Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Psychosocial effects of service of the Polish Army troops abroad

100%

Poklek R. , Hofman D.

|

2016

|

tom Nr 1

50--58

EN

The main objective of the study is to identify the negative effects on soldiers being on duty abroad. The starting point for the analysis is to characterize a number of stressors arising from the specifics of the profession of a soldier. In addition, the article describes physical and mental effects, i.e. post-traumatic stress disorder, as well as difficulties associated with the life of injured veterans in the context of social structures.

2

OSOBY CYWILNE W POLSKICH KONTYNGENTACH WOJSKOWYCH — REKRUTACJA I PRZYGOTOWANIE DO WYJAZDU, UWARUNKOWANIA FORMALNO-PRAWNE, RELACJE MIĘDZYLUDZKIE, STATUS WETERANA I ŻYCIE PO MISJI

100%

Tyślewicz R.

|

nr 2

121-144

EN

Polish eleven years of experience in operations conducted abroad with the Polish Armed Forces has resulted in a number of solutions related to recruitment, accounting, prevention and medical and psychological care for the families of peacekeepers. These activities focus on soldiers and victims of the mission participants and their families. Research, support, and other actions practically not subject to civilian staff employed by the Ministry of Defense on 6-month contract. Support for most veterans not affected in practice inversely proportional to their number. Of the total number of 10 thousand. people who may be covered veteran status (Foundation Act), only about 10% are veterans of the victims. The article concerns the problems of the recruitment process, the organization of work on the mission and life after completion of the mission of non-military personnel from the perspective of the author’s personal experience.

3

Die Colonia Aelia Capitolina: Überlegungen zur Anfangsphase der zweiten römischen Kolonie in der Provinz Iudaea-Syria Palaestina

88%

Eck W.

|

tom 26

129-139

EN

The colonia Aelia Capitolina, founded by Hadrian instead of Jerusalem, was certainly established only after summer 130, as a letter of the emperor to Hierapolis shows, which was written at this time in Jerusalem. One can conjecture who was settled in the colonia at that time, but concrete evidence is hardly to be found in the epigraphic tradition. The territory of the colonia might have been quite large, but cannot be determined in detail. The Roman character of the new city is most evident in the inscriptions, the vast majority of which are written in Latin. The name Aelia is still used for the city well into the Christian era.

4

Wspomnienie o pracownikach ITS walczących na frontach II wojny światowej

75%

Zakrzewski B.

|

2013

|

tom R. 14, nr 3

781-800

PL

W Instytucie Transportu Samochodowego w Warszawie na przestrzeni ostatnich 60 lat pracowało ponad 1700 osób. W tym wielu znaleźć możemy wielu wybitnych polskich naukowców. W pierwszych latach działalności Instytutu jego kadrę tworzyli ludzie, którzy ocaleli z pożogi wojennej, wychowani i ukształtowani w Polsce przedwojennej. Wielu z nich było kombatantami wojennymi zasłużonymi w walce o niepodległą Polskę. W artykule przedstawiono wojenne losy 19 pracowników Instytutu, kombatantów II wojny światowej.

EN

The Motor Transport Institute in Warsaw over the last 60 years has employed more than 1,700 people, including many prominent Polish scientists. In the first period of the Institute's activity, its staff included people who survived the horrors of war, and who were raised in the pre-war Poland and shaped by it. Many of them were war veterans who fought meritoriously for independent Poland. This paper presents war stories of selected members of the Institute during World War II.

5

The Soldier’s Return – the Canadian WWI Veteran Care System

63%

Paluszkiewicz-Misiaczek M.

|

2017

|

tom Białostockie Teki Historyczne, 2017, tom 15

EN

In Canada World War I has been called the Great War until now. As part of the British Empire, the Dominion of Canada entered the war when Great Britain declared war against Germany on 4th August 1914. During four years of this conflict over 600 000100 soldiers served in the Canadian army , among whom 66 000 were killed and app. 150 000 wounded. This article presents the most important challenges and problems connected with the process of creating a pioneer state veteran care system in Canada for veterans of Expeditionary Force fighting in the western front. In effect of efforts of the Ministry of Demobilization and Reintegration of Soldiers, an extensive (at that time) system of medical care, allowances, disability pensions and professional training for the disabled veterans was successfully established. Thus, Canada offered the highest standard of benefits offered to veterans and became a leader among other countries taking part in WWI. Nevertheless, imperfections of the pioneer system and an unfavorable economic situation in the first two years after the war and during the great crisis caused that before the outbreak of WWII, veterans had become a social group who often demonstrated their discontent.

PL

W Kanadzie I wojna światowa do dziś nazywana jest Wielką Wojną (The Great War). Jako część Imperium Brytyjskiego Dominium Kanady przystąpiło do niej z chwilą wypowiedzenia przez Wielką Brytanię wojny Niemcom 4 sierpnia 1914 roku. W trakcie 4 lat konfliktu w armii kanadyjskiej służyło ogółem ponad 600 000101 żołnierzy, z których ponad 66 000 poległo, zaś ok. 150 000 zostało rannych. Tekst niniejszy przedstawia najważniejsze wyzwania i problemy związane z procesem tworzenia w Kanadzie pionierskiego, państwowego systemu opieki nad weteranami Korpusu Ekspedycyjnego, walczącymi na froncie zachodnim. Dzięki wysiłkom Ministerstwa ds. Demobilizacji i Reintegracji Żołnierzy udało się zbudować szeroki, jak na ówczesne czasy, system opieki medycznej, zasiłków, rent i szkoleń zawodowych dla inwalidów wojennych. Tym samym Kanada stała się pod względem zakresu i wysokości oferowanych weteranom świadczeń liderem wśród pozostałych państw biorących udział w I wojnie światowej. Niemniej jednak niedociągnięcia pionierskiego systemu w połączeniu z niesprzyjającymi warunkami ekonomicznymi w pierwszych dwóch latach po wojnie oraz podczas wielkiego kryzysu sprawiły, iż przed wybuchem II wojny światowej weterani stali się grupą społeczną często demonstrującą swoje niezadowolenie.

6

Social support for veterans

63%

Czuba B.

|

tom Vol. 53, No. 1(199)

5--20

EN

The article aims to outline how mission-traumatized veterans perceive social support. Social support is an essential resource for an individual in coping with the difficulties in everyday life. The subject of the examination is quantitative research with veterans’ participation and own qualitative research – free interviews analyzed using the IPA (Individual Phenomenological Analysis) method. The obtained results indicate that social support can be considered in terms of a meta-resource that activates other vital resources of humans, thereby strengthening them in difficult situations. The expected support criteria are met by friendly self-help groups that can operate in military units and complement the help provided by professionals.

PL

Celem artykułu jest przedstawienie sposobu, w jaki weterani, którzy doświadczyli traumy podczas misji, postrzegają wsparcie społeczne. Wsparcie społeczne jest ważnym zasobem jednostki w radzeniu sobie z trudnościami życia. Przedmiotem analizy są badania ilościowe z udziałem weteranów oraz jakościowe badania własne – wywiady swobodne, analizowane metodą IPA (Indywidualna Analiza Fenomenologiczna). Uzyskane wyniki wskazują, że wsparcie społeczne można traktować w kategoriach metazasobu, uruchamiającego inne, ważne zasoby człowieka, umacniające go w sytuacjach trudnych. Kryteria oczekiwanego wsparcia spełniają koleżeńskie grupy samopomocy, które mogą działać w jednostkach wojskowych i uzupełniać pomoc świadczoną przez profesjonalistów.

7

Social support for veterans

63%

Czuba B.

Scientific Journal of the Military University of Land Forces

|

2021

|

tom 53

|

nr 1(199)

5-20

PL

Celem artykułu jest przedstawienie sposobu, w jaki weterani, którzy doświadczyli traumy podczas misji, postrzegają wsparcie społeczne. Wsparcie społeczne jest ważnym zasobem jednostki w radzeniu sobie z trudnościami życia. Przedmiotem analizy są badania ilościowe z udziałem weteranów oraz jakościowe badania własne – wywiady swobodne, analizowane metodą IPA (Indywidualna Analiza Fenomenologiczna). Uzyskane wyniki wskazują, że wsparcie społeczne można traktować w kategoriach metazasobu, uruchamiającego inne, ważne zasoby człowieka, umacniające go w sytuacjach trudnych. Kryteria oczekiwanego wsparcia spełniają koleżeńskie grupy samopomocy, które mogą działać w jednostkach wojskowych i uzupełniać pomoc świadczoną przez profesjonalistów.

EN

The article aims to outline how mission-traumatized veterans perceive social support. Social support is an essential resource for an individual in coping with the difficulties in everyday life. The subject of the examination is quantitative research with veterans’ participation and own qualitative research – free interviews analyzed using the IPA (Individual Phenomenological Analysis) method. The obtained results indicate that social support can be considered in terms of a meta-resource that activates other vital resources of humans, thereby strengthening them in difficult situations. The expected support criteria are met by friendly self-help groups that can operate in military units and complement the help provided by professionals.

8

Powstanie i działalność Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w USA w świetle materiałów wywiadu cywilnego Polski Ludowej

63%

Kardela P.

|

tom 15

145-169

EN

After World War II, Poland lost its independence to the communists regime suported by Joseph Stalin. Poland's legitimate president and government refused to acknowledge the unfavorable decisions of the Yalta Conference and foreign rule imposed on Poland, and they remained in exile in London after World War II. Most members of the Polish Armed Forces in the West never returned to the Soviet- controlled country. This posed a significant problem for Poland's war allies who were keen on maintaining peaceful relations with the Soviet Union. Polish soldiers in exile became the backbone of the second wave of Polish immigration. They campa- igned for Poland's rights to independence and founded many social and cultural organizations in the West, many of which operated on the principle of mutual aid. Their efforts were strongly criticised by the Communist authorities who accused the veterans of collaborating with foreign intelligence services. Former soldiers of the Polish Armed Forces in the West who remained loyal to the Polish President and government in exile and settled in the USA after the war founded the Polish Vete- rans of World War II organization in 1953. Many of them were former members of European mutual aid associations for soldiers. At the time, the Polish American Congress was the largest Polish organization in the USA. A fierce argument broke out with the management of the Polish Army Veterans Association of America (PAVA) before the establishment of the Polish Veterans of World War II. PAVA had been founded in 1921 in Cleveland (Ohio) by the former soldiers of General Joseph Hal- ler's Blue Army. Its members feared that the organization and its substantial assets would be taken over by the newcomers from Europe. The establishment of the Polish Veterans of World War II was monitored by the civil intelligence service of the Polish People's Republic with the support of diplomatic outposts of Soviet block countries. According to the Polish secret police, a combatant organization in the USA was an enemy to the post-war Polish state. Secret service agence led inquiries into members of the Polish Veterans of World War II as part of operation Ulik. Communist agents closely monitored the establishment of every veteran organization in the USA and its relations with the Polish community. Several years later, they concluded that the Polish Veterans of World War II did not pose a direct threat for Poland, the investi- gation was closed, and surveillance measures were directed only at individual activists. The article relies largely on archival materials of Polish organizations in the USA and the resources of the Institute of National Remembrance.

9

Alonso de Contreras i jego autobiografia: między autokreacją a izolacją weteranów w XVII-wiecznym społeczeństwie hiszpańskim

51%

Szadkowski P.

|

2019

|

tom 49

10

Stanowisko Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce wobec obchodzonych przez Polaków na obczyźnie świąt państwowych

51%

Langowski K.

|

nr 2

EN

Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, który działa od 4 VII 1943 r., był i jest jedną z najważniejszych instytucji archiwalno-naukowych, które istnieją poza granicami Polski. Prowadziła w nim swoją działalność przez kilka kolejnych dziesięcioleci duża grupa osób o orientacji piłsudczykowskiej, nastawionych zdecydowanie antykomunistycznie. Środowisko to czynnie pielęgnowało wśród Polonii amerykańskiej uroczystości narodowe, które w rządzonej przez komunistów Polsce były surowo zakazane. The Józef Piłsudski Institute of America, which has been operating since 4 July 1943, has been one of the most important research archival and science institution outside Poland. A large group of Piłsudski-oriented, strongly anti-communist people conducted their activities there for several decades. This community actively cherished national ceremonies among American Poles, strictly forbidden in communist-ruled Poland.

11

Muzeum Wojska Polskiego im. por. dr. Antoniego Sołowieja w Martin Coronado

51%

Twaróg J.

|

nr 1

333-345

EN

This article describes the Antoni Sołowiej Museum of the Polish Army which is located in the building of the Polish Saturday School under the name of Millennium of the Baptism of Poland in Martin Coronado, Buenos Aires Province, Argentina. The author of the article presents the founder of the Museum and a few selected Polish heroes-veterans of World War II. The exhibits that are in illuminated display cases in four rooms of the museum are described. The museum is a place of remembrance of Polish soldiers who took an active part in World War II, as well as commemorates the armed conflict between Argentina and Great Britain that took place on the Falklands Islands in 1982, in which Argentinian soldiers of Polish origin also took part. The Museum of the Polish Army in Martin Coronado is the only Museum of the Polish Army in South America promoting Polish historical and cultural heritage in Argentina.

PL

Niniejszy artykuł opisuje Muzeum Wojska Polskiego im. por. dr. Antoniego Sołowieja, jakie znajduje się w budynku Polskiej Szkoły Sobotniej im. Tysiąclecia Chrztu Polski w Martin Coronado, prowincji Buenos Aires w Argentynie. Autor artykułu przedstawia postać założyciela Muzeum oraz kilku wybranych polskich bohaterów – weteranów II wojny światowej. Zostały opisane eksponaty znajdujące się w oświetlonych gablotach w czterech salach muzeum. Muzeum jest miejscem pamięci o polskich żołnierzach, którzy brali czynny udział w II wojnie światowej; upamiętnia również konflikt zbrojny pomiędzy Argentyną i Wielką Brytanią, jaki miał miejsce na wyspach Malwinach w 1982 roku, w którym wzięli udział również żołnierze argentyńscy pochodzenia polskiego. Muzeum Wojska Polskiego w Martin Coronado jest jedynym muzeum wojska polskiego w Ameryce Południowej promującym polskie dziedzictwo historyczno-kulturowe w Argentynie.

12

90 lat tradycji – historia i działalność Korpusu Pomocniczego Pań SWAP w Ameryce

32%

Maksymowicz A.

|

2016

|

nr 3-4

113-150

EN

1795–1918 Poland was partitioned by three invaders – Prussia (later German Empire), Russia and Austria and didn’t exist on political maps. The outbreak of the World War I woke hope for the rebirth of the Polish state among Poles, including those in the U.S.A. and Canada. During WWI over 20,000 volunteers of Polish origin went from North America to Europe to fight in the Polish Army in France (“Blue Army”) and in Polish-Bolshevik war (1919–1921). After Poland regained its statehood, over 14,000 soldiers re-turned to America. Most of them faced a dramatic situation – wounded, disabled, homeless and without their jobs, they didn’t receive any help from the state, because (according to law) they weren’t the U.S. veterans and therefore had no right to federal health care. Poland, considering them Americans, didn’t support them either. Consequently, the entire responsibility for helping the veterans took numerous Polish organizations in the USA. Some of them – like the Polish Army Veterans Association (PAVA, or in Polish Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej w Ameryce, SWAP) – were founded just in this respect: to help the veterans. PAVA was established in 1921 in Cleveland, with many branches all around the country. It was a men’s organization whose main function was self-aid. Four years later, the PAVA Ladies’ Auxiliary Corps (Korpus Pomocniczy Pań SWAP), one of the most significant organizations, was created. The article presents the Corps’ activity, under Agnieszka Wisła. The organization has been focused on humanitarian and charity work and has distinguished itself enormously in this endeavor. Their tasks have been among others: caring for the disabled and the sick veterans; organizing help for the homeless and unemployed veterans – i.e. the establishing and maintaining the shelters and nursing homes; visiting the sick veterans in hospitals and nursing homes; raising money by organizing charity balls or exhibitions of their needlework; arranging various entertainment events in order to acquire funds for The Corps’ activities; participating in funerals and caring for the graves of Polish veterans; assisting in organization and taking part in patriotic events (like veterans’ parades, lectures and readings, organizing patriotic trips to Poland); organizing the “Cornflower Days” (Cornflower symbolizes the Blue Army), i.e. – raising funds not only among the Polonia but also among Americans of other origins. At some point of time (mainly in the 40. and in the 50.) there were few thousand members of the Corps working in America, for instance: in 1946 there were 4614 members, and in 1958 as many as 5079 members. Today Auxiliary Corps has about 250 members. Until today the Auxiliary Corps is one of the oldest, strongest and most dynamic Polish women's organizations in America. They have supported thousands of Polish veterans and their families with material as well as moral help for over 90 years now. Their history as well as history of the PAVA is commemorated at the Polish Military Heritage Museum in New York.

PL

W latach 1795–1918 Polska znajdowała się pod zaborami, podzielona między trzy mocarstwa – Prusy (później Cesarstwo Niemieckie), Rosję i Austrię – i nie istniała na politycznych mapach. Wybuch I wojny światowej obudził wśród Polaków, także tych w USA i Kanadzie, nadzieję na odrodzenie się państwa polskiego. Podczas I wojny światowej ponad 20 000 ochotników polskiego pochodzenia wyruszyło z Ameryki Północnej do Europy, aby walczyć w Armii Polskiej we Francji („Błękitnej Armii‖) oraz w wojnie polsko-bolszewickiej (1919–1921). Po odzyskaniu przez Polskę państwowości, ponad 14 000 żołnierzy wróciło do Ameryki. Większość z nich stanęła w obliczu dramatycznej sytuacji – ranni, niepełnosprawni, bezdomni lub bez pracy nie otrzymywali żadnej pomocy od państwa, ponieważ (zgodnie z prawem) nie byli weteranami amerykańskimi i w związku z tym nie mieli prawa do opieki zdrowotnej. Polska, uznając ich za Amerykanów, również się nimi nie zaopiekowała.Całą odpowiedzialność za pomoc weteranom wzięły zatem na siebie liczne polskie organizacje w USA. Niektóre z nich – jak Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej w Ameryce (SWAP, Polish Army Veterans Association, PAVA) – powstały właśnie w celu pomocy weteranom. SWAP utworzony został w 1921 roku w Cleveland, z wieloma placówkami w całym kraju, jako głównie męska organizacja samopomocowa. Cztery lata później, powołano jego siostrzaną, jedną z najbardziej znaczących organizacji – Korpus Pomocniczy SWAP (PAVA Ladies' Auxiliary Corps). Artykuł poświęcony jest działalności założonego i kierowanego przez Agnieszkę Wisłę Korpusu Pomocniczego. Organizacja koncentrowała się na pracy charytatywnej i humanitarnej na rzecz weteranów, a do głównych jej zadań należało m.in.: dbanie o niepełnosprawnych i chorych weteranów; organizowanie pomocy dla bezdomnych i bezrobotnych poprzez tworzenie i utrzymanie schronisk i domów opieki; odwiedzanie chorych weteranów w szpitalach i domach opieki; zbiórki pieniędzy w ramach bali charytatywnych lub wystaw robótek ręcznych; organizowanie różnego rodzaju imprez rozrywkowych w celu zdobycia środków na działalność Korpusu; uczestnictwo w pogrzebach i opieka nad grobami polskich weteranów; pomoc w organizacji i udział w imprezach patriotycznych (jak parady, wykłady i odczyty, organizacja wycieczek patriotycznych do Polski); organizowanie „Dnia Bławatka" (bławatek jest symbolem Błękitnej Armii), podczas którego prowadzone są kwesty na rzecz polskich weteranów nie tylko wśród Polonii, ale także wśród Amerykanów innego pochodzenia. W pewnym okresie (głównie w latach 40. i 50.) Korpus Pomocniczy liczył kilka tysięcy członkiń, np.: w 1946 roku było 4614 członkiń, a w 1958 aż 5079 członkiń. Obecnie organizacja skupia około 250 pań. Korpus Pomocniczy jest do dziś dnia jedną z najstarszych, największych i najbardziej aktywnych polskich organizacji kobiecych w Ameryce. Przez ponad 90 lat korpusianki wsparły tysiące polskich weteranów i ich rodzin, zarówno w formie materialnej, jak i duchowej. Historia Korpusu Pomocniczego oraz Stowarzyszenia Weteranów Armii Polskiej w Ameryce jest upamiętniona w Muzeum Tradycji i Oręża Polskiego w Nowym Jorku.