Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 23

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  umowa cywilnoprawna
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
|
|
tom 88
89-95
EN
The study pertains to the common misconception of an issue that is fundamental for the labour law, namely the problem of the legal grounds for employment. It is about what actually determines the choice of these grounds, and more precisely whether it is ‘free will’ of parties that is ultimately decisive in this respect. The questions are as follows: is it erroneous that the legislators have chosen the direction of equating the legal grounds for employment in the sphere of labour law and civil law? Next, if it is the case, what should certain ‘planning’ of the legal grounds for work provision look like, and what determines the legislators’ decision about this planning, or maybe it is this ‘free will’ of the parties that is solely decisive here? Finding the answer to the above questions is of primary importance in order to counter the wave of criticism to the proposals included in the draft code on individual labour law prepared by the Codification Committee in the years 2016–2018.
PL
Opracowanie dotyczy ciągle powszechnego niezrozumienia fundamentalnej dla dyscypliny prawa pracy kwestii, jaką stanowi problem prawnej podstawy zatrudnienia. Chodzi mianowicie o to, co tak naprawdę determinuje wybór owej podstawy, a dokładnie, czy w przedmiotowej kwestii przesądzająca jest ostatecznie owa „wolna” wola stron. Pytania są następujące: czy rzeczywiście obrany przez ustawodawcę kierunek zrównywania prawnych podstaw zatrudnienia w sferze prawa pracy i prawa cywilnego jest błędny, a jeśli tak, to jak powinno wyglądać pewne „rozplanowanie” prawnych podstaw świadczenia pracy i co determinuje decyzję ustawodawcy o tymże planowaniu, a może to po prostu owa „wolna” wola stron w tej mierze decyduje wyłącznie? Znalezienie odwiedzi na powyższe pytania jest zupełnie kluczowe, żeby odpierać falę krytyki na propozycje zawarte w projekcie kodeksu z zakresu indywidualnego prawa pracy, opracowanego przez Komisję Kodyfikacyjną z lat 2016–2018.
|
|
nr 4
65-75
EN
Legislative activities of the legislator in recent years can be divided into those that are focused on the drafting a civil law agreement as one of the dominant forms of action in public administration and those focused on the drafting of hybrid legal forms of action in administrative law. Both fields of activity of the legislator do not meet with approval in the scientific community. In connection with this, the voice of re-classifying legal forms of action is taken into account, including those forms which, due to mixed features (public law and private law) create many interpretative doubts and contribute to the increase of terminological chaos in the network of basic concepts within administrative law.
PL
Działania prawodawcze ustawodawcy w ostatnich latach można podzielić na te, które ukierunkowane są na stanowienie umowy cywilnoprawnej jako jednej z dominujących form działania w administracji publicznej oraz na te, które ukierunkowane są na stanowienie hybrydowych prawnych form działania w przepisach prawa administracyjnego. Obydwa kierunki działalności normodawcy nie spotykają się z aprobatą w środowisku naukowym. W związku z tym, podnoszony jest w doktrynie głos dokonania ponownej klasyfikacji prawnych form działania z uwzględnieniem, tych form, które ze względu na mieszane cechy (prawa publicznego i prawa prywatnego) przysparzają wiele wątpliwości interpretacyjnych oraz przyczyniają się do zwiększenia chaosu terminologicznego w siatce podstawowych pojęć prawa administracyjnego.
|
|
nr 4
125-141
EN
Public administration entities are parties to civil-law contracts in the non-regulatory area. A characteristic feature of such contracts is their subordination to civil law regulations, but with modifications resulting from special legal provisions. These modifications are, due to the fact that one of the parties to the contract is a public entity which, by concluding the contract, acts in a public interest and caters for public needs. In the legal practice, the most frequent civil-law contracts concluded by administration entities are public procurement contracts. Their special status is based on the Act of 29 January 2004 – the Public Procurement Law (Journal of Laws of 2017, item 1579 as amended) and is subordinate to the basic purpose of the Act, that is ensuring that the entities from a widely understood public sector conclude civil-law contracts under optimum terms and conditions. The civil-law contracts are discussed from the perspective of their subject- and object-related classification, mode of conclusion, form of a contract and its duration, shaping its contents, amendments, termination and annulment.  
PL
Podmioty administracji publicznej występują jako strony umów cywilnoprawnych w sferze niewładczej. Cechą charakterystyczną tych umów jest ich podległość przepisom prawa cywilnego, ale z modyfikacjami wynikającymi z przepisów szczególnych. Modyfikacje są konsekwencją tego, iż jedną ze stron umowy jest podmiot publiczny, który zawierając je, realizuje interes publiczny i zaspokaja potrzeby publiczne. W praktyce obrotu najczęściej zawieranymi umowami cywilnoprawnymi przez podmioty administracji są umowy w sprawach zamówień publicznych. Ich szczególny status wynika z ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz 1579 ze zm.) i podporządkowany zostaje podstawowemu celowi ustawy, którym jest zapewnienie podmiotom szeroko rozumianego sektora publicznego zawierania umów cywilnoprawnych na optymalnych warunkach. Charakterystyka tych umów zostaje dokonana przez pryzmat ich kwalifikacji podmiotowej i przedmiotowej, trybu zawarcia, formy umowy i czasu jej trwania, kształtowania treści umowy, jej zmian, rozwiązania oraz unieważnienia.  
EN
This paper is concerned with Polish labour law governing the formation of the individual employment relationship. After the changes made by national legislative authority (Sejm) in 1999 and 2002 the right to choose a legal source (employment or civil contract) provisions of regulation – civil law mentioned by the author in article as well as in Polish language summary – was more limited in relation to the contents of the employment relationship. Since 2002 the existence of the legal relationship of employment is based not on the presupposition of the both parties but more on acceptance their choice of civil law type of contract by the judicial (labour court) and administrative authority (labour inspection).
PL
Przemiany w prawie pracy, które miały miejsce w latach 1996 i 2002, sprawiły, iż obowiązujące w polskim systemie prawa pracy i prawa cywilnego zasady wolności umów i prawa stron stosunków prawnych, w ramach których świadczona jest praca, sformułowane w art. 55 k.z., art. 3531 k.c. w związku z art. 300 k.p. oraz art. 10 § 1 k.p., zostały w stosunkach pracy poważnie ograniczone. Zainteresowane strony stosunku prawnego mają prawo wyboru podstawy prawnej zatrudnienia pod warunkiem, że będzie to podstawa, która zostanie zaakceptowana – jako zgodna z obowiązującym prawem pracy – przez organy sprawujące merytoryczny nadzór nad przestrzeganiem przepisów prawa pracy przez przedsiębiorców (sądy pracy oraz Państwową Inspekcję Pracy).
|
|
tom 88
43-56
EN
The author presents unified concept of worker in the UE employment law. It includes all groups of active population who perform dependent, personally and economically, during the certain period of time services for and under the direction of another person in return of remuneration. Under that UE autonomous concept of employment any type of services, including self employment regulated by the civil law, is protected against major risks caused by the globalization and poverty.
PL
Autor analizuje koncepcję pracownika wypracowaną w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE (TSUE). Akcentuje autonomiczny charakter definicji „pracownika”, pod którym to pojęciem TSUE rozumie osoby świadczące pracę na podstawie umów cywilnoprawnych oraz samozatrudnione. Przedstawia kryteria stosowane w judykaturze unijnej pozwalające odróżnić zatrudnienie pracownicze od niepracowniczego. Podkreśla przepisy prawa pracy, materialne i procesowe, pozwalające zainteresowanym na uznanie za pracownika osoby zatrudnionej w ramach umów cywilnoprawnych.
|
|
nr XXI
247-263
EN
The amendment of the Trade Union Act by the Act of 5 July 2018 amending the Trade Union Act and certain other acts (Journal of Laws, item 1608), which entered into force on 1 January 2019, redefined the essence of collective labour law. Pursuant to the aforementioned amendment, the legislator introduced into the legal system the institution of a “person who performs paid work”, which includes both an employee within the meaning of Article 2 of the Labour Code and a person providing work for remuneration on a basis other than employment relationship (so-called non-employee). The analysis of the introduced provisions leads to the conclusion that the legislator focused on providing non-employees with substantive legal rights, such as, among others, the right of union coalition. However, in my opinion, the legislator neglected analogous scrupulosity in the area of procedural rights of non-employees, which led to a situation in which non-employees are partially entitled to the same substantive rights as employees, but do not have analogous procedural rights. In my view, this constitutes a flagrant omission on the part of the legislator which, as a consequence, leads to legal uncertainty and a lack of effectiveness of the protection introduced for non-employees.
PL
Nowelizacja ustawy o związkach zawodowych (dalej: u.z.z.) dokonana ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1608), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2019 r., przedefiniowała istotę zbiorowego prawa pracy. Na mocy wskazanej nowelizacji ustawodawca wprowadził do systemu prawnego instytucję „osoby wykonującej pracę zarobkową za wynagrodzeniem”, w ramach której mieści się zarówno pracownik w rozumieniu art. 2 k.p., jak i osoba świadcząca pracę za wynagrodzeniem na innej podstawie niż stosunek pracy (tzw. niepracownik). Analiza wprowadzonych przepisów prowadzi do konstatacji, iż ustawodawca skupił się na wyposażeniu niepracowników w uprawnienia materialnoprawne, takie jak m.in. prawo koalicji związkowej. Uważam jednakże, że ustawodawca zaniechał analogicznej skrupulatności w zakresie procesowych uprawnień niepracowników, co doprowadziło do powstania sytuacji, w której niepracownikom przysługują częściowo uprawnienia materialne tożsame jak pracownikom, przy czym nie posiadają oni analogicznych uprawnień procesowych. W mojej ocenie stanowi to rażące zaniechanie ustawodawcy, które w konsekwencji prowadzi do niepewności stanu prawnego oraz braku skuteczności wprowadzonej ochrony dla niepracowników
18
Content available Cesja wierzytelności i firmy windykacyjne w Polsce
48%
EN
In this article, regulations by law regarding change of creditor on the ground of an Assignment Agreement are presented. Previously, the Polish law of obligations was set in Code of Obligations. This Code has been replaced by the regulations contained in the Civil Code which has been in force till now. The Legislator expressly ensures the Debtor the same rights and obligations before and after the Assignment. Particular articles of the Civil Code herein presented give the full image of protection of the debtor. Debt collection agencies in Poland, as main entities in claims trading, are obliged to follow the statutory provisions in order to avoid liability towards the debtor.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.