Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Social structure and collective memory

100%

Żardecka M.

Analiza i Egzystencja. Czasopismo Filozoficzne

|

2021

|

tom 53

5-24

EN

The paper explores the relation between collective memory and social theory, trying in particular to show the key role that the notion of collective memory plays in understanding the dynamics of the social process (structuration, genesis of social structure). It does it by means of a series of reinterpretations of classical authors. Investigating the phenomenon of forgetting as covering up the traces of social change (M. Halbwachs), problematized in the contemporary context (P. Bourdieu), leads us to unraveling the problematic character of social change as such in a vain effort of annulment of memory (A. Touraine), and finally to rediscovering of social memory at a deeper level, as a profound structure of social processes. This discovery points to the necessity of introducing a new, yet undeveloped method of studying the social unconscious (A. Giddens, J. Assmann, and in particular J. Alexander). Jeffrey Alexander overtly postulates such a development, identifying his major project of cultural sociology with a kind of social psychoanalysis. The paper ends with a question – where such a postulate leads us to? Perhaps we need a new kind of art of benevolent interpretation that brings along with new understanding also some kind of soothing the pain of misery, deeply inscribed in social existence.

2

W fabryce pragnienia. Gillesa Deleuze'a i Felixa Guattariego teoria nieświadomego

88%

Skonieczny K.

Analiza i Egzystencja. Czasopismo Filozoficzne

|

2012

|

nr nr 20

83-101

EN

The text presents the theory of the unconscious that can be found in the worksof the philosophico-psychoanalytical pair of French thinkers: Gilles Deleuzeand Felix Guattari. Their theory was conceived in opposition to the classicalfreudian psychoanalysis as well as a certain interpretation of lacanism. It consistsof three main parts: the analysis of desire as the “content” of the unconscious; de-siring machines that form its “infrastructure”; and the authors’ proposal on how to“read” the unconscious. The authors ofAnti-Oedipusoppose to a theory of desirethat links it with lack, the signifier and Law, to describe it as positive, productive,real and non-signifying. They describe the unconscious as multiplicity of moleculardesiring machines that always function in the social realm. Deleuze and Guattaripropose a manner of “reading” the unconscious that opposes both the Freudianmethod of deciphering it as well as the “structuralist” psychoanalysis’ method ofsearching for the Signifier, and instead focuses on examining the work of desiringmachines.

3

The functionality of dream reality in an emigrant text

88%

Safronova L. , Baizhigit B. , Shmakova E.

Przegląd Wschodnioeuropejski

|

2023

|

tom 1

275-282

XX

(E)migration as a kind of initiation stage in the fate of an emigrant, when one’s life seems to start from scratch, typologically defines an emigrant text as a structure of incorporation into the social layers of a new society. This process happens mostly unconsciously and is characterized by certain typological markers, such as reference to mythological and folkloric sources, pretexts from home and world culture, stylizations, carnival, parodies, etc. In this sense, a collection by Ilya Lipkovich, Stan Lipovetsky and Igor Mandel titled “Morpheus and Orpheus. Both Dreams and Spirits: Eyewitness Dreams and Poet’s Commentary” is a model of emigrant writing, broadcasting archetypal conventional imagery systems and allowing a reader to survive the traumatic situation of the still incomplete transition.

4

Husserl on the Unconscious and Reduction

88%

Togni A.

|

tom 9

|

nr 2

75-86

EN

Is there intentionality in the inner most level of the soul? Do we have experience of what is unconscious? And, supposing that such an experience might exist, is it possible to perform reduction on it? In this regard the present paper aims to investigate, from a phenomenological point of view, the process of “raising awareness” of what is unconscious, trying to understand if there is (or if there can be) a connection between this process and the methodological concept of “reduction” developed by Husserl. Particular attention is paid to the specific type of reduction called “psychological reduction,” which, according to Husserl, provides access to the pure soul, the pure field of psychological experience.

5

On cognitive tension

88%

Iwaszuk M.

Journal of Education Culture and Society

|

2021

|

tom 12

|

nr 2

415-431

EN

Aim. The foundation of symbolization is a substitution: a mediation between a Representamen and Object. The paper leverages this core mechanic to examine the substitutions within the conscious and unconscious parts of the mind, which compose every act of thinking. Recognizing it is a single instance: the Ego, which regulates this parallel mediation, the paper focuses on the exploration of dichotomies that result from the necessity to perform two symbolizations simultaneously. Concepts. The study’s theoretical framework is determined by Charles S. Peirce’s (1998) concept of sign and Melanie Klein’s (1948) psychoanalytic theory. From semiotic and psychoanalytic angles, this paper explores possible comprehensions of the object in the quasi-mind (Interpretant in infinite semiosis) and actual realization of code in the act of individual thinking (Ego mediating between conscious and unconscious symbolization). Results and conclusion. The main result of the study is the exposure of dichotomies that structure the shared ground for the conscious and the unconscious symbolization. This, in turn, highlights tangible constraints that the mind is subjected to in the act of thinking. Cognitive value. The study’s main contribution is the high-level scheme of dynamics that hold the Ego in reality through the means of unconscious and conscious symbolization. The study also incorporates into coherent model unexamined aspects of individual sign usage: it deploys psychic continuity into the conscious symbolization process (by basing the model on the instance of Ego), which allows addressing the issues arising at the border of conscious and unconscious symbolization.

6

PROCESSES OF CONSCIOUSNESS AND DREAMING IN THE MIND

75%

Germine M.

|

2017

|

tom 15(4)

477-491

EN

The Mind is described in terms of our individual and collective experiences. The role of observation by Mind is supported by empirical data that quantum states can be created and changed by the process of repeated observation, and is described by a classical equation, which defines the genesis of information from reduction of uncertainty. This uncertainty is then generalized to the uncertainty of quantum processes. The state of consciousness is always “now,” with a unitary movement forward of Mind in time. This movement involves irreversible processes, which produce mixture of states, such that choices of states are enabled to occur. Such processes appear nowhere in physics, but rather reflect the role of the observer. Within the duration of the mental state, experience arises by repeated observation of the mind/brain state. The processes of conscious experience involve movement from the uncertain unconscious to the certain consciousness, the outgoing process, and vice-versa in dreaming, the inward-going process. Psychopathology is the result of an imbalance and/or dysfunction of one or both processes. In dreaming, in the absence of consciousness, subjective time moves equitably forward and backward in time. This kind of temporal movement is discussed in relation to the Dreamtime of the Australian Aborigines.

7

ПСИХОАНАЛІТИЧНА ТРАДИЦІЯ ТА ПЕДАГОГІКА: ФІЛОСОФСЬКО-ПСИХОЛОГІЧНИЙ АНАЛІЗ

63%

Вертель А.

Педагогічні науки: теорія, історія, інноваційні технології

|

2015

|

nr 9(53)

186-193

EN

The article is devoted to the actual and little-studied topic. The role of the psychoanalytic paradigm in understanding the interaction between psychoanalysis and pedagogy in retrospective and future plans are studied in the work. The relevance of the research topic is determined by several positions: the importance of critical research problems of interaction and interpenetration of psychoanalysis and pedagogy; the need for adequate inclusion of psychoanalytic ideas in the overall picture of psychological and pedagogical conceptions of human nature; increasing interest in psychoanalysis in today’s society. Modern pedagogics requires attentive and detailed research of possibilities of psychoanalytic theories. In spite of the repeated attempts to analyse the inheritance of psychoanalysis, now it is still a topical issue of deep philosophical reflection on the problem of cooperation of psychoanalysis and pedagogics. The importance of critical philosophical and psychological research of this problem requires a new comprehension. Development of methodology of research of this problem in the context of psychoanalysis is caused by such traditional scientific and philosophical approaches that demonstrate insufficient efficiency today, because unable adequately to explain this cooperation. The importance of further critical philosophical research of problem of pedagogics and psychoanalytic tradition and necessity of the adequate inclusion of psychoanalytic ideas in the overall picture of ideas about modern pedagogics are founded. The necessity of a new reading of psychoanalytic pedagogy, which synthesizes in itself as the power of modern scientific and philosophical concepts, points to a new paradigm on post-non-classical stage of scientific development. It is concluded that psychoanalysis in general and psychoanalytical studies in particular, beyond the purely scientific and therapeutic certainty in the field of the actual pedagogy and cultural studies. The psychoanalytic concept affects various areas of modern philosophy and science, they find themselves the center of attraction of various ideological orientations, no matter how badly and fundamentally they criticize individual psychoanalytic terms and concepts or, conversely, uncritically borrowed the fundamental ideas of psychoanalysis.

8

Zbiorowa nieświadomość. Czesław Miłosz

63%

Żukowski T.

Narracje o Zagładzie

|

2019

|

nr 5

44-65

EN

“A Poor Christian Looks at the Ghetto” and “Campo di Fiori” are the most acclaimed Polish poetic works on the Holocaust. They have been read as texts on the collective anxieties; the article assumes this interpretative position as well. It begins with a reference to the concreteness of war, that is, an attempt to understand the array of scenes and phenomena that underlie the poetic images. In fact, literary accounts and testimonies of Polish Jews suggest that the general context includes the problems of the Polish violence towards them and collective responsibility incorporated into the plan of extermination inaugurated by the Nazi Germany. In Miłosz’s poem, the unwanted awareness of cooperation and contribution to the Holocaust resurfaces as anxieties (represented by the “mole-guard”), whose invasion is followed by the collapse of the symbolic order and domesticating images. Present yet invisible to the society, the knowledge of Polish violence thus functions as the Lacanian Real. Polish perspective on the death of Jews is put forward in “Campo di Fiori.” Against the traditional readings of it as an account of “apathy,” this text juxtaposes the event of burning the heretic on stake by Christian inquisition with the gaze of a “poor Christian” focused on the burning ghetto. Both figures share the exclusion of dying people who establish the limits of Christian and Polish community; simultaneously, the dying occupy a “dangerous place,” one that is destined to be annihilated in the realm of foundational myths of identity. In the times of the Holocaust, constructing such a limit happens to be a sentence legitimising the actions undertaken by the Nazis.

PL

Wiersze Biedny chrześcijanin patrzy na getto oraz Campo di Fiori należą do najsłynniejszych polskich utworów poetyckich o Zagładzie. Czytano je jako zapis zbiorowych lęków. Tekst jest próbą pójścia tym tropem interpretacyjnym. Krokiem wstępnym jest odniesienie do wojennego konkretu, a więc próba zrozumienia, do jakiego rodzaju scen i zjawisk odnoszą się poetyckie obrazy. Zestawienie ze świadectwami oraz literackimi zapisami polskich Żydów wskazuje, że kontekstem są polska przemoc i kolektywne sprawstwo wpisujące się w realizowaną przez nazistów eksterminację. Niechciana wiedza o sprawstwie i współudziale przybiera u Miłosza postać lęków uosabianych przez „strażnika-kreta”. Ich inwazji towarzyszy rozpad symbolicznego porządku i obrazów zadomowienia, co wskazuje, że obecna, a jednocześnie niewidoczna dla społeczności wiedza o polskiej przemocy funkcjonuje jak Lacanowskie Realne. Zapisem polskiego patrzenia na śmierć Żydów jest wiersz Campo di Fiori. Polemicznie do tradycji interpretowania go jako świadectwa „obojętności” wydobyte zostają paralele między spaleniem heretyka przez chrześcijańską inkwizycję i spojrzeniem „biednego chrześcijanina” na płonące getto. Ich wspólną cechą jest wykluczenie ginących jako tych, którzy wyznaczają granicę chrześcijańskiej i polskiej społeczności, a jednocześnie zajmują „miejsce niebezpieczne”, a więc w porządku fundujących tożsamość mitów przeznaczone do unicestwienia. Ustanowienie tej granicy okazuje się w realiach Zagłady wyrokiem i legitymizuje działania nazistów.

9

Atonalita a nevědomí: jedno Adornovo přirovnání a jeho důsledky

63%

Fulka J. , Vomáčka I.

Hudební věda (Musicology)

|

2021

|

tom 58

|

nr 3

413-430

EN

In the present article, the author concentrates on a particular use that Adorno, in his Philosophy of New Music, makes of psychoanalytical terminology. The author attempts to show that in his chapter on Stravinsky, Adorno uses this terminology in an instrumental way, as a means of “pathologizing” Stravinsky’s music, while in the chapter on Schoenberg, the same terminology is explored in view of its potential for shedding new light on the composer’s artistic freedom, as conceived by Adorno especially in relation to Schoenberg’s atonal period. It seems that Adorno regards psychoanalysis as a general theory of mental expression, making possible a new understanding of Schoenberg’s atonal reform and of a dialectical relationship between form and expression in Schoenberg’s atonal music. Given this viewpoint, the author pays particular attention to Adorno’s interpretation of Schoenberg’s Erwartung. In the final part of the text, the author attempts to demonstrate that this interpretation of Erwartung played a fundamental role in Adorno’s polemic with post-war serialism, as presented especially in his essay Vers une musique informelle.

CS

Autor se v článku zaměřuje na způsob, jakým Adorno ve své knize Filosofie nové hudby využívá psychoanalyticky inspirovanou terminologii. Cílem je ukázat, že zatímco v části věnované Stravinskému je tato terminologie využívána instrumentálně, jako nástroj sloužící k „patologizaci“ Stravinského hudby, v části věnované Schönbergovi je prozkoumáván její potenciál k novému chápání umělecké svobody, jak ji Adorno chápe v souvislosti se Schönbergovým atonálním období. Zdá se, že Adorno ve freudovské psychoanalýze vidí především novou teorii psychické exprese, která podle něho umožňuje nové chápání schönbergovské hudební reformy a dialektický vztah formy a exprese v Schönbergových atonálních kompozicích. Z této perspektivy se autor zaměřuje především na Adornovu interpretaci Schönbergova monodramatu Očekávání. V závěrečné části se pokoušíme ukázat, že tento Adornův výklad Očekávání byl určující i pro jeho polemiku s poválečným serialismem, jak je prezentována zejména v textu Vers une musique informelle.

10

Zatrucie tlenkiem węgla - zadania ratownika na miejscu zdarzenia

51%

Grobelska K. , Królikowska A. , Zielińska E. , Nurczyńska E. , Telak J.

Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza

|

2014

|

tom Nr 2

123--132

PL

Cel: Wskazanie optymalnego postępowania w przypadku zatrucia tlenkiem węgla. Wprowadzenie: Co roku odnotowywanych jest wiele zdarzeń związanych z tlenkiem węgla, w wyniku których duża liczba osób zostaje poszkodowanych, a kilkadziesiąt umiera wskutek zaczadzenia. Intoksykacja tlenkiem węgla ma najczęściej charakter przypadkowy, zdarza się podczas pożarów lub wskutek nieprawidłowego działania systemów grzewczych lub systemów wentylacji. Tlenek węgla zajmuje pierwsze miejsce wśród gazów mogących stać się potencjalną przyczyną zgonu. CO to bezwonny, bezbarwny i niedrażniący gaz, szczególnie niebezpieczny, ponieważ niewyczuwalny. W przypadku zwiększonego stężenia CO w powietrzu łączy się on z hemoglobiną, mioglobiną, oksydazą cytochromową, wypierając z tych połączeń tlen. Właściwości tlenku węgla – szybkie i trwałe tworzenie karboksyhemoglobiny sprawiają, że w organizmie poszkodowanego dochodzi do ciężkiego niedotlenienia narządów, a w szczególności ośrodkowego układu krążenia i mięśnia sercowego. Utrata możliwości transportu tlenu przez krwinki czerwone powoduje niedotlenienie tkanek i narządów. W pracy, oprócz przyczyn i objawów zatruć tlenkiem węgla oraz mechanizmu jego toksyczności, zawarto schemat postępowania ratownika na miejscu zdarzenia, zwracając szczególną uwagę na znaczenie wczesnej tlenoterapii. Wyodrębniono trzy ścieżki czynności ratunkowych. Postępowanie z zatrutym przytomnym obejmuje zapewnienie dostępu świeżego powietrza, badanie BTLS i wstępne zaopatrzenie urazów zagrażających życiu. Zatruty nieprzytomny, który oddycha prawidłowo, wymaga po włączeniu tlenoterapii i zastosowaniu pozycji bocznej kontroli parametrów życiowych co 1-2 minuty. W przypadku braku oddechu u poszkodowanego nieprzytomnego ratownik podejmuje czynności resuscytacyjne według wytycznych 2010 Europejskiej Rady Resuscytacji. Nieswoistość objawów skutkuje niską rozpoznawalnością zatrucia CO, a często nakłada się na to niewłaściwe postępowanie z poszkodowanym na miejscu zdarzenia. Metody: Analiza publikacji, dokumentów i danych statystycznych, badanie opinii z wykorzystaniem techniki wywiadu przeprowadzone w sposób jawny i otwarty. Wnioski: 1. Tlenek węgla może być przyczyną groźnych zatruć. 2. Brak swoistych objawów zatrucia powoduje często błędy w diagnozie i leczeniu zatruć tlenkiem węgla. 3. Rozpoznanie zatrucia tlenkiem węgla powinno być rozważone u każdej ofiary pożaru. 4. Każdy ratownik powinien być przeszkolony w zakresie rozpoznawania i leczenia zatrucia tlenkiem węgla.

EN

Purpose: Providing an optimal procedure for carbon monoxide poisoning. Introduction: Each year there are many cases of carbon monoxide poisoning registered in Poland. Numerous end up with the death of their victims. The intoxication with carbon monoxide is usually accidental. It occurs as a consequence of fires or due to improper operation of heating systems or ventilating ducts. Carbon monoxide is the most dangerous gas which constitutes a potential cause of deadly poisoning. Carbon monoxide is odourless, colourless, acrid and extremely dangerous, because of its imperceptibility. When the level of CO in the air increases, the gas connects with hemoglobin, myoglobin and cytochrome oxidase and displaces oxygen. Carbon monoxide properties, such as quick and permanent connection to hemoglobin cause severe hypoxia of internal organs, especially, central nervous system and heart. The lack of oxygen transport by red blood cells results in the hypoxia of organs and issues. Apart from causes and symptoms of carbon monoxide poisoning and the mechanism of its toxicity, this paper also presents an algorithm of rescue proceedings, with particular attention drawn to the importance of early oxygen therapy. Fresh air should be delivered to the conscious victim of CO poisoning, BTLS should be performed and a rescuer should also deal with life threatening injuries. Oxygen therapy, recovery position and control of life parameters should be applied in case when an unconscious victim is normally breathing. If he or she does not breathe, the rescuer should initiate life supporting procedures presented in Guidelines of European Resuscitation Council. The lack of typical symptoms of carbon monoxide poisoning often leads to a wrong diagnosis and results in inappropriate treatment of CO poisoning victims. Methods: An analysis of publications, documents and statistics, opinion research with the use of an open survey. Conclusions: 1. Carbon monoxide can be a cause of very dangerous poisoning. 2. The lack of typical symptoms may result in a wrong diagnosis and treatment of carbon monoxide poisoning. 3. Carbon monoxide poisoning should be taken into account as a potential diagnosis for every fire victim. 4. Every rescuer should be trained in diagnosing and treating carbon monoxide poisoning victim.

11

Filozofia tu i teraz. Ontologia procesu jako podstawa filozoficznego coachingu

51%

Leśniak P.

|

2018

|

tom 54

|

nr 3

111-147

EN

This article sketches a conception of philosophical coaching – a new practical discipline offered at the University of Opole since 2016. In the first part of the essay, Plato’s ontology is considered through the lenses of process philosophy. Following this interpretation, Plato’s ontology becomes a kind of metaphysics of experience. The so-called „true Being” is not the realm of abstract realities. Rather, it refers to a kind of experience that discloses to us the real meaning of particular life situations, i.e.. their meaning viewed from the perspective of the Good. Plato’s philosophy turns out to be a logotherapy or spiritual practice, which consists in liberating the mind by diverting it from pathological pseudo- -meanings and directing it towards the Meaning. Finally, the last part of the article details the skills which students graduating in Philosophical Coaching should possess.

PL

Artykuł zawiera szkic ontologicznych podstaw coachingu filozoficznego – nowej dyscypliny praktycznej, która od roku 2016 stanowi składnik oferty edukacyjnej Uniwersytetu Opolskiego. Jest rozwinięciem idei zawartych w moim tekście „Filozofia jako ćwiczenie duchowe – coachingowy model uprawiania filozofii”. W drugim paragrafie przedstawiono ontologię Platona z perspektywy filozofii procesu. Widziana z tej perspektywy ontologia Platona jest rodzajem metafizyki doświadczenia – byt nazywany przez Platona „prawdziwym” nie jest rzeczywistością abstraktów, lecz tym, czego doświadczamy w chwilach, gdy rozpoznajemy znaczenie konkretnych sytuacji życiowych w perspektywie Dobra. Filozofia Platona okazuje się rodzajem filozoficznej logoterapii – praktyki duchowej polegającej na uwalnianiu umysłu przez odwracanie go od pato-logicznych pseudoznaczeń w stronę Sensu. Przyjęcie tej perspektywy oznacza uznanie doświadczenia medytacyjnego za punkt odniesienia refleksji filozoficznej. Oznacza też skierowanie uwagi w stronę doświadczenia wewnętrznego, również w stronę odczuć płynących z ciała jako istotnego składnika tego doświadczenia. Jako konkretny przykład starożytnego coachingu filozoficznego opisano w tekście stoicką praktykę „wytyczania teraźniejszości”. Dla zilustrowania idei współczesnego coachingu filozoficznego opisano ćwiczenie „Moje tu i teraz” – jedno z narzędzi opracowanych na potrzeby indywidualnej praktyki coachingowej. Opiera się ono na założeniach zarysowanej wcześniej ontologii doświadczenia. Tekst kończy opis kompetencji uzyskiwanych przez absolwenta kierunku Coaching filozoficzny.

12

Determinants of manifesting a tendency to psychological dea

51%

Kalashnyk I. , Bondarevska L. , Stasko O.

|

2023

|

tom T. 16

83--94

EN

The article reveals that the deep-psychological origins of the tendency to psychological death relate to the Oedipal period of the subject’s development. Emphasis is placed on the need to carry out in-depth psychocorrection to balance out the destructive tendencies of the psyche. The essence of the phenomenon of psychological death and its deep determinants are revealed in the article. The formation of an inclination to psychological death is associated with a traumatic childhood experience. It has been proven that this tendency is related to a psychological defence mechanism and can be considered a form of personal protection from a traumatic experience. A correlation between the tendency to psychological death and the attitude object, which manifests itself as negativism towards the world, has been revealed. The study concludes that it is advisable for future practicing psychologists to undergo psychocorrection of active social-psychological cognition to eliminate the tendency to psychological death.

PL

Artykuł ujawnia, że głębokie psychologiczne źródła skłonności do śmierci psychicznej wiążą się z okresem edypalnym rozwoju podmiotu. Nacisk kładziony jest na konieczność przeprowadzenia pogłębionej psychokorekcji, w celu wyrównania destrukcyjnych tendencji psychiki. Ujawniono istotę zjawiska śmierci psychicznej, a także ujawniono jego głębokie uwarunkowania, kształtowanie się skłonności do śmierci psychicznej, związanej z traumatycznym doświadczeniem z dzieciństwa. Udowodniono, że skłonność ta jest związana z psychologicznym mechanizmem obronnym i może być traktowana jako forma osobistej ochrony przed traumatycznym przeżyciem. Ujawniono korelację między skłonnością do śmierci psychicznej, a postawą obiektową, która przejawia się jako negatywizm wobec świata. W opracowaniu stwierdzono, że dla przyszłych praktykujących psychologów, wskazane jest poddanie się psychokorekcji czynnego poznania społeczno-psychologicznego, w celu usunięcia tendencji do psychologicznej śmierci.