Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Układ profenoloksydazy (pro-PO) u zwierząt bezkręgowych. Mechanizm wrodzonej odpowiedzi immunologicznej

100%

Banaś J. , Homa J.

Kosmos

|

2016

|

tom 65

|

nr 1

33-41

PL

Układ fenoloksydazy (pro-PO) u wielu grup organizmów bezkręgowych jest elementem humoralnej odpowiedzi immunologicznej i stanowi pierwszą linię obrony w walce z patogenami. Fenoloksydaza (PO) jest częścią złożonego systemu, w którego skład wchodzą: proteinazy, białka opsonizujące patogeny oraz inhibitory proteinaz, które tworzą razem układ aktywacji profenoloksydazy. Ta wrodzona reakcja immunologiczna możliwa jest dzięki produkcji toksycznych substancji, chinonów i innych krótkotrwałych elementów wytwarzanych w reakcjach pośrednich aktywacji kaskady pro-PO. Substancje te są również zaangażowane w produkcję elementów o dłuższym okresie biologicznego półtrwania, takich jak melanina, w efekcie odkładania, której, dochodzi do enkapsulacji patogenów. Ponadto, produkty pośrednie reakcji w szlaku melaniny biorą udział w procesie gojenia ran poprzez tworzenie wiązań kowalencyjnych w uszkodzonych tkankach, powodując sklerotyzację (np. u owadów). Najnowsze badania również sugerują, że kaskada melanizacji (układ aktywacji profenoloksydazy) jest ściśle związana z stymulują obrony komórkowej poprzez wspomaganie fagocytozy. U dżdżownic, układ pro-PO jest zaangażowany w tworzenie "ciał brunatnych", w których syntetyzowane są melanina i lipofuscyna. Dlatego też nie dziwi, że wiele badań jednoznacznie wskazuje na znaczenie reakcji melanizacji w wyniku kontaktu patogen-gospodarz, w tym zakażeń bakteryjnych. Choć dużo wiadomo o układzie pro-PO i jego roli w odporności, wciąż nie są znane wszystkie białka i elementy zaangażowane w kaskadę układu u różnych grup organizmów bezkręgowych.

EN

In many groups of invertebrates prophenoloxidase cascade (pro-PO), an element of humoral innate immune system, is the first line of defense in the fight against pathogens. Phenoloxidase (PO) is a part of a complex system of pattern recognition, made of proteinases and proteinase inhibitors, constituting the so-called prophenoloxidase-activating system. This innate immune reaction provides toxic quinone substances and other short-lived reaction intermediates, involved in formation of more long-lived products, such as melanin, that physically encapsulate pathogens. Furthermore, reaction intermediates in the melanin pathway participate in the wound healing process by the formation of covalent links in damaged tissues resulting in sclerotization (e.g. in insects). Recent evidence also strongly implies that the melanization cascade (the prophenoloxidase activating system) provides, or is intimately associated with, the appearance of factors stimulating cellular defense by aiding phagocytosis. In annelides, the pro-PO system is strictly involved in encapsulation and formation of "brown bodies", in which melanin and lipofuscin are synthesized. Therefore, it comes as no surprise that several studies have shown unequivocally the importance of the melanisation reaction for the outcome of several specific pathogen-host encounters, including bacterial infections. Although much is known about the proPO system and its role in the immunity, still some details of its activation and the role of specific proteins and regulating factors in various groups of invertebrates remain to be elucidated.

2

Odpowiedź immunologiczna organizmów wyższych na obecność nanocząstek w środowisku

72%

Sieradzki M.

Laboratorium - Przegląd Ogólnopolski

|

2020

|

tom nr 1

24--30

PL

Nanocząstki są niezwykle małymi składnikami materii o rozmiarze nieprzekraczającym wielkości 100 nm w jednym z trzech wymiarów. Powszechnie występują w środowisku w sposób naturalny lub jako produkt celowej albo niezamierzonej działalności człowieka. Kontakt kręgowców z nimi jest więc nieunikniony. Okazuje się, że nanocząstki oddziałują ze składnikami układu immunologicznego tych organizmów. Mogą pobudzać albo hamować składowe wrodzonej i nabytej odporności u kręgowców w zależności od swoich właściwości fizyczno-chemicznych i strukturalnych. Coraz większa jest wiedza dotycząca oddziaływania nanocząstek z białkami układu dopełniacza (komplementu). Nanocząstki mogą oddziaływać ze składnikami kaskady komplementu na różnych etapach aktywacji, tj. od etapu rozpoznania patogenów, przez działanie jego składników, po utworzenie kompleksu atakującego błonę. W tym zakresie oddziałują na komplement hamująco bądź aktywująco, w zależności od właściwości fizyczno-chemicznych. Wpływają również na komórki układu immunologicznego, takie jak makrofagi. Obserwuje się także udział nanocząstek w rozwoju i przebiegu alergii. Dokładne poznanie powyższych oddziaływań daje możliwości zrozumienia wpływu nanocząstek znajdujących się w środowisku na organizmy zwierząt kręgowych i poznania korzyści oraz konsekwencji jakie mogą z tego wynikać.

EN

Nanoparticles are extremely small components of matter not exceeding 100 nm in one of the three dimensions. They commonly occur in the environment naturally or as a product of intentional or unintentional human activity. The contact of vertebrates with them is therefore inevitable. lt turns out that nanoparticles interact with the components of the immune system of these organisms. They can stimulate or inhibit the components of innate and acquired immunity in vertebrates depending on their physicochemical and structural properties. Knowledge about the interaction of nanoparticles with complement proteins is increasing. Nanoparticles can interact with the components of the complement cascade of various stages of activation, i.e. from the pathogen recognition stage, to the action of its components, to the formation of the membrane attack complex. In this regard, they inhibit or stimulate the complement depending on the physicochemical properties. They also affect immune cells such as microphages. The participation of nanoparticles in the development and course of allergies is also observed. A thorough understanding of the above interactions gives the opportunity to understand the impact of nanoparticles in the environment on vertebrate animals and to know the consequences and benefits that may result from this.

3

Leczenie tlenoterapią hiperbaryczną (HBOT) jako opcja terapeutyczna dla chorych na atopowe zapalenie skóry (AZS) – doświadczenia własne i przegląd piśmiennictwa

58%

Olszański R. , Konarski M. , Siermontowski P.

Polish Hyperbaric Research

|

2017

|

tom nr 3(60)

27--36

PL

W pracy przedstawiono wyniki leczenia dziesięciu pacjentow chorujących na ciężką postać atopowego zapalenia skory (AZS), nie reagujących na typową farmakoterapię, ktorych poddano leczeniu tlenoterapią hiperbaryczną (HBOT). U każdego z pacjentow zastosowano 10 ekspozycji tlenowych przy pO2 2,5 ATA (~250 kPa) i czasie trwania 60 min. Na czas realizacji procedur hiperbarycznych u wszystkich chorych odstawiono leczenie ogolne, utrzymując typowe postępowanie miejscowe. W grupie badanej przeprowadzano oceną kliniczną, a także określano poziom immunoglobulin: IgA, IgG, IgM i IgE oraz składowych C3 i C4 dopełniacza. U wszystkich pacjentow uzyskano poprawę kliniczną, a także stwierdzono zmniejszenie się poziomu immunoglobuliny IgE i składowej dopełniacza C3 po zakończeniu cyklu ekspozycji. Biorąc pod uwagę obserwacje własne i dane z piśmiennictwa, ogolna poprawa stanu klinicznego oraz obniżenie poziomu immunoglobuliny E i składowej C3 dopełniacza po cyklu ekspozycji może świadczyć o immunomodulującym wpływie HBOT na przebieg AZS, a tlenoterapia hiperbaryczna może stanowić opcję terapeutyczną dla niektorych chorych na AZS, w szczegolności tych słabo reagujących na standardowe leczenie.

EN

The paper discusses the treatment results of ten patients with severe atopic dermatitis (AD) who did not respond to standard pharmacotherapy and underwent hyperbaric oxygen therapy (HBOT). Each patient was subject to 10 oxygen exposures at pO2 2.5 ATA (~ 250 kPa) with the duration time of 60 minutes. In the period of implementation of the hyperbaric procedures the general treatment plan was suspended for all patients while maintaining typical local treatment. Clinical evaluation was performed in the study group as well as determination of levels of immunoglobulins: IgA, IgG, IgM and IgE and C3 and C4 complement. All patients indicated clinical improvement and a decreased IgE immunoglobulin and complement C3 level upon the completion of the exposure cycle. Taking into account the authors' own observations and data from literature, an overall improvement in the clinical status and a decrease in the level of immunoglobulin E and C3 complement following a cycle of exposures may be indicative of an immunomodulating HBOT effect on AD, whereas hyperbaric oxygenation may constitute a therapeutic option for some patients with AD, especially those exhibiting a poor response to standard treatment.