Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Charakter prawny uchwał organów spółek kapitałowych a ich zaskarżalność w świetle przepisów polskiego prawa

100%

Sikorska-Lewandowska A.

|

nr 27

155-169

PL

Przedmiotem artykułu jest analiza funkcjonujących modeli zaskarżalności uchwał organów spółek kapitałowych pod kątem powiązania tych modeli z charakterem prawnym tych uchwał. Przepisy kodeksu spółek handlowych przewidują sądowy tryb kontroli każdej uchwały zgromadzeń wspólników spółek kapitałowych. Odmienna sytuacja występuje w przypadku uchwał rad nadzorczych spółek kapitałowych, dla których nie przewidziano w regulacji k.s.h. trybu ich zaskarżania. W doktrynie oraz orzecznictwie przyjęto, że w konsekwencji zastosowania zasady jedności prawa cywilnego uchwały te mogą być kwestionowane na drodze sądowej tak jak nieważne czynności prawne. Charakter prawny uchwały, czyli ustalenie, że jest ona czynnością prawną, ma więc decydujące znaczenie dla możliwości jej zaskarżenia.

EN

The subject of this article is an analysis of the functioning models of the claimability of the resolutions of the bodies of companies in terms of the connection of these models with the legal nature of these resolutions. In the case of resolutions of shareholders meetings of companies, the provisions of the Code of Commercial Companies and Partnerships provide for a judicial review of each resolution adopted by that body. A different situation occurs in the case of resolutions of supervisory boards of companies, for which no procedure for pursuing legal actions against them is provided for in the CCC&P. The doctrine and the case law assume that, as a consequence of the application of the principle of unity of civil law, these resolutions can be challenged in court, as can invalid legal transactions. In this case, therefore, the legal nature of the resolution, and thus the determination that it is a legal transaction is crucial for the possibility of its challenging in court.

2

Wybrane uwagi do uchwalonego zakazu świadczenia przez doradcę podatkowego usług dla organów podatkowych

100%

Lachowicz M.

|

tom 4(308)

31-33

EN

A resolution which bans of providing services by a tax advisor to the tax authorities in connection with the deciding on the taxpayers’ individual cases was adopted during the last National Congress of the Tax Advisors. This resolution raises a number of questions in relation to its compliance with the applicable law. The further fate of this resolution and the effects of its possible application in practice are interesting.

PL

W trakcie ostatniego Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych została przyjęta uchwała, która wprowadza zakaz świadczenia przez doradcę podatkowego usług na rzecz organów podatkowych w związku z rozstrzyganiem indywidualnych spraw podatników. Uchwała ta budzi szereg wątpliwości odnośnie do jej zgodności z obowiązującym prawem. Interesujący jest dalszy los tej uchwały i skutki jej e wentualnego stosowania w praktyce.

3

Uchylanie uchwał we wspólnocie mieszkaniowej a nieistnienie uchwały

84%

Badura E.

|

2023

|

nr 9 (389)

57-74

EN

Owners of apartments have the right to challenge a resolution of the housing community if they disagree with its provisions. This can only happen in legally defined circumstances. Every owner of a unit, whether or not they participated in the vote on the resolution at the meeting or through individual voting, including those who voted in favor of the resolution, has the right to challenge it in court. Grounds for challenging the resolution may include non-compliance with legal regulations or the agreement concerning the management of common property, a violation of the principle of proper management, or other infringements of the complainant's interests. It is crucial to adhere to the statutory six-week deadline for filing a lawsuit to annul the housing community's resolution. However, a lawsuit to declare such a resolution nonexistent is also possible after this deadline has expired, as a claim for the annulment of a resolution specified in Article 25 of the Act on Ownership of Premises has a different legal basis. In some cases, declaring a resolution nonexistent is in the interest of individuals who do not own a unit, so the court may consider their claims as well.

4

Legal nature of the Supreme Court resolutions

71%

Kwiatkowski Z.

|

nr 2

105-119

PL

Przedmiotem opracowania jest charakter prawny uchwał Sądu Najwyższego. Charakter ten jest sporny w doktrynie. W tym zakresie występują trzy odmienne stanowiska. Według jednego z nich „uchwały Sądu Najwyższego są orzeczeniami”. Drugie stanowisko przyjmuje, iż „uchwały Sądu Najwyższego stanowią odrębną grupę orzeczeń, nie są jednak orzeczeniami sądu, które dotyczą przedmiotu procesu, ponieważ nie rozstrzygają wprost o jego przedmiocie”. Trzeci kierunek głosi, że „uchwały Sądu Najwyższego, wydawane na podstawie art. 441 § 1 k.p.k., rozstrzygające zagadnienia prawne, nie należą do kategorii orzeczeń”. Przeprowadzone rozważania w niniejszym artykule prowadzą zatem do konkluzji, że uchwały Sądu Najwyższego nie stanowią orzeczeń sensu stricto o charakterze imperatywnym, rozstrzygającym o przedmiocie konkretnego procesu, zarówno co do kwestii procesowej, jak i w kwestii incydentalnej, lecz są decyzją procesową Sądu Najwyższego, rozstrzygającą zagadnienie prawne, wymagające zasadniczej wykładni ustawy lub rozstrzygają zagadnienia prawne w sytuacji, gdy zostały powzięte wątpliwości co do wykładni przepisów prawa będących podstawą wydanego rozstrzygnięcia.

EN

The article presents the issue of the legal nature of the Supreme Court resolutions. The nature is a matter of argument in the doctrine. There are three diverse viewpoints on this issue. According to one of them, ‘the Supreme Court resolutions are judgments’. Another stance is that ‘the Supreme Court resolutions constitute a separate group; however, they are not court judgments that concern the subject matter of a trial because they do not adjudicate directly on its subject matter’. The third opinion is that ‘the Supreme Court resolutions passed in accordance with Article 441 § 1 CPC and resolving legal issues do not belong to the category of judgments’. The analysis conducted in the article results in a conclusion that the Supreme Court resolutions do not constitute judgments in the precise sense, that are imperative in nature, that adjudicate on the subject matter of a particular trial with regard to both procedural and incidental issues, but they are the Supreme Court’s procedural decisions that resolve a legal issue requiring fundamental interpretation of a statute or resolve a legal issue in a situation when doubts have been raised concerning the interpretation of provisions of law being grounds for issued judgments.