Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: transatlantic security

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Konsekwencje konfliktu na Ukrainie dla strategii Stanów Zjednoczonych w Europie

100%

Michnik W.

2016

tom 7

nr 20

11-26

RESEARCH OBJECTIVE: The basic aim of the article is to address a question about the consequences of the crisis in Ukraine to the security policy of the United States in Europe. In order to fulfill this goal, the article analysis key elements of United States’ foreign policy towards NATO members and Russian Federation. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: This paper employs concepts of grand strategy; deterrence and security dilemma in order to explain the current strategic choices of the United States in Europe. It is based in the newest secondary sources as well as on primary ones including official speeches and documents of the Obama administration. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article is divided into three parts: first, explains terminology and necessary concepts applied in the paper; state of research and overview of subject literature. Second, summarizes United States foreign and security policies towards Europe and Russia till the break out of conflict in Ukraine in February 2014. The third, presents key strategic dilemmas US has faced since the beginning of the conflict. RESEARCH RESULTS: Conflict in Ukraine created the biggest diplomatic rift between US and Russia since the end of the Cold War and resulted in tightening of defense cooperation between NATO member states. The United States returned to the strategy of deterring Russia and reassuring its European allies. CONCLUSIONS, INNOVATION AND RECOMMENDATIONS: There are at least three strategic dilemmas the United States faces in Europe: How to implement American interests in Europe with the heralded strategic rebalancing towards Asia-Pacific region; How to balance a need for more robust defense of NATO European members and a need to normalize relations with Russia; And how to keep NATO’s relevance as an defense alliance in the times of financial austerity and threat diffusion.

CEL NAUKOWY: Podstawowym celem artykułu jest odpowiedź na pytanie o najważniejsze następstwa, jakie przyniósł konflikt na Ukrainie dla polityki bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych w Europie. W tym celu analizie poddane zostały główne elementy polityki USA wobec europejskich sojuszników z NATO oraz Federacji Rosyjskiej. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Artykuł ten wykorzystuje koncepcje „wielkiej strategii”, „odstraszania” oraz „dylematu bezpieczeństwa”. Posługuje się analizą krytyczną najnowszych monografii i artykułów naukowych z dziedziny studiów nad bezpieczeństwem międzynarodowym oraz źródeł pierwotnych, takich jak przemówienia prezydenta Baracka Obamy czy strategie bezpieczeństwa narodowego USA. PROCES WYWODU: Artykuł złożony jest z trzech części. W pierwszej omówione zostały podstawowe kwestie terminologiczne, stan badań oraz koncepcje kluczowe dla tego artykułu: wielka strategia, odstraszanie i dylemat bezpieczeństwa. Druga część analizuje w syntetyczny sposób politykę zagraniczną i bezpieczeństwa USA wobec Europy i Rosji do lutego 2014 r. Trzecia część przedstawia dylematy strategiczne Stanów Zjednoczonych po rosyjskiej aneksji Krymu i trwającej wojnie we wschodniej Ukrainie. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Konflikt na Ukrainie spowodował największe od zakończenia zimnej wojny zaostrzenie stosunków amerykańsko‑rosyjskich, a z drugiej strony przyczynił się do zacieśnienia współpracy obronnej w ramach NATO. Stany Zjednoczone wróciły do strategii, której centralnym elementem jest odstraszanie Federacji Rosyjskiej i podkreślanie gwarancji obronnych wobec europejskich sojuszników. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Strategia Stanów Zjednoczonych w Europie stoi przed kilkoma dylematami: Jak połączyć amerykańskie interesy w Europie, przy jednoczesnym zwrocie Waszyngtonu w kierunku Azji i Pacyfiku? Jak zrównoważyć potrzebę obrony sojuszników europejskich NATO z jednej oraz naprawienie stosunków z Rosją z drugiej strony? Jak utrzymać prężny Sojusz Północnoatlantycki, stanowiący filar regionalnej architektury bezpieczeństwa w Europie, spełniając jednocześnie funkcje obronne wobec swoich członków? Wydaje się, że odpowiedzi na te pytania staną się udziałem dopiero następnej amerykańskiej administracji prezydenckiej.

NATO w koncepcji politycznej Joe Bidena i jej ewolucja w obliczu rosyjskiej agresji na Ukrainie

100%

Mickiewicz P.

tom 41

9-26

Joe Biden's international policy goal as the 46th President of the United States is to rebuild its position as the sole global superpower. This means concentration of US international activity on limiting economic and political expansion and militarization of China. In this conception, the North Atlantic Treaty Organization is to be an instrument that allows stabilizing the situation in Europe, also resulting from the clash of American interests with China and Russia. Its effective actions should allow the U.S. to concentrate its activity on the areas where its interests are located, especially in the western and central parts of the Indo-Pacific area. The Russian aggression against Ukraine forced the U.S. administration to revise this concept and to return to the role of a leader of the Alliance, involved not only in the creation but also in the implementation of a policy of containment of Russia in eastern Europe, on NATO's so-called eastern flank. Political realities indicate that the United States will not only have to take on this role, but also accept the necessity of this longer-term engagement and the probable use of military capabilities to play it. The area of particular political and military engagement will not be the Black, but rather the Baltic Sea basin.

Abstrakt: Cel polityki międzynarodowej Joe Bidena jako 46 prezydenta USA to odbudowa pozycji jedynego globalnego mocarstwa. Oznacza to koncentrację aktywności międzynarodowej Stanów Zjednoczonych na ograniczaniu ekonomiczno-politycznej ekspansji i militaryzacji Chin. Pakt Północnoatlantycki w tej koncepcji ma być instrumentem pozwalającym na stabilizację sytuacji w Europie, także wynikającej ze zderzenia się interesów USA z Chinami i Rosją. Jego efektywne działania mają pozwolić na skoncentrowanie się amerykańskiej aktywności na obszarach ulokowania własnych interesów, zwłaszcza w zachodniej i środkowej części obszaru Indo-Pacyfiku. Rosyjska agresja na Ukrainę zmusiła amerykańską administrację do rewizji tej koncepcji i powrotu do roli lidera Paktu, zaangażowanego nie tylko w kreację, ale także realizację polityki powstrzymywania Rosji na wschodzie Europy, na tzw. wschodniej flance NATO. Realia polityczne wskazują, że Stany Zjednoczonej będą musiały nie tylko podjąć się tej roli, ale także zaakceptować konieczność zaangażowania się w dłuższym wymiarze oraz prawdopodobnego wykorzystywania potencjału militarnego do odgrywania tej roli. Obszarem szczególnego zaangażowania polityczno-militarnego stanie się natomiast nie tyle zlewisko Morza Czarnego, co Bałtyckiego.