Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Geneza instytucjonalizacji stosunków transatlantyckich

100%

Gryz J.

Zeszyty Naukowe AON

|

2003

|

tom nr 1(50)

76-94

EN

Institutionalising of transatlantic relations is currently a dynamic process. However, in the past its prospects were not certain and solid as it was connected with the development of international co-operation, both within and outside the transatlantic community framework in conditions which significantly influenced the evolution of events and phenomena. These conditions contributed to the institutionalising process, its development and transformations both in time and space. Therefore the beginnings of institutionalising of transatlantic relations could be seen in the politics globalisation of the superpowers, the United States and the Soviet Union, that came up as a result of WW2, as a result of contradiction of interests between these two superpowers, two-block division of Europe and bipolar division of the world. Developing dynamics in the (inner and outer) institutionalising process was a derivative of the mentioned above phenomena. Thus a thesis can be made that institutionalising of transatlantic relations is a direct effect of shaping European and Atlantic international environment after WW2 and is a derivative of the co-operation process initiated during the Second World War. Therefore it is closely connected with the world order after WW2 generated by North American states – mostly the USA – and Western European states as a result of fears of the Soviet Union’s position and role in the international environment after 1945. Therefore dealing with matters of institutionalising of transatlantic relations, one has to take into consideration the fact that it resulted from a certain juncture of events taking place during and after WW2.

2

The differences between American and European approaches to security policy after the Cold War.

100%

Garlicki M.

|

tom 2014(2)

70-80

EN

The objective of this paper is to examine whether in the post-Cold War period the European approach to security policy is in fact different than the one of the United States of America, and why it is so. The author tries also to analyse what might be the impact of these differences on the transatlantic relationship and what consequences it might bring in the nearest future. After the description and definition of the term “security”, the author analyses the differences between the two approaches and refers to the arguments and viewpoints of different scholars. In conclusion an attempt to foresee the future of the EU – US security relations is undertaken. Celem artykułu jest zbadanie czy podejścia Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych Ameryki do polityki bezpieczeństwa są rzeczywiście różne, jakie są tego powody i co z tego wynika. Oprócz samej charakterystyki obu aktorów stosunków międzynarodowych, jakimi są UE i USA, i analizy ich podejść, autor próbuje ustosunkować się do przytoczonych zdań i poglądów różnych znanych naukowców z dziedziny stosunków międzynarodowych. Zbadanie różnicy w podejściach do polityki bezpieczeństwa jest punktem wyjścia do próby oceny ich wpływu na relacje transatlantyckie i refleksji nad najbliższą przyszłością

3

Gospodarcze aspekty stosunków transatlantyckich

88%

Götz M.

Przegląd Zachodni

|

2013

|

nr 1(346)

175-202

EN

In the face of challenges caused by crisis, further limitation of intensity and scope of economic cooperation within the framework of transatlantic relations can be observed and expected. For each of the parties concerned their own economies become a priority. Within the EU coordination and resolution of internal problems can proceed at the cost of relinquishing or temporarily suspending progress of cooperation with the USA. At the same time, however, the potential offered by the setting up of a Transatlantic Common Market is a unique opportunity for both parties and can become a remedy to (post)crisis problems.

4

Ukraina i stosunki transatlantyckie

87%

Kiwerska J.

Rocznik Integracji Europejskiej

|

2015

|

nr 9

345-363

EN

Europe/the European Union, with its obvious trump cards, should be an active and efficient player on the international arena. Such are the expectations of the United States, formulated especially by the administration of Barack Obama. However, from the American perspective, the EU has not proved successful as an important international actor, engaged in resolving global problems and prepared to assume greater responsibility for the course of events in the world. This inertia of the EU resulted in the marginalisation of Europe in American politics, as manifested by the latter’s pivot to the Pacific Rim. It was only after the developments in the Ukraine, which resulted from Russia’s imperial tendencies, that a greater activity and coherence in American and European politics was triggered, having a positive influence also on transatlantic relations.

5

Donald Trump and Difficult Relations with Europe

71%

Kiwerska J.

Rocznik Integracji Europejskiej

|

2018

|

nr 12

83-94

PL

W artykule poddano analizie relacje amerykańsko-europejskie w okresie urzędowania Donalda Trumpa. Zwrócono uwagę na problemy, jakie pojawiły się na linii Ameryka-Europa w efekcie działań nowej administracji, a dotyczące kwestii zasadniczych, takich jak: bezpieczeństwo, stosunki gospodarcze, wzajemne zaufanie, wiarygodność. Zachwianiu uległy także relacje amerykańsko-niemieckie, jeszcze niedawno określane „partnerstwem w przywództwie” i stanowiące ważny komponent układu transatlantyckiego. Brak uznania dla wysiłku integracyjnego Europy także nie służy dobrze wspólnocie euroatlantyckiej.

EN

The paper analyzes European-American relations in the time of Donald Trump’s administration. Attention is drawn to the problems that appeared between the United States and Europe as a result of the actions of the new administration in terms of fundamental issues, such as security, economic relations, trust, and attachment to the values of the West. Trump seems to be the first American President who has no recognition of integration efforts in Europe. Also the American-German relations have been disturbed although they used to be called the “partnership in leadership” and represented an important component of the transatlantic system.

6

Bezpieczeństwo międzynarodowe w stosunkach transatlantyckich

63%

Gryz J.

Zeszyty Naukowe AON

|

2007

|

tom nr 1(66)

89-110

EN

The development of transatlantic relations in the sphere of international security in the period 1960-2006 is presented. At the same time an analysis of current US - European cooperation and possible development is presented. Bearing in mind the endeavors of NATO and the EU to create new capabilities in crisis management activities in regions located at a distance from Europe, not only the question of cooperation is of importance but also other issues. It is possible to enumerate questions on how to shape international security, but also what means and players are necessary? Those trivial but fundamental questions are directly connected with weaker positions as the result of the changing attitude by the United States and creation of the “coalitions of the willing”. The same applies to the European Union, weakened as the result of the fiasco connected with the adoption of the constitutional treaty. Moreover it hasn't been decided as to what extent international operations should be conducted - should they be full scale or only stabilization operations.

7

Germany and the Crisis in Transatlantic Relations

63%

Kiwerska J.

|

2019

|

nr 1

45-60

EN

Donald Trump’s presidency proved to be a great challenge for the transatlantic community. One of the factors of the breakdown in American-European relations was the change of US strategy towards Europe, resulting from Trump’s approach to international relations, in which the narrowly understood American interest counts the most. In this new situation, Germany has lost the position of a close and valuable partner of the USA, and has become a dangerous economic and commercial competitor, or a financial burden in terms of security. Germany’s tactics in the face of increasing tension in mutual relations and the crisis in transatlantic relations consisted of either attempting to settle the dispute or shifting the burden of negotiations with the US on the European Union forum, and finally assertiveness towards some of Trump’s demands. Germany also returned to the concept of building Europe’s strategic autonomy and taking over the role of a global player by the EU, which does not change the fact that European security capabilities will be insufficient and ineffective for a long time without American support.

PL

Prezydentura Donalda Trumpa okazała się wielkim wyzwaniem dla wspólnoty transatlantyckiej. Jednym z czynników załamania w relacjach amerykańsko-europejskich była zmiana strategii USA wobec Europy, wynikająca z podejścia Trumpa do stosunków na arenie międzynarodowej, w którym liczy się przede wszystkim wąsko pojmowany interes amerykański. W tej nowej sytuacji Niemcy straciły pozycję bliskiego i cennego partnera USA, a stały się groźnym konkurentem gospodarczym i handlowym, finansowym obciążeniem w zakresie bezpieczeństwa. Taktyka Niemiec wobec narastającego napięcia we wzajemnych stosunkach oraz kryzysu w relacjach transatlantyckich polegała na albo na próbie łagodzenia sporu, albo przerzucaniu ciężaru negocjacji z USA na forum Unii Europejskiej, wreszcie asertywności wobec niektórych żądań administracji Trumpa. Powrócono też w Niemczech do koncepcji budowy autonomii strategicznej Europy i przejęcia przez UE roli globalnego gracza, co nie zmienia faktu, że długo jeszcze europejskie możliwości w z akresie bezpieczeństwa – bez amerykańskiego wsparcia – będą niewystarczające i nieskuteczne.

8

The Differences between American and European Approaches to Security Policy after the Cold War

63%

Garlicki M.

Przegląd Europejski

|

2014

|

nr 2(32)

70-81

EN

The objective of this paper is to examine whether in the post-Cold War period the European approach to security policy is in fact different than the one of the United States of America, and why it is so. The author tries also to analyse what might be the impact of these differences on the transatlantic relationship and what consequences it might bring in the nearest future. After the description and definition of the term “security”, the author analyses the differences between the two approaches and refers to the arguments and viewpoints of different scholars. In conclusion an attempt to foresee the future of the EU – US security relations is undertaken.

PL

Celem artykułu jest zbadanie czy podejścia Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych Ameryki do polityki bezpieczeństwa są rzeczywiście różne, jakie są tego powody i co z tego wynika. Oprócz samej charakterystyki obu aktorów stosunków międzynarodowych, jakimi są UE i USA, i analizy ich podejść, autor próbuje ustosunkować się do przytoczonych zdań i poglądów różnych znanych naukowców z dziedziny stosunków międzynarodowych. Zbadanie różnicy w podejściach do polityki bezpieczeństwa jest punktem wyjścia do próby oceny ich wpływu na relacje transatlantyckie i refleksji nad najbliższą przyszłością.

9

Instytucjonalizacja stosunków transatlantyckich. Cz. 2

63%

Gryz J.

Zeszyty Naukowe AON

|

2002

|

tom nr 3-4(48-49)

107-132

EN

Institutionalising of transatlantic relations, which resulted from shaping the international deal after World War II, is an important subject of research connected with contemporary American - European and European - American relations. It concerns all international activities' areas of the transatlantic alliance member states where a high level of interaction between foreign and national policy occurs, Due to this state of affairs, the institutionalising process is shaped by international and national factors. In conseguence, the subject, object and process dimensions of institutionalising of transatlantic relations concern all aspects of the states' activities, both inner and outer including. This results from rising international dependencies and internationalisation of various social life areas. This article, which is the continuation of the previous Part 1 article published in Zeszyty Naukowe, shows subject, object and process dimensions of transatlantic relations' institutionalising and the systemic character of transatlantic relations character resulted from the structure of these (inner and outer) relations. It allows to learn in a complex way the idea, range and character of American - European and European - American relations.

10

Ogólne tendencje procesu instytucjonalizacji stosunków transatlantyckich

63%

Gryz J.

Zeszyty Naukowe AON

|

2003

|

tom nr 2(51)

67-92

EN

The processes appearing at the threshold of the 21st century of internationalisation, institutionalisation, international counteracting and dependencies have an influence on bi- and multilateral institutionalising of co-operation and also on events, phenomena and processes in which the transatlantic countries participate. This creates conditions to carry out politics in an international environment and defines general tendencies that appear in transatlantic relations. These tendencies are regarded through political realism paradigm in the context of conducting transatlantic relations in political, security, economy, social and cultural areas. Their sum contributes to the countries’ participation in contemporary international relations and the influence they exert through mutual support, co-operation and collaboration. This results from the fact that mutual support, co-operation and collaboration among the transatlantic community countries that define and determine the shape and character of transatlantic relations’ institutionalisation have an essential importance for their activities on the international arena. The events, phenomena and processes generated by these countries create conditions that they follow accordingly. The decisive of these political, security, economy, social and cultural conditions are those that permanently react on the countries’ actions and create mutual dependencies among them. In case of the transatlantic community countries, the sum of interactions and mutual dependencies creates tendencies to maintain, modify or transform the existing state of relations. In this way it defines the way of their behaviour and attitude they take towards each other in the transatlantic framework and towards other countries that appear in international relations.

11

Postanowienia umowy CETA w sferze biotechnologii rolniczej – wnioski dla rokowań umowy TTIP

63%

Kaliszuk E.

Unia Europejska.pl

|

2016

|

nr 1

7-22

PL

W artykule przeanalizowano wyniki negocjacji unijno-kanadyjskiej Kompleksowej umowy gospo-darczo-handlowej (CETA) w zakresie biotechnologii rolniczej pod kątem unijno-amerykańskich ro-kowań Transatlantyckiego partnerstwa w dziedzinie handlu i inwestycji (TTIP). Stany Zjednoczone są największym, a Kanada piątym na świecie producentem roślin genetycznie zmodyfikowanych (GM). Lepszy dostęp towarów rolno-spożywczych do rynku Unii, największego ich importera na świecie, był jednym z głównych celów negocjacyjnych Kanady. Jest także prioryte-tem Stanów Zjednoczonych. Punktem wyjścia do oceny postanowień umowy CETA i wniosków z niej płynących dla rokowań umowy TTIP jest omówienie rolnictwa Kanady i jej polityki w dziedzinie zielonej biotechnologii. W artykule przeanalizowano także rozbieżności w przepisach UE i Kanady regulujących kwestie or-ganizmów zmodyfikowanych genetycznie (GMO) oraz propozycje strony amerykańskiej dotyczące dostępu do rynku produktów „nowoczesnej technologii rolniczej” w umowie TTIP. Pogodzenie ofen-sywnych interesów Kanady (eksport artykułów rolnych, w większości GMO) z oficjalnym, ostrożno-ściowym podejściem UE nie mogło być łatwe, tym bardziej, że umowę CETA postrzegano jako „przedsionek” do TTIP. W efekcie postanowienia umowy w tej materii są dość lakoniczne, choć za-wierają zapisy otwierające drzwi do dalszych pertraktacji. W przypadku podpisania umowy TTIP kwestie biotechnologii rolniczej nabiorą jeszcze większego znaczenia. Biorąc pod uwagę determinację koncernów agro-biotechnologicznych w promowaniu żywności biotechnologicznej można obawiać się, że strona unijna ulegnie ich presji, a aspekty pozaekonomiczne przegrają z czysto ekonomicznymi.

EN

The article analyses the results of the negotiations of the EU-Canadian Comprehensive Economic and Trade Agreement (CETA) in the field of agricultural biotechnology for the on-going UE-US nego-tiations of Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP). The United States is the biggest and Canada is ranked the fifth biggest producer of genetically modified (GM) plants. Better access of agri-food products to the EU market, the largest importer of the products in the world, was one of the main Canada’s negotiating objectives and a priority for the US. The discussions on Canada’s agriculture and its policy in the field of green biotechnology are the starting point for the evaluation of the provisions of CETA agreement, and resulting conclusions for further TTIP agreement negotiations. The article also examines the disparities between the regulations of the EU and Canada governing genetically modified organisms (GMOs) and the USA’s proposals regarding the access of “modern agricultural technology” products to the market to be included in the TIIP agreement. Reconciling the offensive interests of Canada (export of agricultural products, mostly GMOs) with the official precautionary approach of the EU could not have been an easy task, espe-cially given the fact that the CETA agreement was seen as a specific introduction to the TTIP. As a result, the provisions of the agreement in this matter are rather brief; still, they contain arrangements which create opportunities for further negotiations. If TTIP agreement is signed, the issues of agricul-tural biotechnology will gain in importance. Considering the determination of the agro-biotechnology corporations with regard to promoting biotech foods we may expect that the EU would eventually yield under pressure and purely economic factors will establish supremacy over non-economic aspects.

12

Amerykański program obrony przeciwrakietowej w Europie ‒ aspekty polityczne

51%

Czajkowski M.

|

tom 6

119-134

EN

The article aims to analyze some of the political problems associated with the location of elements of the US global missile defense system in Europe. It primarily discusses the place of missile defense in the US security strategy, as the United States perceives the military instrument as one of the most important elements of its national security strategy; hence the determination and consistency in its location, as well as all the consequences in the political dimensions being the subject of our interest. In the further part, it shows the current status and prospects of the missile defense program for Europe, including some necessary technical details and organizational issues, as this part of the issue constitutes the second fundamental determinant of the political role of the missile defense in Europe. Finally, it examines the political importance of the missile defense in Europe from the point of view of European security, devoting a special place to the presentation of the role played by it in relations between the West and Russia.

13

Co dalej z amerykańskim przywództwem? Stany Zjednoczone doświadczone prezydenturą Trumpa i pandemią

51%

Kiwerska J.

Przegląd Politologiczny

|

2022

|

nr 2

23-36

EN

The study presents the situation of the United States experienced by the COVID-19 pandemic and the controversial presidency of Donald Trump. Efforts were made to answer the question of how the superpower was coping with an unprecedented challenge and why the US did not work in this clash. Although the internal situation was also analysed, attention was focused on the external aspect. The main conclusion is that the pandemic has exposed the weakness and incompetence of the Trump administration, as evidenced by the rich toll of deaths and sick that the coronavirus has collected in the US. Nor has the Trump team proven itself internationally, abandoning America’s traditional leadership role in such situations, and showing selfishness or pettiness. The Biden administration has attempted to rebuild the U.S. ranks, but faces a difficult task. The new team’s first moves not only brought the US back to the traditional trajectory of US foreign policy, where principles and standards matter, credibility and predictability are important. The process of strengthening the US role has also resulted in the reconstruction of transatlantic relations, which are one of the pillars of America’s strength on the international stage. The article adopts a research strategy based on the tracking of events, their evaluation, qualitative and critical analysis of texts, conducting comparative evaluations.

PL

W opracowaniu przedstawiono kondycję Stanów Zjednoczonych doświadczonych pandemią COVID-19 i kontrowersyjną prezydenturą Donalda Trumpa. Starano się odpowiedzieć na pytanie, jak supermocarstwo radziło sobie z bezprecedensowym wyzwaniem i dlaczego w tym starciu USA się nie sprawdziły. Choć analizowano też sytuację wewnętrzną, to jednak uwaga była skoncentrowana na aspekcie zewnętrznym. Główna konkluzja brzmi następująco: starcie z pandemią obnażyło słabość i niekompetencję administracji Trumpa, czego potwierdzeniem było bogate żniwo ofiar śmiertelnych i chorych, jakie zbierał koronawirus w USA. Ekipa Trumpa nie sprawdziła się również na arenie międzynarodowej, rezygnując z tradycyjnej w takich sytuacjach przywódczej roli Ameryki, a wykazując się egoizmem czy małostkowością. Administracja Bidena podjęła próbę odbudowy rangi USA, stając jednak przed trudnym zadaniem. Pierwsze posunięcia nowej ekipy spowodowały nie tylko powrót USA na tradycyjną trajektorię amerykańskiej polityki zagranicznej, gdzie liczą się zasady i standardy, ważna jest wiarygodność i przewidywalność. Proces wzmacniania roli USA zaowocował także odbudową relacji transatlantyckich, stanowiących jeden z filarów siły Ameryki na arenie międzynarodowej. W artykule przyjęto strategię badawczą opartą na śledzeniu wydarzeń, ich ocenie, jakościowym i krytycznym analizowaniu tekstów, prowadzeniu ocen porównawczych.

14

Multilateralism as Germany’s Response to Change in International Order in the 21st Century

51%

Dobosz-Dobrowolska J.

|

2019

|

nr 1

87-101

EN

The change of paradigms defining the foreign policy of the main centers of power: the US, Russia and China, along with the subsequent transformation of relations between these powers, determined global relations. They have transformed the political order and, due to the change of the canon of values and norms desirable in international relations, have seriously undermined the foundations of formal and legal order. Article deals with Germany’s attitude to the changes in the international order. The aims of the research process are: Identification of the main assumption of the German policy selected in response to the changes occurring in the world and Assessment of the coherence of the German and EU approach.

PL

Zmiana paradygmatów definiujących politykę zagraniczną głównych ośrodków siły: USA, Rosji i Chin, wraz z następującym po niej przekształceniem stosunków pomiędzy tymi mocarstwami wpłynęły determinująco na układ relacji w skali globalnej. Przekształciły ład polityczny oraz, ze względu na zmianę kanonu pożądanych w międzynarodowych relacjach wartości i norm, poważnie nadwyrężyły podstawy ładu formalnoprawnego. Artykuł traktuje o stosunku Niemiec do zmian w ładzie międzynarodowym. Celem procesu badawczego jest identyfikacja głównego założenia niemieckiej polityki wyłonionego w odpowiedzi na zaistniałe przemiany na świecie oraz ocena koherentności niemieckiego podejścia z koncepcją Unii Europejskiej.

15

Komplizierte deutsch-amerikanische Beziehungen im 21. Jahrhundert

38%

Larres K.

Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka

|

2021

|

tom XLII

|

nr 1

43-57

EN

Since the end of the Cold War German-American relations have gone downhill. Nevertheless, the two countries are still very closely allied and will continue to be so despite all the political crises of the day. The profound difficulties during the reign of George W. Bush (2001–2009) and especially in the Trump era (2017–2021) must be viewed as highly exceptional years. In all likelihood, cooperation with the Joe Biden administration, which has been in office since January 2021, will be significantly better and much more constructive. Back to normalcy could be the slogan for Biden’s foreign policy, though this will include the usual transatlantic crises and difficulties that are also likely to arise during the Biden years.

PL

Od końca zimnej wojny stosunki niemiecko-amerykańskie ulegały stałemu pogorszeniu. Jednakże oba państwa są wciąż ściśle ze sobą powiązane sojuszniczo i ten stan rzeczy utrzyma się pomimo licznych współczesnych kryzysów politycznych. Kadencje George’a W. Busha (2001–2009), a zwłaszcza prezydenturę Donalda Trumpa (2017– 2021), podczas których pojawiły się głębokie różnice między sojusznikami, należy postrzegać w kategoriach wyjątkowych lat. Bardzo prawdopodobne jest, że współpraca z administracją Joe Bidena, który objął urząd prezydenta w styczniu 2021 r., będzie znacząco lepsza i o wiele bardziej konstruktywna. Idea powrotu do normalności to możliwe hasło polityki zagranicznej Bidena, chociaż nie obejdzie się zapewne bez typowych kryzysów transatlantyckich i trudności, które bez wątpienia pojawią się za prezydentury Bidena.

DE

Seit dem Ende des Kalten Krieges ist es mit den deutsch-amerikanischen Beziehungen bergab gegangen. Dennoch sind beide Länder nach wie vor recht eng verbündet und werden dies trotz aller tagespolitischen Krisen auch weiterhin bleiben. Die starken Differenzen während der Regierungszeit George W. Bushs (2001–2009) und vor allem in der Trump-Ära (2017–2021) müssen als überaus schwierige Ausnahmejahre angesehen werden. Aller Voraussicht nach wird die Zusammenarbeit mit der sich seit dem Januar 2021 im Amt befindenden Joe Biden-Regierung erheblich besser und konstruktiver sein. Zurück zur Normalität könnte der Slogan für seine Außenpolitik heißen, einschließlich der üblichen transatlantischen Differenzen und Krisen, die sich auch während der Biden- -Jahre einstellen dürften.