Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Aleksander Rzepiszewski. Pionier wczesnego modernizmu w Charkowie (ok. 1909-1915)

100%

Żwanko L. , Pszczółkowski M.

|

2018

|

tom T. 63, z. 1-2

22--36

PL

Tematem artykułu jest twórczość nieprzeciętnego architekta polskiego pochodzenia, Aleksandra Rzepiszewskiego, związanego przede wszystkim z Charkowem. Według projektów tego architekta w latach ok. 1909-1915 wybudowano w mieście dwadzieścia siedem obiektów różnego przeznaczenia. Dwadzieścia pięć z nich zachowało się do dziś, a siedemnastu nadano status zabytków architektury. Z postacią Rzepiszewskiego wiążą się innowacje w architekturze miasta, które dodały mu oryginalności i elegancji. Architekt zmodernizował charkowską przestrzeń, umiejętnie wdrażając wczesnomodernistyczne idee tworzenia komfortowych warunków życia i pracy. Jako pierwszy zastosował nowy sposób wewnętrznego urządzenia mieszkań poprzez możliwość wykorzystania przesuwnych ścianek. Rzepiszewski był także pierwszym projektantem w Charkowie, który zapoczątkował budowę „domów kompanijnych” z własnymi mieszkaniami, będących prototypem domów spółdzielczych. Charakterystyczny profil dachów, przekrywających projektowane przez niego kamienice, nadał historycznemu centrum Charkowa oryginalną sylwetkę, uzupełniając dominanty cerkiewnych wież.

2

Two faces of high tech architecture

75%

Kozłowski D.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2013

|

tom R. 110, z. 1-A

29--35

EN

A certain narrow trend in late modernist architecture exposing technical solutions as the elements of an architectural form is defined as high tech which unambiguously indicates advanced technology. In the light of the purist forms of early modernism, the ideas of high tech appear as a search for originality through the discovery of contemporary ornamentation.

PL

Pewien wąski nurt późnomodernistycznej architektury eksponujący rozwiązania techniczne jako elementy formy architektonicznej określa się – high tech, co jednoznacznie wskazuje na technologię zaawansowaną. W świetle purystycznych form architektury wczesnego modernizmu idee high tech jawią się raczej jako poszukiwania oryginalności przez odkrywanie współczesnej ornamentyki.

3

Chwila przed wielką zmianą. Architektoniczny portret Bydgoszczy w latach 1910-1918

63%

Wysocka A.

Tabularium Historiae

|

2021

|

tom 9

97-126

EN

The second half of the nineteenth century was a period of rapid demographic growth in cities and intense urbanization. There were phenomena in cities that were not there before. What changes in the years 1910–1918 took place in the urban layout and architecture of Bydgoszcz? What where the new role models adopted, and what was the greatest emphasis? Despite the good economic situation, orders for the German army, and convenient communication, Bydgoszcz suffered from construction stagnation caused by the uncertain situation before and during World War I. The most new trends in Bydgoszcz architecture can be seen in the housing development. This was a consequence of reforms at the beginning of the 20th century. Looking at the architecture from 1910‒1914, it can be seen that trends in simplifying styles reached Bydgoszcz early on and efforts were made to adapt them to the requirements of the present day.

4

Paradygmaty estetyczne i architektoniczne w wiedeńskiej architekturze sakralnej przełomu XIX i XX wieku

63%

Scheidl I.

Sacrum et Decorum. Materiały i studia z historii sztuki sakralnej

|

2014

|

tom 7

147-168

PL

Wiedeń, stolica monarchii habsburskiej i siedziba jej władców, stał się w wieku XIX metropolią, a skokowy wzrost liczby ludności miasta pociągnął za sobą konieczność budowy licznych kościołów. Jedną z najistotniejszych kwestii praktycznych i teoretycznych był „właściwy” styl tych świątyń. Efektem prowadzonych wówczas dyskusji było uznanie aktualności stylów średniowiecznych, w tym zwłaszcza gotyku, który uchodził wręcz za „idealny” język architektury sakralnej. Dużo mniejszą popularnością cieszyły się formy zaczerpnięte z repertuaru sztuki nowożytnej (w teorii budownictwa kościelnego były one niemal jednogłośnie odrzucane); ograniczona była również recepcja wczesnego modernizmu. Pomimo supremacji neogotyku i neoromanizmu wiedeńską architekturę sakralną przełomu XIX i XX wieku cechuje olbrzymia różnorodność, odzwierciedlająca dylematy jej twórców.

EN

Vienna, the capital of the Habsburg monarchy and the seat of its rulers, in the 19th century became a metropolis, and the rocketing city population necessitated the building of many new churches. One of the most important practical and theoretical problems was the “appropriate” style to be used in those constructions. The result of the debates conducted at the time was accepting the validity of the mediaeval styles, especially Gothic, considered to be the “ideal” language of church architecture. Forms borrowed from more recent epochs in art and architecture were noticeably less popular (in the theory of church building they were practically unanimously rejected). Reception of early modernism was also limited. Despite the supremacy of Neo-Gothic and the Neo-Romanesque style, Vienna churches of the turn of the 20th century are characterized by great variety, which reflects the dilemmas of their creators.