Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  voyeurism
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
100%
EN
The aim of the article is to analyse some of the short stories by the Austrian writer Ferdinand von Saar paying special attention on the way of creation and consolidation of the gender image. What is observed by Saar’s voyeur is the stylization and projection of secret male desires. At the times of crucial changes in the second half of the 19th century which shook the foundation of natural order of things and made the world unpredictable, the voyeur needs the clear images which would enable him to function in the reality becoming more and more chaotic. The voyeur‘s look creates the object in the way it fulfils his conception and is not threatening to his autonomy in the process of observation.
PL
Celem artykułu jest analiza wybranych nowel austriackiego pisarza Ferdynanda von Saara pod kątem wojeryzmu jako sposobu kreowania i utrwalania wizerunku płci. To co u Saara dostrzega oko wojerysty jest stylizacją, projekcją skrywanych męskich pragnień. W okresie przełomowych zmian, które w drugiej połowie XIX wieku wstrząsnęły fundamentem dotychczasowego porządku rzeczy i uczyniły świat nieprzejrzystym, wojerysta potrzebuje klarownych obrazów, które umożliwią mu funkcjonowanie w coraz bardziej nieuporządkowanej rzeczywistości. Spojrzenie obserwującego kreuje swój obiekt tak, aby odpowiadał on jego wyobrażeniom i nie stanowił zagrożenia dla jego autonomii jako podmiotu w procesie patrzenia.
2
Content available Le voyeurisme de Pierre Jean Jouve
100%
PL
Artykuł prezentuje jedną z modalności narracyjnych dominujących w powieściach Pierre Jean Jouve’a, która charakteryzuje się voyeuryzmem ujawnianym przez różne zabiegi pisarskie. Punktem wyjścia jest stwierdzenie, że postaci kobiece nigdy nie są przedstawiane w sposób neutralny, a narrator jawi się jako podglądacz, a nie obiektywny obserwator. „Wizualna” narracja czerpie podniety z psychoanalizy, która już w samym oku widzi fetysz. To z kolei prowadzi do fetyszyzacji bohaterek powieści, zaś ich oddziaływanie stanowi jeden z elementów konstrukcyjnych niepokojącego pisarstwa Jouve’a.
EN
This paper offers an analysis of Walter Hugo Khouri’s most acclaimed but also most controversial film, Noite Vazia (Men and Women, 1964). The author of the paper discusses Noite Vazia in the context of the 1950/60s economic boom in Brazil. Against this background, Khouri’s film is examined as an original and far-sighted challenge to the state-ideology which boasted ‘ fifty years progress in five’ and regarded cinema as a means of promoting social progress. A close analysis of Noite Vazia reveals Khouri’s rejection of such a restrictive cinematographic agenda. The film features an intricate game of looks and glances in which both Khouri’s characters, the silent city and also his audience become engaged. Outreaching the bounds of the politicallyapproved line of thinking, Khouri stages a daring comment on the role of the cinema, and on the universality and persistence of such traits of human nature as voyeurism and lustiness
PL
The peculiarity of the films by Ulrich Seidl lies in the fact that the Austrian director combines freely the feature and documentary film techniques. This makes classifying his works not only impossible, but also pointless. Nevertheless, Seidl was perceived by critics as a documentary film director until he shot “Dog Days” in the year 2001. This film is regarded as a kind of a turning point in his career, a transition from documentary to fictional filmmaking. In fact it is hard to speak of a fundamental change in this instance. It seems more appropriate to perceive Seidl’s work as the director’s own consistently developed concept of cinema. The category of authenticity in meaning, contained in a definition formulated by the German film theoretician Manfred Hattendorf, proves to be very useful for describing the characteristic features of Seidl’s works. The techniques applied by Seidl in order to achieve the impression of authenticity by the viewer also bring to mind the voyeur’s perspective.  
5
75%
EN
Anna, Another and the Excluded are the main characters in Zbigniew Kruszyński’s stories: Schwedenkrauter, Na lądach i morzach and Powrót Aleksandra. Anna reveals the true colors of reality – where men nostalgically long for an archetypical image of love; Another becomes a substitute for the lost woman and then starts transforming into No¬ one; the Excluded represent a cursed piece of reality. Their peculiar features, habits and activities create a controversial and unconventional picture. The writer’s style complicates the reader’s view even more: voyeurism determines perception here. These characters are not only subjects of artistic depiction, but also lenses through which readers are watching or (together with the narrator) taking a peek at the world.
6
75%
EN
This study investigates some of the ways in which surveillance turns into transgression in Plautus’s plays. Watching over someone (obseruatio, in the general sense) can take the form of close watch, spying, and voyeurism, and we try to identify where the transgression lies. As Plautus uses Roman social patterns to turn them into a comical game, the investigation shows how the playwright intertwines social aspects with comical poetics. Our starting point is indeed the situation of the slave Sceledrus in the Miles gloriosus, for which some critics have spoken of “transgression”, as “he saw what he should not see”. However, his position is ambiguous insofar as he did indeed receive a surveillance mission. As we examine Plautus’s plays, it appears that secrecy, with the ignorance that goes hand in hand, is the discriminating element between watch and spying. The speculator, the spy, observes the actions of another character unbeknownst to him. Yet it is this espionage that often highlights the transgression of the spied-on character, who commits a reprehensible or forbidden act. It is the case of some senes in particular, with their vice and decadence. When pleasure occurs in the process, we can speak to a certain extent of voyeurism. The ignorance, the limit and the intention of the beholder are therefore at the heart of the question of transgression. In this sense there is transgression in the case of the guardian of the Miles gloriosus only because the neighbour wants to defeat the guardian by accusing him of spying on his home. It is the trick employed by the neighbour and his sidekicks that transforms the legitimate «guardian» into a «transgressor». The real transgressor is the guarded figure, the courtesan, as are some senes in other Plautus’s plays.
Ius Novum
|
2022
|
tom 16
|
nr 3
27-44
EN
Upskirting consists in taking photographs or videotaping beneath women’s dresses or skirts, usually secretly. In accordance with Polish criminal law, the conduct matches the features of recording the image of a naked person under Article 191a § 1 CC only in extraordinarysituations. Usually, a perpetrator is liable for a misdemeanour under Article 51 § 1 MC or Article 140 MC. On the other hand, many foreign legislations, inter alia England, Wales and Germany, have recently introduced criminal regulations penalising upskirting. A comparative legal analysis shows that the scope of application of Section 67A of the English Sexual Offences Act 2003 is much narrower than that of § 184k of the German Criminal Code. However, none of the countries has avoided errors in regulating upskirting. Based on their experiences, the following proposals de lege ferenda are formulated. It is necessary to introduce a new type of a prohibited act penalising recording and dissemination of an image of genitals, buttocks and underwear covering those body parts if they are hidden from third persons’ eyesight. However, the parts of body protected by this provision should not include breasts. The requirement of a perpetrator’s special motive laid down in the English regulation is disapproved. Moreover, the introduction of liability for acts other than recording or dissemination of such images like in the German law is criticised.
PL
Upskirting polega na fotografowaniu lub filmowaniu kobiet od dołu, pod spódnicą lub sukienką, zazwyczaj w sposób potajemny. Według polskiego prawa karnego to zachowanie jedynie w wyjątkowych przypadkach wypełnia znamiona utrwalania wizerunku nagiej osoby wg art. 191a § 1 k.k. Zazwyczaj możliwa jest jedynie odpowiedzialność wykroczeniowana gruncie art. 51 § 1 k.w. albo art. 140 k.w. Natomiast liczne ustawodawstwa zagraniczne wprowadziły w ostatnich latach przepisy karne penalizujące upskirting – w tym Anglia, Walia i Niemcy. Analiza prawnoporównawcza ujawniła, że zakres zastosowania sekcji 67A angielskiej ustawy o przestępstwach seksualnych jest znacznie węższy niż w wypadku § 184k niemieckiego kodeksu karnego. Żadne z tych państw nie ustrzegło się jednak błędów w regulacji upskirtingu. Na podstawie ich doświadczeń sformułowano następujące wnioski de lege ferenda. Należy wprowadzić do polskiego Kodeksu karnego nowy typ czynu zabronionego, penalizujący utrwalanie i rozpowszechnianie obrazu narządów płciowych, pośladków oraz zakrywającej te części ciała bielizny, jeśli są one osłonięte przed wzrokiem osób postronnych. Wśród części ciała chronionych przez ten przepis nie powinny jednak znaleźć się piersi. Negatywnie oceniono zawarty w regulacji angielskiej wymóg szczególnej motywacji sprawcy. Ponadto krytycznie odniesiono się do wprowadzenia odpowiedzialności obejmującej inne czynności sprawcze niż utrwalanie lub rozpowszechnianie tych obrazów, jak czyni to prawo niemieckie.
EN
The article deals with „Blowup” movie by Michelangelo Antonioni, a masterpiece of the auteur cinema, which script is based on the short story of Julio Cortazar. This almost classic movie has autothematic character and takes up the problem of getting to know the world through image, and especially through photograph. It also refers to the problem of creation in the pop culture world. However, above all it is a metaphorical discourse about being human in the world. The author of article undertakes analysis of film in the context of photography, which is a fictional and aesthetic base and also allows to make universal considerations.
PL
Artykuł traktuje o filmie „Powiększenie” Michelangelo Antonioniego, arcydzieła kina autorskiego, którego scenariusz oparty został na opowiadaniu Julio Cortazara. Ten niemal klasyczny film ma charakter autotematyczny i podejmuje problem poznania świata przez obraz, a szczególnie poprzez fotografię. Odnosi się również do problemu kreacji w świecie popkultury. Jest jednak przede wszystkim metaforycznym dyskursem na temat bycia człowieka w świecie. Autorka podejmuje analizę filmu, w kontekście fotografii, która stanowi fabularną i estetyczną materię, a zarazem pozwala podjąć uniwersalne rozważania.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.