Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Kodeks etyki a zjawisko uporczywej terapii w pracy pielęgniarki

100%

Rybka M. , Koszczka R.

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

|

2022

|

tom 7

|

nr 3

68-80

EN

Introduction. The Code of Nursing Ethics is a moral guide to professional conduct. It presents the actions and attitudes that nurses should present towards the patient, co-workers and professional practice. The standards contained in the Code of Professional Ethics help in solving moral dilemmas that arise during everyday professional work. Ethical dilemmas include: the phenomenon of persistent therapy. This term means the use of medical procedures and treatments disproportionate to the intended goals of therapy. The aim. The aim of the study was to find out the opinions of nurses on the impact of ethics on decisions made in the case of persistent therapy. Materials and methods. The respondents confirmed the occurrence of the phenomenon of persistent therapy applied to patients. The implementation of the principles of the Code of Nursing Ethics in the discussed aspect encounters a number of difficulties. The knowledge of the code of professional ethics was assessed by the nurses as very good, 90% of the respondents encountered the phenomenon of persistent therapy. A group of ¾ of the respondents correctly defines the term persistent therapy. Results. The respondents confirmed the occurrence of the phenomenon of persistent therapy applied to patients. The implementation of the principles of the Code of Nursing Ethics in the discussed aspect encounters a number of difficulties. The knowledge of the code of professional ethics was assessed by the nurses as very good, 90% of the respondents encountered the phenomenon of persistent therapy. Conclusions. The latest medical achievements allow for long-term, artificial life support, but this is not always in line with the teachings of ethics. The line between fighting for life and prolonging agony is slowly disappearing. Nurses in their work encounter situations where the borderline of therapy that brings a positive therapeutic effect is crossed, and actions aimed at persistent therapy. Pressure from the patient's family was one of the factors leading to the decision to conduct futile therapy by the medical staff.

PL

Wstęp. Kodeks etyki pielęgniarskiej stanowi moralny drogowskaz postępowania zawodowego. Przedstawia on działania i postawy jakie powinny prezentować pielęgniarki wobec pacjenta, współpracowników oraz praktyki zawodowej. Normy zawarte w kodeksie etyki zawodowej służą pomocą w rozwiązywaniu dylematów moralnych pojawiających się w czasie wykonywania codziennej pracy zawodowej. Do dylematów etycznych należy m.in. zjawisko uporczywej terapii. Termin ten oznacza stosowanie procedur i zabiegów medycznych nieproporcjonalnych do zamierzonych celów terapii. Cel. Celem badań było poznanie opinii pielęgniarek na temat wpływu etyki na podejmowane decyzje w sytuacji stosowania uporczywej terapii. Materiały i metody. Badaniem objęto grupę 100 pielęgniarek aktywnych zawodowo. Grupą respondentów byli studenci II stopnia na kierunku pielęgniarstwo. Wiek respondentów mieścił się w przedziale 25 do 56 lat. Metodą wykorzystaną w pracy był sondaż diagnostyczny. Narzędziem badawczym był kwestionariusz ankiety konstrukcji własnej, składający się z 22 pytań zamkniętych. Wyniki. Respondenci potwierdzili występowanie zjawiska uporczywej terapii stosowanej wobec pacjentów. Wdrożenie do praktyki zasad Kodeksu etyki pielęgniarskiej w omawianym aspekcie napotyka na szereg trudności. Znajomość kodeksu etyki zawodowej pielęgniarki oceniły na bardzo dobrym poziomie. Większość, czyli 90% respondentów spotkała się ze zjawiskiem uporczywej terapii. Grupa ¾ badanych wskazuje poprawnie definicję pojęcia uporczywa terapia. Wnioski. Najnowsze osiągnięcia medyczne pozwalają na długotrwałe, sztuczne podtrzymywanie życia tylko nie zawsze jest to zgodne z naukami etyki. Pielęgniarki w swojej pracy napotykają sytuacje gdzie następuje przekroczenie granicy terapii przynoszącej pozytywny efekt terapeutyczny, a działaniami zmierzającymi w kierunku uporczywej terapii. Do czynników wiodących do podejmowania decyzji o prowadzeniu terapii daremnej przez personel medyczny była presja ze strony rodziny pacjenta.

2

Aspekty prawne stosowania uporczywej terapii u zwierząt - terapia nieuzasadniona czy dobro pacjenta i(lub) może jego opiekuna

75%

Listos P. , Panasiuk-Flak K.

Magazyn Weterynaryjny

|

2018

|

tom 27

|

nr 03

3

Terapia daremna w opinii pielęgniarek

75%

Rybka M. , Pytel W.

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

|

2023

|

tom 8

|

nr 3

47-59

EN

Introduction. Persistent therapy, i.e., long-term, and intensive treatment, which does not bring improvement of the patient's condition, is a challenge not only for patients, but also for medical staff, especially for nurses. Performing daily duties under high time pressure, constant stress and the need to make difficult decisions related to the participation of patients in the therapeutic process may lead to ethical dilemmas. Ethics plays a key role in nursing work, as it is the foundation of standards of conduct and decisions made by health professionals. The aim. The aim of the study was to find out the opinions of nurses about futile therapy. Materials and methods. The study covered a group of 100 professionally active nurses working in the Intensive Care and Palliative Care ward at Hospital in Inowroclaw. The age of the respondents ranged from 25 to 60 years old. The method used in the above study was a diagnostic survey. The research tool was a self-constructed questionnaire consisting of 27 closed questions. The study was approved by the Bioethics Committee of the State Vocational University in Włocławek, Resolution No. 32/22 Results. Respondents confirmed the occurrence of persistent therapy applied to chronically ill patients and patients with cancer. 93% of respondents correctly define the concept of persistent therapy. The obtained results indicate that 70% of the respondents consider limiting or discontinuing futile therapy as ethical, and ¾ of the respondents indicate that futile therapy has a negative impact on both the patient and his relatives. Conclusions. Modern achievements of medical and technical sciences allow for long-term, artificial life support, but it is not always compliant with the principles of ethics. During their professional work, nurses often encounter situations of crossing the border that brings a positive therapeutic effect and starting persistent therapy.

PL

Wstęp. Uporczywa terapia, czyli długotrwałe i intensywne leczenie, nieprzynoszące poprawy stanu pacjenta, stanowi wyzwanie nie tylko dla pacjentów, ale również dla personelu medycznego, w szczególności dla pielęgniarek. Wykonywanie codziennych obowiązków w warunkach dużej presji czasowej, ciągłego stresu oraz konieczności podejmowania trudnych decyzji związanych z udziałem w procesie terapeutycznym pacjentów, może prowadzić do pojawienia się dylematów etycznych. W pracy pielęgniarskiej etyka odgrywa kluczową rolę, gdyż stanowi ona fundament norm postępowania i decyzji podejmowanych przez pracowników służby zdrowia. Cel. Celem badań było poznanie opinii pielęgniarek na temat terapii daremnej Materiały i metody. Badaniem objęto grupę 100 pielęgniarek/rzy aktywnych zawodowo pracujących w oddziale Intensywnej Terapii i Opieki Paliatywnej w Szpitalu w Inowrocławiu. Wiek respondentów mieścił się 25 do 60 r.ż. Metodą wykorzystaną w powyższej pracy był sondaż diagnostyczny. Narzędziem badawczym był kwestionariusz konstrukcji własnej składający się z 27 pytań zamkniętych. Na przeprowadzenie badań uzyskano zgodę Komisji Bioetycznej Państwowej Uczelni Zawodowej we Włocławku, uchwał numer 32/22 Wyniki. Respondenci potwierdzili występowanie zjawiska prowadzenia uporczywej terapii stosowanej wobec pacjentów przewlekle chorych oraz z chorobą nowotworową. 93% ankietowanych poprawnie definiuje pojęcie uporczywej terapii. Uzyskane wyniki wskazują, że 70% ankietowanych uznaje ograniczenie lub zaprzestanie terapii daremnej za etyczne oraz ¾ badanych wskazuje, że terapia daremna ma negatywny wpływ zarówno na pacjenta, jak i jego bliskich. Wnioski. Współczesne osiągnięcia nauk medycznych i technicznych pozwalają na długotrwałe, sztuczne podtrzymywanie życia tylko nie zawsze jest to zgodne z zasadami etyki. Pielęgniarki podczas pracy zawodowej wielokrotnie napotykają sytuacje przekroczenia granicy przynoszącej pozytywny efekt terapeutyczny i rozpoczęcia uporczywej terapii.

4

Uporczywa terapia jako czynnik determinujący zjawisko wypalenia zawodowego u pielęgniarek

75%

Rybka M. , Pytel W.

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

|

2023

|

tom 8

|

nr 4

82-95

EN

Introduction. The results of modern research show that the phenomenon of occupational burnout applies to various professional groups and specialties. The common distinguishing feature of these professions is their psychosocial nature, which requires constant focus on other people's problems. This phenomenon is a serious problem faced by nurses participating in the therapeutic process directed towards chronically ill patients, especially when they take on the features of persistent therapy. The aim. The aim of the study was to analyze the opinions of nursing staff on the use of futile therapy and its impact on the phenomenon of occupational burnout. Materials and methods. The respondents were a group of 100 nurses who worked in the Intensive Care and Palliative Care ward in Inowroclaw. The age of the study participants ranged from 25 to 60 years. The method used in the above study was a diagnostic survey. The research tool was a questionnaire for measuring the scale of Occupational Feelings (MBI). Results. For most respondents, i.e., 85%, working with patients at the end of their lives is a source of emotional exhaustion. In addition, the respondents pointed to the most frequent symptoms with the greatest intensity: fatigue and a sense of dissatisfaction, a decrease in motivation to work and satisfaction with its performance. Fatigue symptoms appeared in 48% despite a night's rest. 69% of the respondents feel physically and mentally exhausted working all day with patients in a severe clinical condition. For many respondents, i.e. 65%, work with direct contact with the patient is associated with strong stress. Almost half of the respondents, 45%, feel emotional exhaustion, describing it as functioning on the edge of strength. Conclusions. The most frequently indicated stress factors in the work of nurses are excess of duties, responsibility for the health of another human being, participation in activities where therapy does not bring the expected results.

PL

Wstęp. Wyniki współczesnych badań pokazują, że zjawisko wypalenia zawodowego dotyczy różnych grup zawodowych i specjalności. Wspólnym wyróżnikiem tych zawodów jest ich psychospołeczny charakter, który oznacza wymóg stałej koncentracji na problemach innych osób. Zjawisko to stanowi poważny problem, z którym borykają się pielęgniarki uczestniczące w procesie terapeutycznym skierowanym wobec pacjentów przewlekle chorych, a szczególnie gdy przybierają znamiona uporczywej terapii. Cel. Celem badań była analiza opinii personelu pielęgniarskiego na temat stosowania terapii daremnej i jej wpływu na zjawisko powstania wypalenia zawodowego. Materiały i metody. Respondenci stanowili grupę 100 pielęgniarek/rzy, którzy pracowali w oddziale Intensywnej Terapii i Opieki Paliatywnej w Szpitalu Wielospecjalistyczny im. Dr Ludwika Błażka w Inowrocławiu. Wiek uczestników badania mieścił się w przedziale 25 do 60 lat. Metodą wykorzystaną w powyższej pracy był sondaż diagnostyczny. Narzędziem badawczym był kwestionariusz do mierzenia skali Odczuć Zawodowych (MBI). Wyniki. Dla zdecydowanej większości ankietowanych, czyli 85% praca z pacjentami u kresu życia stanowi źródło emocjonalnego wyczerpania. Ponadto respondenci wskazywali na najczęściej pojawiające się objawy o największym nasileniu to zmęczenie i poczucie niezadowolenia, spadek motywacji do pracy oraz satysfakcji z jej wykonywania. Symptomy zmęczenia pojawiały się u 48% pomimo nocnego odpoczynku. 69% badanych cało-dzienna praca z pacjentami w ciężkim stanie klinicznym odczuwa wyczerpanie fizyczne i psychiczne. Dla większości ankietowanych, czyli 65% praca z bezpośrednim kontaktem z pacjentem wiąże się z silnym stresem. Prawie połowa badanych, bo 45% odczuwa wyczerpanie emocjonalne określając jako funkcjonowanie na skraju sił. Wnioski. Do najczęściej wskazywanych czynników stresogennych w pracy pielęgniarek/pielęgniarzy są: nadmiar obowiązków, odpowiedzialność za zdrowie drugiego człowieka, udział w działaniach, gdzie terapia nie przynosi oczekiwanych efektów.

5

Uporczywa terapia w świetle orzecznictwa ETPCz - walka z życiem o śmierć czyli Hipokrates vs Tomasz Mann

63%

Łuczka M.

Młoda Palestra – Czasopismo Aplikantów Adwokackich

|

2023

|

nr 3

148-156

EN

The subject of the article is the problem of persistent therapy in the context of the jurisprudence of the European Court of Human Rights. Analyzing the development of rulings related to persistent therapy, one can notice a certain evolution in the approach of the Tribunal. At the same time, the Court, being aware that persistent therapy is a topic at the intersection of law, medicine and ethics, takes the position that due to the lack of consensus among member states, states are entitled to a certain margin of appreciation. As regards the discontinuation of persistent therapy, the Court currently takes the position allowing for the possibility of discontinuing therapy, and therefore takes the side of the views formulated by Hippocrates. The article will end with delege ferenda conclusions.

PL

Przedmiotem artykułu jest problem uporczywej terapii, w kontekście orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Analizując rozwój orzeczeń związanych z uporczywą terapią, można zauważyć pewną ewolucję w podejściu Trybunału. Jednocześnie Trybunał, mając świadomość, że uporczywa terapia jest tematem na styku prawa, medycyny i etyki, staje na stanowisku, że ze względu na brak konsensusu pomiędzy państwami członkowskimi, państwom przysługuje pewien margines oceny. Jeśli chodzi o zaprzestanie uporczywej terapii, Trybunał obecnie staje na stanowisku dopuszczającym możliwość zakończenia terapii, a więc staje po stronie poglądów sformułowanych przez Hipokratesa. Artykuł zakończony jest wnioskami de lege ferenda.

6

Postawa rodzin pacjentów cierpiących i bólowych wobec uporczywej terapii

63%

Głowacka T. , Grączewska N.

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

|

2022

|

tom 7

|

nr 4

7-19

EN

Introduction. In the last decades of our century, in Poland and around the world there has been a lot of interest in the subject of euthanasia. In addition, there is also a problem of persistent therapy, which is present in Poland for quite a short time. For a large part of our society, this is an unknown concept, which came across by accident, society is not fully aware of its meaning. Therefore, making the society aware of persistent therapy problem and its essence is both important and extremely difficult. Nevertheless, topic of death is an inseparable part of our lives and it shouldn’t be missed. Taking up this topic makes it easier for us to come to terms with the passing of loved ones and soothes our emotions that arise in the face of tragedy. Aim. Main goal of this work is attitude analyse of families of suffering and pain patients towards persistent therapy. Material and methods. The subject of the research are the attitudes of families of suffering and pain patients towards persistent therapy. For the purposes of the study, the diagnostic survey method was used. The research tool was the author's questionnaire. Results. There is a dependence between age of subjects and knowledge of persistent therapy concept. That can be said that the topic of persistent therapy is a fairly new topic and perhaps that is why older people have not come across it before. Also, the dependence between level of education and knowledge of persistent therapies has been shown. The largest number of people giving the correct answer is in the group with higher education. Conclusions. The analysis of the collected data gave results that show the attitudes of families towards persistent therapy. All the hypotheses in this work have been confirmed. It follows from the above that the presented attitudes of patients' families towards persistent therapy result from ignorance, lack of awareness and insufficient communication with the staff.

PL

Wstęp. W ostatnich dekadach naszego wieku pojawiło się duże zainteresowanie tematem eutanazji zarówno na całym świecie jak i w Polsce. Obok tego problemu wyłonił się również problem uporczywej terapii, który występuje w Polsce zupełnie od niedawna. Dla znacznej części naszego społeczeństwa jest to pojęcie nieznane, z którym zetknęli się zupełnie przypadkiem, nie do końca zdając sobie sprawę z jego znaczenia. Uświadamianie więc społeczeństwu problemu uporczywej terapii i jej istoty jest zarazem ważne i niezwykle trudne. Należy jednak mieć świadomość, iż temat śmierci jest nieodłączną częścią naszego życia i nie należy go pomijać, a wręcz przeciwnie. Podejmowanie tego tematu ułatwia nam pogodzenie się z odchodzeniem bliskich i łagodzi nasze emocje, które budzą się w obliczu tragedii. Cel. Głównym celem pracy jest analiza postaw rodzin pacjentów cierpiących i bólowych wobec uporczywej terapii. Materiał i metody. Przedmiotem badań są postawy rodzin pacjentów cierpiących i bólowych wobec uporczywej terapii. Dla potrzeb pracy skorzystano z metody sondażu diagnostycznego, a narzędziem badawczym był autorski kwestionariusz ankiety. Wyniki. Wykazano zależności pomiędzy wiekiem osób badanych, a znajomością pojęcia uporczywej terapii. Można stwierdzić, iż temat uporczywej terapii jest dość nowym tematem i być może dlatego osoby starsze wcześniej się z nim nie zetknęły. Wykazano również zależności pomiędzy poziomem wykształcenia, a znajomością pojęcia uporczywej terapii. Największa liczba osób udzielających prawidłowej odpowiedzi znajduje się w grupie z wykształceniem wyższym. Wnioski. Analiza zebranych danych dała wyniki ukazujące postawy rodzin wobec uporczywej terapii. Wszystkie stawiane hipotezy w niniejszej pracy potwierdziły się i wynika z powyższego, iż przedstawione postawy rodzin pacjentów wobec uporczywej terapii wynikają z niewiedzy, braku świadomości i niedostatecznej komunikacji z personelem.

7

Opieka paliatywna w perinatologii oczami położnych – model postępowania wobec rodzin i dzieci dotkniętych wadami letalnymi.

63%

Heidner E. , Janusz J. , Przestrzelska M. , Knihinicka-Mercik Z.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2013

|

nr 2

40-43

PL

Perinatologia jest dziedziną medycyny zajmującą się opieką perinatalną nad kobietą w ciąży i płodem. Coraz częściej określana jest pojęciem medycyny matczyno-płodowej. Dzięki postępowi medycyny, przez wykonywanie badań prenatalnych można dokonać wykrycia wad letalnych, które niejednokrotnie oznaczają śmierć nienarodzonego dziecka. Rodziny, które dowiadują się o tym, że ich dziecko nie ma szans przeżycia, mogą zdecydować się na podjęcie jednej z trzech opcji: dokonania eugenicznej aborcji, podjęcie się opieki paliatywnej i uporczywej terapii. W artykule szeroko został podjęty temat opieki paliatywnej, której zadaniem jest objęcie wszechstronnym wsparciem rodziny i chorego dziecka. Zadania opieki paliatywnej skupiają się na niesieniu wsparcia rodzinom, które doświadczają problemu wad letalnych. W sprawowaniu opieki nad tymi rodzinami znaczącą rolę odgrywa położna, która będąc wsparciem dla kobiet, pomaga im przejść przez ten trudny okres.

EN

Perinatology is the branch of medicine, which refers to the specialized care of pregnant women and their fetuses. It is often called maternal – fetal medicine. Thanks to progress in medicine, by performing prenatal testing, we can detect lethal defects, which often means that unborn child will die very soon. Families who find out that their child has no chances to survive can: do the eugenic abortion, take on palliative care, or persistent therapy. In the article the subject of palliative care is broadly represented and its primary focus on providing support to families which have a problem with lethal defects. The things which palliative care must do is to take care of family and terminally ill child. The midwife is the primary person who provide those families assistance and she is also the one who helps them to go through this difficult period.

8

Medical Futility or Persistent Therapy? A Dispute over the Terms and Definitions in the Polish Context

63%

Ferdynus M.

Analiza i Egzystencja. Czasopismo Filozoficzne

|

2021

|

tom 53

43-67

PL

Artykuł przedstawia aktualną dyskusję wokół terminów „medyczna daremność” i „uporczywa terapia” oraz wokół ich definicji. Dyskusja ta opiera się na sporze dotyczącym tego, czy w polskich przepisach bioetycznych i medycznych należy odrzucić termin „terapia uporczywa” i zastąpić terminem „medyczna daremność”. Spór rozpoczął się po opublikowaniu przez Polską Grupę Roboczą ds. Etyki Końca Życia (PWG) w 2008 roku definicji terapii uporczywej. W celu przezwyciężenia sporu, autor proponuje zmodyfikowaną wersję definicji terapii uporczywej PWG, która łączy w sobie uporczywość i daremność. Autor twierdzi, że terapia uporczywa to stosowanie nadzwyczajnych lub przyczynowo nieskutecznych procedur medycznych w celu podtrzymania życia nieuleczalnie chorego pacjenta. Twierdzi również, że medyczna daremność może być przydatna dla bioetyki tylko wtedy, gdy jej definicja ogranicza się do czynników medycznych.

EN

This article presents the current discussion around the terms “medical futility” and “persistent therapy” and their definitions. This discussion is based on the dis-pute of whether the term “persistent therapy” should be rejected and replaced with the term “medical futility” in Polish bioethical and medical regulations.The dispute started after the Polish Working Group on End-of-Life Ethics (PWG) had published its definition of persistent therapy in 2008. To settle the dispute, the author proposes amodified version of the PWG’s definition of persistent therapy that combines persis-tence and futility. He argues that persistent therapy is the application of extraordinary or causally inefficacious medical procedures to sustain the life of aterminally ill patient. He also asserts that medical futility can be useful for bioethics only when its definition is limited to medical factors.