Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

OBRAZ CHOROBY W POLSKIM SPOŁECZEŃSTWIE Estetyka choroby i cierpienia w wybranych przedstawieniach artystycznych

100%

Izdebska K.

|

tom 14(2)

PL

We współczesnej kulturze wzorem jest ciało piękne, zdrowe, sprawne. Choroba jest czymś skrywanym, niechcianym, wstydliwym, odrażającym. W artykule postawiono pytanie: jak przedstawia się ból i chorobę w sztuce? Czy takie wizualne przedstawienia mieszczą się w granicach estetyki? Jak się okazuje, artyści, przedstawiając fizyczność i meta&zykę cierpienia, sięgają do rozmaitych środków. Jedni przedstawiają ją dosłownie, realistycznie. Inni odnoszą się do symboliki i metafor. W dziełach przedstawiających świat choroby zawarte są też różne, czasem skrajnie odmienne wartości estetyczne.W prezentowanym artykule przedmiotem uwagi stały się prace dwóch artystek: Złamana kolumna Fridy Kahlo i Olimpia Katarzyny Kozyry. O wyborze tych dzieł zadecydował fakt, że w twórczości obu kobiet wyraźne odzwierciedlenie znalazły wątki biograficzne związane z ich własną chorobą i cierpieniem.

2

Estetyka, erotyka i parytet płciowy: Historia piękna i Historia brzydoty pod redakcją Umberta Eco

100%

Obremski K.

|

nr 17

115-137

EN

The topic of comparative analysis which is presented in this article is The Story of Beauty and The Story of Ugliness edited by Umberto Eco. Even the covers of these books show the contrast between men and women. How esthetic values build a feedback with sexual parity? Ugly men look at beautiful women – this patriarchal discrimination can’t be cancelled either by the parity of sex in The Story of Beauty, nor men who twice outnumber them in The Story of Ugliness. Also as the unfair sex they are prior sex: they humiliate themselves and elevate women

3

Estetyzacja wsi -problemy zagospodarowania terenów o charakterze turystycznym i rekreacyjnym

63%

Jaszczak A. , Banaszek Ż.

|

tom R. 22, nr 4

207--214

PL

W ostatnich latach szybki rozwój pozarolniczych funkcji, w tym turystycznej i rekreacyjnej, spowodował zmiany w strukturze wsi. Dotyczy to przede wszystkim regionów atrakcyjnych przyrodniczo i kulturowo. Zwiększona liczba obiektów noclegowych i letniskowych, a także dofinansowanie działalności pozarolniczej zdecydowało o zmianie sielskiego charakteru wsi, która dawniej kojarzona była przede wszystkim z gospodarowaniem rolniczym oraz cechami bazującymi na tradycji i dziedzictwie regionalnym. Kreowanie wizerunku nowej wsi nie zawsze łączy się jednak z dostosowaniem jej struktury oraz poszczególnych obszarów i obiektów do warunków lokalnych, zaś estetyka nowopowstałych miejsc pozostawia wiele do życzenia.. W pracy przeanalizowano zagadnienia dotyczące zagospodarowania oraz estetyki przestrzeni wiejskiej. Wskazano na rolę terenów zieleni w jej estetyzacji, a także podano przykłady i wytyczne w kierunku wykorzystania miejsc publicznych i prywatnych na rzecz rozwoju turystyki i rekreacji.

EN

The rapid development of non-agricultural functions, including tourism and recreation, caused changes in the structure of the village, in recent years. This applies in particular regions which are at-tractive by natural and cultural potential. Increased number of accommodation facilities and summer houses, as well as non-agricultural activities funding, decided to change the idyllic nature of village. Formerly the village was associated primarily with the agricultural production and characteristics-based traditions and regional heritage. The European and national programs play a huge role in the renewal of rural areas. Creating the image of the new village does not always coincides, however, with the adjustment of Its structure and facilities to local conditions. Aesthetics of the new places leaves much to be desired. The paper examines issues relating to the development and aesthetics of rural space. The role of green spaces in the aesthetisation was indicated. The examples and guidelines towards the use of public and private resources for the development of tourism and recreation in the countryside were also prepared.

4

Język krytyki artystycznej a pojęcia estetyki Mieczysława Wallisa

62%

Kazimierska-Jerzyk W.

|

nr 35

31-57

EN

This article discusses the activities of Mieczysław Wallis as an art critic, published both in daily newspapers and in cultural or philosophical magazines. It also takes into account exhibition reviews, discussions of publications devoted to art, various occasional, jubilee texts, and short memories. First, the comprehensive education and interdisciplinary interests of the philosopher are presented. Then, his critical articles are discussed. This part of the paper considers the division into traditional and modern art. An important historical turning point is World War II, when Wallis’ legacy was lost. He tried to recreate many works, which made it impossible to take care of everything he was currently interested in. The article highlights the distinguishing features of Wallis’s criticism, which are: bold terminological and axiological decisions, an extensive catalogue of aesthetic values, rehabilitation of despised phenomena, defence of modern art, sensual description of objects. Attention is also paid to how the fields of semiotics and psychology cultivated in the mature phase of the author’s work influenced his artistic criticism. The last part of the article is devoted to metacritical aspects of Wallis’s aesthetic thought.

PL

Artykuł poświęcony jest działalności Mieczysława Wallisa jako krytyka sztuki, zarówno jego tekstom publikowanym w gazetach codziennych, jak i czasopismach kulturalnych lub naukowych. Uwzględnione zostały recenzje wystaw i publikacji poświęconych sztuce, teksty okolicznościowe, jubileuszowe oraz krótkie wspomnienia. Najpierw przedstawiono wszechstronną edukację i interdyscyplinarne zainteresowania filozofa. Następnie omówiono jego teksty z zakresu krytyki artystycznej z podziałem na sztukę tradycyjną i nowoczesną. Ważnym historycznym punktem zwrotnym jest tutaj II wojna światowa, w której Wallis stracił cały swój dorobek. W związku z tym próbował odtworzyć wiele prac, co nie pozwoliło mu zająć się wszystkim, czym się aktualnie interesował. Ponadto w artykule podkreślono elementy wyróżniające Wallisa jako krytyka, są to: odważne decyzje terminologiczne i aksjologiczne, obszerny katalog wartości estetycznych, rehabilitacja pogardzanych zjawisk, obrona sztuki współczesnej, zmysłowy opis przedmiotów. Zwrócono także uwagę na to, jak dziedziny semiotyki i psychologii uprawiane w dojrzałej fazie twórczości wpłynęły na jego krytykę artystyczną. Ostatnia część tekstu jest poświęcona refleksji metakrytycznej.

5

Neomodernist Digital Painting

51%

Łukaszewicz Alcaraz A.

|

2016

|

tom XVIII (XXVII)

177-197

EN

Since the beginning of the 21st century we can observe a kind of revival of specifically modernist features, characteristics, and aims in the art practice which focuses on creating images. I presume that digital painting is neomodernist in its essence, and in the present article I will try to demonstrate that it can be understood within the characteristics of modernism, as Clement Greenberg has defined them. Digital painting continues to question the medium used by the critical investigation, by focusing on the flatness and on the aesthetic features devoid of any representational sense, and by its drive to touch the untouchable and present the unpresentable – that is the absolute. As a case study, I present the works of the Polish artist Zbigniew Romanczuk and the Turkish artist Yaman Kayihan, who represent two different ways of creating digital paintings.

PL

Od początku XXI wieku obserwujemy odrodzenie specyficznych cech modernizmu w praktyce artystycznej zorientowanej na tworzenie obrazów. Twierdzę, że cyfrowe malarstwo jest w swojej istocie neomodernistyczne i w poniższym artykule postaram się wykazać, że można je rozumieć w kontekście charakterystyki modernizmu przedstawionej przez Clementa Greenberga. Cyfrowe malarstwo nadal podchodzi w sposób krytyczny do swojego medium, koncentrując się na płaskości i cechach estetycznych pozbawonych znaczenia przedstawieniowego, starając się dotknąć niedotykalne i przedstawić nieprzedstawialne – czyli Absolut. Jako studium przypadku posłużę się pracami polskiego artysty Zbigniewa Romańczuka oraz tureckiej artystki Yaman Kayihan, którzy prezentują dwa różne podjeścia do tworzenia cyfrowych obrazów malarskich.