W pracy przedstawiono konieczność i podstawowe kryteria dokonania klasyfikacji metod elektrolitycznego utleniania aluminiowych tworzyw konstrukcyjnych. Powodem, z jakiego dokonano klasyfikacji jest często mylnie używane określenie utleniania anodowego w odniesieniu do utleniania metodami niemającymi wiele wspólnego z utlenianiem anodowym. Zaproponowano podział metod utleniania według przeznaczenia i technologii, tj. rodzaju użytego prądu, dynamiki procesu i składu chemicznego elektrolitu. Omówiono praktycznie nieznane w Polsce i mato znane w europejskiej praktyce przemysłowej metody utleniania, w tym anodowego prądem zmiennym i bezelektrodowego. Omówiono utlenianie bezelektrodowe ciągłe taśm lub drutów oraz stacjonarne z wsuwanym i przewieszanym przedmiotem utlenianym.
EN
The necessity of classification for electrolytic oxidising of aluminium engineering materials and main criteria for methods to do this have been presented. Incorrect using of term "anodic oxidising" for description of oxidising processes, which have nothing to do with anodic oxidising, was the reason for preparing presented classification. Classification of oxidising methods has been made according to assignment and technology parameters i.e. a kind of current, a dynamic of process and chemical composition of electrolyte. Oxidising methods, unknown in Poland and not well-known in Europe, i.e. anodic oxidising using AC and indirect conductor methods have been described. The continuous oxidising of wires and strips using indirect conductor method as well as stationary oxidising of sliding and overhanging target have been described.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.