Obecnie w niemal każdej dziedzinie życia zauważyć można znaczący wzrost znaczenia technologii. Rozwój ten jest konieczny i niesie za sobą wiele korzystnych zmian również w funkcjonowaniu nowoczesnego miasta, które w myśl współczesnych trendów ma stać się „SMART CITY”. Słownikowa definicja słowa „smart” wskazuje jego znaczenia jako „inteligentny, mądry”, co oznacza że „smart city” jest nie tylko inteligentne dzięki rozwiązaniom m.in. teleinformatycznym wspomagającym jego codzienne funkcjonowanie, ale także mądre mądrością korzystającą z dotychczasowych doświadczeń i odpowiadającą na nietechnologiczne potrzeby mieszkańców miast. Traktując współczesne technologie jako swoistą „nakładkę” na istniejącą lub projektowaną tkankę urbanistyczną należy pamiętać, że nowo projektowane obszary muszą być również „smart” swoją strukturą i programem tworzącym wysokiej jakości podbudowę pod miasto przyszłości.
EN
We can currently observe a significant increase in the importance of technology in almost every aspect of life. This development is necessary and brings with it many beneficial changes, including those concerning the functioning of the modern city, which, according to contemporary trends, is to become a “SMART CITY”. The dictionary definition of the word “smart” points to its meaning as “intelligent, clever”, which means that a “smart city” is not only intelligent thanks to information technology-related solutions which support its day-to-day functioning, but also smart thanks to the wisdom of employing previous experiences and answering the non-technological needs of city residents. Treating contemporary technologies as a sort of “plug-in” for the existing or designed urban tissue, we must remember that newly designed areas should also be “smart” through their structure , as well as a programme that creates a high-quality foundation for the future city.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Charakter atmosfery miejskiej bardzo zmienił się na przestrzeni ostatnich lat, co niewątpliwie związane jest z wysokim tempem industrializacji na świecie. Pierwotne, dobrze znane nam zanieczyszczenia powietrza, takie jak ditlenek siarki, tlenek węgla i dym, sumarycznie rok do roku spadły w XX wieku na skutek ogólnie panującej dbałości o środowisko naturalne. Ta poprawa jakości powietrza była zwykle odczuwalna wcześniej w miastach Europy Zachodniej i Ameryki Północnej [4]. Nie oznacza to, że jesteśmy wolni od obaw związanych z zagrożeniami środowiskowymi stanu tkanki miejskiej. Może być ona narażona na zwiększone ryzyko degradacji ze względu na emisję gazów cieplarnianych, drastyczne zmiany klimatyczne oraz rozwój biologiczny. Na interakcję pomiędzy substancjami zanieczyszczającymi powietrze, a budynkami w środowisku miejskim wpływ ma również niewielka obecność roślinności, a także warunki mikrośrodowiskowe. Na przykład duża liczba wieżowców po obu stronach drogi na ruchliwej ulicy miejskiej może wywołać efekt kanionu, powodujący recyrkulację substancji zanieczyszczających powietrze, co w rezultacie wydłuża czas ekspozycji substancji zanieczyszczających powietrze na budynki, a dłuższy czas ekspozycji powoduje większe uszkodzenia materiału budowlanego [1]. Natomiast stosunkowo nowym zjawiskiem, jeśli chodzi o zanieczyszczenie powietrza, jest dominacja utleniaczy, takich jak ozon, czy obecność sadzy z silników Diesla, która z kolei może stwarzać nieznane dotąd zagrożenia [4]. Typowe zanieczyszczenia powietrza wpływające na materiały obejmują ditlenek siarki, ozon, chlorki, ditlenek azotu, azotany i ditlenek węgla. Ponadto, w zależności od lokalizacji budynku i pobliskich źródeł, lotne związki organiczne (LZO) mogą również znacząco wpływać na budynek. Chociaż istnieje wiele przyczyn degradacji budynków, za główną przyczynę uznaje się zanieczyszczenie powietrza w postaci kwaśnych deszczy. Zanieczyszczeniami odpowiedzialnymi głównie za kwaśne deszcze są ditlenek siarki i ditlenek azotu. Te dwa są emitowane podczas spalania paliw kopalnych, takich jak węgiel i ropa naftowa (szybka industrializacja zwiększyła ilość tych emisji).
EN
The nature of urban atmospheres has changed greatly over in recent the years, which poses a threat to the high rate of industrialization in the world. The primary well known air pollutants, such as sulfur dioxide, carbon monoxide and smoke, total yearon-year decreased in the 20th century. This improvement in air quality was initially felt in cities in Western Europe and North America [4]. This does not mean that we are free from concerns about environmental threats to the state of the urban fabric. It may be at risk of degradation due to greenhouse emissions, drastic climate changes and biological development. The interaction between air pollutants and buildings in urban environment is also influenced by the presence of vegetation as well as microenvironmental conditions. For example, a large number of high-rise buildings on both sides of the road, can cause a canyon effect that makes the air polluting device recirculate. This combined with the prolongation of the exposure time of the building on polluting device, result in extensive damage of the building [1]. However, a relatively new phenomenon when it comes to air pollution is the dominance of oxidants such as ozone or the presence of soot from diesel engines, which in turn may pose previously unknown threats [4]. Common air pollutants on materials include sulfur dioxide, ozone, chlorides, nitrogen dioxide, nitrates and carbon dioxide. Additional, depending on the location of the system and nearby sources, multiple output components (VOCs) may also include building controls. There are many reasons for the degradation of buildings, with the main cause of air pollution being acid rain. The main pollutants behind acid rain are sulfur dioxide and nitrogen dioxide. These two are emitted when burning fossil fuels such as coal and oil (rapid industrialization of uses for these emissions).
Scandinavians create works with the idea of continuity and complementation. The main factor influencing the way of designing architecture is reversed relation between architecture and nature. Sustainable development is the result of activities which aim to preserve natural environment being connected with archetypical forms and to use appropriate technology giving the possibility to adopt buildings to the changing utility and environmental conditions. The best example of this idea is the complex of "Hestra" buildings quarters, being the representation of four Scandinavian countries localized in Boras (Sweden).
4
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The paper deals with the modernization and adaptation to the new features of existing objects in the urban fabric. In the twenty-first century the digital design tools, which are interfaced with the production of computer technology, have opened the new opportunities that not only are shaping the architectural objects, but also interferencing in the buildings’ structures. The selected objects are examined, which have been implemented in the European cities centers, and the new design approaches, which are taken to induce the new strong interactive effects, are indicated. The analyzed objects are: the Extention of German Historical Museum (1997–2004) in Berlin, the Weltstadthaus (2003–2005) in Cologne, the King Cross Station (2005–2012) in London, the Palazzo Unione Militare (2010–2013) in Rome, the headquarters of the Pathé Foundation (2006–2014) in Paris. Each of the enumerated examples shows a diverse approach to designing, and what combines them is the use of the digital tools especially the topological ones in the constructing the parametric forms, which reflect the age of digital technologies and the information society.
PL
Opracowanie obejmuje zagadnienia dotyczące modernizacji i adaptacji do nowych funkcji obiektów istniejących w tkance miejskiej. W XXI w. cyfrowe narzędzia projektowania, sprzęgnięte z komputerową technologią produkcji otwarły nowe możliwości nie tylko kształtowania obiektów architektonicznych ale także ingerencji w zastane struktury budowlane. Rozpatruje się wybrane obiekty zrealizowane w centrach miastach europejskich wskazując na nowe podejście projektowe podejmowane w celu wywoływania nowych efektów o silnym oddziaływaniu. Chodzi tu o obiekty takie jak Rozbudowa Niemieckiego Muzeum Historycznego (1997–2004) w Berlinie, Weltstadthaus (2003–2005) w Kolonii, King Cross Station (2005–2012) w Londynie, Palazzo Unione Militare (2010–2013) w Rzymie, siedziba fundacji Pathé (2006–2014) w Paryżu. Każdy z przedstawionych przykładów przedstawia inne podejście do projektowe, a to co jej łączy to wykorzystywanie cyfrowych narzędzi zwłaszcza topologicznych w projektowaniu form będących wyrazem epoki technologii cyfrowych i społeczeństwa informacyjnego.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.