Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Sindaca, sindachessa czy sindaco, czyli dylematy leksykografii włoskiej po wyborach samorządowych w 2016 roku

100%

Mankowska R.

|

tom 9

EN

Social and cultural transitions are the starting point of our considerations. The growing role of women on the Italian labour market also determined linguistic discourse. The high point we would like to refer to is the municipal election in 2016 when in two metropolises, Rome and Turin, women (Virginia Raggi and Chiara Appendino) became mayors. A lot of doubts of linguistic nature appeared at that time. Interlocutors started to deliberate which forms are appropriate and should be used, and which would be depreciatory and regarded as a sign of discrimination. Theoretical frames of our debate are marked by lexicographical information and Italian linguists' opinions. Raggi’s and Appendino’s statements as well as words of people talking about them represent the practical part of the debate.

PL

Punktem wyjścia naszych rozważań są przemiany społeczne i kulturowe. Rosnąca rola kobiet na włoskim rynku pracy zdeterminowała również dyskurs lingwistyczny. Kulminacyjnym momentem, do którego pragniemy się odnieść, są wybory samorządowe w 2016 roku, kiedy to w dwóch metropoliach – Rzymie oraz Turynie, burmistrzami zostały kobiety: Virginia Raggi i Chiara Appendino. Pojawiły się wtedy liczne wątpliwości natury językowej. Interlokutorzy zaczęli zastanawiać się, które leksemy nazywające zajmowane przez nie stanowisko są stosowne i powinny być wykorzystywane, a których użycie jest dyskryminacyjne i deprecjonujące. Ramy teoretyczne naszych rozważań są wyznaczone przez informacje leksykograficzne oraz opinie włoskich językoznawców. Praktyczną część stanowią wypowiedzi Raggi i Appendino oraz osób o nich rozmawiających.

2

The participation of women in politics. Deliberations on the gender parity bill

100%

Marszałek-Kawa J.

Polish Political Science Yearbook

|

2011

|

tom 40

82-109

EN

Male politicians are becoming increasingly aware of the fact that women have great power. Girls account for 50% of the population of school students. Women seem to be much better at handling the financial crisis than men. The recession primarily aftected the masculine part of business – widespread layoffs hit typically male industries, such as cars, tobacco, financial services. In the U.S., men account for 80% of people who lost jobs as the result of the recent crisis. Moreover, it is women that make most decisions relating to household expenses. They are also more inclined to save up for future. They typically spend money on things like education, healthcare, food and cosmetics. They also invest in their children’s future. At present, women have about $10.5 trillion at their disposal, while men have approximately $23.4 trillion. However, this disproportion is still getting smaller. The past decade saw the distance between these two worlds constantly diminish. Women control $12 trillion out of $18.4 trillion spent by consumers every year. Moreover, the increasing number of working women – as Michael J. Silverstein points – means that their income is increasing.

3

Kobiety jako uczestniczki sprawowania władzy w Polsce po 1989 r.

89%

Pająk-Patkowska B.

Środkowoeuropejskie Studia Polityczne

|

2016

|

nr 4

205-216

EN

Basing on the analysis of available statistical data, this article presents Polishwomen’s participation in the processes of exercising political power (legislative and executive) within central institutions of the state. The analysis covered a time frame between 1989 and 2015. The reasons for disparities between the numbers of women and men in political authorities as well as its possible consequences have also been illustrated. The received results allow arriving at the following conclusions. In the analysed period, a considerable increase in the number of women in both chambers of the Polish parliament and the subsequent governments was observed. However, the numbers are still far from political parity. In case of the government, the increased presence of women holding posts of the heads of ministries for affairs traditionally linked with feminine activity (e.g. culture, education, social policy) can also be underlined.Inequality within the area of exercising political authority may exert a significantimpact on the society, i.e. limit the ability to shape the state policy within areasparticularly interesting to women or reinforce gender stereotypes in the society.

PL

W oparciu o analizę dostępnych danych statystycznych prześledzone zostanie uczestnictwo kobiet w sprawowaniu władzy na szczeblu centralnym – zarówno ustawodawczej, jak i wykonawczej. Podjęta zostanie również próba wyjaśnienia dysproporcji pomiędzy kobietami i mężczyznami w sprawowaniu władzy i ewentualnych tego konsekwencji. Tak więc główne pytania badawcze zostały sformułowane w następujący sposób: Jaki jest udział kobiet w organach władzy ustawodawczej, czyli w Sejmie oraz w Senacie? Jaki jest udział kobiet w strukturach partii politycznych w Polsce? Ile kobiet pełni funkcje kierownicze w partiach politycznych? Jaki jest udział kobiet w organach władzy wykonawczej w Polsce? Na czele jakich resortów kobiety stają najczęściej? Z czego wynika różnica w poziomie uczestnictwa kobiet w organach władzy ustawodawczej i wykonawczej w Polsce? Jakie mogą być konsekwencje różnego uczestnictwa kobiet i mężczyzn w procesie sprawowania władzy?

4

Selected areas of female MPs presence in the Polish Sejm in 1991–2018 – quantitative aspects

71%

Pająk-Patkowska B.

|

nr 4

61-71

PL

Celem artykułu jest analiza aktywności kobiet w polskim Sejmie w okresie pomiędzy 1991 a 2018 rokiem, co obejmuje 8 kadencji. Z analiz wyłączono działalność Sejmu X kadencji (1989–1991), ze względu na specyfikę wyborów, jak i odmienny sposób funkcjonowania sejmu w tym okresie. W oparciu o dokumenty regulujące pracę Sejmu, określone zostały możliwe pola aktywności w tym organie oraz udział w nich kobiet. Przyjęto hipotezę zakładającą, że w organach władzy czy miejscach gwarantujących do niej większy dostęp (Prezydium Sejmu, pełnienie funkcji Marszałka Sejmu, przewodniczenie komisjom sejmowym) występuje dysproporcja pomiędzy posłami i posłankami. Założono również, że kobiety są bardziej aktywne w tych komisjach, które zajmują się obszarami stereotypowo przypisywanymi kobietom, takimi jak edukacja czy zdrowie. Zastosowano metodę analizy dokumentów oraz metodę statystyczną w celu porównania danych dotyczących aktywności posłów i posłanek. Materiał badawczy stanowiły dane dostępne na stronie sejm.gov.pl (archiwum ośmiu kadencji). Warto podkreślić, że strona ta stanowi wiarygodne źródło danych, wiele zasobów zostało już zdygitalizowanych, co znacznie ułatwia dostęp do materiału badawczego.

EN

The article analyzes representation of women in the Polish Parliament (Sejm) in 1991–2018, a period which corresponds to 8 terms of office. The analysis excludes the Sejm of the 10th term of office (1989–1991) due to the specific nature of the election and a different mode of its operation in the period concerned. Areas of activity and female MP participation were defined based on documents that regulate the working of the Sejm. The hypothesis assumes that main bodies and institutions of the legislative branch (Presidium, Marshal, parliamentary committees) show a disparity between the number of male and female MPs. Another hypothesis is that women are more active in committees that deal with issues stereotypically associated with women, such education and health. The study involved document and statistical analyses to compare data pertaining to the activity of male and female MPs. Research materials comprise data available at sejm.gov.pl (archives of eight terms of office). It is worth emphasizing that the website is a reliable source of information. A large part of resources has been digitized which facilitates access to research materials.

5

KOBIETY I WYBORY NA ŁAMACH „PRZYJACIÓŁKI” W LATACH 1956–1976

63%

ZAJKO-CZOCHAŃSKA

|

nr 1(6)

138-150

PL

„Przyjaciółka” – tygodnik kierowany do kobiet wiejskich, gospodyń domowych, o niskim wykształceniu – była najbardziej poczytnym periodykiem w okresie Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. Artykuł ma na celu odpowiedź na pytanie, w jakim stopniu jedno z najpopularniejszych czasopism kobiecych tego okresu podejmowało zagadnienie wyborów oraz uczestnictwa i zainteresowania kobiet polityką. Analizie zostały poddane przekazy prasowe ukazujące się około dwa miesiące przed wyborami parlamentarnymi oraz do rad narodowych, a także około dwa tygodnie po ich zakończeniu, gdyż tematyka polityki podejmowana była głównie w okresie okołowyborczym. W badaniach obejmujących treści ukazujące się w latach 1956–1976 zastosowano metodę analizy zawartości prasy (według metodologii Walerego Pisarka), metodę jakościową oraz ilościową.

EN

„Przyjaciółka” – a weekly addressed to rural women, housewives with low education – was the most widely read periodical in the period of the Polish People’s Republic. The article aims to answer the question to what extent one of the most popular women’s magazines of that period took up the issue of elections and the participation and interest of women in politics. The analysis was subjected to press releases appearing about two months before the parliamentary and national councils elections, as well as about two weeks after them, as the subject of politics was addressed mainly in the electoral period. The research includes content published in the years 1956–1976 using the press content analysis method (according to the methodology of Walery Pisarek), the qualitative and quantitative methods.

6

¿Es solo un chiste? Reconstruyendo los significados del derecho al sufragio femenino en Costa Rica, bajo la lupa del humor gráfico (1949-1953)

63%

MARTÍNEZ TOLEDO Y.

|

nr 21

67-87

ES

La relación entre humor y feminismo ha sido siempre compleja. Especialmente, por el rol que ha jugado históricamente el humor en la reproducción de estereotipos de género y la contribu-ción a la subordinación de las mujeres tanto en el espacio doméstico como en la esfera pública. El objetivo de este artículo es analizar cómo, mediante el humor gráfico, se representa a las mujeres, y sus luchas por alcanzar el derecho al sufragio. Para ello se realiza un análisis mul-timodal que articula texto escrito y visual para identificar las representaciones de las mujeres como grupos, las mujeres de forma individual, las demandas de derechos de estas mujeres y las opiniones sociales al respecto y que se representan en el discurso del humor gráfico en la prensa costarricense, entre 1947 y 1953. Para ello se realiza un análisis, con enfoque cualitativo, de caricaturas publicadas en los sema-narios El Trapiche y La Semana Cómica, y en el Diario de Costa Rica, en el período antes señalado. Los criterios de selección incluyen: que las mujeres sean sujetos en las imágenes, que se evidencie rasgos de participación política y que, además, de imagen, la caricatura con-tenga texto, que permita realizar un contraste entre lenguaje hablado y escrito. Para el análisis se emplean elementos de Análisis Multimodal del Discurso. Uno de los resultados principales es, además de la reproducción de estereotipos acerca de la participación política de las mujeres, señalar cómo se reproducen las nociones dicotómicas de lo que es ser mujer y el peligro que estas representan para los hombres como grupo político.

EN

The connection between feminism and humor have always been at least complicated because of the role played by humor in the reproduction of gender stereotypes and its contribution to the subordination of women, both in the domestic space and the public sphere. This paper aims to analyze how, through graphic humor, women are represented, and their struggles to achieve the right to suffrage through the use of critical analysis of multimodal dis-course in order to identify the representations of women as groups, women individually, the demands of women’s rights in three Costa Rican papers, between 1947 and 1953: El Trapiche and La Semana Cómica, and Diario de Costa Rica. One of the main results is, in addition to the reproduction of stereotypes about the political participation of women and women in general, and how those stereotypes are constructed through the language of common sense and male gaze.

7

Międzynarodowy Rok Kobiet 1975 na łamach „Kobiety i Życia”

51%

SOKOŁOWSKA U.

|

nr 2(7)

94-108

PL

Do lat 70. XX w. większość publikacji w „Kobiecie i Życiu” oscylowała wokół problematyki typowej dla prasy kobiecej, m.in. macierzyństwa, gospodarstwa domowego oraz poradnictwa. Wraz z początkiem lat 70. na łamach periodyku coraz częściej pisano o pozycji społecznej kobiet. Nastąpiła intensyfikacja tematyki dotyczącej działalności kobiet w sferze publicznej, w tym aktywności politycznej. Uzależnione było to od ówczesnych przemian na scenie politycznej kraju oraz zmian personalnych w redakcji „Kobiety i Życia”. Problematykę niskiego udziału kobiet w polityce podejmowano szczególnie często w wydaniach z 1975 r. Przy okazji obchodów Międzynarodowego Roku Kobiet redakcja zachęcała czytelniczki do zaangażowania w sferę polityczną. Wielokrotnie przedstawiano sylwetki polskich działaczek politycznych, jak również kobiet aktywnych publicznie poza granicami Polski.

EN

Until the 1970s, most publications in Kobieta i Życie [Women and Life] revolved around issues typical of women’s press, including maternity, household and counseling. At the beginning of the 1970s, the journal published more and more often about the social position of women. The subject of women’s activities in the public sphere, including political activity, intensified. It depended on the changes in the country’s political scene and personnel changes at the Kobieta i Życie editorial office. The issue of women’s low participation in politics was particularly often addressed in the 1975 editions. On the occasion of the International Year of Women, the Kobieta i Życie editors encouraged readers to become involved in the political sphere. The silhouettes of Polish political activists as well as women publicly active outside Poland were presented many times.

8

«Jesteśmy zbieraniną, pospolitym ruszeniem dobrego i złego»: Manuela Gretkowska zakłada Partię Kobiet

51%

Waligóra K.

|

nr 3

51-73

EN

This article looks at the Women’s Party, founded by the Polish author and columnist Manuela Gretkowska in 2007, from the perspective of ‘embarrassing female performance’ – an initiative that is empowering yet leaves the audience baffled. The author discusses the founding of the party, analysing the socio-political conditions of its emergence and the difficulties encountered by its activists since its beginning. The article also presents the media’s response to the establishment and activity of the party. The author claims that the defeat that Manuela Gretkowska’s initiative ultimately suffered in the election was connected with its gradual departure from the embarrassing performance format as well as with the acceptance of far-reaching ideological compromises. She argues that in the case of the Women’s Party, the political program was overshadowed by the imperative to act, aimed at pushing women to politicize their needs.

PL

Artykuł jest próbą przyjrzenia się Partii Kobiet założonej przez pisarkę i publicystkę, Manuelę Gretkowską w 2007 z perspektywy żenującego kobiecego performansu – wystąpienia jednocześnie emancypacyjnego i budzącego konsternację wśród jego odbiorców. Przedstawiono moment powstania partii i przeanalizowano warunki społeczno-polityczne jej zaistnienia oraz trudności, które od początku napotykały działaczki organizacji. Omówiono też reakcje medialne towarzyszące tworzeniu i działalności Partii Kobiet. Autorka stawia tezę, że porażka wyborcza, jaką ostatecznie poniosła inicjatywa Manueli Gretkowskiej, związana była z dążeniem do wygaszenia żenującego performansu i pójściem na daleko idące kompromisy światopoglądowe. Dowodzi, że w przypadku Partii Kobiet ważniejszy niż program polityczny był imperatyw działania, który miał pchnąć kobiety do upolitycznienia swoich potrzeb.

9

Odcházení: političky odcházející z politické scény a jejich zkušenosti

51%

Guasti P. , Václavíková-Helšusová L.

|

nr 1

16-25

EN

The participation and representation of women in decision-making bodies is an important factor in evaluating the level of political culture and the quality of democracy in a country. In the Czech Republic, and in post-communist countries in general, the representation of women in decision-making is imbalanced when compared with the representation of men. This fact is indicative of patterns of governance and the attitudes and values of citizens and suggests a generally passive citizenship in post-communist countries. In reaction to this development, there have been a number of analyses on women in politics in recent years. In general these studies concentrate on the barriers facing women entering politics and actively involved in political life. In recent years there has been a tendency in the media to give space to women who have left politics and have them look back and evaluate their career and the nature of politics. In this respect the academic sphere is lagging behind. The authors of this article aim to fill in this gap. They examine the following question: why do women leave politics after having struggled so hard to get in? They focus on the experiences of women who, in most of the cases, spent more than a decade in politics. They look at the women’s retrospective evaluations of their political careers, at life-work balance in politics, and the women’s experience of departing from politics. The article concludes that the key factor behind entry into politics, and behind maintaining a political career, is the relationships within political parties. Stereotypes and strategies continue to influence the strategic choices of actors, who assimilate into the existing political culture and choose not to generate considerable pressure for change in gender relations in political life.