Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

A family of symmetric stable-like processes and its global path properties

100%

Isozaki Y. , Uemura T.

Probability and Mathematical Statistics

|

2004

|

tom Vol. 24, Fasc. 1

145--164

EN

We extend the idea of the symmetric stable-like processes so that it includes the Brownian motion as well as the symmetric α-stable processes. We exhibit some sufficient conditions for their recurrence and conservativeness relying on the no-tion of Dirichlet forms. A criterion for conservativeness (Lemma 3.2) is also shown in terms of general Dirichlet forms and the associated generators.

2

Melancholics on the Vistula River

88%

Piechota D.

Tematy i Konteksty

|

2020

|

nr 1

413-426

EN

The article discusses the theme of melancholy in Polish prose of the 21st century, using four contemporary novels – Pokolenie Ikea [The IKEA generation](2012) by Piotr C., Wszyscy jesteśmy hipsterami [We are all hipsters] (2016) by Dariusz Radecki, Melanżeria [Melangery] (2011) by Anna Klara Majewska and Za pięć rewolta [Five minutes to a revolt] (2011) by Dawid Kain – as conspicuous examples of its presence. The author suggests that due to the increased pace of social and technological changes the generation of thirty-year-olds experiences a feeling of melancholy, formerly characteristic for elderly people and analyses the protagonists of the novels selected to present how they cope with a reality that does not fulfil them.

3

Ogród wierszowej tradycji. Kilka uwag o Zachodzie słońca w Milanówku Jarosława Marka Rymkiewicza

75%

Tryksza A. , Uniwersytet Marii Skłodowskiej-Curie I. F. P. , Anna Tryksza – dr a. w. Z. T. L. U. Z. s. b. s. s. w. z. z. z. n. l. p. o. z. w. z. k. m. , atryksza@poczta.onet.pl

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2014

|

tom 03

PL

Rozważania koncentrują się wokół problemów poetyki tekstów Jarosława Marka Rymkiewicza pochodzących ze zbioru „Zachód słońca w Milanówku”. Szczególnie interesujące wydaje się być, strategiczne w założeniu, połączenie struktury wierszowej, rażącej wręcz banalnością, z takąż samą najczęściej, szeroko rozumianą warstwą stylistyczną oraz eschatologiczną tematyką. W artykule próbuje się wykazać sensowność i celowość połączenia nadmiernie prostej formy z „wysoką” nutą podejmowanej problematyki, oscylującej wokół spraw ostatecznych - przemijania, śmierci, starości. Autorka jest skłonna uznać tego typu zabiegi za współczesny sposób prezentacji - pełen dystansu, ironii/autoironii - tematów ważkich, lecz powtarzalnych. To jakby poetycka samoobrona przed trywialnością: poprzez maksymalne ujawnianie banału – odejście od banału.

EN

The garden of poetic tradition. Some remarks on the "Sunset in Milanówek" by Jarosław Marek Rymkiewicz The considerations revolve around the issues of the poeticsof the texts by Jarosław Marek Rymkiewicz from his collection “Sunset in Milanówek”. Particularly interesting is the strategic connection of the poetic structure of the line, blatantly banal, with the same broadly defined stylistic aspect and eschatological themes. The article tries to show the wisdom and desirability of combining the overly simple form with the "high" note of the subject matter, oscillating around issues of final character – passing, death, old age. The author is willing to consider such actions as a modern method of presentation – distanced, full of irony /self-depreciation – weighty topics, but repetitive. It is like a poetic defence against the trivial: through the maximum disclosure of banality – adeparture from the banality.

4

Vanitas vanitatum et omnia vanitas. Etiudy studenckie Filipa Bajona

75%

Kwiatkowska Z.

Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication

|

2015

|

tom 17

|

nr 26

191-196

EN

Vanitas vanitatum et omnia vanitas: Filip Bajon’s Student Etudes The author addresses the workshop etudes made by Filip Bajon, which he directed during his studies at the Lodz Film School. Comparing Contribution to the Th eory of Linguistics from 1972, And others from 1973, and Blacks from 1973, she notes both a consistency in style and a similarity in leitmotifs between these and the director’s later works. These is, above all, a profound refl ection on the issue of passing, of both inanimate objects and human existence, and also an attempt to capture causal changes by showing characters in situations that are groundbreaking for them.

5

Podwójne życie architektury

75%

Wlazło K.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2011

|

tom R. 108, z. 4-A/2

457--460

PL

Przyglądając się architekturze w skali urbanistycznej, doświadczamy procesu jej ewolucji. W skali architektonicznej żywot obiektów wydaje się zaś być skończony. Przemijanie architektury to jednak nie tylko proces ciągły, możemy dopatrzeć się w nim cykliczności. Światło i powietrze pomiędzy bryłami są tłem, dzięki którym architektura codziennie się odradza i umiera. Wspierając się na oświetleniu sztucznym, współcześnie architektura przestaje jednak biernie poddawać się cyklicznemu przemijaniu. Pokazuje swoje drugie oblicze.

EN

Architecture at the urban scale is in constant evolution. At the scale of architectural detail the objects appears to be finite. Transience of architecture is not only a continuous, regressive process, we can observe a cycle in it. The light and air between the solids are the background, through which architecture is reborn and ceases to exist every day. Sustained by artificial light, modern architecture, however, no longer passively submits to cyclical transience. It shows us its second face.

6

A note on invariant sets

75%

Schilling R. L.

Probability and Mathematical Statistics

|

2004

|

tom Vol. 24, Fasc. 1

47--66

EN

A measurable set A is invariant with respect to a not necessarily symmetric sub-Markovian operator T on Lp (X, m) if T1A ≤ 1A, and strongly invariant if T1A = 1A. We show that these definitions accommodate many of the usual definitions of invariance, e.g., those used in Dirichlet form theory, ergodic theory or for stochastic processes. In finite measure spaces or if T∗ is sub-Markovian and recurrent, the notions of invariance and strong invariance coincide. We also show that for certain analytic semigroups of sub-Markovian operators, (strongly) invariant sets are already determined by a single operator, T1.

7

On the existential security in view of the modern philosophy conceptions on transcience

63%

Adamkiewicz M. , Warchał A.

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2018

|

tom R. 8, Nr 14

177--192

EN

The authors continue their discussion on transience as an existential security problem in philosophy, understood differently in particular historical periods. The third article on a subject presents modern philosophical positions on the temporality of man, with transience continually understood as the criterion of existential danger. The end of existence is treated as a source of anxiety, but this time free from earlier (i.e. medieval) inspirations based on expiation and hope for salvation, considered now, however, as a barrier to the unquestionable life rewards within the materialistically imagined world. Modern life concepts that were released, not without difficulty, from religious intellectual domination, foretold visions of not afterlife but temporal existence. Hence, the existential security born of this was sometimes distant from theology, despite the fact that it did not question the two-dimensional interpretation of being, and advocated the concept of life explained by the process of scientific (and philosophical) inquiries, suggested by studies in mechanics or medicine. Despite the significance of intellectual change that followed the separation of philosophy from theology (XVI century), and later the science from philosophy (XVI century), positions related to transience (death) were rather limited in number compared to, for example, the ancient period, and quite trivially commenting on this, after all, the most important life episode, in view of the life purposefulness, as was visible in the medieval period. Nevertheless, the weight of existential views is heavy in modern times, and even fascinating, as was the case, for example, with the thought of Soren Kirkegaard. Considering this circumstance of conscious utterance of fear of death, and the attendance to the material aspects of life, presents rather meaningful issues in reference to dying, as the authors sketch out. Because of those, the connection between perceptible existential appearance of life, and its security context, will be visible in the emancipating European modern philosophy.

PL

Autorzy kontynuują dyskusję na temat przemijania jako egzystencjalnego problemu bezpieczeństwa w filozofii, rozumianego różnie w poszczególnych okresach historycznych. Trzeci artykuł na ten temat przedstawia współczesne stanowiska filozoficzne na temat czasowości człowieka, z przemijaniem nieustannie pojmowanym jako kryterium zagrożenia egzystencjalnego. Koniec istnienia traktowany jest jako źródło lęku, ale tym razem wolnego od wcześniejszych (tzn. średniowiecznych) inspiracji opartych na ekspiacji i nadziei na zbawienie, uważanych teraz za barierę niekwestionowanych nagród życiowych w materialistycznie wyobrażonym świecie. Współczesne koncepcje życia, które zostały uwolnione, nie bez trudności, od religijnej intelektualnej dominacji, przepowiedzianych wizji nieśmiertelnego, ale doczesnego istnienia. Stąd egzystencjalne bezpieczeństwo z tego wynikające było czasem odległe od teologii, mimo że nie kwestionowało dwuwymiarowej interpretacji bytu i popierało koncepcję życia wyjaśnioną przez proces naukowych (i filozoficznych) dociekań, sugerowanych przez studia w zakresie mechaniki lub medycyny. Pomimo znaczenia zmian intelektualnych, które nastąpiły po rozdzieleniu filozofii od teologii (w XVI wieku), a następnie nauki z filozofii (w XVII wieku), pozycje związane z przemijaniem (śmierć) były raczej ograniczone w porównaniu do na przykład tych w starożytnym okresie i dość trywialnie komentowały ten ostatecznie najważniejszy epizod życiowy, biorąc pod uwagę celowość życia, jak to było widoczne w średniowieczu. Bez względu na to, waga poglądów egzystencjalnych jest ciężka w czasach współczesnych, a nawet fascynująca, na przykład w przypadku Sorena Kirkegaarda. Biorąc pod uwagę tę okoliczność świadomej wypowiedzi o lęku przed śmiercią i obecności w materialnych aspektach życia, przedstawia dość znaczące kwestie odnoszące się do umierania, jak autorzy szkicują. Z tego powodu związek między dostrzegalnym egzystencjalnym pojawieniem się życia a jego kontekstem bezpieczeństwa będzie widoczny w wyemancypowanej europejskiej nowoczesnej filozofii.

8

On the existential security in view of the medieval philosophy conceptions on transcience

63%

Adamkiewicz M. , Warchał A.

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2018

|

tom R. 8, Nr 13

29--48

EN

This is the second of our four articles in writing, with main focus on the existential security, considered as a consciously achieved state of reduced (or eliminated) suffering and other mental fears interconnected to fears associated with the process of life’s transience (death). After previous presentation of ancient views on the subject, authors focus this time on the intellectual solutions of the Middle Ages in this sphere, with its famous motto of memento Mori (remember that you will die), however, the philosophy of this period quite carefully pondered the issue of lethality in death, but in return did not spare its interest in transcendence of the idea of God. Death as a subject, repeatedly encountered in everyday life, has brought a new type of existential assumptions associated… less with death, and more with the aftermath of mortality, keeping in mind deeds verified by values of penalty (condemnation) or prize (salvation). In light of this, the transience was a road traveled by humans in the act of final hope towards the Creator. Therefore, fear of God’s fear was a source of a bigger worry, than common daily death occurring naturally, since its face value in consideration of delayed damnation was directly connected to faith in soul possession, and the soul was at the end supposed to accept the consequences of life in the material dimensions. The continually apocalyptic vision of the universe (in the social world visible because of frequent deaths), determined earthly life to be a vestibule to the unknown immortality. Such a conception was stemming out of belief that, in essence, the Christians do not belong to the material world, whereas their temporal activities in a given moment of time, is interconnected to serenity in acceptance of Christ’s teaching about death. The phenomenon of death became therefore less threatening and more a mystery. The enigmatic sense of transience was not hiding in the inevitability of being losing its life, of sufferings and daily worries, but in belief that a human being is not the somatic-intellectual unity, but a dual creation compound of eternal soul and temporal body. Even today such an outlook did not lose its prominence.

PL

Artykuł jest drugim z czterech planowanych publikacji poświęconych bezpieczeństwu egzystencjalnemu, które jest pojmowane jako świadomy stan ograniczania (lub znoszenia) cierpienia i innych zagrożeń umysłowych związanych z przemijalnością (śmiercią) życia. Pomimo tego, że manifestem średniowiecza było sławetne memento mori (pamiętaj, że umrzesz), to jednak filozofia tego okresu dość ostrożnie odnosiła się do problematyki letalności, nie szczędząc w zamian zainteresowania transcendencją wyrażoną w idei Boga. Przemijanie nagminnie napotykane w codzienności przyniosło nowy typ egzystencjalnego namysłu związanego mniej ze śmiercią, a bardziej z następstwami życia doczesnego weryfikowanego w geście kary (potępienia) lub nagrody (zbawienia). Przemijanie zatem było traktem, po którym człowiek zmierzał w akcie ostatecznej nadziei lub rozpaczy w stronę Stwórcy. Dlatego też obawa przed jego gniewem była źródłem większej troski niż sama pospolicie zdarzająca się śmierć, bowiem to jej obraz związany z odroczonym potępieniem ściśle wiązał się z przeświadczeniem o istnieniu duszy, gdyż to ona właśnie miała ponieść konsekwencje za życie w cielesnym wymiarze. Ciągle obecna apokaliptyczna wizja świata (uzasadniana np. w rzeczywistości społecznej częstymi pomorami) wytwarzała specjalny typ postawy nakierowanej na traktowanie życia ziemskiego jako jedynie przedsionka do nieznanej nieśmiertelności. Pogląd ten bazował na ogólniejszym przekonaniu, że chrześcijanie w istocie nie należą do świata doczesnego, a ich postępowanie w przypisanym im czasie stanowi wyraz odpowiedniego do nauk Chrystusa pogodnego stosunku do przemijania. Śmierć przeto jako zjawisko zatrważające przestała siać grozę i zaczęła budzić zainteresowanie swoją tajemnicą. Tak oto enigmatyczny sens przemijania nie krył się w nieuchronności zaniku bytu tracącego logikę w obliczu cierpienia i trosk banalnego życia, ale w przeświadczeniu, że człowiek nie jest somatyczno-intelektua ną jednią, ale dualistycznym tworem, złożonym z nieprzemijalnej duszy i przemijającego ciała. Do dzisiaj pogląd ten nie stracił na ostrości i znaczeniu.

9

Wieczna przyroda i przemijający człowiek w Zwierciadle morza Josepha Conrada i Zapiskach myśliwego Iwana Turgieniewa

63%

Pudełko B.

Perspektywy Kultury

|

2023

|

tom 45

|

nr 2

153-168

EN

Both Turgenev’s A Sportsman’s Sketches and Conrad’s The Mirror of the Sea demonstrate faithful observation and rendering of life and an unusual awareness of place. In a specific realistic and impressionistic manner they depict eternal nature – the forest and the sea – as a powerful force indifferent to transient man, as a mirror of life, human conscience and problems. Nature is complete and self-sufficient; the world seems to work perfectly well without man. Both the impenetrable, sombre forests and the vast solitude of waters become factors that affect or shape the destiny of Conrad’s and Turgenev’s heroes. Nature highlights the characters’ emotions and provides a sense of continuity of existence. In A Sportsman’s Sketches and The Mirror of the Sea man lives close to nature, even in union with it. Reflections upon nature lead to bewailing the transience of things and to similar communications of the theme of freedom. However, whereas in Turgenev’s Sketches, nature is a force capable to influence the character of man and determine his moral development, Conrad uses nature as a pretext for the expression of ethical values – mainly work, fidelity, honour, solidarity and a search for the meaning of existence.

PL

Tym, co wyróżnia Zapiski myśliwego Turgieniewa i Zwierciadło morza Conrada, jest wierna obserwacja połączona z niezwykłą świadomością przedstawianych miejsc. W swoisty realistyczny i impresjonistyczny sposób obaj pisarze ukazują wieczną przyrodę – las i morze – jako potężną siłę obojętną na los przemijającego człowieka, jako zwierciadło życia, sumienia i problemów. Świat przyrody – kompletny i samowystarczalny – egzystuje doskonale bez ingerencji człowieka. Zarówno nieprzeniknione, ponure lasy, jak i bezkres samotnych wód są czynnikami mającymi wpływ na losy bohaterów Conrada i Turgieniewa lub kształtującymi je. Natura wpływa na emocje bohaterów i daje poczucie ciągłości istnienia. W Zapiskach myśliwego oraz w Zwierciadle morza człowiek żyje blisko natury, a nawet w jedności z nią. Refleksje nad przyrodą skłaniają do rozmyślań nad przemijaniem rzeczy i dążeniem do wolności. Podczas gdy w Zapiskach Turgieniewa przyroda jest wyznacznikiem wartości moralnych, kryterium oceny działań człowieka oraz obrazem jego wewnętrznego świata, u Conrada stanowi pretekst do wyrażania wartości etycznych – przede wszystkim etosu pracy, wierności, honoru, solidarności i poszukiwania sensu istnienia.

10

On the existential security in view of the contemporary philosophical conceptions on transience

63%

Adamkiewicz M. , Warchał A.

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2019

|

tom R. 9, Nr 15

105--129

EN

This is the final - fourth article of the series of texts focusing on problems of human transience. Hence, it is the culmination of focus on tribulations considered to be the rudimentary (as basic and commencing) aspects of our sense of security. And is considered to be an essential (fundamental) manifestation of the destruction of human existence. Death - transience of life, as a physical parameter and evolutionary mechanism is defined by the very laws of nature, which does not change and remains an inexhaustible source of human anxiety, and reflective understanding leading to consciousness of very immediate dimension of our mortality. Transience is a sign of ephemerality of existence and, therefore, it makes us realize the irrationality of human existence scattering in the shadow of death and dying. Consequently, the considerations contained in the article relate to the security as projection of being in manifestation of reflective thinking about worldliness, which does not relieve us of a dread of temporariness, when focused on short-lived and temporary life. From this point of view, the authors’ direct attention to philosophical statements and views, that belong to the existential rhetoric. For that reason, among the fascinating authors of the philosophy of life there are thinkers who are interested in the thanatological discourse. In the text authors are presenting the views of contemporary thinkers, with reference to the positions of Friedrich Nietzsche, Erasmus Majewski, Wilhelm Dilthey, Miguel de Unamuno, Nikolai Berdyaev, Lev Shestov, Carl Gustav Jung, Pierre Teilhard de Chardin, Karl Jaspers, Gabriel Marcel, Martin Heidegger, Albert Camus, Paul Ricoeur, Emmanuel Levinas, Vladimir Jankelevitch, Henryk Elezenberg, Józef Tischner, Jan Szczepański, Józef Bańka, Zygmunt Bauman and others - those who disseminate on the issues of the securitization, in its existential stratum.

PL

Artykuł jest zwieńczeniem serii czterech tekstów, które poświęcone zostały przemijaniu traktowanemu jako rudyment (podstawa i początek) utraty poczucia bezpieczeństwa traktowanego jako istotny (fundamentalny) przejaw destrukcji człowieczej egzystencji. Przemijanie jako parametr fizyczny i mechanizm ewolucyjny określone jest przez same prawa natury, co nie zmienia tego, że pozostaje niewyczerpanym źródłem ludzkiej trwogi, uzmysławiając zupełnie doraźny wymiar naszej doczesności. Przemijanie znamionuje nietrwałość egzystencji i w związku z tym uświadamia niedorzeczność ludzkiego bytu rozpościerającego się w cieniu śmierci i umierania. Dlatego też rozważania zawarte w artykule dotyczą projekcji bezpieczeństwa będącego przejawem refleksyjnego myślenia o doczesności, która nie uwalnia nas od trwogi tymczasowości, krótkotrwałości i doraźności życia. Z tego punktu widzenia w materiale przytacza się filozoficzne wypowiedzi i poglądy należące do retoryki egzystencjalnej i dlatego pośród frapujących autorów reprezentantów filozofii życia znaleźli się myśliciele niestroniący od wątków tanatologicznych. Dlatego tez w tekście sięgnięto po stanowiska Fryderyka Nietzschego, Erazma Majewskiego, Wilhelma Diltheya, Miguela de Unamuny, Mikołaja Bierdiajewa, Lwa Szestowa, Carla Gustawa Junga, Pierre’a Teilharda de Chardina, Karla Jaspersa, Gabriela Marcela, Martina Heideggera, Alberta Camusa, Paula Ricoeura, Emmanuela Levinasa, Vladimira Jankelevitcha, Henryka Elezenberga, Józefa Tischnera, Jana Szczepańskiego, Józefa Bańki, Zygmunta Baumana i innych, które nawiązują do problematyki sekuritalnej w jej warstwie egzystencjalnej.

11

Dziewiętnastowieczne ratowanie ciągłości. Poezja Adama Asnyka w refleksji Piotra Chmielowskiego

55%

Osiński D. M.

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

|

2012

|

nr 19

125-140

EN

The article attempts to reveal a reconstruction of Piotr Chmielowski’s critical thought regarding the poetical works written by Adam Asnyk (pen-name E...ly). The starting point for the discussion is a set of variations for different editions of Zarys literatury polskiej as well as other works of the critic elucidating the specificity, importance and the character of the poetry of E…ly. The article attempts to show why it was just the figure of the poet that was necessary and constituted a model figure for revealing the attempts of saving continuance of not only Polish poetry but also national culture and heritage. In his critical reflection, Chmielowski tries to find continuity between the Romantic paradigm and the post-January insurgency paradigm that was to define the obligations and the status of poetry, as well as to identify, uphold important question for Chmielowski himself as to why it was necessary to find among the generation of post-insurgency Poles a figure that would resemble Ignacy Kraszewski, a man-institution, and thus provide an exemplary model, necessary and much needed model figure in upholding and maintaining national consciousness and in preserving continuity. It is the culture and literature of the latter half of the nineteenth century that Chmielowski investigates in search of poetry and the poet as an icon of the nineteenth centuryness and modernity in the post-January insurgency non-poetical times. Asnyk can be seen, in Chmielowski’s terms, as an icon of the modern poet, a keystone figure who straddled the line between what can be consolidated and what was left to be saved in order to preserve the paradigm of Romantic poeticalness and the necessity for adjusting to new cultural circumstances and contemporary expectations on the part of receivers.

12

Gernot Böhme—Anima Naturaliter Japonica

51%

Müller R. W.

Dialogue and Universalism

|

2014

|

nr 4

91-102

EN

The author points to the spiritual relationship between certain underlying ideas in the philosophy of Gernot Böhme—especially in the areas of aesthetics and anthropology—and the typical features of Japanese culture as visible in its art, language and everyday life. For this, he turns to Böhme’s essay On the Aesthetics of the Ephemeral to show the typically ephemeral character of the Japanese painting school, he also reflects on the sophisticated aesthetics of Japanese culinary art. In Mueller’s opinion Japanese culture in many ways put some of Böhme’s philosophical postulates to practical use, notably those concerning the contemplative tendencies of individuals, the obliteration in experi-ence of the difference between the subjective and objective (and in language between the active and passive voice), and the passive acceptance of atmospheric factors.

13

Proposition of a Modern Theological Interpretation of Death as a Consequence of Sin

51%

Witała M.

Poznańskie Studia Teologiczne

|

2021

|

nr 39

25-47

PL

Istnieje pozorna sprzeczność pomiędzy katolickim nauczaniem o śmierci jako skutku grzechu a faktem, że śmierć biologiczna jest zjawiskiem powszechnym i poniekąd koniecznym w świecie przyrody. Analiza danych biblijnych oraz interpretacja dogmatyczna wypowiedzi Magisterium pozwala na sformułowanie propozycji rozwiązania owej trudności. Zakłada ona, że obiektywnym skutkiem grzechu jest śmierć duchowa, czyli zerwanie komunii z Bogiem, natomiast śmierć cielesna jest skutkiem jedynie subiektywnym: w znaczeniu zmiany charakteru tego doświadczenia dla człowieka. Twierdzenia takie znajdują poparcie w myśli uznanych, współczesnych teologów.

EN

There is an apparent contradiction between the catholic doctrine of death as a result of the Original Sin and the fact that the biological death is a common and somewhat necessary phenomenon in the world of nature. Analysis of biblical data and interpretation of the Magisterium of the Church’s dogmatic teaching allows us to propose a solution to the problem by stating that the primary consequence of sin is spiritual death, that is, breaking communion with God, and bodily death is only a secondary, consequence result of sin, which means that the experience of bodily death has changed for man after the fall. This proposal is corroborated by opinions of some recognized contemporary theologians.

14

Mark Helfrich, Naked Pictures of My Ex-Girlfriends. Romance in the 70s.

51%

Jędrzejko P.

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

|

2020

|

nr 41

239-242

PL

Nota krytyczna autorstwa Pawła Jędrzejki, poświęcona książce Marka Helfricha, Naked Pictures of My Ex-Girlfriends. Romance in the 70s. (Los Angeles: Rat Press, 2000).

EN

Paweł Jędrzejko's critical note on Mark Helfrich's photobook Naked Pictures of My Ex-Girlfriends. Romance in the 70s. (Los Angeles: Rat Press, 2000).

15

Czas odnaleziony: pochwała przemijania : Muzeum Chopina w Żelazowej Woli

51%

Stelmach B.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2011

|

tom R. 108, z. 4-A/2

399--404

PL

Trwanie i przemijanie architektury nie jest interesujące. Interesujące jest trwanie i przemijanie nas samych. Architektura może stanowić emocjonalne schronienie dla ludzkiej duszy. Wielozmysłowa, odczuwalna całym ciałem, bliska przestrzeń architektoniczna może pomóc w egzystencjalnej mediacji.

EN

Persistence and transience of architecture is not interesting. Interesting is the persistence and transience of ourselves. Architecture can constitute an emotional refuge for the human soul. Multi-sensual, felt whole body, close architectural space can help in existential mediation.

16

Poeta ridens. O wierszach Józefa Barana

51%

Legeżyńska A.

Polonistyka. Innowacje

|

2021

|

nr 14

33-40

EN

The article is dedicated to the memory of prof. Bożena Chrząstowska as a researcher appreciating and popularizing contemporary poetry at school. One of the people appreciated by her was Józef Baran (born 1947). His most recent volume entitled Before Departure refers to the popularity of the poetry of the "middle", derived from Gałczyński’s tradition, accessible to the reader and, at the same time, original. The collection Before Departure has the character of a lyrical autobiography, it also brings reflections on the meaning of human existence. In this volume, the elegiac convention is mixed with self-irony and humor. The poet writes about transience as a very personal, but also a universal experience, inscribed in the harmony of being.

PL

Artykuł jest dedykowany pamięci prof. Bożeny Chrząstowskiej jako badaczce doceniającej i popularyzującej poezję współczesną w szkole. Jednym z cenionych przez Nią twórców był Józef Baran (ur. 1947). Jego najnowszy tom pt. W wieku odlotowym potwierdza popularność liryki „środka”, wyprowadzonej z tradycji do Gałczyńskiego; przystępnej dla czytelnika i zarazem niebanalnej. Zbiór W wieku odlotowym ma charakter lirycznej autobiografii, przynosi też refleksję na temat sensu ludzkiej egzystencji. W tomie tym konwencja elegijna miesza się z autoironią i humorem. Poeta pisze o przemijaniu jako doświadczeniu bardzo osobistym i zarazem uniwersalnym, wpisanym w harmonię bytu.

17

Zepsuci za życia, choć myślą, że wieczni… Współczesny dialog między życiem a śmiercią

51%

Gołębiewska M. , Błyszczek A.

Amor Fati

|

2015

|

nr 3

103-115

EN

Currently, for the individual it is much easier to reconcile with a loss, especially if one does not touch her or him directly. Does not the material possessions, being forever young make the man himself lost? Is it really so difficult today to answer the funda-mental question of to be or to have? Contemporary dialogue with modern man's death, became not only the subject of research, but also a reflection on the relation between contemporary societies on passing.

18

Marność ludzkiego życia w Księdze Koheleta?

38%

Piwowar A.

Verbum Vitae

|

2013

|

tom 24

39-72

EN

The noun heḇel is the most characteristic term in the whole Book of Ecclesiastes. Because of this word, many people perceive the book as the one which deals primarily with vanity and which posits that everything is futile (cf. 1:2 and 12:8). The present article aims to answer the question posed in its title: Does Qoheleth really claim human life to be futile? The first part of the article comprises the analysis of the noun heḇel in the Old Testament. Subsequently, the word’s usage and meaning in the Book of Ecclesiastes are explored. The final part of the article analyzes the texts that make use of the word heḇel to speak about human life (namely, 3:19; 6:4-12; 7:15; 9:9; 11:8-10). The interpretation of these texts and the supporting arguments resulting from the analyses conducted by other scholars (e.g. C.L. Seow, L. Mazzinghi, K. Bardski, G. Ravasi, A. Bonora, T. Krüger i L . Schwienhorst-Schönberger) lead to the conclusion that Qoheleth does not judge human life as futile. What he claims instead is that human life is brief, transient and passes quickly.

19

Transgresja architektury w koncepcji dematerializacji i ruchu w architekturze

38%

Berbesz A. M.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2011

|

tom R. 108, z. 4-A/2

30--36

PL

Transgresja, dematerializacja, ruch a architektura, kojarzona z obiektem materialnym, łączącym dzieło sztuki z użytecznością. Czy możliwe jest współdziałanie tych pojęć? Przemijanie tego co fizyczne pociąga twórców do przekraczania języka formy. Stąd próby zatarcia granic pomiędzy światem zewnętrznym, a wewnętrznym. Optycznego zamazania tego co materialne. Wprowadzenia relacji natura - obiekt architektoniczny. Czy taki zabieg przedłuży "architektoniczne trwanie" obiektu, czy jedynie sferę idei?

EN

Transgression, dematerialization, movement, yet architecture - combined with material object, which connects the work of arts with utility. Is the interaction of these concepts possible? Transience of the physical objects attracts artists to transcend the language of the forms. Hence the attempts to blur the boundaries between inner and outer world, and introduce the relationship nature - an architectural object.