Na źródła kryzysów i konfliktów składają się przesłanki będące sprzyjającymi okolicznościami, przyczyny stanowiące konkretne zdarzenia je generujące, które powstają na bazie w miarę trwałych endogennych czynników, aktywizowanych rezultatami zmiany dokonującej się w systemie międzynarodowym. Analitycy, komentatorzy i politycy uwydatniają coraz wyraźniej - w miejsce tradycyjnie i wąsko pojmowanego terminu "zagrożenie" - pojęcie: "ryzyko", podkreślające właśnie znaczenie czynników jako fundamentu najpoważniejszych zagrożeń. Bieg zdarzeń w świecie rywalizacji wskazuje, że źródła njpoważniejszych zagrożeń nie zostaną zneutralizowane, bez podjęcia działań zmierzających do zmiany położenia, a w rezultacie sposobu pojmowania rzeczywistości w tej części społeczności globalnej, która stanowi bazę społeczną ekstremizmów, populizmów i fundamentalizmów, będąc uwodzona nierealnymi wizjami możliwego pominięcia etapów rozwojowych.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Autor artykułu dokonał analizy zagrożeń asymetrycznych, zwracając szczególną uwagę na zagrożenia terroryzmem. W analizie tej uwzględnił nowe zadania, w obliczu owych zagrożeń, stojące przed jednostkami wojsk lądowych. Wskazał na niektóre uwarunkowania, obszary zadań, możliwe kierunki zmian. Dostrzegł jednocześnie tempo zmian w międzynarodowym środowisku bezpieczeństwa, które w powiązaniu z rewolucją technologiczną, jest tak duże, iż nie sposób precyzyjnie wskazać wszystkich możliwych zadań i ich uwarunkowań.
Polityka bezpieczeństwa prowadzona przez Polskę wobec swoich sąsiadów, jej kierunki, zakres i możliwości są determinowane sytuacją geopolityczną. Nasz kraj jako pełnoprawny członek Unii Europejskiej w swoich decyzjach zobligowany jest do kierowania się interesem wspólnoty do której należy, a także interesem własnym – polską racją stanu. Podejmując zagadnienie kierunków polityki bezpieczeństwa prowadzonej przez Rząd Rzeczypospolitej wobec Białorusi nie sposób pominąć siły wpływów Rosji. Współzależność geopolityczna, militarna, kulturowa i religijna czynią te kraje bardzo bliskimi sojusznikami. Władze naszego kraju formułując kierunki polskiej polityki zagranicznej uwzględniają również fakt przemian, jakie dokonały się w ostatnich latach w białoruskiej polityce wewnętrznej i zagranicznej. Dlatego ważnym kontekstem jest sytuacja opozycji białoruskiej, wśród której znajduje się również mniejszość polska. Relacje Polski z Białorusią w sferze bezpieczeństwa powinny uwzględniać zarówno potencjalne zagrożenie militarne, jak i gospodarcze, w tym również energetyczne. Szanując integralność Białorusi, tożsamość jej obywateli, Polska powinna przyczyniać się do demokratyzowania życia wewnętrznego, poszanowania praw i wolności człowieka przez władze Białorusi przy zachowaniu dobrosąsiedzkich stosunków.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.