Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  uzależnienie od alkoholu
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
2
Content available remote Dorosłe dzieci alkoholików oraz ich rodzice – aktualny stan badań
100%
PL
Autor dokonuje przeglądu literatury na temat dorosłych dzieci, które wychowywały się w rodzinach z problemem alkoholowym. Aktualne badania dotyczące DDA odnoszą się głównie do: (1) wskazania czynników sprzyjających nadużywaniu środków chemicznych przez DDA, (2) określenia problemów, z jakimi borykają się rodzice DDA, (3) wyodrębnienia czynników chroniących DDA przed wystąpieniem różnego rodzaju psychopatologii.
EN
The author reviews a current literature on adult children, who are brought up by families with alcoholic problem. The analysis concentrate on 3 groups of problem: on discovering the kinds of conflicts which children from alcoholic families experience, on researching factors which could determinate probabilities of psychopathology, and on psychoactive substance abuse by adult children from alcoholic families.
PL
W badaniach postawiono ogólną hipotezę, że osoby uczestniczące w programie leczenia uzależnień w zakładzie karnym przejawiają więcej problemów psychologicznych, społecznych, prawnych i medycznych niż osoby uzależnione poza więzieniem. Za pomocą Testu Przymiotników i wywiadu zbadano grupę eksperymentalną - 118 więźniów uzależnionych od alkoholu i uczestniczących w psychoterapii - „Atlantis", a także grupę kontrolną 29 osób uzależnionych od alkoholu i uczestniczących w psychoterapii poza zakładem karnym. Stwierdzono, że więźniowie charakteryzują się następującymi problemami: popełnili czyny karalne przeciwko rodzinie, mieniu i czyny zabójstwa, wykazują bardzo niski poziom samokrytyki w zakresie swoich problemów interpersonalnych, rodzinnych, z przemocą i somatycznych, przejawiają duże nasilenie postaw obronnych i samokontroli zachowania, prezentują niski poziom dążeń i osiągania celów związanych z utrzymywaniem abstynencji alkoholowej. W przyszłych badaniach należy uwzględnić szerszą diagnozę struktury osobowości - całej sfery emocjonalnej, a także sfery poznawczej osób poddających się psychoterapii uzależnień w więzieniu.
EN
This study tested a general hypothesis that the participants of addiction therapy programme in a penitentiary institution reveal more psychological, social, legal and medical disorders than addicts who are not imprisoned. One hundred eighteen prisoners with alcohol dependence who participated in therapy were investigated as well as a control group of 29 alcohol addicts participating in therapy at large. The Adjective Check List and interview techniques were used. The following personal problems were identified among the imprisoned participants: they committed criminal offences against family, property and murders, the revealed a very limited self-assessment with respect to their interpersonal and family problems, with violent behaviour or somatic problems. They revealed strong defensive behaviour and self-control, low ambitions and little perseverance in pursuit of alcohol abstinence. Future research should take into account wider diagnosis of the personality structure - the entire emotions sphere and the cognitive characteristics of the persons undergoing addiction psychotherapy in prison.
PL
Od czasu wejścia klasyfikacji ICD-10 w 1992 roku minęło ponad 20 lat. Na projekt rewizji ICD przyszło nam czekać do czerwca 2018 roku, która oficjalnie będzie stosowana od 2022 roku. Potrzeba uaktualnienia klasyfikacji wynika z kilku nadrzędnych powodów. Postęp cywilizacyjny konfrontuje klinicystów z coraz to nowymi rodzajami zaburzeń psychicznych, jak np. uzależnienie od Internetu. Postęp technik neuroobrazowania zmienia postrzeganie tzw. zaburzeń czynnościowych, których podłoże okazuje się mieć biologiczne uwarunkowanie. Kolejnym argumentem za wprowadzeniem zmian był „problem nadmiernej specyfikacji”. Postrzeganie zaburzenia jako zbioru kilkunastu objawów zatraca zdolność całościowego postrzegania pacjenta. Mając na uwadze powyżej opisane problemy, WHO zdecydowało, że podstawowa opieka zdrowotna stanie się obszarem, dzięki któremu będzie można zwiększyć rozpoznawalność zaburzeń psychicznych oraz rozpocząć leczenie od bardzo wczesnego etapu. Podstawowym założeniem stało się ograniczenie ilości zaburzeń do mniej niż 100 kategorii. Kryteria diagnostyczne sprowadzono do postaci ścieżek diagnostycznych, które odzwierciedlają główne cechy zaburzenia. Celem artykułu jest przedstawienie zmian w kryteriach rozpoznawania zaburzeń związanych z używaniem alkoholu ujętych w ICD-11. Zaprezentowana zostanie kategoria zaburzeń związanych z używaniem alkoholu, jej definicja oraz kryteria diagnostyczne. Zestawiono również objawy uzależnienia od alkoholu według ICD-11 wraz z odpowiadającymi im kryteriami ICD-10 oraz DSM-5.
EN
Introduction: The approach of alcohol-dependent people and medical personnel to alcohol-related problems may affect the efficacy of preventive and therapeutic measures aimed at alcohol-dependence treatment. Material and methods: The studies involved alcohol-dependent people subjected to inpatient health care and outpatient heath care. The questionnaire study involved 308 subjects, including 104 male inpatients treated at the detoxification centre, 102 patients of outpatient detoxification departments (all males) and 102 health care personnel members employed in detoxification facilities. The studies were carried out in 1995. Results: Inpatients and outpatients differ in their evaluations of the causes and treatment of alcohol dependence relatively insignificantly. A comparison of the answers of patients and health care personnel indicated that the patients pointed mainly to life failures or bad traditions and customs. The patients did not try to deny their parents’ upbringing errors and bad example set by their families and friends. Conclusions: Inpatients as compared to outpatients more frequently chose attitudes which did not support cessation of alcohol drinking. Inpatients, as compared to outpatients, were more often characterized by worse financial situation, worse family relationships, and lower educational level. The health care personnel was usually characterized by health promoting statements related to alcohol problems, prevailing over the patients, especially inpatients.
PL
Wstęp: Zbadanie postaw osób uzależnionych od alkoholu oraz personelu pracującego z pacjentami uzależnionymi może być przydatne do opracowania metod zapobiegania i leczenia. Materiał i metody: Badaniom ankietowym poddano 308 osób, w tym 104 osoby uzależnione od alkoholu leczone na oddziale odwykowym stacjonarnym, 102 osoby leczone ambulatoryjnie w poradniach odwykowych i zdrowia psychicznego oraz 102 osoby z personelu tychże instytucji. Badania przeprowadzono w 1995 roku. Wyniki: Pacjenci leczeni stacjonarnie i ambulatoryjnie różnili się co do oceny przyczyn i leczenia uzależnienia od alkoholu. Porównanie wypowiedzi pacjentów i personelu wykazało różnice w zapatrywaniu się na przyczyny alkoholizmu – ci pierwsi wskazywali na niepowodzenia życiowe, złe zwyczaje i nawyki. Pacjenci nie zaprzeczali też błędom wychowawczym swoich rodziców, a także niekorzystnemu wpływowi rodzin i przyjaciół. Wnioski: W porównaniu z pacjentami leczonymi ambulatoryjnie pacjenci leczeni stacjonarnie częściej wybierali odpowiedzi w kwestionariuszu ankiety, które nie wiązały się z pokonywaniem tej choroby. Pacjenci leczeni szpitalnie wyróżniali się gorszą sytuacją majątkową, gorszymi relacjami w rodzinie i niższym poziomem wykształcenia. Personel cechował się bardziej adekwatnymi do potrzeb terapii postawami zdrowotnymi w porównaniu z pacjentami, zwłaszcza leczonymi stacjonarnie.
EN
This article presents a case study on an alcohol dependent patient whose addiction can be understood as secondary to the depressive personality. The article presents the life story of the patient, her undertaken treatment of addiction and many relapses, understanding of the patient’s psychopathology as well as repeated relapses of alcohol drinking, from the perspective of psychodynamic theory. The patient has undertaken five alcohol treatments. She interrupted abstinence after treatment four times. From the perspective of psychodynamic theory, alcohol dependence and relapse can be treated as a form of self‑destruction (including the so‑called indirect self‑destruction), destroying herself, her own dreams and desires. She undertook higher studies several times, which she did not complete because of alcohol abuse. She had two children. The article also analyses the patient’s relationships with her immediate family and friends. The patient’s father was addicted to alcohol. In adolescence, the patient drank with him. The patient’s mother is mentioned by her as absent. She met her partner during the treatment of alcohol addiction. He did not maintain abstinence after many treatments, either. It seems that in interpersonal relationships the patient unconsciously repeated frustrating, unsatisfying relationships. It can be assumed that this was reflected in therapeuticrelationships which the patient annulled through successive relapses. Analysis of the life history of alcohol use and relapse suggests that the development of dependence could be caused by deep deficits in depressive personality structure of the patient and by deficits in object relations.
PL
Artykuł przedstawia studium przypadku pacjentki uzależnionej od alkoholu, której uzależnienie rozumieć można jako wtórne wobec osobowościowej depresyjności. Opisano historię życia pacjentki, podejmowanego przez nią leczenia uzależnienia oraz licznych nawrotów choroby. Przedstawiono rozumienie psychopatologii pacjentki, jak również powtarzających się nawrotów picia, z perspektywy teorii psychodynamicznej. Pacjentka pięciokrotnie podejmowała leczenie odwykowe. Cztery razy przerywała abstynencję po leczeniu. Z perspektywy psychodynamicznej uzależnienie od alkoholu oraz nawroty choroby można traktować jako formę autodestruktywności (w tym tak zwanej autodestruktywności pośredniej), niszczenia siebie, własnych marzeń oraz pragnień. Pacjentka kilkakrotnie podejmowała studia, których nie kończyła z powodu nadużywania alkoholu; miała dwójkę dzieci. W artykule dokonano również analizy relacji pacjentki z bliskimi osobami. Ojciec pacjentki był uzależniony od alkoholu. W okresie adolescencji pacjentka piła razem z nim. Matka pacjentki wspominana jest przez nią jako nieobecna. Swojego partnera pacjentka poznała na leczeniu odwykowym. On również po wielu leczeniach nie utrzymywał abstynencji. Wydaje się, że w relacjach interpersonalnych pacjentka nieświadomie powtarzała frustrujące, niesatysfakcjonujące związki. Można przyjąć, iż znalazło to swoje odzwierciedlenie w relacjach terapeutycznych, które, poprzez kolejne nawroty, pacjentka również unieważniała. Analiza historii życia i nawrotów picia alkoholu wskazuje, że rozwój uzależnienia mógł być spowodowany głębokimi deficytami natury depresyjnej w strukturze osobowości pacjentki oraz deficytami w relacji z obiektem.
EN
The purpose of this study was to identify the profile of temperament traits postulated by the Regulative Theory of Temperament in patients with ICD-10 diagnoses of bipolar disorder and alcohol dependence. Three groups participated in the study: 120 patients hospitalized for bipolar disorder (BP), including 60 women and 60 men aged from 19 to 72 (M=48.32; SD=12.44); 170 patients with alcohol dependence (AD), including 70 women and 100 men aged from 20 to 69 (M=47.01; SD=11.21); 240 healthy controls including 120 women and 120 men aged from 19 to 72 (M=48.25; SD=11.41). Temperament traits were assessed with the Formal Characteristics of Behaviour – Temperament Inventory. Groups BD and AD had higher levels of emotional reactivity, perseveration and sensory sensitivity compared with the control group. Group BD had lower briskness, endurance and activity than the control group. Group AD had higher endurance than the control group (no differences were found for briskness and activity). Group BD had higher emotional reactivity and perseveration than group AD and lower briskness, endurance and activity (no differences were found for sensory sensitivity). Emotional reactivity and perseveration are components of a combined mechanism responsible for the psychological distress which underlies affective disorders and alcohol dependence. Patients with alcohol dependence probably have more temperamentally-determined adaptive capacity compared with patients with bipolar disorder.
PL
Badanie służyło określeniu profilu cech temperamentu postulowanych przez Regulacyjną Teorię Temperamentu u pacjentów z rozpoznaną w oparciu o kryteria ICD-10 chorobą afektywną dwubiegunową (ChAD) oraz uzależnieniem od alkoholu (UA). W badaniu uczestniczyły trzy grupy osób: 120 pacjentów hospitalizowanych z powodu choroby afektywnej dwubiegunowej, w tym 60 kobiet i 60 mężczyzn w wieku od 19 do 72 lat (M=48.32; SD=12.44); 170 pacjentów uzależnionych od alkoholu, w tym 70 kobiet i 100 mężczyzn w wieku od 20 do 69 lat (M=47.01; SD=11.21); 240 osób zdrowych, w tym 120 kobiet i 120 mężczyzn w wieku od 19 do 72 lat (M=48.25; SD=11.41). Diagnoza cech temperamentu dokonana została za pomocą inwentarza Formalna Charakterystyka Zachowania – Kwestionariusz Temperamentu. Grupy ChAD i UA w porównaniu z grupą kontrolną charakteryzują się wyższym poziomem reaktywności emocjonalnej, perseweratywności i wrażliwości sensorycznej. Grupa ChAD w porównaniu z kontrolną charakteryzuje się niższym poziomem żwawości, wytrzymałości i aktywności. Grupa UA ma wyższy poziom wytrzymałości w porównaniu z kontrolną (brak różnic w żwawości i aktywności). Grupa ChAD charakteryzuje się wyższym poziomem reaktywności emocjonalnej i perseweratywności w porównaniu z grupą UA i niższym poziomem żwawości, wytrzymałości i aktywności (brak różnic we wrażliwości sensorycznej). Reaktywność emocjonalna i perseweratywność stanowią składnik wspólnego mechanizmu odpowiedzialnego za psychologiczny dystres leżący u podłoża zaburzeń afektywnych i uzależnienia od alkoholu. Pacjenci uzależnieni od alkoholu mają prawdopodobnie większe możliwości adaptacyjne wynikające z temperamentu w porównaniu z pacjentami afektywnymi.
PL
Osoby uzależnione od alkoholu często nie kończą podejmowanego leczenia psychoterapeutycznego. O ile w leczeniu ambulatoryjnym pacjenci stale narażeni są na działanie czynników mogących utrudnić utrzymanie abstynencji i dokończenie leczenia, o tyle osoby leczące się w ośrodkach stacjonarnych doświadczają powyższych czynników w zredukowanym wymiarze. Pomimo tego, znaczny odsetek pacjentów nie kończy programów terapeutycznych realizowanych w ośrodkach stacjonarnych. Celem podjętych badań było dokonanie charakterystyki osób przerywających stacjonarną terapię uzależnień od alkoholu. Wykorzystano w tym celu dane dostępne w historiach choroby pacjentów. Dane empiryczne uzyskano analizując dokumentację medyczną – historie choroby pacjentów uzależnionych od alkoholu przebywających w ciągu jednego roku w stacjonarnym oddziale odwykowym i podejmujących podstawowy program terapii uzależnień. Uzyskane wyniki wskazują, że osoby z grupy badawczej w znacznym odsetku (27,6%) nie kończą podejmowanego leczenia stacjonarnego. Mężczyźni statystycznie częściej od kobiet przerywali terapię, ponadto osoby niekończące terapii często żyją samotnie (kawalerowie, rozwodnicy i panny). Kończeniu terapii nie sprzyja obecność zaburzeń i chorób psychicznych (depresji, halucynozy alkoholowej przy przyjęciu do szpitala, schizofrenii i choroby afektywnej dwubiegunowej). Wśród pacjentów rezygnujących ze stacjonarnej terapii uzależnień najczęściej były osoby, które wcześniej jednorazowo podejmowały próbę terapii odwykowej. Warto poszerzać i uelastyczniać ofertę programów terapeutycznych ośrodków stacjonarnych, uwzględniając trudności i deficyty osób niekończących terapii. W psychoterapii należy korzystać z metod i technik podtrzymywania motywacji pacjentów do dokonywania zmian.
EN
Patients addicted to alcohol often give up psychotherapeutic treatment programs. On one side, in out-patients’ clinics they are exposed to several factors which make abstinence and finishing the treatment program difficult. On the other, patients who participate in the stationary psychotherapy for addicted people are less exposed to these factors and a lot of them still are not able to finish the treatment program. The aim of the research was to describe patients discontinuing the stationary psychotherapy program for alcoholics. The empirical data was taken from analysing medical documentation and the history of patient addiction of those who had stayed for over a year in a stationary department of the hospital participating in the basic treatment program for alcoholics. The received results show that 27,6% of patients do not finish the taken treatment program for alcoholics. Men statistically more often than wo­men break off this psychotherapy treatment. Patients who discontinued the psychotherapy more often live alone (divorced or unmarried). Personality disorders and mental diseases (depression, alcohol hallucinations when entering the hospital, schizophrenia, bipolar affective disorder). Among patients who gave up stationary addiction therapy, the most common were people who had previously attempted addiction therapy once. In the result we state that it is necessary to increase and make the offer of therapeutic programs in the stationary clinical centers more flexible. The difficulties and deficiencies of patients who discontinued the therapeutic programs should be considered. During psychotherapy, motivational methods should be used to encourage patients to change.
EN
Introduction: P300 potential belongs to endogenic potentials associated with cognitive functions. It constitutes a bioelectric indicator of cognitive processes and that is why it found application in the diagnostics of nervous and mental diseases. Numerous investigations of P300 potential have been carried out in subjects addicted to alcohol. Aim: The aim of the study was to evaluate the usefulness of P300 potential as a diagnostic exponent of central nervous system changes in subjects chronically abusing alcohol and subjects in the period of abstinence and also to find the correlation between the changes of parameters of P300 potential and radiological indicators of brain atrophy in these subjects. Material: The material comprised three groups of men aged 30-55 years. Group I consisted of 30 men meeting the criteria of alcohol dependency syndrome, with diagnosed alcohol-related toxic liver damage. Group II consisted of 30 men with alcoholic history, meeting the criteria of alcohol dependency syndrome, with no traits of toxic liver damage, remaining abstinent for at least one year. Control group consisted of 30 physically and mentally healthy men, with no alcohol dependency syndrome. Methods: The following were carried out in all the examined: examination of auditory endogenic P300 potential, cerebral computed tomography. Results: Between the studied groups the existence of statistically significant differences concerning parameters of P300 and radiologic indices of brain atrophy (F/A, A+B, C, SW) was found; no statistical significance of D/A index was found between the studied groups (p>0,05). Conclusions: The diagnostic value of endogenic P300 potential as an electrophysiologic exponent of cognitive dysfunction in subjects addicted to alcohol, also in the period of abstinence, has been confirmed. The decrease of P300 amplitude in alcoholics may be acknowledged as a permanent feature of alcohol abuse. In subjects abusing alcohol chronically, also in the period of abstinence, there has been found a correlation between latency of P300 and radiological indicators of brain atrophy: SW (width of sulci on the surface of brain) and C (width of the third ventricle) and between P300 amplitude and SW index.
PL
Wstęp: Potencjał P300 należy do potencjałów endogennych i jest związany z funkcjami poznawczymi. Stanowi on bioelektryczny wskaźnik procesów poznawczych i dlatego znalazł zastosowanie w diagnostyce chorób nerwowych i psychicznych. Liczne badania potencjału P300 wykonano u osób uzależnionych od alkoholu. Cel: Celem pracy była ocena przydatności potencjału P300 jako wykładnika diagnostycznego zmian OUN u osób przewlekle nadużywających alkoholu i osób w okresie abstynencji oraz zbadanie u tych osób korelacji między zmianami parametrów P300 a radiologicznymi wskaźnikami zaniku mózgu. Material: Grupa I składała się z 30 mężczyzn spełniających kryteria zespołu zależności alkoholowej (ZZA) z rozpoznanym toksycznym uszkodzeniem wątroby na tle alkoholowym. Grupa II składała się z 30 mężczyzn z wywiadem alkoholowym, którzy spełniali kryteria zespołu zależności alkoholowej bez cech toksycznego uszkodzenia wątroby, pozostających w abstynencji minimum 1 rok. Grupa porównawcza - stanowiło ją 30 mężczyzn zdrowych fizycznie i psychicznie, u których nie występował ZZA. Metody: U wszystkich badanych przeprowadzono badania: słuchowego potencjału P300, badanie tomografii komputerowej głowy. Wyniki: Stwierdzono istnienie różnic istotnych statystycznie między badanymi grupami - różnice te dotyczyły parametrów P300 oraz wskaźników radiologicznych zaniku mózgu (F/A, A+B, C, SW). Nie stwierdzono różnic istotnych statystycznie w zakresie wskaźnika D/A między badanymi grupami (p>0,05). Badanie korelacji liniowej metodą najmniejszych kwadratów wykazało zależność pomiędzy latencją P300, a wskaźnikiem SW (R=0,45) oraz wskaźnikiem C (R=0,49), pomiędzy amplitudą P300 a wskaźnikiem SW (R=-0,51). Wnioski: Potwierdzono wartość diagnostyczną P300 jako elektrofizjologicznego wykładnika zaburzeń funkcji poznawczych u osób uzależnionych od alkoholu - także w okresie abstynencji. Obniżenie amplitudy P300 u alkoholików można uznać za trwały wynik nadużywania alkoholu. U osób przewlekle nadużywających alkoholu, również w okresie abstynencji, stwierdzono korelację między latencją P300 a radiologicznymi wskaźnikami zaniku mózgu: SW (szerokością bruzd na powierzchni mózgu) i C (szerokością trzeciej komory) oraz amplitudą P300 a wskaźnikiem SW.
EN
Introduction.Poland occupies a leading position in alcohol consumption. Consumption shows an upward trend compared to the beginning of the 1990. Alcoholism has many social, psychological and health consequences. It is a disease that can affect many people who are unaware of their condition. Aim. The aim of the work is to present a case study of selected problems of a person addicted to alcohol. A case report. Patient at the age of 35 , conscious, head injury he remembers the circumstances of the incident, reports headaches, persistent tremors and anxiety.Medical history shows long-term alcohol addiction, previously treated psychiatrically because of withdrawal syndrome in the course of alcoholism. Confused about the place and time, while maintaining his own identity, with a slightly lowered mood. Discussion. The topic of discussion is diagnostics and stages of alkohol disease development. The topic of environment al factors leading to addiction Has also been addressed. Conlusions. 1.The modern pattern of psychiatric nursing is based on the principles of patient treatment through participation in the treatment process. 2. The key issue in the care of the patient with mediastinum is proper therapeutic communication, showing the authenticity, openness, kindness and understanding.
PL
Wstęp.Polska zajmuje czołowe miejsce w spożyciu alkoholu. Konsumpcja wykazuje tendencje wzrostową w porównaniu z początkiem lat 90 XX wieku. Alkoholizm niesie ze sobą wiele problemów społecznych, psychologicznych oraz zdrowotnych. Jest chorobą, która może dotykać wiele osób nieświadomych swojego stanu. Cel. Celem pracy jest przedstawienie na podstawie studium przypadku wybranych problemów występujących u osoby uzależnionej od alkoholu. Opis przypadku. Pacjent lat 35. Przytomny z raną głowy, pamięta okoliczności zdarzenia, zgłasza bóle głowy, uporczywe drżenia oraz lęk. W wywiadzie od wielu lat uzależniony od alkoholu, wcześniej leczony psychiatrycznie z powodu zespołu abstynencyjnego w przebiegu choroby alkoholowej. zdezorientowany co do miejsca i czasu, przy zachowaniu własnej tożsamości, z nieco obniżonym nastrojem. Dyskusja. Tematem dyskusji jest diagnostyka oraz etapy rozwoju choroby alkoholowej. Został również poruszony temat czynników środowiskowych prowadzących do uzależnienia Wnioski. 1. Nowoczesny wzorzec postępowania pielęgniarstwa psychiatrycznego realizowany jest w oparciu o zasady podmiotowego traktowania chorego poprzez uczestnictwo w procesie leczenia 2. Kluczową sprawą w opiece nad pacjentem z ZZA jest właściwa komunikacja terapeutyczna, ukazanie autentyczności, otwartości, życzliwości oraz zrozumienia.
EN
Ethanol intoxication is commonly considered as a risk factor of a criminal offence. This study is an attempt to assess selected demographic data, family situation, and alcohol dependence in homicide offenders or a severe body injury in relation to a judgment of diminished criminal responsibility. The examined group consisted of 90 suspects in the public prosecutor’s investigation. The subjects underwent a six-week forensic psychiatry observation during 2004–2008 at the Forensic Psychiatry Unit in High Security Prison No in Łódź. Analysed retrospectively was the medical documentation collected during the forensic psychiatry observation, including available medical documentation and categorical forensic psychiatry observation opinions issued by two expert psychiatrists. According to the collected materials, it was established that in the performed study none of the offenders who during ethanol intoxication committed a homicide or a severe body injury was acknowledged to be criminally responsible. A greatly diminished criminal responsibility was significantly more frequently evaluated in the case of divorced subjects who were not witnesses to aggression in their families and were not punished with a court verdict. Among the subjects with a greatly diminished criminal responsibility the alcohol dependence was diagnosed much less frequently. Besides, the offenders with a greatly diminished criminal responsibility were older than those with a slightly diminished responsibility and evaluated as criminally responsible.
PL
Intoksykacja alkoholem etylowym jest powszechnie uznawana za czynnik ryzyka dokonania przestępstwa. W przeprowadzonym badaniu podjęto próbę oceny wybranych cech demograficznych, charakterystyki rodzinnej oraz występowania uzależnienia od alkoholu sprawców zabójstwa lub poważnego uszkodzenia ciała w odniesieniu do orzeczenia o zmienionej poczytalności. Grupę badaną stanowiło 90 osób podejrzanych w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym przez prokuratora. Badani zostali poddani obserwacji sądowo-psychiatrycznej w latach 2004–2008 przez okres sześciu tygodni na Oddziale Obserwacji Sądowo-Psychiatrycznej w Zakładzie Karnym nr 2 w Łodzi. Analizowano retrospektywnie dokumentację medyczną zgromadzoną w czasie obserwacji sądowo-psychiatrycznej, w tym dostępną dokumentację lekarską oraz wydane przez dwóch biegłych psychiatrów kategoryczne opinie sądowo- psychiatryczne. Na podstawie zebranego materiału stwierdzono, że w przeprowadzonym badaniu u żadnego sprawcy dokonującego w stanie upojenia alkoholowego zwykłego zabójstwa lub poważnego uszkodzenia ciała nie orzeczono niepoczytalności. Poczytalność znacznie ograniczona istotnie częściej była opiniowana w przypadku osób rozwiedzionych, którzy nie byli świadkami agresji w rodzinie i nie byli karani w przeszłości wyrokiem sądu. Wśród badanych z orzeczeniem ograniczonej poczytalności w znacznym stopniu rzadziej rozpoznawano uzależnienie od alkoholu. Ponadto sprawcy z orzeczeniem znacznie ograniczonej poczytalności byli starsi od osób z orzeczeniem ograniczenia poczytalności w stopniu nieznacznym oraz od osób opiniowanych jako poczytalni.
PL
Przedmiotem badań były powiązania cech RTT ze współwystępującymi ze sobą chorobami afektywnymi (depresja okresowa nawracająca i choroba afektywna dwubiegunowa), uzależnieniem od alkoholu, jak też otyłością kliniczną (BMI > 30) oraz ich podłożem genetycznym. Celem badania była weryfikacja hipotezy wspólnego podłoża genetycznego cech i badanych zaburzeń poprzez określenie związków cech temperamentu RTT i zaburzeń zachowania z polimorfizmami w obrębie genów: CRHR, DAOA, TPH, ADH i GABRA. W badaniu uczestniczyły cztery grupy osób: 137 pacjentów (51mężczyzn i 86 kobiet) z zaburzeniami afektywnymi (choroba afektywna dwubiegunowa, zaburzenia depresyjne nawracające, epizody depresyjne) w wieku od 19 do 85 lat; 194 mężczyzn z uzależnieniem od alkoholu w wieku od 21 do 71 lat; 163 otyłych pacjentów, w tym 59 mężczyzn i 104 kobiety (BMI> 40) w wieku od 19 do 80 lat i 207 osób zdrowych, w tym 89 mężczyzn i 118 kobiet w wieku od 18 do 71 lat. W porównaniu do grupy kontrolnej: osoby uzależnione od alkoholu miały istotnie niższy poziom wrażliwości; osoby z zaburzeniami afektywnymi miały istotnie niższy poziom żwawości, niższy poziom wytrzymałości i niższy poziom aktywności oraz istotnie wyższy poziom reaktywności emocjonalnej (niemal taki sam rozkład wyników zaobserwowano przy porównaniu grup z zaburzeniami afektywnymi i uzależnieniem od alkoholu); osoby otyłe miały niższy poziom żwawości, niższy poziom wytrzymałości, niższy poziom aktywności oraz niższy poziom perseweratywności. W porównaniu do uzależnionych od alkoholu osoby otyłe miały niższy poziom aktywności. W porównaniu z osobami z zaburzeniami afektywnymi osoby otyłe miały istotnie niższy poziom reaktywności emocjonalnej oraz istotnie wyższy poziom wytrzymałości. Analiza genetyczna wykazała, że grupy kliniczne: uzależnionych od alkoholu, z zaburzeniami afektywnymi oraz otyłością i grupę kontrolną różnicują częstości genotypowe oparte na polimorfizmach w dwóch genach: TPH2 oraz DAOA. W grupie uzależnionych od alkoholu 58,2% całej grupy okazało się nosicielami genotypu CC wyodrębnionego w oparciu o polimorfizm rs1386482 w genie TPH2. Jest to jest znacząco więcej niż w grupie z otyłością (48,7% osób) oraz w grupie kontrolnej (43%). Z kolei, w grupie z zaburzeniami afektywnymi 58,6% całej grupy było nosicielami tego genotypu, czyli znacząco więcej niż w grupie kontrolnej (43%). Kolejne analizy wykazały, że w grupach uzależnionych od alkoholu oraz z zaburzeniami afektywnymi dominują nosiciele genotypu bez wariantu A, czyli CC, a w grupie kontrolnej nosiciele genotypu z wariantem A (AA+AC). Wydaje się, że genotyp CC związany z genem TPH2 stanowi czynnik predysponujący do zaburzeń psychicznych (uzależnienie od alkoholu, zaburzenia afektywne). Analiza z wykorzystaniem częstości genotypowych opartych na polimorfizmie rs1935062 w genie DAOA wykazała, że w grupie osób uzależnionych od alkoholu znajduje się znacząco więcej nosicieli wariantu C (genotypy AC + CC) w porównaniu z grupą kontrolną a istotnie mniej homozygotycznych pod względem wariantu A (ci dominowali w grupie kontrolnej). Różnice pomiędzy pozostałymi grupami nie były istotne. Wydaje się, że obecność wariantu C predysponuje do uzależnienia od alkoholu. Analiza związku cech temperamentu RTT z badanymi polimorfizmami genetycznymi w grupie osób zdrowych wykazała, że tylko polimorfizm rs1789891 w klastrze genowym ADH okazał się w grupie kontrolnej powiązany z różnicami w poziomie trzech cech temperamentu: żwawości i wrażliwości sensorycznej oraz aktywności.
EN
The purpose of this study is to explore the relationship between temperament traits as postulated by the Regulative Theory of Temperament and affective disorders, alcohol dependence, and clinical obesity. The aim of the study is to verify the hypothesis of a common genetic basis for the traits and disorders by identifying associations between temperamental traits and behavioural and disorders and polymorphisms in the genes CRHR, DAOA, TPH, ADH, and GABRA. The study included 137 patients (51 men and 86 women) aged from 19 to 85, suffering from affective disorders. This group comprised 94 patients with bipolar disorder and 43 with recurrent major depressive disorder. The second group consisted of 194 alcohol-dependent men aged 21 to 71. The third group included 163 obese patients (BMI > 40), comprising 59 men and 104 women aged from 19 to 80 years. The control group consisted of 207 healthy subjects, including 89 men and 118 women, aged 18 to 71. Alcohol-dependent men scored lower on the sensory sensitivity scale compared to the control group (no significant differences on other scales). Patients with affective disorders obtained lower results on the briskness, endurance, and activity scales, but higher on the emotional reactivity scale compared to the control group, and the same observations held true in comparison with alcohol-dependent men. Obese patients scored lower on the briskness, endurance, activity, and perseveration scales compared to the control group. They also got lower results on the activity scale in comparison with alcohol-dependent men. Compared to patients with affective disorders, obese patients were less emotionally reactive and their endurance was greater. Genetic analysis showed that alcohol-dependent men, patients with affective disorders, obese patients, and the control group were differentiated based on the frequency of genotypic polymorphisms in two genes: DAOA and TPH2. 58.2% of alcohol-dependent men were found to be carriers of the CC genotype based on the extracted polymorphism rs1386482 in the TPH2 gene. This is significantly more than in the group with obesity (48.7%) and in the control group (43%). On the other hand, 58.6% of the affective disorder group were carriers of this genotype (significantly more than in the control group, at 43%). Further analysis showed that in the alcohol-dependent and affective disorder groups, carriers without genotype variant A (i.e. the CC) were more common, but in the control group, the genotype variant A (AC + AA) was more predominant. It seems that the CC genotype associated with TPH2 gene is a predisposing factor for mental disorders (alcohol dependence and affective disorders). Analysis using genotype frequency based on the polymorphism rs1935062 in the DAOA gene showed that alcohol-dependent men were significantly more likely to be carriers of variant C (genotype AC + CC) compared to the control group, with significantly fewer carriers of homozygous variant A (who dominated in the control group). The differences between the other groups were not significant. It seems that the presence of variant C predisposes subjects to alcohol dependence. The association analysis showed that only rs1789891 polymorphism in the ADH gene cluster was associated with briskness, sensory sensitivity, and activity in the control group. No association was observed between other traits and genetic polymorphisms in other groups.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.