Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: trening oporowy

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Postoperative exercise-based rehabilitation in lung cancer – aspects of kinesiotherapy

100%

Bernacka M. L. , Kużdżał J. , Pieniążek M. , Sarota M.

2016

tom 20(1)

23-32

Wstęp: Leczenie operacyjne jest podstawową metodą postępowania w przypadku niedrobnokomórkowego raka płuca (NSCLC) w I, II i częściowo w III stopniu zaawansowania. Niemniej resekcja miąższu płuca oraz możliwe powikłania pooperacyjne mogą pogorszyć wydolność układu oddechowego i powodować ograniczenia funkcjonalne w zakresie narządu ruchu. Pooperacyjna rehabilitacja chorych na raka płuca wymaga uwzględnienia skuteczności, bezpieczeństwa, ograniczeń i aspektów multidyscyplinarnego leczenia tej grupy pacjentów. Cel: Nadrzędnym celem tego przeglądu narracyjnego była analiza praktycznego aspektu opublikowanych badań, a zwłaszcza rodzaju i skuteczności interwencji rehabilitacyjnej oraz rokowniczego znaczenia obranych punktów końcowych. Metoda: Przeszukano elektroniczne bazy danych Medline, PubMed, CINAHL, Embase, Scopus oraz ScienceDirect do czerwca 2015. Do przeglądu włączono artykuły opisujące efekty rehabilitacji pooperacyjnej w NSCLC, a zwłaszcza kinezyterapii. Wyniki: Połączenie treningu wytrzymałościowego średniej i wysokiej intensywności z submaksymalnym treningiem ze wzrastającym oporem wykazało wymierną skuteczność w zwiększeniu VO2peak oraz 6MWT u operowanych z powodu raka płuca. Może się to wiązać z poprawą jakości i długości życia pacjentów. FEV1 nie wydaje się być wiarygodnym parametrem oceny skuteczności rehabilitacji pooperacyjnej w tej grupie chorych. W przypadku pacjentów poddawanych chemioterapii adjuwantowej wyniki rehabilitacji są gorsze. Ta grupa chorych może wymagać odrębnego programu ćwiczeń. Większą skuteczność rehabilitacji wykazują badania z zastosowaniem treningu nadzorowanego. Wnioski: Wyniki tego przeglądu narracyjnego sugerują dobrą tolerancję, bezpieczeństwo i skuteczność kinezyterapii u chorych na NCLSC. Niemniej istnieje pilna potrzeba potwierdzenia znaczącej roli tej formy rehabilitacji w dużych randomizowanych, kontrolowanych badaniach klinicznych.

Surgery is the main modality for treatment of patients with stage I, II and, partly, III Non-Small Cell Lung Cancer (NSCLC). However, lung parenchyma resection and possible postoperative complications may impair respiratory and motor functions. Postoperative rehabilitation of patients with lung cancer requires the consideration of benefi t-risk assessment, specifi c limitations and all aspects of multidisciplinary treatment. The main aim of this narrative review was to analyze practical aspects of the published studies, especially the type and effi ciency of rehabilitation and prognostic value of the end-points used. Online literature databases: Medline, PubMed, CINAHL, Embase, Scopus and ScienceDirect were searched up to June 2015. Included papers consider postoperative rehabilitation in NSCLC, focused on kinesiotherapy. Combination of moderate to high-intensity aerobic training with submaximal progressive resistance training is reportedly associated with a measurable increase in VO2peak and 6MWT in patients operated on for lung cancer. This mixed method of training may improve quality of life and lengthen life expectancy. FEV1 seems to be an unreliable parameter in the assessment of rehabilitation efficiency of in lung cancer patients. Patients who underwent adjuvant chemotherapy have worse results of postoperative rehabilitation and may require special training program. Efficiency of supervised training is better. The findings of this narrative review suggest that postoperative exercise-based rehabilitation in patients with NSCLC appears to be well tolerated, safe and effective. Although there is an urgent need to confirm the great importance of this field of rehabilitation in larger randomized controlled clinical trials. Cite this article as: Bernacka M.L., Kużdżał J., Pieniążek M., Sarota M. Postoperative exercise-based rehabilitation in lung cancer – aspects of kinesiotherapy. Med Rehabil 2016; 20(1): 23-32.

Acute impact of exercise order on repetition performance, perceived fatigue, and grip endurance in grapplers

80%

Belo W. R. , Ovretveit K. , De Salles B. F. , Dos Santos L. G. D. , Laginestra F. G. , Dias I. B. F. , Miarka B. , Simao R.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

2024

tom 24

nr 2

50-56

Background. Grip performance is a fundamental attribute in grappling sports. Problem and aim. Concurrent training may impact physical function and thus sport-specific training performance. We investigated whether resistance training (RT) exercise order affected repetition performance and rating of perceived exertion (RPE), and quantified the impact of RT on gripping in Brazilian jiu- jitsu (BJJ) grapplers. Material and methods. Twelve BJJ athletes completed two RT sessions in a random order. The sessions incorporated the same four exercises in either alternated order (AO) or grouped order (GO). Three sets were performed to failure using a 10-repetition maximum (10RM) load. The maximum number of repetitions (MNR) for each set determined repetition performance, and RPE was used to assess fatigue. Grip performance was measured with a maximum static lift (MSL) at baseline and post RT. Results. In both protocols, MNR decreased significantly over time, with no significant protocol × set interaction (p > 0.05). RPE increased over time, with no protocol × set interaction (p > 0.05). Both protocols resulted in reduced MSL (p < 0.001), with no difference in magnitude (p > 0.05). Total training volume, average RPE, and session perceived load (average RPE × session duration) did not differ between protocols (p > 0.05). Conclusions. Exercise order in short, full-body RT programs did not acutely influence repetition performance or perceptions of fatigue in these athletes. Grip endurance was severely compromised following RT, independent of exercise order. Grapplers doing same-day concurrent training should be mindful of the immediate impact of RT on gripping ability.

Tło. Wydajność chwytu jest podstawowym atrybutem w sportach grapplingowych. Problem i cel. Równoczesny trening może wpływać na funkcje fizyczne, a tym samym na wyniki treningu sportowego. Autorzy zbadali, czy kolejność ćwiczeń treningu oporowego (RT) wpływa na wydajność powtórzeń i ocenę odczuwanego wysiłku (RPE) oraz określili ilościowo wpływ RT na chwytanie u brazylijskich grapplerów jiu-jitsu (BJJ). Materiał i metody. Dwunastu zawodników BJJ ukończyło dwie sesje RT w losowej kolejności. Sesje obejmowały te same cztery ćwiczenia w kolejności naprzemiennej (AO) lub grupowej (GO). Trzy zestawy zostały wykonane do czasu porażki przy użyciu maksymalnego obciążenia 10 powtórzeń (10RM). Maksymalna liczba powtórzeń (MNR) dla każdego zestawu określała wydajność powtórzeń, a RPE wykorzystano do oceny zmęczenia. Wydajność chwytu została zmierzona za pomocą maksymalnego statycznego uniesienia (MSL) na początku i po RT. Wyniki. W obu protokołach MNR zmniejszał się znacząco w czasie, bez znaczącej interakcji protokół × zestaw (p>0,05). RPE wzrastał z czasem, bez interakcji protokół × zestaw (p>0,05). Oba protokoły spowodowały zmniejszenie MSL (p< 0,001), bez różnicy w wielkości (p>0,05). Całkowita objętość treningu, średnie RPE i postrzegane obciążenie sesji (średnie RPE × czas trwania sesji) nie różniły się między protokołami (p> 0,05). Wnioski. Kolejność ćwiczeń w krótkich, pełnych programach RT nie miała znaczącego wpływu na wydajność powtórzeń lub postrzeganie zmęczenia u badanych sportowców. Wytrzymałość chwytu była poważnie obniżona po RT, niezależnie od kolejności ćwiczeń. Grapplerzy wykonujący jednoczesny trening tego samego dnia powinni pamiętać o bezpośrednim wpływie RT na zdolność chwytania.