostatic discharge is carried out in two ways according to PN-EN 61000-4-2 standards: discharge by contact of the ESD generator tip with conducting surfaces of the tested device (connectors, metal casing), air discharge used when there is no possibility of giving discharges through contact with gaps and openings, as well as insulating surfaces, using a rounded discharge end.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.