Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  utterance
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
2
Content available Pragmatisierung der Syntax
100%
EN
This article presents the role of modeling in linguistics. It is used to recognize regularities in the language. Special emphasis was put on the linguistic analysis universal model of Józef Darski. The author of the paper has successfully applied it to the study of morphology and syntax at the dialectal level.
EN
The paper deals with two types of German and Polish echo-questions (so called Rückfragen and Gegenfragen) and their communicative functions. It will be discussed which linguistic means can be used to achieve these functions in both languages.  
DE
The paper deals with two types of German and Polish echo-questions (so called Rückfragen and Gegenfragen) and their communicative functions. It will be discussed which linguistic means can be used to achieve these functions in both languages.
EN
The article introduces theories of epistemic justification to the problems of under-standing in communication. Two dominant approaches in contemporary epistemolo-gy—foundationalism and coherentism—are applied in intercultural discourse. Since the intended meaning of utterances in communication is reached through inference, beliefs about the intended meaning are justified with respect to the evidence of communicative behaviour and context. Tracing the difficulties of intercultural dialogue, the article ar-gues that the coherentist method of justification is more useful than foundationalist one. Coherentism is consistent with the open-mindedness and unprejudiced reasoning, both of which are crucial parts of intercultural competency.
Stylistyka
|
2019
|
tom 28
131-142
EN
The subject of the analysis is a specific utterance realising the poetics of the profile of recollection. The author of the utterance refers to the convention of the genre only in the framework of the text. He uses a variety of concepts in the main segment, adding the general shape of a letter with elements of memories, vita and biography to the statement. The originality of expression, however, is determined by references to other genres adopting the nature of genre copies. In the early passages of the utterance, a funeral oration emerges from the obituary form, and in further parts reviews and other forms of critical literary discourse are filtered through the remembrances. The stylistics of utterance diversifies and enriches epistolary conventions as well asothermanners of a monologue into a dialogic utterance.
6
Content available remote Neekvivalentnost "větných ekvivalentů"
84%
EN
The article deals with the problems related to phenomenon of so-called sentence equivalents in the description of Czech syntax as well as with the connection of this label to what is termed the sentence-utterance distinction. In the 1970s, this distinction was actively discussed by Czech linguists. The article shows that the acceptance or refusal of this distinction as well as the assumed existence of sentence equivalents (mostly identified with context-dependent constructions without verbs) is anchored in the accepted theoretical concept of the very notion of predication. With certain simplification, predication can be considered either a logical-semantic relationship of a predicate to a subject or a speaker’s pragmatic act of predication. What has been called the sentence equivalent might be related to the latter interpretation. Furthermore, the paper maps the occurrence and explanation of what are posited as sentence equivalents in Czech syntactic scholarly texts and school textbooks. With the exception of the outcome of the Functional Generative Description (Panevová et al., 2014) where sentence equivalents are explained as a result of ellipsis, the exemplification of the phenomenon elsewhere (especially in school textbooks) is inconsistent and confusing. As a result, the paper suggests that this label should not be used due to its conceptual vagueness.
7
Content available The object of study of text linguistics (textology)
84%
|
2011
|
tom 128
PL
Contemporary text linguistics once again faces the necessity to ask itself a question about the object of its study. The reason for it is the existence of new definitions of text in which text is understood as a process and not as a product, as well as the developing studies of discourse and its social, political, cultural, and ideological determinants. In the present article I attempt to defend the traditional understanding of text as a product, not at the same time negating the necessity of studying communicative and pragmatic processes of discourse determinants. In order to achieve this I use three concepts which, when treated as different aspects of the same phenomenon, may help to grasp the complex object of text linguistics, which is text treated holistically as an integral phenomenon generated in the process of language communication embedded in a broad cultural context. These three concepts which I treat as a unity, and at the same time as three aspects of defining the object of text linguistics are: text, utterance, and discourse.
8
Content available remote The basic syntagmatic act is predication
84%
EN
This article considers three periods of the theory of predication in the Prague Linguistic Circle. The first belongs to the classical period, the second to the 1960s and the final and current one begins in the 1990s. The work of three particular authors, Mathesius, Daneš, and Sgall, is discussed. Four questions arise: 1) Was Mathesius an inspirational source for the second 1929 Thesis? 2) What were the historical and epistemological roots of the rather strong link between philosophy of language and linguistics during the first period? 3) Why is indexicality not recognized by Daneš as the semiotic device which associates predication with those aspects of the sentence which potentially place it in relation with a situation? 4)Why is the relationship between the Praguian idea of ‘function’ and the Fregean one, i.e. the logico-semantic concept which gives foundation to the philosophical truth-functional approach in semantics, and which explains the so-called “predicative-argumental structure”, not recognized as noteworthy? What, in fact, is a function? In conclusion, this article sketches the project of a Latin Dependency Treebank developed on the basis of the PDT, which bears witness to the far-reaching implications of the Circle’s work and to an international, intercontinental prosecution of a tâche abordée.
9
Content available remote Prosodic vowel lengthening in a spontaneous speech corpus of Vimeu Picard
84%
EN
The goal of this paper is to present findings about vowel lengthening at morpho-syntactically defined prosodic boundaries. The data come from a corpus of spontaneous speech from Vimeu Picard, a Gallo- Romance language. A total of 10 672 vowel durations are measured, and 5336 vowel ratios are calculated, providing data for the prosodic word, clitic group, phonological phrase, intonational phrase, and the utterance. A general increase in vowel duration is observed as one ascends the prosodic hierarchy, without adjusting for rate of speech. Significant differences in vowel ratio are found between the clitic group and all other phrases, the prosodic word and the intonational phrase, the phonological phrase and the intonational phrase, and the intonational phrase and the utterance. Contrary to what was expected, vowel ratios at the utterance edge were found to be significantly shorter than vowel ratios at the intonational phrase edge. This may be because pauses are greater for the utterance than for the intonational phrase.
10
84%
EN
The aim of this article is to present the general characteristics of selected syntactic structures (which used to be assigned to the syntax level of language in earlier works) as structures representing the realization of a sentence (parole). I introduce the term macrosyntax, then I distinguish the utterance-level of language from the clause-level and I describe some structures which, as we observe in language, from the semantic point of view are closely related to the level of utterance, cf. apposition, equivalent clauses, a relative clause.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie ogólnej charakterystyki wybranych struktur syntaktycznych (tradycyjnie przyporządkowywanych do składniowego poziomu języka) jako struktur reprezentujących realizację zdania (parole). Wprowadzam termin makroskładnia, następnie odróżniam poziom wypowiedzenia i poziom zdania oraz opisuję pewne struktury, które – zgodnie z tym, co obserwujemy w języku – z semantycznego punktu widzenia są ściśle powiązane z poziomem wypowiedzenia, por. apozycja, człony równorzędne, zdanie względne.
EN
In the article the author presents the basic assumptions of the genre analysis of text. She establishes the goals of such analysis, referring to the notion of a genre pattern including four aspects : structural, pragmatic, semantic and stylistic. She also mentions the variety of the pattern, recalling that typically it consists of the following versions of the pattern: the canonical pattern, the alternative patterns and the adaptive patterns. The author considers the recognition of genre realized by a given utterance to be the primary objective of the genre analyses. Due to the interferential nature of many modern genres, filling different spaces of the logosphere, the author proposes to combine both the descriptive and prescriptive aspects in the analysis and comments on the level of the communication efficiency of the authors of texts. The genre analysis should consist of the following procedures: 1) the definition of genre signals, allowing a preliminary identification of the type of speech, 2) the analysis of the implementation of various aspects of the pattern: its structure, pragmatics, semantics and style of the utterance, which allows to verify the identification and assesses the level of implementation of genre conventions.
12
71%
EN
In the article paroemia is considered as a language sign marked with a special connection of the form and the content that generally is looked upon as a means to preserve, achieve, process and give the information. Proverb semantics is motivated through its formal structure that is originating a meaningful content of the utterance. On the one hand, the proverb meaning is affected by the constituents semantics that generate a surface content, and on the other, in most cases the structural components may be altered both cognitively and conceptually that generally evokes quite a different depth sense.
PL
Paremia językowa charakteryzuje się specyfi cznym połączeniem formy i treści, co umożliwia zachowanie, pozyskiwanie, przetwarzanie i transmisję informacji. Semantyka przysłowia motywowana jest strukturą formalną, na podstawie której tworzy się swoista przestrzeń treściowa wypowiedzi. Z jednej strony, znaczenie paremii uwarunkowane jest semantyką czynników, które kreują treść powierzchowną, z drugiej zaś - składniki strukturalne w wielu przypadkach ulegają przekształceniom o charakterze kognitywno-konceptualnym, co powoduje kreowanie zupełnie innej treści.
13
67%
PL
Artykuł poświęcony jest porównaniu typologii wypowiedzeń w języku polskim i słoweńskim. Przedstawiono w nim polską typologię wypowiedzeń ze względu na wybrane kryteria podziału: (1) obecność i formę orzeczenia, (2) liczbę ośrodków predykacji, (3) postawę nadawcy wobec treści wypowiedzenia, oraz wyjaśniono wybrane terminy z tej dziedziny i porównano polską typologię i polskie terminy składniowe z ujęciem słoweńskim. Porównanie wykazało różnice nie tylko między językami, ale również wewnątrz obu języków, co wynika z użycia różnych kryteriów podziału lub z cech charakterystycznych dla poszczególnych systemów językowych i pomoże w lepszym, a przede wszystkim prawidłowym rozumieniu wybranych problemów składniowych obu języków oraz będzie pomocne w polsko-słoweńskich studiach porównawczych z zakresu składni.
EN
The article compares typologies of utterances in the Polish and the Slovenian language. It presents the typology of Polish utterances according to selected criteria, namely according to: (1) presence and form of the statement, (2) number of centers of predication, (3) position of the sender of the utterance content. The article also explains selected terminology from this field and compares Polish typology and Polish syntactic terms with their Slovenian equivalents. The comparison showed differences not only between languages, but also within these two languages, which results from the use of different division criteria or the characteristics of the different language systems. It will also improve understanding and, above all, ensure the correct meaning of some syntactical problems in both languages and will be helpful for Polish-Slovenian comparative studies in the field of syntax.
14
67%
PL
Celem artykułu jest określenie okoliczności wyznaczających rozumowanie prawnicze. Wpierw zostają rozważone szczególne właściwości wypowiedzi formułowanych w toku stosowania prawa. Następnie analizie poddawane są niesporne w nauce prawa twierdzenia na temat reguł interpretacji prawniczej. Uzyskane dane ujawniają dwa determinanty rozumowania prawniczego.
EN
This paper aims to show circumstances deciding on legal reasoning. This is undertaken with reference to the rhetorical concept of an argument and in regard to attributes of legal interpretation. Thus, on the basis of an argument conceived as a set of utterances, the author investigates utterances formulated in a perspective of law application. Then, there are examined points of common agreement among legal scholars on rules of legal interpretation. The received data disclose two determinants of legal reasoning.
EN
The article aims at a revision of such terms as sentence, utterance, speech act, or communication event in view of new research needs and a broader understanding of language as involved in a complex communication process and thus considered a tool of not only generating meanings, but also conveying them in interpersonal collaboration. From such a perspective language appears to be not only a system, but also one of the tools of symbolizing meanings and intentional acts which serve the purpose of generating and regulating social bonds. The purpose of the authors is thus to define traditional linguistic concepts in order to makes them good tools to describe the types of communication events and the ensuing individual interactions. We also intend to resolve the existing terminological confusion, i.e. to eliminate the employment of the same terms to describe different speech events and different levels of speech, and as a result to place the concepts in a hierarchy and assign them clear definitions. All this is undertaken in order to fit in the perspective of the observer as an active participant and contributor to the communication event, utterance or even a sentence.
PL
Celem tego artykułu jest rewizja takich pojęć jak zdanie, wypowiedź, akt mowy, zdarzenie komunikacyjne w obliczu nowych potrzeb badawczych i szerszego rozumienia języka – języka uwikłanego w złożony proces komunikowania, a zatem jako narzędzia służącego nie tyle do produkcji znaczeń, ile do ich przekazywania i interpersonalnego współtworzenia. Z takiej perspektywy język jawi się nie jako system, ale jako jedno z narzędzi symbolizowania znaczeń i intencjonalnych przesłań, które służą do wytwarzania i regulowania więzi społecznych. Zamiarem autorek jest zatem taka redefinicja tradycyjnych dla językoznawstwa i pragmatyki mowy pojęć, aby stały się one dobrym narzędziem dla opisu typu zdarzenia komunikacyjnego i wytworzonej jednostkowej interakcji. Chcemy też usunąć istniejące zamieszanie terminologiczne, tzn. wyeliminować używanie tych samych pojęć dla określenia innych zjawisk mownych lub innych poziomów mowy, a w rezultacie zhierarchizować te pojęcia oraz wytyczyć im przejrzyste ramy definicyjne. A wszystko to po to, by w tych ramach dała się zawrzeć także perspektywa odbiorcy jako czynnego uczestnika i współtwórcy komunikacyjnego zdarzenia, wypowiedzi, a nawet zdania.
PL
Celem tego artykułu jest rewizja takich pojęć jak zdanie, wypowiedź, akt mowy, zdarzenie komunikacyjne w obliczu nowych potrzeb badawczych i szerszego rozumienia języka – języka uwikłanego w złożony proces komunikowania, a zatem jako narzędzia służącego nie tyle do produkcji znaczeń, ile do ich przekazywania i interpersonalnego współtworzenia. Z takiej perspektywy język jawi się nie jako system, ale jako jedno z narzędzi symbolizowania znaczeń i intencjonalnych przesłań, które służą do wytwarzania i regulowania więzi społecznych. Zamiarem autorek jest zatem taka redefinicja tradycyjnych dla językoznawstwa i pragmatyki mowy pojęć, aby stały się one dobrym narzędziem dla opisu typu zdarzenia komunikacyjnego i wytworzonej jednostkowej interakcji. Chcemy też usunąć istniejące zamieszanie terminologiczne, tzn. wyeliminować używanie tych samych pojęć dla określenia innych zjawisk mownych lub innych poziomów mowy, a w rezultacie zhierarchizować te pojęcia oraz wytyczyć im przejrzyste ramy definicyjne. A wszystko to po to, by w tych ramach dała się zawrzeć także perspektywa odbiorcy jako czynnego uczestnika i współtwórcy komunikacyjnego zdarzenia, wypowiedzi, a nawet zdania.
EN
The article aims at a revision of such terms as sentence, utterance, speech act, or communication event in view of new research needs and a broader understanding of language as involved in a complex communication process and, thus, considered a tool for not only generating meanings but also conveying them in interpersonal collaboration. From such a perspective, language appears to be not only a system but also one of the tools of symbolising meanings and intentional acts which serve the purpose of generating and regulating social bonds. The purpose of the authors is, thus, to define traditional linguistic concepts in order to make them good tools to describe the types of communication events and the ensuing individual interactions. We also intend to resolve the existing terminological confusion, i.e. to eliminate the employment of the same terms to describe different speech events and different levels of speech, and, as a result, to place the concepts in a hierarchy and assign them clear definitions. All this is undertaken in order to fit in the perspective of the observer as an active participant and contributor to the communication event, utterance or even a sentence
EN
Aphasia is a speech disorder that significantly affects the social functioning of people who have suffered a stroke. Although there is an increase in linguistic research on discourse, there is also an observable shortage of studies concerning cohesion and coherence in mixed aphasia in the Polish context. One of the determinants of cohesion is the conjunction, which was analysed in the utterances in the presented research. Among other things, a more frequent use of conjunctions was observed in the control group, and, by contrast, conjunctions were the rarest in those with mixed aphasia with a motor component. The study showed that patients with mixed aphasia with a sensory component used more conjunctions indicating purpose and cause-and-effect relationship, which may indicate attempts to form subordinate sentences and a desire to continue speaking. Research indicates the need to enrich therapeutic activities in exercises that develop the skill of using conjunctions properly in utterances.
PL
Afazja jest zaburzeniem mowy znacząco wpływającym na funkcjonowanie społeczne osób po udarze. Obecnie prowadzi się coraz więcej badań lingwistycznych nad dyskursem. Niemniej na gruncie polskim wykryto lukę badawczą dotyczącą badań nad kohezją i koherencją w afazji mieszanej. Jednym z wyznaczników spójności wypowiedzi jest spójnik, który poddano analizie w wypowiedzeniach. Zaobserwowano m.in. częstsze użycie spójników w grupie kontrolnej, a z kolei najrzadsze – u osób z afazją mieszaną z komponentem ruchowym. Badania wykazały, że pacjenci z afazją mieszaną z komponentem czuciowym więcej spójników wskazujących na cel oraz relację przyczynowo-skutkową, co może oznaczać próby tworzenia zdań podrzędnych oraz chęć kontynuacji wypowiedzi. Badania wskazują na konieczność włączenia w działania terapeutyczne ćwiczeń, które pomogłyby pacjentom nauczyć się właściwego stosowania spójników w wypowiedzeniach.
EN
The article aims at a revision of such terms as sentence, utterance, speech act, or communication event in view of new research needs and a broader understanding of language as involved in a complex communication process and thus considered a tool of not only generating meanings, but also conveying them in interpersonal collaboration. From such a perspective language appears to be not only a system, but also one of the tools of symbolizing meanings and intentional acts which serve the purpose of generating and regulating social bonds. The purpose of the authors is thus to define traditional linguistic concepts in order to makes them good tools to describe the types of communication events and the ensuing individual interactions. We also intend to resolve the existing terminological confusion, i.e. to eliminate the employment of the same terms to describe different speech events and different levels of speech, and as a result to place the concepts in a hierarchy and assign them clear definitions. All this is undertaken in order to fit in the perspective of the observer as an active participant and contributor to the communication event, utterance or even a sentence.
PL
Celem tego artykułu jest rewizja takich pojęć jak zdanie, wypowiedź, akt mowy, zdarzenie komunikacyjne w obliczu nowych potrzeb badawczych i szerszego rozumienia języka – języka uwikłanego w złożony proces komunikowania, a zatem jako narzędzia służącego nie tyle do produkcji znaczeń, ile do ich przekazywania i interpersonalnego współtworzenia. Z takiej perspektywy język jawi się nie jako system, ale jako jedno z narzędzi symbolizowania znaczeń i intencjonalnych przesłań, które służą do wytwarzania i regulowania więzi społecznych. Zamiarem autorek jest zatem taka redefinicja tradycyjnych dla językoznawstwa i pragmatyki mowy pojęć, aby stały się one dobrym narzędziem dla opisu typu zdarzenia komunikacyjnego i wytworzonej jednostkowej interakcji. Chcemy też usunąć istniejące zamieszanie terminologiczne, tzn. wyeliminować używanie tych samych pojęć dla określenia innych zjawisk mownych lub innych poziomów mowy, a w rezultacie zhierarchizować te pojęcia oraz wytyczyć im przejrzyste ramy definicyjne. A wszystko to po to, by w tych ramach dała się zawrzeć także perspektywa odbiorcy jako czynnego uczestnika i współtwórcy komunikacyjnego zdarzenia, wypowiedzi, a nawet zdania.
19
Content available remote Výzkum syntaxe mluvené češtiny: inventarizace problémů
67%
EN
Until now, Czech grammars have focused primarily on the syntax of written texts, paying little attention to spoken discourse. In the present article, the authors have sought to a) explore the existing works on syntax to identify references to features peculiar to spoken Czech (normally classified as “deviations from regular sentence patterns”); b) complement them with findings of Czech dialectologists; and c) expand the context to include results of the few authors who consistently explore spoken Czech and its syntax (particularly O. Müllerová and M. Hirschová). The inventory of features so far identified as peculiar to spoken syntax includes, among other things, syntactic units appended after a point of syntactic completion, parentheses, corrections, reported speech, the free dative etc. In addition to syntax, some of the features belong to the lexical-syntactic level (conjunctions, particles, phatic expressions), while others concern hypersyntax (the proportion of parataxis, hypotaxis and juxtaposition). The syntax of spoken Czech is to be understood as a syntax of utterances and turns (not of sentences); it has to be investigated in terms of its dialogic and processual nature, with a clear orientation to the sound form of syntactic structures and to the role of non-verbal means of communication.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.