Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

1 Ekonomista

1 2015

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: variance swaps

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Instrumenty pochodne na zmienność – nowa klasa aktywów finansowych?

100%

Jabłecki J. , Kokoszczyński R. , Sakowski P. , Ślepaczuk R. , Wójcik P.

nr 6

830-856

Celem artykułu jest przedstawienie dwóch głównych instrumentów pochodnych na zmienność (kontrakty futures i swapy wariancji) jako nowej klasy aktywów i ich analiza z punktu widzenia optymalizacji portfela inwestora. Wykorzystując dane z rynku USA autorzy dowodzą, że zarówno dodanie krótkiej, jak i długiej ekspozycji na zmienność do portfela może istotnie poprawić jego efektywność (zwiększyć stopę zwrotu w relacji do ryzyka). Jednak największe korzyści – w sensie zwiększenia stopy zwrotu i redukcji ryzyka portfela – przynosi inwestorom jednoczesne dodanie kombinacji krótkiej pozycji w zmienności zrealizowanej i długiej pozycji w zmienności implikowanej, które naturalnie się uzupełniają.

The goal of this article is to introduce the two key volatility derivatives (volatility futures and variance swaps) in the context of portfolio optimization. Using data from the US stock market, the authors show that adding either long or short exposure to volatility can substantially improve portfolio effi ciency (i.e. improve its return-risk ratio). The most benefi cial strategy – in the sense of maximizing return and minimizing value-at-risk – combines exposure to both implied volatility and realized volatility, which naturally complement one another.

Целью статьи является презентация двух главных производных инструментов в условиях волатильности (контракты фьючерс и вариационные свопы) в качестве нового класса активов и их анализ с точки зрения оптимизации портфеля инвестора. Используя данные рынка США, авторы доказывают, что добавление в портфель как короткой, так и длинной составляющей, учитывающей волатильность, может существенным образом улучшить его эффективность (увеличить норму окупаемости по отношению к риску). Однако наибольшие выгоды, т.е. увеличение нормы окупаемости и редукцию риска портфеля, инвесторы получают при комбинации короткой позиции в реализованной волатильности и длинной позиции в подразумеваемой волатильности, которые естественным образом дополняют друг друга