Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 2023

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: wiara i rozum

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Źródła Nowego Ateizmu. Rys systematyczno-historyczny

100%

Rysak K.

nr Teologiczne Studia Siedleckie XX

199-239

Nowy Ateizm jest jedną z najbardziej dyskutowanych odmian współczesnego ateizmu. Nurt narodził się po serii terrorystycznych ataków z początków XXI wieku, które były motywowane religijnie. Richard Dawkins, Sam Harris, Daniel Dennett i Christopher Hitchens, wpływowi myśliciele, dotychczas niechętni religii, stali się agresywnymi oskarżycielami religii i propagatorami ateizmu. W niniejszym artykule chcemy zwrócić uwagę na obecność w Nowym Ateizmie idei takich jak: naturalizm i panteizm, scjentyzm, sceptycyzm i antyagnostycyzm, krytyka teizmu, krytyka religii, sekularyzm i humanistyczny ateizm. Elementy te pojawiają się na różnych etapach historii filozofii, historii religii i historii ateizmu, niemniej jednak w Nowym Ateizmie zyskują nową postać. Choć ruch Nowego Ateizmu spotkał się z ogromną krytyką, to jednak jego idee zaczęły oddziaływać na społeczeństwo. Co ciekawe, wpłynęło to pozytywnie na rozwój nowej apologetyki.

New Atheism is one of the most debated forms of contemporary atheism. This movement emerged in the wake of a series of terrorist attacks in the early 21st century that were religiously motivated. Influential thinkers like Richard Dawkins, Sam Harris, Daniel Dennett, and Christopher Hitchens, who were previously critical of religion, became aggressive accusers of religion and advocates for atheism. In this article, we aim to highlight the presence in New Atheism of ideas such as naturalism and pantheism, scientism, skepticism and anti-agnosticism, secularism and humanist atheism, the critique of theism, and the critique of religion. These elements have appeared at various stages in the history of philosophy, the history of religion, and the history of atheism; however, in New Atheism, they take on a new form. Despite facing considerable criticism, the New Atheism movement has had an impact on society. Interestingly, this has positively influenced the development of new apologetics.

The Renewed Christocentric Synthesis in Joseph Ratzinger’s Logos-centric Symphony

70%

Millare R.

nr 2

243-262

W niniejszym artykule przedstawiona zostanie kwestia relacji między wiarą a rozumem w ujęciu Josepha Ratzingera. Nowoczesność wprowadza rozdział między wiarą a rozumem, co skutkuje ograniczeniem rozumu i podporządkowaniem logosu etosowi. Ten brak jedności między wiarą i rozumem oraz prymat etosu nad logosem wpływa następnie na naturę i misję teologii. Wbrew temu postulowanemu brakowi integrującej harmonii między wiarą a rozumem, Joseph Ratzinger dowodzi jedności wiary i rozumu jako całości zbudowanej na prymacie logosu i podejściu chrystocentrycznym. Autor artykułu zamierza udowodnić, że chociaż Ratzinger określa swoją teologię jako „fragmentaryczną” i „niekompletną”, to zostawił Kościołowi nowatorską „symfonię” teologiczną opartą na połączeniu daru wiary z rozumem. Wykazane zostanie, w jaki sposób – według Ratzingera – wiara może umożliwić rozumowi przezwyciężenie ograniczeń narzuconych przez współczesnych myślicieli, takich jak Immanuel Kant. W ostatniej części artykułu pokazane będzie, że ukoronowaniem teologii Josepha Ratzingera/Benedykta XVI jest uznanie prymatu miłości uosabianej przez świętych, którzy świadczą o przemieniającej mocy poznania i miłości do Jezusa, Wcielonego Logosu.

This article aims to present Joseph Razinger’s Christocentric approach to the question of the relation between faith and reason. Modernity introduces the separation between faith and reason, which results in the limitation of reason and the subordination of logos to ethos. This disunity, however, between faith and reason and the primacy of the ethos over logos affects the nature and mission of theology. In contrast to the loss of the integrative harmony between faith and reason, Joseph Ratzinger argues for the distinction and unity between faith and reason built upon the primacy of logos and a Christocentric approach. The author also intends to prove that although Ratzinger describes his theology as “fragmentary” and “incomplete,” he has gifted the Church with a renewed theological symphony that flourishes only in conjunction with the gift of faith working in concert with reason. In Ratzinger’s view only faith can enable reason to overcome the self-imposed limitation developed by modern thinkers such as Immanuel Kant. Finally, the article will demonstrate that the crowning achievement of Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s theology is the recognition of the primacy of love as embodied by the saints who are witnesses of the transformative power of knowing and loving Jesus, the Incarnate Logos.