Celem artykułu jest ukazanie popularnego, acz niszowego sposobu uprawiania turystyki, jakim jest turystyka miejsc niechcianych oraz związany z tym ruch urban exploring. Pierwsza część poświęcona jest charakterystyce obiektów pomilitarnych, w szczególności garnizonów. Dalej autorzy identyfikują specyfikę turystyki związanej z takimi obiektami i obszarami. Ostatnia część poświęcona jest studium przypadków konkretnych obiektów militarnych, których losy pokazują stosunek do tzw. trudnego dziedzictwa, z uwzględnieniem ruchu turystycznego do tych miejsc. Artykuł został oparty zarówno o analizę literatury, jak i o wyniki badań terenowych przeprowadzonych w m.in. Pstrążu.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.