Spośród wielu walorów terapeutycznych arteterapii w artykule podkreślono te, które wpływają znacząco na jakość życia osób z niepełnosprawnością. Mając na uwadze ważkość podjętego tematu, autorka w niniejszym artykule posłuży się interpretacją kluczowych definicji, analizą poglądów teoretycznych oraz przeglądem dostępnych badań empirycznych z tego zakresu. Uzupełnienie głównej osnowy artykułu stanowić będą refleksje zebrane od terapeutów oraz uczestników m.in. Warsztatu Terapii Zajęciowej (WTZ) woj. podkarpackiego, jak również obserwacje własne, uzyskane na podstawie kilkunastoletniej pracy terapeutycznej z dorosłymi osobami z niepełnosprawnością intelektualną w zakresie arteterapii.
EN
Artistic growth and creative life have a particular sense in the whole human life and his activities. Art creation is one of the most important form of human activity and in life of a person with disability it takes on a new significance and value. Therapy through art, as one of the therapeutic forms of creative expression, allows disabled people to extend their self-knowledge, self-realization and helps in a positive assimilation with society. Among many of the therapeutic factors of artetherapy in this article we emphasise these examples which significiantly affect the quality of life of people with disabilities. Artetherapy is using art works and art practicing in a broad sense and may be an opportunity to overcome solitude, regain self-esteem of people with disabilities, interrupt inaction and passivity of life and simply used to make one’s living.
Twórczość artystyczna podlega szeregowi zewnętrznych presji, które konstytuują i strukturyzują pole artystycznej licentia poetica. Obok wszechstronnie rozpoznanego i typowego dla niektórych formacji ustrojowych zjawiska cenzury urzędowej (oficjalnej) należy wyróżnić funkcjonujący powszechnie fenomen cenzury społecznej (nieoficjalnej). Cenzura w sensie oficjalnym jest definiowana jako, prewencyjna bądź ofensywna, kontrola treści aktów komunikacji dokonywana przez wyspecjalizowane instytucje państwa w ramach prowadzonej przez rząd polityki informacyjnej. Cenzura społeczna również stanowi fragment aparatu kontroli społecznej i koncentruje się na reglamentacji procesu komunikacji, jej dysponentem nie jest jednak rząd, a określone kręgi społeczne. Z tej przyczyny jej działania, jakkolwiek mogą stanowić dopełnienie realizacji celów cenzury urzędowej, nie są przez nią delegowane na zasadzie przymusu instytucjonalnego. Funkcjonowanie cenzury społecznej autor przybliża na przykładach zaczerpniętych z życia literackiego, zwłaszcza zawirowań wokół osoby i twórczości Józefa Mackiewicza.
EN
Artistic work is subject to a series of external pressures that constitute and structure the field of artistic licentia poetica. Apart from the phenomenon of official censorship, which is widely recognized and typical for some political groups, the phenomenon of social (unofficial) censorship should be distinguished. Censorship in the official sense is defined as, preventive or offensive, control of the content of acts of communication made by specialized state institutions within the framework of the government’s information policy. Social censorship also constitutes a fragment of the social control apparatus and focuses on the regulation of the communication process, but its disponent is not the government but the specific social circles. For this reason, its actions, although they may be the fulfillment of the official censorship goals, are not delegated by it on the basis of institutional coercion. The author deals with the functioning of social censorship on examples drawn from literary life, especially the turmoil around the person and the work of Józef Mackiewicz.
The child of the preschool age develops through experience. He learns from environments that influence the perception of their potentials. Parents and teachers together enable the child to discover the world and themselves. Art education in kindergarten meets many tasks. Thanks to it, the child develops the way of speaking, its speech and develops in emotional terms.
W 2020 roku minęła 75. rocznica ukazania się pierwszego numeru magazynu „Przekrój”, jednego z najbardziej poczytnych pism epoki PRL. Jego twórca Marian Eile był nie tylko wybitnym redaktorem, ale także scenografem, rysownikiem, malarzem, fotografem i aktywnym propagatorem literatury i sztuki. Celem artykułu było omówienie mniej znanych wątków biograficznych z życia Eilego związanych z jego twórczością plastyczną i pasją fotograficzną oraz wpływu jego zainteresowań na zawartość krakowskiego tygodnika.
EN
2020 marked the 75th anniversary of the publication of the first issue of Przekrój [Cross section], one of the most popular illustrated magazines in post-war Poland. Its founder Marian Eile was not only an outstanding editor but also a talented theater designer, draughtsman, painter, photographer and promoter of literature and the arts. The aim of this article is to highlight some less known episodes from his artistic biography and to explore the ways in which his passion for photography and his other interests influenced his work as editor-inchief of Cracow's most prestigious weekly magazine.
Posoborowe wskazania liturgiczne, których widomym znakiem stał się wolnostojący ołtarz z kapłanem sprawującym liturgię „przodem do wiernych”, uwolniły ściany prezbiteriów nowobudowanych świątyń od wielkich nadstaw ołtarzowych. Zaistniała sytuacja stała się swego rodzaju wezwaniem dla twórców sztuki sakralnej, stwarzając możliwość powrotu do szlachetnej sztuki mozaikowej, której monumentalne dzieła pierwszego tysiąclecia przetrwały do dziś. Wystarczy wspomnieć chociażby świątynie Rawenny, Palermo czy samego Rzymu. Ich bogate w formę i treść programy ikonograficzne znajdują swoją kontynuację w wielkoformatowych, współczesnych mozaikach ołtarzowych o. Marko Ivana Rupnika, w których wyrafinowana forma artystyczna splata się z przemyślaną koncepcją teologiczną, ukazując żywotność tradycji u progu trzeciego tysiąclecia. Niniejszy artykuł stawia sobie za cel ukazanie zasadniczych teologicznych wątków maryjnych, obecnych w największym kompleksowym zespole mozaik, jaki w ostatnich latach powstał w Polsce.
EN
The post-conciliar liturgical indications, of which the free-standing altar with the priest celebrating the liturgy „facing the faithful” became a visible sign, freed the presbytery walls of newly built churches from large altar extensions. The situation became a kind of call for the creators of sacred art, providing an opportunity to return to the noble mosaic art, whose monumental works of the first millennium have survived to this day. It is enough to mention the temples of Ravenna, Palermo or Rome itself. Their iconographic programs, rich in form and content, are continued in the large-format, contemporary altar mosaics by Father Marko Ivan Rupnik, in which a refined artistic form intertwines with a well-thought-out theological concept, showing the vitality of tradition at the threshold of the third millennium. The aim of this article is to present the basic Marian theological themes present in the largest complex set of mosaics that has been built in Poland in recent years.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.