Długoletnia ekspozycja populacji ludzkiej na mikrozanieczyszczenia wody pitnej, często niemożliwy do wyodrębnienia spośród innych czynników ich wpływ na zdrowie ludzi stwarza konieczność ścisłego ich monitorowania także w aspekcie potencjalnej genotoksyczności. Wielokrotnie wykazywana mutagenność organicznych ekstraktów wody w skriningu bakteryjnym, ograniczone dane dotyczące kancerogenności w długoterminowych badaniach na zwierzętach i w badaniach epidemiologicznych, a także potwierdzona potencjalna kancerogenność kilku ubocznych produktów dezynfekcji przyczynia się w istotny sposób do zintensyfikowania prac nad unifikacją metod badania genotoksyczności wody pitnej. Rozpoczęcie procedur standaryzacyjnych w odniesieniu do UMU testu i testu Amesa stanowi jednak dopiero wstęp do opracowania jednolitego systemu badań i stworzenia odpowiednich normatywów. Decydujące znaczenie w tym procesie odegrają doświadczenia zdobyte w wieloletnich i wszechstronnych badaniach wody pitnej w bakteryjnych testach skriningowych.