Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Definiowanie i rola wytycznych konserwatorskich w projektowaniu architektonicznym

100%

Abramczyk M. , Korbel W.

Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej. Architektura, Urbanistyka, Architektura Wnętrz

|

2023

|

tom Z. 15

9--22

PL

Pojektowanie architektoniczne jest procesem twórczym związanym z licznymi uwarunkowaniami dotyczącymi stanu istniejącego i jego kontekstu, jak również oczekiwaniami względem projektowanej funkcji, formy i konstrukcji obiektu. Informacje o uwarunkowaniach przekazywane są w formie wytycznych projektowych. Wytyczne te winny wspierać proces projektowy poprzez stosowne ewidencjonowanie potrzeb i oczekiwań, realizację analiz i badań, systematyzowanie wyników oraz przekazywanie tych danych między uczestnikami procesu projektowego. W artykule zanalizowano literaturę przedmiotu dotyczącą wytycznych projektowych, a w szczególności wytycznych konserwatorskich. Skoncentrowano się na ich roli i podjęto próbę zdefiniowania przedmiotowego pojęcia, jego form oraz celów, którym wytyczne te mają służyć.

EN

Architectural design is a creative process involving numerous conditions relating both to the existing condition and its context, as well as expectations with regard to the designed function, form and construction of the building. Information on the conditions is provided in the form of design guidelines. These guidelines should support the design process by appropriately recording needs and expectations, carrying out analyses and studies, systematising the results and communicating these data between the participants in the design process. This paper examines the literature on the issue of design guidelines and, in particular, conservation guidelines. It focuses attention on their role and makes a contemporary attempt at the author’s definition of the concept in question, its forms and the purposes these guidelines are intended to serve.

2

Przestrzenne zastosowanie obyczajowego prawa religijnego na przykładzie cmentarza żydowskiego

80%

Rozmus D.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2015

|

tom 15/1

99-111

PL

Cmentarz w kulturze żydowskiej często określano mianem „Domu Wieczności”. Od schyłku średniowiecza zwano go eufemistycznie „Domem Życia”. Określano go jeszcze na wiele innych sposobów, a wszystkie znamionowały szacunek i cześć. W ciągu wieków wykształciło się wiele obyczajów i regulacji prawnych związanych z pochówkami. Rozplanowanie tradycyjnego cmentarza żydowskiego nawiązuje do obyczajowości religijnej. Na takim cmentarzu zachowany jest m.in. podział na kwatery lub rzędy grobów męskich i żeńskich. Na przestrzeni wieków szczegółowo określono odległości pomiędzy poszczególnymi grobami. Osobna symbolika oraz lokalizacja przysługuje grobom kohenów (kapłanów). Oznaczano je na nagrobkach symboliką dłoni w geście kapłańskim. Członków tego rodu obowiązują również pewne specjalne przepisy dotyczące obyczajów grzebalnych. Chodzi o praktykę umieszczania grobów kapłańskich w bliskiej odległości od wejścia na cmentarz lub blisko muru cmentarnego. Dzięki temu można było oglądać grób swoich bliskich nawet nie wchodząc na cmentarz. Miało to uniemożliwić skażenie rytualne poprzez kontakt z innymi grobami podczas odwiedzin grobów bliskich. Wraz ze zmianami obyczajowymi i sekularyzacją zmieniał się też wygląd i rozplanowanie cmentarza żydowskiego.

EN

In Jewish culture the Jewish cemetery was frequently referred to as “the House of Eternity”. Since the final years of the Middle Ages it was euphemistically called “the House of Life”. It was also referred to also by many other names, and all of them were characterised by honour and respect. During the course of the centuries many customs and legal regulations associated with the burial of the dead were formulated. `e layout of the traditional Jewish cemetery refers to the religious customs. Such a cemetery preserves, among other things, the division into sections or rows of graves of men and women. During the course of the centuries the distance between the particular graves was precisely determined. A separate set of symbols and localisation is attributed to the graves of the (Cohens) Priests. These symbols were marked by the image of the hands in a priestly gesture. The members of this family are also bound by speci#c regulations concerning the sepulchral customs. These have to do with the practice of placing priestly graves in the proximity of the entrance or of the cemetery wall. Owing to this the grave of one’s relatives could be seen even without entering the cemetery itself. `is was supposed to preclude a ritual contamination by the contact with other graves that are visited. `e changes of the customs and the secularisation was accompanied by the change of the appearance and the layout of the Jewish cemetery.

3

Możliwości adaptacyjne zabytkowej willi z II poł. XIX w. zlokalizowanej w Zielonej Górze

60%

Urbańska K. , Urbański P. , Malinowska W.

|

tom R. 95, nr 6

93--96

PL

Problemy zagospodarowania i utrzymania obiektów zabytkowych oraz zaadaptowania ich do nowej funkcji wiążą się między innymi z dostosowaniem do aktualnych wymagań funkcjonalnych, ale w znacznej mierze do spełnienia szeregu współczesnych wymagań technicznych, warunków wytrzymałościowych, ochrony p.poż, przepisów BHP. Przedstawiona koncepcja adaptacji zabytkowej willi w Zielonej Górze jest próbą połączenia tych wymagań przy jednoczesnym zachowaniu historycznego charakteru budynku.

EN

The problems of managing and maintaining historic buildings and adapting them to their new function involve, among other things, adapting them to meet current functional requirements, but also to meet a number of contemporary technical requirements, strength conditions, fire protection and health and safety regulations. The presented concept for the adaptation of a historic villa in Zielona Góra is an attempt to combine these requirements while preserving the historic character of the building.