Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Lata help
Autorzy help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 72

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  więzienie
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
EN
Radogoszcz prison was a German Order Police Prison, located in Radogoszcz next to Lodz. The warden Walter Pelzhausen was born in 1891 in Arnstadt. He fought in German’s army in First World War. After war W. Pelzhausen worked in german’s police. A short time after the burst of the war W. Pelzhausen was transfeered to Litzmanstadt. He worked in Schutzpolizei from October to July 1940. His rank was “Maister of Schutzpolizei”. In July 1940 he took over administration of Radogoszcz prison. Warden W. Pelzhausen was a degenerate. He executed nine prisoners, who stolen bread from the prison’s kitchen. In 1945 Radogoszcz prison staff committed a horrific mass murder killing around 1000 prisoners. After Second World War he was captured in Frankfurt (American Zone). He was handed over to the Polish justice system, which sentenced him to death in 1947. He was executed in a prison on Sterlinga Street in 1948. During the criminal trial, the prisoners unanimously stated that he was the most brutal among the entire prison crew.
PL
Więzienie Radogoszcz należało do niemieckiej policji i znajdowało się we wsi niedaleko Łodzi. Jego komendantem był Walter Pelzhausen, urodzony w 1891 r. w Arnstadt. W trakcie pierwszej wojny światowej służył w armii niemieckiej. Po zakończeniu działań wojennych pracował w policji. Niedługo po wybuchu drugiej wojny światowej został przeniesiony do Litzmanstadt-Łódź, służąc od października 1939 r. do lipca 1940 r. w Schutzpolizei Litzmanstadt, otrzymując stopień służbowy „Maister of Schutzpolizei”. W lipcu 1940 r. objął zarząd nad więzieniem w Radogoszczu. Komendant był zdegenerowanym psychopatą. Bił każdego napotkanego na swojej drodze więźnia. Osobiście zastrzelił dziewięciu osadzonych, którzy ukradli chleb z więziennego magazynu. W 1945 r. komendant wraz z personelem więzienia dokonał masowego mordu, zabijając ponad 1000 więźniów. Po drugiej wojnie światowej były komendant został schwytany we Frankfurcie (strefa amerykańska). Wydany został polskiemu wymiarowi sprawiedliwości, który w 1947 r. skazał go na śmierć. Stracono go w więzieniu na ul. Sterlinga w 1948 r. W trakcie procesu karnego więźniowie stwierdzili jednogłośnie, że był najbrutalniejszy wśród całej załogi więzienia.
|
2022
|
tom 148(4)
93-104
PL
Klasyfikacja osób skazanych stanowi teoretyczną i praktyczną podstawę stosowania kary, a zwłaszcza jej różnicowania. Tylko poprzez dokonanie podziału skazanych na jednorodne grupy, np. w zależności od rodzaju popełnionego przestępstwa, recydywy, poziomu resocjalizacji itp. można wdrożyć zasadę różnicowania, indywidualizacji i planowania wykonania wyroków karnych. W artykule omówiono koncepcję i kryteria klasyfikacji osób osadzonych w zakładach karnych, co ma istotne znaczenie z punktu widzenia różnicowania i indywidualnego podejścia do wykonywania kary, a także osiągnięcia celu kary i resocjalizacji skazanego.
PL
Artykuł traktuje o znaczeniu samotności w izolacji penitencjarnej na przestrzeni wieków oraz jej krytyce we współczesnej pedagogice resocjalizacyjnej. Poddano więc analizie kategorię samotności, a potem w historycznym ujęciu zaprezentowano racjonalizacje kary kryminalnej. Następnie w ujęciu ewolucyjnym scharakteryzowano wykonywanie kary pozbawienia wolności od starożytności aż do czasów obecnych, a następnie opisano współczesne koncepcje resocjalizacyjne, krytyczne wobec izolacji penitencjarnej i jej skutków w postaci osamotnienia skazanych. Uzupełnienie koncepcji teoretycznych stanowią polskie programy resocjalizacyjne, promujące uspołecznienie i zaangażowanie osadzonych w środowisku otwartym.
PL
W artykule przedstawione zostały badania nad poczuciem marginalności osadzonych odbywających karę pozbawienia wolności. Objęto nimi 510 osadzonych, mężczyzn, odbywających karę w różnych typach i rodzajach zakładów karnych. Przyjęto założenie, że jedną z konsekwencji wykluczenia społecznego związanego z odbywaniem kary pozbawienia wolności jest powstanie u niego poczucia marginalności. Celem badań było ustalenie rozmiarów poczucia marginalności i określenie wpływu na jego wielkość uwarunkowań zewnętrznych wynikających z organizacji sposobu odbywania kary pozbawienia wolności oraz stopnia demoralizacji skazanego. Analizie poddano wpływ pięciu zmiennych: rodzaju i typu zakładu karnego, systemu odbywania kary, uczestnictwawpodkulturzewięziennej oraz charakteru popełnionych przestępstw.
EN
The article presents the study on the sense of marginality among convicts who serve their prison sentence. The research sample has included 510 male prisoners serving their sentence in penal institutions of various types and kinds. It has been assumed that social exclusion caused by imprisonment induce in convicts, among all, the sense of marginality. The aim of the research project was to determine the degree of such sense of marginality and the extent to which external factors brought by the specific punishment execution system and the degree of the convict’s demoralization influence such sense of marginality. The analysis covered five variables: type and kind of penal institution, system of sentence serving, involvement in prison subculture and the nature of committed crimes.
5
Content available Donald Clemmer’s Concept of Prisonisation
85%
|
|
tom 13
|
nr 2
475-481
PL
Prizonizacja to pojęcie, które na stałe wpisało się w aparat pojęciowy nauki o więzieniach, a samo zjawisko stało się przedmiotem licznych badań kryminologów i zakładów karnych. Autorem tej koncepcji był amerykański socjolog i funkcjonariusz więzienia D. Clemmer, autor klasycznej monografii „Wspólnota więzienna”, pierwszej tak obszernej pracy, która przedstawiała społeczne aspekty życia więziennego. W artykule zaprezentowano istotne elementy koncepcji więzienia jako dynamicznego procesu adaptacji osadzonych do warunków tam panujących.
EN
Prisonisation is a concept that has permanently entered the conceptual apparatus of prison science, while the phenomenon itself has become the subject of numerous studies by criminologists and penitentiaries. The author of this concept was the American sociologist and prison officer D. Clemmer, the author of the classic monograph “The Prison Community,” the first such comprehensive work that presented the social aspects of prison life. The article presents the essential elements of the concept of prisonisation as a dynamic process during which inmates adapt to the conditions that occur in prison.
PL
Celem artykułu jest omówienie zagadnienia resocjalizacji poprzez naukę w warunkach izolacji więziennej, uwzględniając aktualne podstawy prawne. Skazani doceniają wartość kształcenia, jednak zapotrzebowanie na naukę w zakładzie karnym spada na rzecz rosnącej popularności kursów. Korzyści związane z kontynuowaniem nauki przemawiają za potrzebą dalszej eksploracji tego zagadnienia i podjęciem prób zminimalizowania powstałych dysproporcji, aby zapobiec dalszej marginalizacji tego ważnego środka oddziaływania na skazanych.
EN
The aim of this paperis to discuss the issue of rehabilitation by learning in penitentiary isolation, taking into account current legal provisions. The convicts appreciate the value of learning, however the need for learning in a penitentiary institution is decreasing in favour of a growing popularity of courses. The benefits related to learning are favourable for the need of further exploration of that issue and making attempts in order to minimise the existing disproportions, in order to avoid further marginalisation of this very important means of influencing the convicts.
PL
Artykuł jest omówieniem częściowej diagnozy kultury organizacyjnej więziennictwa polskiego i litewskiego. Analizowana kultura organizacyjna obejmuje poglądy personelu oraz reguły, kształtujące sposoby reagowania na obecność muzułmanów jako skazanych, a równocześnie osób deklarujących odmienne potrzeby kulturowe. Oba systemy penitencjarne są podobne ze względu na niewielkie doświadczenia w pracy ze skazanymi muzułmanami. Także obu systemów dotyczą rekomendacje Unii Europejskiej z 2012 roku w zakresie kształtowania kompetencji kulturowych funkcjonariuszy więziennych. Tekst odpowiada na pytania: jakie są opinie funkcjonariuszy wobec muzułmanów, którzy wyrażają potrzeby związane z ich kulturą? Jaka jest statystyczna częstotliwość pojawiania się takich samych opinii? Szczególnie częstotliwość ma znaczenie dla rozpoznania kultury organizacyjnej systemu, ponieważ mówi o tendencjach, uogólnionych poglądach i regułach, jakie regulują sposoby postrzegania i reagowania na odmienne oczekiwania kulturowe. Badania terenowe obejmowały grupę 241 funkcjonariuszy w Polsce i 143 funkcjonariuszy na Litwie, były prowadzone poprzez wywiady pisemne. Analiza wyników została przeprowadzona metodą statystyczną Konfiguracyjnej Analizy Częstotliwości (CFA), która umożliwiła wskazanie liczby takich samych opinii, a każda z nich zawierała określenie sposobu działania wobec potrzeb zgłaszanych przez skazanych muzułmanów oraz motywacji do tego działania. Wnioski z badań i analiz statystycznych umożliwiły wygenerowanie tożsamych poglądów reprezentowanych w systemie przez grupy od kilkunastu do kilkudziesięciu osób, wskazując zarówno na specyfikę motywacji i podejmowanych decyzji, jak i na ich rozkład. Powtarzalność tych samych (jednolitych) poglądów opisuje częściowo kulturę organizacyjną więziennictwa pod względem gotowości na kształtowanie nowych kompetencji kulturowych lub oporu wobec nich.
EN
The article discusses the diagnosis of a part of organizational culture of Polish and Lithuanian penitentiary system. Organizational culture includes here opinions expressed by the staff as well as rules shaping the way of reacting to the presence of Muslim prisoners and at the same time, persons declaring distinct cultural needs. Both penitentiary systems are similar due to limited experience in working with Muslim prisoners. Another common characteristic of the systems is the fact that European Union recommendations from the year 2012 concerning the shaping of cultural competencies of prison officers are applicable in both of them. The text aims at answering the following questions: What are the opinions of officers towards the Muslims who express the needs connected with their culture? Statistically, how often do the same opinions occur? The frequency is of particular importance for recognizing organizational structure of a system as it presents the trends, generalized views and rules regulating the way of perceiving and reacting to distinct cultural expectations. Field studies were performed on the group of 241 officers in Poland and 143 officers in Lithuania in the form of written interviews. Result analysis was performed with the use of the Configural Frequency Analysis (CFA) statistical method, which makes it possible to indicate the number of identical opinions, and each of them included the way of acting towards the needs reported by Muslim prisoners as well as motivations connected with a given way of acting. Conclusions from the performed studies and statistical research enabled the generation of synonymous opinions represented in a system by groups consisting of several dozen up to about a dozen members, thus indicating both the specific character of motivations and decisions made together with their distribution. The recurrence of the same (identical) opinions partially describes organizational culture of the penitentiary system relating to its readiness to shaping new cultural competencies or the resistance towards them.
|
|
tom 5(1)
385-393
PL
W kryminologii recydywa jest jednym z najbardziej podstawowych pojęć. Oznacza powrót jednostki do zachowań przestępczych, które już zostały ukarane lub były przedmiotem interwencji. Recydywa to przestępcze działania, które doprowadziły do ponownego aresztowania lub powrotu do więzienia z nowym wyrokiem, lub bez niego po tymczasowym zwolnieniu więźnia. Recydywa mierzy się poprzez przewlekłe zachowania przestępcze prowadzące do licznych i ponownych aresztowań. Badania przeprowadzone w Bangladeszu wykazały, że ponad połowa uwięzionych otrzymała wyroki za ponowne dokonanie poprzednio popełnionych już przestępstw. Głównymi przyczynami tej sytuacji są zwyczajowe przestępcze zachowania przestępców, za krótkie kary pozbawienia wolności i niewystarczające środki podejmowane przez instytucje karne. Obecnie w Bangladeszu recydywa jest najbardziej krytycznym wyzwaniem dla walki z terroryzmem. Chociaż liczba recydywistów rośnie w więzieniach Bangladeszu z powodu luk w krajowym systemie sądowniczym, bardzo ważne jest, aby zająć się nimi w dłuższej perspektywie. Celem tego badania jest wyjaśnienie przyczyn przestępczego zachowania recydywistów i zasugerowanie pewnych zaleceń dotyczących ograniczenia recydywy w Bangladeszu. recydywa, zachowanie przestępcze, ponowne aresztowanie, więzienie, kara, uwięzienie, system sądowniczy
9
85%
EN
The prison causes irreversible changes in human behavior and in his psyche. In addition, the process of resocialization is not always effective. The general purpose of the article is to show the prison community and its impact on people leaving the prison. The assumption of work is also showing how society responds to people after the verdict and how it affects the individual.
PL
System programowanego oddziaływania jest jednym z trzech systemów wykonywania kary pozbawienia wolności. Odbywają w nim karę m.in. nieletni. Jego istotą jest prowadzenie zindywidualizowanych oddziaływań resocjalizacyjnych na osadzonych przy uwzględnieniu ich jednostkowych potrzeb, deficytów i możliwości. Niestety obecny model tego systemu opiera się głównie na działaniach schematycznych, które nie przybliżają człowieka do życia na wolności zgodnego z regułami społecznymi
EN
The system of programmed interactions is one of the three systems of serving a sentence of imprisonment. It applies to various condemned persons, including minors. Its essence is to provide the imprisoned with personalized rehabilitation measures taking into account their individual needs, deficits and capabilities. Unfortunately, current model of this system is based mainly on schematic measures that do not bring an inmate’s real behaviour closer to attitudes and abilities which would allow him to function according to social norms.
PL
W artykule są analizowane działania więziennej służby zdrowia wobec osadzonych z różnymi problemami zdrowotnymi. Omawia się sytuację kilku grup osób – zakażonych HIV, chorych na gruźlicę, uzależnionych od alkoholu i narkotyków, niepełnosprawnych fizycznie i z zaburzeniami psychicznymi. Podkreśla się potrzebę zwiększenia finansowania więziennej służby zdrowia i liczby personelu medycznego, a także polepszenia warunków materialno-bytowych i sanitarnych w procesie profilaktyki zachowań suicydalnych oraz poprawienia stanu zdrowia osób tymczasowo aresztowanych i skazanych.
EN
The article analyzes the activity of the prison health service regarding persons with different health problems. In this context the author considers several groups of people, namely HIV positive persons, consumptives, alcohol and drug addicts, physically disabled and mentally impaired persons. The article stresses the importance of increasing funding for the prison health service, the number of medical staff and improving health and living conditions in order to prevent suicidal behavior and to strengthen the health of temporarily arrested and convicted persons.
EN
The field study revealed that some prisoners voluntarily serve prison sentences in exchange for an accomplice with whom they committed a crime. The analysis is based on interviews conducted in Polish prisons. The main purpose of the text is to reconstruct the strategies that govern this practice and contrast them with the results of experiments conducted by researchers of the network exchange theory. An additional goal is to assess the suitability of this theory for modeling real exchange networks. The analysis showed that prisoners' decisions meet the criteria of rational choice, while the ability to model this behavior according to the assumptions of exchange network theory is limited.
PL
Badanie terenowe ujawniło, że niektórzy więźniowie z własnej woli odbywają wyroki pozbawienia wolności w zamian za wspólnika, z którym popełnili przestępstwo. Podstawą analiz są wywiady przeprowadzone w polskich zakładach karnych. Głównym celem tekstu jest rekonstrukcja strategii które rządzą tą praktyką oraz skonfrontowanie ich z wynikami eksperymentów przeprowadzonych przez badaczy sieciowej teorii wymiany. Dodatkowym celem jest ocena przydatności tej teorii do modelowania rzeczywistych sieci wymiany. Analiza wykazała, że decyzje więźniów spełniają kryteria racjonalnego wyboru, natomiast możliwość modelowania tych zachowań zgodnie z założeniami sieciowej teorii wymiany jest ograniczona.
PL
W artykule poruszona została problematyka socjoterapii w pracy z osobami nieprzystosowanymi społecznie, ze szczególnym zwróceniem uwagi na możliwości jej wykorzystania w pracy ze skazanymi w warunkach izolacji więziennej. Wychodząc od definicji socjoterapii, przypomniany został jej rodowód – praca z osobami dorosłymi oraz zaproponowany nowy koncept jej zastosowania.
EN
The paper touches upon the issue of sociotherapy in working with socially maladjusted people, with a particular focus on the possibilities of using sociotherapy with convicts serving their penalty in prison isolation. Starting with the definition of sociotherapy, we recall its origins – working with adults and proposed new concept of its usage.
14
Content available remote Kara pozbawienia wolności na ziemiach polskich od XV do połowy XIX wieku
71%
PL
Opracowanie prezentuje powstanie i rozwój kary pozbawienia wolności w Polsce do XIX wieku. Dawne prawo polskie, w zakresie szeroko rozumianych kar na wolności, przewidywało kilka znacznie różniących się między sobą form izolacji. Różnice te były konsekwencją podmiotów, wobec których mogły być stosowane, sposobu wykonywania, konsekwencji zastosowania (środek hańbiący czy też niehańbiący). Różne było także miejsce jej wykonywania — mogły to być lochy, twierdze, zamki, klasztory, więzienia, wynajęte na ten cel karczmy czy też własny dom skazanego. Kara pozbawienia wolności, stając się sankcją, wyraźnie przyśpieszyła zmianę średniowiecznego systemu wykonywania kar opartego na karach cielesnych w stronę nowożytnych systemów karnych opartych na izolacji jako samodzielnej i dominującej sankcji karnej.
EN
The study presents the development of imprisonment in Poland up to the 19th century. The old Polish law, in the scope of broadly understood punishments in the wild, provided for several significantly different forms of isolation. These differences were a consequence of the entities to which they could be used, the manner of execution, and the consequences of use (disgraceful or non-disgraceful). The places of its execution were also varied. These could have been dungeons, fortresses, castles, monasteries, prisons, taverns rented for this purpose, or the house of the convict. Imprisonment sanctions becoming markedly accelerated, changed the system of medieval execution of penalties based on corporal punishment in the direction of modern penal systems, based on isolation, as an independent and dominant criminal sanction.
PL
W dzisiejszych czasach więzienia często stanowią temat medialny, a ich obecność w wiadomościach, filmach, serialach czy artykułach (niemających naukowego charakteru) jest powszechna. Wielokrotnie spotykamy się z sensacyjnymi nagłówkami i wyolbrzymionymi opisami przestępstw, co dąży do przyciągnięcia uwagi czytelników lub widzów. Kreuje to obraz więziennictwa jako brutalnego i bezlitosnego systemu, który nie skupia się na readaptacji społecznej i resocjalizacji. Celem badania było ustalenie, jak studenci kryminologii i pedagogiki resocjalizacyjnej postrzegają polskie więziennictwo na podstawie przekazów medialnych i rzeczywistych. Interesujące okazało się to, jak w mediach przedstawiane są oddziaływania resocjalizacyjne, ze szczególnym uwzględnieniem programów realizowanych w jednostkach penitencjarnych i skonfrontowanie ich z wiedzą studentów w analizowanym obszarze.
EN
Nowaydays prisons are often a media topic and their presence in news, movies, TV series or articles (that are not scientific in nature) is commonplace. Many times we encounter sensational headlines and exaggerated descriptions of crimes to attract the attention of readers or viewers. This creates an image of the prison system as a brutal and merciless system that does not focus on social readaptation and resocialization. The aim of the study was to find out the opinions of criminology and rehabilitation pedagogy students on the media and real image of the Polish prison system. It was interesting to find out how rehabilitation interactions are portrayed in the media, with a particular focus on programmess carried out in penitentiary units, and to confront them with the students’ knowledge in the analyzed area.
EN
It is characteristic for the male prison community that showing one’s attitudes, beliefs and feelings is quite risky. In such an oppressive environment the inmates exhibit various strategies of adjustment. In some cases getting involved in artistic activities is not only a way of spending the time of isolation constructively, but it may also become a stimulus for some positive changes after the inmate’s release. The aim of this article is to describe the “Labyrinth of Freedom” project conducted at the penitentiary in Nowy Wisnicz, near Krakow, Poland, in 2012 and to discuss the inmate's comments on freedom, the theme of the artistic project. Some possible benefits of the inmates’ artistic activity are also identified. The analyzed data consists of a se-lected set of inmates’ works, which share the common theme of freedom. The authors are convinced that the project had a therapeutic value because it created a chance for the inmates to express themselves through art and to reach the “outside” audience. Moreover, within the framework of the project, the inmates’ works were given the same status as the works of professional artists, which should have had a positive impact on the inmates’ self-esteem. Their artistic expression increased their sense of importance in the prison community, by reducing their feeling of isolation and dehumanization. The project was then an opportunity to develop the inmates’ awareness, and so to help them take a big step on the path to personal development and freedom.
PL
Specyfika społeczności więziennej sprawia, że nieskrępowane ujawnianie swoich postaw, przekonań lub uczuć jest ryzykowne. W tej specyficznej sytuacji psychologicznej, której istotnymi składowymi są przemoc, nuda i poczucie osamotnienia, osadzeni przejawiają różne wzorce przystosowania. Dla niektórych z nich zaangażowanie się w działalność artystyczną może być nie tylko sposobem na konstruktywne spędzanie czasu, ale także bodźcem do pozytywnych zmian po wyjściu na wolność. Celem artykułu jest dokonanie charakterystyki projektu „Labirynt wolności”, zrealizowanego w 2012 roku w Zakładzie Karnym w Nowym Wiśniczu, ze szczególnym uwzględnieniem wypowiedzi osadzonych na temat wolności. Podsumowaniem opracowania są wnioski dotyczące możliwości diagnostycznego i terapeutycznego wykorzystania artystycznych wypowiedzi osób pozbawionych wolności. Autorzy są przekonani, że opisany projekt, poprzez stwarzanie więźniom możliwości nawiązania dialogu z osobami „z zewnątrz” i kontaktu ze środkami ekspresji, które oferuje sztuka, ma wymiar terapeutyczny. Może przyczynić się do zredukowania stresu izolacji, podnieść samoocenę i zmniejszyć poczucie alienacji. Jest szansą rozwijania świadomości, a więc zrobie-nia istotnego kroku na drodze ku osobistej wolności.
17
Content available Sztuka w więzieniu. Rzecz o przekraczaniu granic
71%
EN
This paper constitutes an overview of the studies and projects concerning utilization of fine arts in correctional facilities. The art projects are becoming a mean for social rehabilitation influence across the entire world with increasing frequency. As evidenced by the “Arts of Freedom” project the cooperation between scientists and artists in this field is developing. The authors of this paper formulate considerations and draw conclusions regarding the validity of this type of actions and the mechanism of the influence of art on prisoners. The authors argue on the basis of scientific knowledge that the artistic modifications made to the correctional facility space and the creative activity of convicts are economical and effective social rehabilitation tools.
PL
Artykuł to przegląd badań i projektów dotyczących wykorzystaniu sztuki w zakładach karnych. Projekty o charakterze artystycznym stanowią coraz częściej element oddziaływań resocjalizacyjnych na całym świecie. Zawiązuje się również współpraca między naukowcami i artystami w tym zakresie, czego przykładem jest projekt „Arts of Freedom”. Autorzy formułują refleksje i wnioski odnośnie do zasadności tego rodzaju przedsięwzięć oraz mechanizmów wpływu sztuki na zachowania osadzonych. Przekonują, że artystyczne modyfikacje przestrzeni zakładu karnego oraz twórcza aktywność osadzonych oparte na wiedzy naukowej są ekonomicznymi i skutecznymi narzędziami resocjalizacji.
EN
The paper is empirical in character and concerns people’s individual conditions of dealing with ecological stress involving permanent limits personal freedom. According to literature data, it is assumed the one should expect relatively stable individual differences in dealing with so defined extreme ecological stress. Different styles of dealing with stress in certain situations for a human are pointed out as well as their individual conditions, which can be useful in the creation of a personality conception of social support in the procesess of coping stress and resocialisation.
EN
The subject of the article is the prison system in Poland, functioning in the years 1945–1958. The purpose of the article is to document and analyze the functioning of the prison system in this period on the example of the Provincial Prison in Bydgoszcz. In pursuit of the purpose of the work, the author formulated a research hypothesis, according to which the expansion and functioning of the post-war prison system contributed to the sharpening and expansion of the system of repression against convicts. In order to verify the hypothesis, research methods based on the analysis of archival documents and statistical data were used.
PL
Tematem artykułu jest system więziennictwa w Polsce Ludowej, funkcjonujący w latach 1945–1958. Celem artykułu jest udokumentowanie i analiza funkcjonowania systemu więziennictwa w tym okresie na przykładzie Wojewódzkiego Więzienia Karno-Śledczego w Bydgoszczy. Realizując cel pracy autor sformułował hipotezę badawczą, zgodnie z którą rozbudowa i funkcjonowanie powojennego systemu więziennictwa przyczyniły się do zaostrzenia i rozbudowy systemu represji wobec skazanych. W celu weryfikacji hipotezy zastosowano metody badawcze oparte na analizie dokumentów archiwalnych i danych statystycznych.
PL
Tematem artykułu jest analiza ewolucji doktryny systemu penitencjarnego w kontekście przemian ustrojowych, jakie zaszły w Polsce na początku lat dziewięćdziesiątych. W szczególności autor zwraca uwagę na fakt, że wprowadzane zmiany powinny uwzględniać dwutorowy charakter systemu penitencjarnego, który obejmuje dwie grupy podmiotów: osoby osadzone oraz osoby nadzorujące. W artykule odwołano się do założeń współczesnej doktryny penitencjarnej, która kładzie nacisk na humanitaryzm w odniesieniu do osób osadzonych, co znajduje odzwierciedlenie w doborze oraz przeszkoleniu kadry penitencjarnej. Autor skonfrontował założenia teoretycznie z realiami okresu przemian ustrojowych w Polsce na początku lat dziewięćdziesiątych: istotną redukcją w zasobach kadrowych, ograniczeniami finansowymi, zmianami w strukturze przestępczości oraz odbiorem społecznym służby więziennictwa.
EN
The aim of the article is to analyze the contemporary doctrine of penitentiary system within the context of political transformation that took place in Poland in the early 90s. In particular, author suggests that while introducing the changes in the system, its dual nature should be considered, consisting of two main elements: detained individuals and custodians. The article highlights the main assumption of the modern penitentiary doctrine – the focus on humanitarian approach towards detained individuals, which should be reflected by the careful and selection of skilled and professional staff. The author highlighted main challenges that Polish penitentiary system faced during political and economic swift in the early 90s, i.e. substantial redundancy, lack of resources, evolution of crime and perception of prison officers among society.
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.