Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Realizacja zasad zrównoważonego rozwoju na przykładzie wybranych osiedli mieszkaniowych Opola

100%

Dembicka-Niemiec A.

Studia Miejskie

|

2014

|

tom 14

103-112

PL

W artykule poddano analizie cechy osiedli mieszkaniowych w kontekście rozwoju zrównoważonego. Główny celem artykułu jest stwierdzenie, czy zasady rozwoju zrównoważonego są realizowane zwłaszcza w nowej i starej przestrzeni mieszkaniowej. Autorka próbowała ocenić opolską przestrzeń mieszkaniową w kontekście zrównoważonego osiedla mieszkaniowego. Dokonała porównania nowego i dawnego budownictwa mieszkaniowego uwzględniając kontekst zrównoważonej przestrzeni określanej za pomocą tzw. walking distance.

EN

The article analyzes the features of the housing estate in context of sustainable development. The main aim is to identify realization of sustainable development rules in particular new and old housing space. Author of articles try to assess Opole housing space in case of sustainable housing estate. New and old buildings were compared and identifying on the background of sustainable space which is walking distance.

2

Wpływ wielkości i struktury miast na ich model mobilności

59%

Wiśniewski L. S.

|

2023

|

tom Z. 12

193--206

PL

Transport to jedno z najważniejszych zagadnień w urbanistyce. Ulice i place oraz sieć transportu szynowego tworzą szkielet struktury przestrzennej miasta. To, jak zorganizowana jest ta sieć, a także jaką strukturę zabudowy i strukturę funkcjonalną ma miasto, w istotny sposób wpływa na wybory transportowe jego mieszkańców. W obecnej sytuacji, w której transport konsumuje energię, a także jest źródłem wielu zanieczyszczeń, niezmiernie ważne jest dążenie do sięgania po zrównoważone modele mobilności. Celem artykułu jest analiza dotychczasowych badań dotyczących miast Holandii oraz przedstawienie wniosków dotyczących wielkości miast i sposobu kształtowania ich struktury przestrzennej w sposób sprzyjający rozwojowi aktywnej mobilności.

EN

Transport is one of the most important issues in urban planning. Streets and squares as well as the railway network are parts of the framework of the city's spatial structure. The way this network is organized, as well as the shape of the city's urban structure, significantly influences the transport choices of its inhabitants. Currently transport, especially mechanized one consumes energy and space and it is a source of many pollutants. So it is extremely important to promote sustainable mobility. The aim of the article is to analyze the existing data regarding transportation cities in the Netherlands and to confront that data with analysis of urban structure of previously mentioned cities. Research should provide answers to what extend the size or the structure of the city is impacting its mobility model and what kind of city is better for development of sustainable mobility modes, especially walking and cycling.

3

Urban Distances. Dimensions of Urban Units And Distribution of Functions in the City in Context of Walking, Cycling and Public Transport Distances

48%

Wiśniewski L. S.

|

2021

|

tom nr 46

211--238

EN

The share of various means of transport in travels within the city is not only a technological issue, but first and foremost a spatial issue. Walking and bicycle trips tend to be shorter both in terms of distance and time, compared to trips made by public transport or by car. Therefore, a question arises: how functions should be distributed of in the city to enable its inhabitants to use individual car transport as little as possible? The aim of the article is to discuss several concepts regarding walking, cycling and public transport distances and to confront these theories with data obtained in several European cities - Amsterdam, Berlin, Copenhagen, London, Paris, Warsaw and Vienna.

PL

Udział różnych środków transportu w podróżach w mieście to nie tylko zagadnienie technologiczne, ale przede wszystkim przestrzenne. Podróże piesze i rowerowe są zazwyczaj krótsze zarówno w przestrzeni jak i w czasie w porównaniu z podróżami transportem publicznym i samochodem. Jakie zatem powinno być rozmieszczenie funkcji w mieście by jego mieszkańcy jak najrzadziej korzystali ze indywidualnego transportu samochodowego? Celem artykułu jest omówienie kilku teorii dotyczących dystansów pieszych, rowerowych i związanych z transportem publicznym oraz skonfrontowanie ich z danymi z kilku europejskich miast – Amsterdamu, Berlina, Kopenhagi, Londynu, Paryża, Warszawy oraz Wiednia.

4

Dostępność piesza jako element jakości komunikacji miejskiej

48%

Olszewski P.

Zeszyty Naukowo-Techniczne Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji w Krakowie. Seria: Materiały Konferencyjne

|

2007

|

tom Nr 83, z. 137

265-280

PL

Zagadnienie dojść pieszych do przystanków komunikacji zbiorowej omówiono na podstawie przeprowadzonych przez autora badań 10-ciu stacji metra w Singapurze. W ramach badań dokonano pomiarów charakterystyki 180 tras pieszych w promieniu 1,2 km od stacji. Udział dojścia pieszego do stacji wahał się w granicach 39%-94%. Średnie odległości dojścia to: 613 m dla metra, 227 m dla lekkiej kolei miejskiej (LRT) i 193 m dla autobusu. Model wyboru dojścia lub dojazdu do stacji metra autobusem lokalnym skalibrowano w postaci funkcji logitowej. Na podstawie modelu zaproponowano pojęcie "ekwiwalentnej odległości dojścia", która odzwierciedla całą uciążliwość dojścia pieszego. Uzyskano następujące współczynniki równoważności: przejście przez ulicę odpowiada dodatkowo 43 m długości trasy, jeden stopień w górę to 2,7 m trasy w poziomie a przejście przez parking to odpowiednik 26 m długości trasy. Przedstawiono nową metodę oceny dostępności pieszej obszaru obsługi stacji metra przy pomocy wskaźnika dostępności pieszej WAI, który stanowi stosunek rzeczywistego "potencjału pieszego" obszaru, opartego na "ekwiwalentnej odległości dojścia", do potencjału maksymalnego obliczonego przy założeniu idealnych warunków dla pieszych. Dla badanych stacji wskaźnik ten wahał się w granicach 44%-65%.

EN

The problem of walking accessibility to public transport stops is presented based on author's study of 10 mass rapid transit (MRT) stations in Singapore. The study involved interviewing passengers and field surveys of 180 walking routes within 1.2 km radius from the stations. Walking share of MRT access trips ranged from 39% to 94%, with the mean value of 60%. The average walking distances were: 613 m to MRT stations, 227 m to LRT and 193 m to bus stops. A sub-modal split model was estimated to investigate factors affecting passenger's choice of walking or taking a feeder service to access an MRT station. Besides the actual distance, factors which significantly affected the access mode choice were: number of road crossings, traffic conflicts and number of ascending steps. Based on the model coefficients, the "equivalent walking distance" equation is proposed which reflects the relative effect of these factors on the generalized walking effort. As equivalent walking distance represents the extra effort required to overcome obstacles, it can be used as an indicator of the quality of pedestrian facilities. The following equivalency coefficients were obtained: one street crossing is equal to 43 m of walking, one ascending step corresponds to 2.7 m of level walking and one traffic conflict is 26 m of walking. A new method of assessing walking accessibility of a station catchment area is proposed: walking accessibility index WAI is defined as the ratio of the actual "walking potential" of the area to the "maximum walking potential", obtained assuming ideal walking conditions. For the stations studied, the WAI index ranged from 44% to 65%.