Niniejsza publikacja ma na celu dokonanie przeglądu typów kieszonek retrakcyjnych u dorosłych i dzieci, patogene¬zy ich powstawania, powiązanych czynników ryzyka oraz potencjalnych metod ich zapobiegania i leczenia. Znac¬zenie kieszonki retrakcyjnej (RP) leży w utracie pierwotnej histologicznej i anatomicznej struktury, która związana jest z rozwojem erozji łańcucha kosteczek słuchowych, formowaniem się perlaka i potencjalnie zagrażającymi życiu powikłaniami związanymi z perlakiem. Wymiana przezśluzówkowa każdego gazu w uchu środkowym (ME) służy wyrównywaniu panującego w nim ciśnienia cząstkowego z ciśnieniem cząstkowym panującym w środowisku zewnętrznym. Ucho środkowe, które wykazuje obecność zaburzeń objętości i naturalnych dróg wentylacji w obrębie epitympanum, może być bardziej podatne na rozwój kieszonki retrakcyjnej. Długotrwałe różnice ciśnień i/lub sta¬ny zapalne prowadzą do zniszczenia włókien kolagenowych w blaszce właściwej. Zwiększona produkcja mediatorów prozapalnych i cytokin prowadzi do uwalniania kolagenaz, co powoduje, że blaszka właściwa nabywa właściwości lepko-sprężystych. Proces zmian w strukturze błony bębenkowej może doprowadzić do powstania perlaka. Istnieje wiele różnych systemów klasyfikacji, stosowanych przez lekarzy klinicystów w celu podejmowania decyzji terapeu¬tycznych dotyczących kieszonek retrakcyjnych. Autorzy omawiają możliwości leczenia w odniesieniu do różnych przy¬padków klinicznych: RP z towarzyszącą (lub bez towarzyszącej), utrzymującej się (lub występującej okresowo) dysfunkcji trąbki słuchowej Eustachiusza (ETD), obecności przerostu migdałka gardłowego lub ponownego przerostu migdałków, obecności lub braku obecności wysięku, RP z niewidocznym dnem bez wysięku, RP z niewidocznym dnem i z wysiękiem, RP utrzymującej się po założeniu VT, podejrzenia perlaka w przypadku głębokiej RP z wysiękiem ME. Przedstawiono algorytm postępowania terapeutycznego w odniesieniu do retrakcji błony bębenkowej oraz kieszonek retrakcyjnych.
Artykuł ten jest poświęcony analizie kinematycznej błony bębenkowej oraz mechanizmu kosteczek słuchowych, który jest odpowiedzialny za przenoszenie drgań z ucha zewnętrznego do ucha wewnętrznego. Błonę bębenkową przedstawiono jako układ ciągły, a do analizy jej drgań wykorzystano metodę elementów skończonych. Układ kosteczek słuchowych przedstawiono jako dyskretny model trój członowego mechanizmu płaskiego. Wyznaczono prędkości oraz przyspieszenia istotnych punktów mechanizmu. Zbadano wpływ długości kosteczek słuchowych na działanie mechanizmu.
EN
This article describes kinematic analysis of tympanic membrane and the ossicles mechanism, which is responsible for transferring vibrations from outer ear to inner ear. The tympanic membrane was presented as a continuous system and analyzed by means of FE method. The ossciles were described by discrete three elements planar model. Velocities and accelerations of key points of the mechanism were calculated. Furthermore, the influence of ossicles length on functioning of the mechanism was tested.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.