The tensile behaviour of fully degummed filaments of two commercial varieties of silk produced in India, namely mulberry (Bombyx mori) and tasar (Antheraea mylitta), has been investigated in dry and wet state. The tensile properties were correlated with the structures and morphologies of these two varieties of silk. The tenacity and elongation at break of these silks were not significantly different in dry and wet state; however, a slight reduction in initial modulus was noticed in wet state. The stress-strain behaviour of mulberry silk filament was different from that of tasar in that it demonstrated a characteristic yield point, lower modulus and elongation at break twice as high as that of mulberry. The characteristic stress-strain behaviour of theses two varieties of silk was correlated with density, birefringence, orientation index, sonic modulus and amino-acid composition. Poor orientation and less order in tasar are related to the higher percent of bulky groups present in fibroin.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
In this study, the conditions and results of silk fibre modification with the use of proteolytic enzymes are presented. Using the technique of scanning electron microscope (SEM), it was shown that the enzymatic treatment resulted in clear fibrillation of the silk fibre surface. The structural change in the surface of these fibres made it possible to process them by the paper-making method to obtain homogeneous pulp (65% silk and 35% linters) and thin sheets of silk paper with a basis weight of 25 g/m2. It was concluded that the silk paper obtained corresponds to the needs of conservators.
PL
Przedstawiono warunki i wyniki modyfikacji włókien jedwabiu przy zastosowaniu enzymów proteolitycznych. Wykorzystując technikę skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM) wykazano, że na skutek obróbki enzymatycznej nastąpiła wyraźna fibrylizacja powierzchni włókien jedwabiu. Zmiana struktury powierzchni tych włókien umożliwiła ich przerób metodą papierniczą, otrzymanie jednorodnej masy papierniczej (65% jedwab i 35% linters – puch bawełniany) oraz uformowanie cienkich arkuszy papieru jedwabnego o gramaturze 25 g/m2. Otrzymany papier jedwabny spełnia oczekiwania konserwatorów i może okazać się cennym materiałem do konserwacji zabytkowych tkanin jedwabnych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.