Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Dostępność piesza jako element jakości miejskiego transportu zbiorowego

100%

Olszewski P.

|

2008

|

tom nr 1

19-33

PL

Wyniki badania dostępności pieszej stacji metra w Singapurze. Odległości dojścia pieszego do stacji i przystanków. Ekwiwalentna odległość dojścia do stacji. Wskaźnik dostępności pieszej.

EN

Results of the study for walking accessibility to mass rapid transit stations in Singapore. The distances of walking access to stations and stops. Equivalent access distance to stations. Coefficient of walking access.

2

Effects of choice of data aggregation method to a point on walking accessibility results using the G2SFCA method

100%

Lechowski Ł.

|

2022

|

tom nr 25(4)

74--93

EN

In spatial accessibility studies based on market areas, such as floating catchment area (FCA) family methods, it is crucial to identify the point to which weights are assigned, both on the demand and supply side. Bearing in mind that it is not always possible to work on disaggregated data, the aim of this paper was to investigate which method of determining a point, minimises bias in the estimation of walking accessibility. The research used the G2SFCA method, introduced by Dai, which has been employed several times to model walking accessibility. Results clearly show that point location methods for area units, based on disaggregating data to buildings, perform better at the scale of statistical districts or cadastral precincts, compared to those based on the centrally weighted mean. They also show that positional measures such as the Euclidean centrally weighted median can improve the results of analyses in units that are heterogeneous in terms of settlement network pattern.

3

Tourism in Kampinos National Park in the opinion of visitors

80%

Galazka M.

|

nr 2

EN

Subject and purpose of work: This article analyses a survey of visitors in Kampinos National Park (henceforth also called Kampinos NP) in order to, among others, explore opinions on the most widely cultivated forms of tourist and recreational activity, as well as to learn about the expectations of visitors with regard to the management of the protected area in connection with the preparation of Park to ensure its accessibility for tourist and recreational purposes. Materials and methods: The study was carried out by the means of the diagnostic survey method, using a questionnaire as an instrument of research. The study group consisted of people visiting Kampinos NP. Results: For visitors, the Park terrain is an ideal place to practice mainly hiking or walking tours and recreational cycling. The park plays a significant role in primarily weekend tourism and recreation, providing a venue for recreational stays and several-hour walks taken by Warsaw agglomeration residents. Conclusions: The research showed that Kampinos NP is one of the best Polish national parks with regard to adaptations for tourism and recreation, as evidenced by one of the densest networks of hiking trails in the country and a wide offer range in terms of natural history and education. In the light of the conducted surveys it can be concluded that the areas of Kampinos NP are well suited for a variety of active tourism and recreation, and the main expectations of visitors focus on appropriate care for the natural environment and small business development.

PL

Przedmiot i cel pracy: W artykule dokonano analizy badań przeprowadzonych wśród odwiedzających Kampinoski Park Narodowy m.in. w celu poznania opinii na temat najczęściej uprawianych form aktywności turystyczno-rekreacyjnej, a także poznania oczekiwań odwiedzających względem zarządzających obszarem chronionym w kwestii przygotowania Parku do udostępniania turystyczno-rekreacyjnego. Materiały i metody: Badania zrealizowano za pomocą metody sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem ankiety jako narzędzia badań. Grupę badaną stanowiły osoby odwiedzające Kampinoski Park Narodowy. Wyniki: Dla odwiedzających tereny Parku stanowią idealne miejsce do uprawiania głównie turystyki pieszej oraz rekreacyjnej jazdy na rowerze. Park odgrywa znaczącą rolę przede wszystkim w turystyce i rekreacji o charakterze weekendowym, stanowiąc miejsce koncentracji kilkugodzinnych spacerów czy pobytów mieszkańców aglomeracji warszawskiej. Wnioski: Badania pokazały, że Kampinoski PN jest jednym z lepiej przystosowanych polskich parków narodowych do uprawiania turystyki i rekreacji, o czym świadczy m.in. jedna z gęstszych sieci szlaków turystycznych w kraju i bogata oferta dydaktyczno-przyrodnicza. W świetle przeprowadzonych badań można uznać, że tereny Kampinoskiego PN są dobrze przystosowane do uprawiania różnych form aktywności turystyczno-rekreacyjnej, a główne oczekiwania odwiedzających koncentrują się na odpowiednim dbaniu o środowisko przyrodnicze oraz rozwoju drobnego biznesu prowadzonego przez społeczność lokalną.

4

Dostępność piesza jako element jakości komunikacji miejskiej

80%

Olszewski P.

|

2007

|

tom Nr 83, z. 137

265-280

PL

Zagadnienie dojść pieszych do przystanków komunikacji zbiorowej omówiono na podstawie przeprowadzonych przez autora badań 10-ciu stacji metra w Singapurze. W ramach badań dokonano pomiarów charakterystyki 180 tras pieszych w promieniu 1,2 km od stacji. Udział dojścia pieszego do stacji wahał się w granicach 39%-94%. Średnie odległości dojścia to: 613 m dla metra, 227 m dla lekkiej kolei miejskiej (LRT) i 193 m dla autobusu. Model wyboru dojścia lub dojazdu do stacji metra autobusem lokalnym skalibrowano w postaci funkcji logitowej. Na podstawie modelu zaproponowano pojęcie "ekwiwalentnej odległości dojścia", która odzwierciedla całą uciążliwość dojścia pieszego. Uzyskano następujące współczynniki równoważności: przejście przez ulicę odpowiada dodatkowo 43 m długości trasy, jeden stopień w górę to 2,7 m trasy w poziomie a przejście przez parking to odpowiednik 26 m długości trasy. Przedstawiono nową metodę oceny dostępności pieszej obszaru obsługi stacji metra przy pomocy wskaźnika dostępności pieszej WAI, który stanowi stosunek rzeczywistego "potencjału pieszego" obszaru, opartego na "ekwiwalentnej odległości dojścia", do potencjału maksymalnego obliczonego przy założeniu idealnych warunków dla pieszych. Dla badanych stacji wskaźnik ten wahał się w granicach 44%-65%.

EN

The problem of walking accessibility to public transport stops is presented based on author's study of 10 mass rapid transit (MRT) stations in Singapore. The study involved interviewing passengers and field surveys of 180 walking routes within 1.2 km radius from the stations. Walking share of MRT access trips ranged from 39% to 94%, with the mean value of 60%. The average walking distances were: 613 m to MRT stations, 227 m to LRT and 193 m to bus stops. A sub-modal split model was estimated to investigate factors affecting passenger's choice of walking or taking a feeder service to access an MRT station. Besides the actual distance, factors which significantly affected the access mode choice were: number of road crossings, traffic conflicts and number of ascending steps. Based on the model coefficients, the "equivalent walking distance" equation is proposed which reflects the relative effect of these factors on the generalized walking effort. As equivalent walking distance represents the extra effort required to overcome obstacles, it can be used as an indicator of the quality of pedestrian facilities. The following equivalency coefficients were obtained: one street crossing is equal to 43 m of walking, one ascending step corresponds to 2.7 m of level walking and one traffic conflict is 26 m of walking. A new method of assessing walking accessibility of a station catchment area is proposed: walking accessibility index WAI is defined as the ratio of the actual "walking potential" of the area to the "maximum walking potential", obtained assuming ideal walking conditions. For the stations studied, the WAI index ranged from 44% to 65%.