W pracy porównano dwa związki do opisu rozwoju prędkości zmęczeniowych z uwzględnieniem zakresu całki ΔJ. Związki weryfikowano doświadczalnie przy zmiennym zginaniu w próbkach jednostronnie utwierdzonych wykonanych ze stali 10HNAP. Do badań użyto próbek płaskich z koncentratem naprężeń w postaci jednostronnego karbu ostrego. Badania wykazały, ze równanie własne dla różnych wartości średnich obciążenia daje lepsze wyniki w opisie badań doświadczalnych niż równanie Dowlinga i Begleya. Jedynie przy obciążeniu wahadłowym obydwa związki dają zbliżone wyniki w opisie badań doświadczalnych. Ponadto przy wyższych wartościach średnich obciążenia pod koniec procesu pękania zmęczeniowego obserwujemy wyraźną rozbieżność pomiędzy równaniem Dowlinga i Begleya a wynikami badań doświadczalnych.
EN
The paper contains a comparison of two relationships of fatigue crack growth rate description based on the ΔJ-intergral range. The relationships were verifield experimentally under cyclic bending in unilaterally restrained specimens made of the 10HNAP steel. For the purpose of the research plane specimens were used with concentration of stress in the form of unilateral sharp notch. The investigations showed that the autor's own equation gives better results for different values of mean loading in the description of the experiment than Dowling and Begley equation. Only under pendular loading do the two relationships give similar results in the description of the experiment. Moreover, under higher values of mean loading at the end of the fatigue crack process we do observe a clear discrepancy between the Dowling and Begley equation and the experimental results.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.