Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Pilate’s Wife: Involvement in women’s poetry and its spiritual dimension

100%

Juhásová J.

|

nr (2)23

257-270

PL

Niniejsze studium jest reakcją na współczesne tendencje w słowackiej poezji – zaobserwowane zjawisko uśmierzania i znieczulania w twórczości kobiecej, rodzaj pisania procesualnego oraz urzeczywistniany post-postmodernizm – jako nowo rozwinięta odmiana sztuki. Ich aktualnym, a zarazem i wspólnym punktem odniesienia (przecięcia lub skrzyżowania twórczości) jest gest zaangażowania - w znaczeniu opieki nad wspólnym dobrem. W procesie przeniesienia dla obszaru synekdoch w niniejszym artykule, zjawiska te są analizowane w poezji Katariny Kucbelovej (1979), chociaż są obecne także i w innych zbiorach poetyckich, które powstały zwłaszcza w latach 2012–2014, a odnotowane były również u M. Ferenčuhovej (1975) i M. Veselkovej (1981). Zaangażowanie jako gest nieobojętności obecna jest u Kucbelovej, zwłaszcza w ostatnim jej zbiorze Vie, čo urobí (2013) [Wie, co zrobi]. Dzieło to w słowackiej krytyce literackiej wzbudza znaczne zainteresowanie. Autorka niniejszego artykułu wzbogaca refleksję na temat twórczości Kucbelovej o postrzeganie zaangażowania jako duchowego wymiaru życia. Znajduje wiele analogii między rozwijającymi się tendencjami w twórczości Kucbelovej i dążeniami teologii politycznej, które się łączą z osobowościami J.B. Metza a J. Moltmanna. Od zapewnienia sobie własnego zbawienia (potrzeba poznania i zbadania samego siebie) wyodrębnia się konieczność zmierzania w kierunku dobra ludzkości. Tendencje teologiczne do prywatności, które stały się silniejsze w konfrontacji z oświeceniem i marksizmem, mają być zastąpione potrzebą ściągnięcia eschatologicznych obietnic (przyrzeczeń) do historycznej obecności, przez krytyczną refleksję o społeczeństwie. Zaangażowanie Kucbelovej jednocześnie nie jest przypochlebianiem się estetycznym standardom tekstu artystycznego, co zapewnia jej oryginalność – rezultat opracowania własnej metody twórczej.

2

„Trudne” wiersze. Wokół lingwistycznej poezji kobiet

87%

Grądziel-Wójcik J.

|

nr 30

187-204

EN

The article addresses the problem of absence of women’s poetry in the linguistic current of 20th-century Polish poetry. It analyses its causes, amongst which the pivotal role is played by the stereotypical vision of women’s poetry, deeply ingrained in general awareness. The vision in question does not admit “difficult” forms and thus places women’s poetic work outside the avant-garde tendencies, linguistic experiment and metareflection. The authoress calls for inclusion of the omitted or forgotten poetesses who play with language in their poems and she articulates the need to redefine our understanding of linguistic poetry.

3

Extended Solidarity: A Feminist Reading of Anna Świrszczyńska’s Czarne Słowa

84%

Szopa K.

Forum Poetyki

|

2022

|

nr 28-29

EN

This article discusses selected reading strategies of Anna Świrszczyńska’s poetry, and Czarne Słowa [Black words] (1967) in particular, a collection which, in my reading, presents the intersections between gender, race and class. The ahistorical category of gender, which is dominant in the reading of Świrszczyńska’s poetry, is what obscures the complex image of social relations that emerges from her works. Employing feminist theories of social reproduction, I argue that the situation of women presented in Czarne Słowa not only differs from the one shown in Jestem baba [I am a woman] but also reveals Świrszczyńska’s ethical project, to which I refer as extended solidarity.

PL

Niniejszy artykuł poświęcony jest wybranym strategiom lekturowym twórczości poetyckiej Anny Świrszczyńskiej na przykładzie Czarnych słów (1967), książki, która w moim odczytaniu przedstawia nierozerwalny splot trzech społecznych uwarunkowań: płci, rasy i klasy. Dominująca w odczytaniu jej poezji ahistoryczna kategoria płci jest tym, co maskuje ów złożony obraz stosunków społecznych, jaki wyłania się z twórczości poetki. Przyjmując założenia feministycznych teorii społecznej reprodukcji, wskazuję, że sytuacja bohaterek Czarnych słów nie tylko różni się od tej ukazanej w Jestem baba, ale odsłania też przed nami etyczny projekt Świrszczyńskiej, który określam mianem solidarności rozszerzonej.

4

Autotematyzm out of the blue. Kilka uwag o poezji Julii Hartwig na marginesie wiersza Reprymenda

67%

Grądziel-Wójcik J.

|

nr 38

219-232

EN

The article discusses different variants of metareflection in Julia Hartwig’s poetry, situating them against the background of a comprehensive concept of the poet’s work. The analysis of her poem Reprymenda [Reprimand] gives rise to a proposal of authotematism specific to Hartwig’s poetry, here called ‘out of the blue’ autothematism and contrasted with the concept of avant-garde poetry. This metapoetic formula is then extended to other texts in the volume Jasne niejasne [Bright Unclear], in which the mimetic aspect of literature in particular is problematised and the ethical dimension of Hartwig’s oeuvre is highlighted.

5

The Feminine Sphere of Yiddish Heritage: Review of the book: Joanna Lisek (2018), “Kol isze – głos kobiet w poezji jidysz (od XVI w. do 1939 r.)”. Sejny: Wydawnictwo Pogranicze

67%

Taczyńska K.

|

2020

|

nr 9

273-280

PL

Celem recenzji jest prezentacja wydanej w 2018 r. monografii Joanny Lisek, Kol isze – głos kobiet w poezji jidysz (od XVI w. do 1939 r.). Omówienie koncentruje się na głównym temacie publikacji – literackich głosach kobiet z kręgu kultury jidysz – oraz jego historycznych, społecznych i literackich ramach.

EN

The review presents the monograph Kol isze – głos kobiet w poezji jidysz (od XVI w. do 1939 r.) [Kol ishe: The Voice of Women in Yiddish Poetry (from the 16th Century to 1939)], published in 2018 by Joanna Lisek. The article focuses on the main topic of the monograph – the literary voices of women within Yiddish culture – and its historical, social and literary framework.