Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Hic sunt leones

100%

Rizzi P.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2009

|

tom R. 106, z. 1-A

122-126

EN

After treatises and handbooks it was a turn of maps and manifestos to become a design method. A scientific nature is the basic attribute of any theorization and it is closely associated with analysis. In the course of time, however, analysis started to be identified as a design process while it is a part of a design. Our reaction on its complexity was the rigidity of cognitive structures which crystallized from the fluidity of the process into protocols, catalogues, lists, charters... that we do not control anymore.

PL

Po traktatach i podręcznikach rolę metod projektowych przejęły plany i manifesty. Naukowy charakter jest podstawą każdego teoretyzowania i jest ściśle powiązany z analizą. Jednakże, z biegiem czasu, zaczęto utożsamiać analizę z procesem projektowym, tymczasem jest ona częścią projektu. Naszą reakcją na jego złożoność były sztywne struktury poznawcze, które z elastyczności procesu wyewoluowały w protokoły, katalogi, listy i karty... i których już nie potrafimy kontrolować.

2

Wielkie dni Europy

63%

Nowak A.

Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego

|

2009

|

tom Zeszyt

|

nr XXIII

277-300

EN

Article discusses ups and downs with acceptance of treaty from Lisbon, from negative result in first referendum in Ireland to delay with his signing by president of Czech Republic Vaclav Klaus. In text is presented also polish, de facto presidential treaty’s episode, there was intelligible for many citizens that not up to the end. Treaty negotiated and undersigned by president of Polish Republic Lech Kaczynski in Lisbon of 13 December 2007 ratified 10 October 2009 in spite of acceptance of resolution of Sejm Republic of Poland from day 1 April 2008 sign regarding formulation by Sejm of Polish Republic of agreement on ratification by president of Polish Republic of Treaty from Lisbon about European Union changing treaty and Treaty establishing European Community, sign in Lisbon of day 13 December 2007 year. There will be forgotten inconvenience with acceptance of treaty fastly surely because from 01 December 2009 before Europeans and European and National Institutions become a great task of implementation of treaty. Formal Europe requires care and cooperation between Europeans “united in diversity”. In article have been presented an economic aspects of functioning of European Union in day of crisis too, and civil dimension and meaning in external relations. New impulse is wanted for Europe, let’s have hope, that from we all of active participation and with reasonably built position of Europe in the midst of we world, the world with continuously, far too huge areas of poverty and with hard wars in many places in the world. Since 01 December 2009 Europe obtains a new , legally legitimate important impulse for new operation and let’s have hope on new, positive changes in horizontal life of Europeans.

PL

Artykuł omawia perypetie z przyjęciem Traktatu z Lizbony, od negatywnego wyniku w pierwszym referendum w Irlandii do opóźnienia z jego podpisaniem przez Prezydenta Czech Vaclava Klausa. W tekście jest także przedstawiony polski, de facto prezydencki epizod traktatowy, co dla wielu obywateli nie do końca było zrozumiałe. Traktat wynegocjowany i podpisany przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego w Lizbonie 13 grudnia 2007 r. został ratyfikowany dopiero 10 października 2009 r., mimo przyjęcia Uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 kwietnia 2008 r. w sprawie wyrażenia przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej zgody na ratyfikację przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Traktatu z Lizbony zmieniającego Traktat o Unii Europejskiej i Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, podpisanego w Lizbonie dnia 13 grudnia 2007 roku. Kłopoty z przyjęciem traktatu zapewne szybko zostaną zapomniane bo od 01 grudnia 2009 r. przed Europejczykami i instytucjami europejskimi oraz narodowymi staje wielkie zadanie implementacji traktatu. Formalna Europa wymaga staranności i współdziałania Europejek i Europejczyków „zjednoczonych w różnorodności”. W artykule przedstawione zostały też ekonomiczne aspekty funkcjonowania Unii Europejskiej w dobie kryzysu, oraz jej obywatelski wymiar i znaczenie w stosunkach zewnętrznych. Nowy impuls dla Europy potrzebny jest i dzieję się ustawicznie, miejmy nadzieję, że z aktywnym udziałem każdego z nas i z rozsądnie budowaną pozycją Europy w otaczającym świecie, świecie ciągle ze zbyt wielkimi obszarami biedy i trudnymi wojnami w z byt wielu miejscach na świecie. Europa 01 grudnia 2009 r. dostaje nowy, usankcjonowany prawnie ważny impuls do nowego działania i miejmy nadzieję nowych, pozytywnych zmian w poziomie życia Europejek i Europejczyków.

3

Piękno, celowość, trwałość i... twórcy architektury

63%

Chmielewski W. , Chmielewski F.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2009

|

tom R. 106, z. 1-A

195-199

PL

Dwudziestowieczna architektura, w odróżnieniu od tej z wieków poprzednich, powstaje w odmiennych uwarunkowaniach. Niegdyś obowiązujące traktaty architektoniczne zastąpiono współcześnie pluralizmem poglądów i teorii, a w sferze twórczej intuicyjnym poszukiwaniem atrakcyjnych wizualnie form architektonicznych. Dla zobrazowania motywacji twórczych w pracy architekta, obecnie i w minionej epoce porównano postawy i dokonania realizacyjne pięciu znanych architektów europejskich, współczesnych - Herzoga & de Meurona i Zumthora oraz z epoki baroku - Borrominiego i Berniniego, cytując charakterystyczne o nich wypowiedzi dwóch znanych XX-wiecznych: historyka i krytyka architektury.

EN

The contemporary (20-th century) architecture, in tell apart from previous ages - a rise in the transform circumstances. At one time binding the architectonics tractates a substitute in contemporary time a pluralistic opinions and theories, in a creative sphere make a intuition of visual attractive research architectural forms. For a performance the creative motivation in a work of architects, current and in past epoch compare of the attitude and accomplishment a realizations of a five famous contemporary European architects - Herzog&de Meuron and Zumthor so in the baroque age - Borromini's and Bernini's, a quote characteristics statements of two known the XX-century: historic and critic of the architecture.

4

The Principle of Good Faith in the International Law

51%

Lis E.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2016

|

tom 25

|

nr 1

EN

The purpose of this article was to present one of the most fundamental principles of international law. According to Art. 38 (1) (c) of the Statute of ICJ, the principle of good faith is a general principle of law recognized by civilized nations and accordingly is one of the formal sources of international law. Undoubtedly, there are still controversies regarding its nature, meaning, content and scope. It should be emphasized that it is impossible to settle one, generally accepted, definition of good faith because it is rather an ambiguous notion. The principle of good faith is applied in many areas of international law and is of great importance. The most relevant in this area is the law of the treaties. The principle of good faith is in use in the law of the treaties from formation of the treaty to its extinction. This principle covers also a narrower doctrine of “abuse of rights”, which is probably one of the most disputable aspects of this principle. The realization of the principle of good faith is well established in the principle of estoppel. What is more, the principle of good faith is also applied in the process of negotiation. Good faith performs intermediary function between rules and principles. Furthermore, it appoints the way of observance of the existing rules of international law and limits a manner of its execution.

PL

Celem tego artykułu jest przedstawienie jednej z najbardziej fundamentalnych zasad prawa międzynarodowego. Zgodnie z art. 38 (1) (c) Statutu MTS zasada dobrej wiary jest ogólną zasadą prawa uznaną przez narody cywilizowane, a zatem stanowi formalne źródło prawa międzynarodowego. Bez wątpienia wciąż ogromne kontrowersje budzi charakter, znaczenie, treść i zakres tej zasady. Należy podkreślić, iż pojęcie „dobrej wiary” jest niejasne i trudno jest wskazać jedną, powszechnie uznaną jej definicję. Zasada dobrej wiary znajduje zastosowanie w różnych dziedzinach prawa międzynarodowego. Najbardziej znaczące jest prawo traktatów. Dobra wiara jest stosowana od momentu zawarcia traktatu aż po jego wygaśnięcie. Odnosi się także do doktryny (o węższym zakresie stosowania) zakazu nadużycia praw, która stanowi najbardziej kontrowersyjny aspekt tej zasady. Kolejną konkretyzacją dobrej wiary jest dobrze ugruntowana zasada estoppel. Ponadto zasada dobrej wiary jest stosowana w trakcie negocjacji. Dobra wiara pełni funkcję pośrednią pomiędzy regułami a zasadami. Co więcej, określa sposób przestrzegania istniejących reguł prawa międzynarodowego i ogranicza sposób ich wykonywania.

5

Zdolność traktatowa państw zależnych w świetle prac Komisji Prawa Międzynarodowego ONZ

51%

Kamiński T.

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2017

|

tom R. 7, Nr 12

209--227

PL

Artykuł dotyczy kwestii zdolności traktatowej państw zależnych, która była rozpatrywana w toku prac Komisji Prawa Międzynarodowego ONZ (KPM ONZ) dotyczących projektu konwencji o prawie traktatów. I choć współcześnie termin ten nie przystaje do społeczności międzynarodowej składającej się z państw suwerennych, to w czasach kiedy trwały prace przygotowawcze KPM ONZ, które rozpoczęły się w 1949 r. i trwały przez kolejne siedemnaście lat, pojęcie państw zależnych było powszechnie stosowane. Cóż, przynajmniej było tak na początku tego procesu. Niniejszy artykuł przedstawia zmiany regulacji dotyczącej zdolności traktatowej państw zależnych zawarte w projektach opracowywanych przez czterech kolejnych Sprawozdawców Komisji, którym powierzono zadanie przygotowania projektu konwencji o prawie traktatów. Kwestia ta była o tyle ważna, że niekiedy państwa zależne posiadały zdolność do samodzielnego zawierania traktatów, niezależnie od zdolności traktatowej państwa odpowiedzialnego za prowadzenie ich spraw zagranicznych. Omawiane zagadnienie wydaje się szczególnie interesujące w zestawieniu z postępującym w owych czasach procesem dekolonizacji, wspartym między innymi deklaracją Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych z 1960 r. o przyznaniu niezależności państwom i narodom kolonialnym (rezolucja 1514). Od tego czasu współistnienie równych i suwerennych państw (w tym powstałych w wyniku dekolonizacji) stanowi podstawę utrzymania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego pod nadzorem Rady Bezpieczeństwa ONZ. Pojęcie „państwa zależnego” musiało więc zostać ostatecznie odrzucone w projektach prac ILC. Komisja uznała, że państwa muszą legitymować się suwerennością i jako takie posiadają zdolność traktatową. Rozwiązanie to zostało następnie podtrzymane w lakonicznie ujętej dyspozycji art. 6 konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów z 1969 r. (KPT), zgodnie z którym każde państwo ma zdolność do zawierania traktatów. Według KPT termin „państwo” w rozumieniu tej konwencji ma takie samo znaczenie, jak m.in. w Karcie Narodów Zjednoczonych, tj. jako państwo w rozumieniu prawa międzynarodowego, bądź też jako państwo w międzynarodowym znaczeniu tego pojęcia.

EN

The article focuses on treaty-making capacity of dependent states. Nowadays this term definitely looks inappropriate and awkward in modern international community consisting of sovereign states. However, as the preparatory works of International Law Commission (ILC) on the codification and progressive development of law of treaties, it had started in 1949 and lasted for another seventeen years, the notion of dependent states was at common use. Well, at least it used to be so at the beginning of this process. This paper presents changes in draft regulations on treaty-making capacity of dependent states prepared by each of the four successive Special Rapporteurs of ILC entrusted with task of preparing the draft convention on law of treaties. The issue was important as sometimes the dependent states possessed the treaty-making capacity of their own, irrespective of the treaty-making capacity of a state being responsible for the conduct of the dependent state’s foreign relations. This issue is especially interesting when we have in mind that the decolonization process grew at that time, supported inter alia by the 1960 United Nations General Assembly Declaration on granting of independence to colonial countries and peoples (Resolution 1514). Since then, the co-existence of equal and sovereign states (including those arose as a result of decolonization) is crucial basis of maintaining international peace and security under the supervision of UN Security Council. So, notion of “dependent state” had to be finally rejected in the draft works of the ILC as the Commission had decided that states might be only sovereign states and provided this condition is fulfilled, every state possesses a capacity to conclude treaties. This solution was later sustained in the art.6 of 1969 Vienna Convention on Law of Treaties (VCLT). According to the VCLT the term “state” for the purposes of that convention possesses the same meaning as i.a. in the Charter of the United Nations, that is a State for the purposes of international law, or a state in the international meaning of that term.

6

UNIA EUROPEJSKA JAKO AKTOR NOWOCZEŚNIE POJMOWANEGO BEZPIECZEŃSTWA

51%

Zarobny S.

|

nr 3

111-132

PL

Artykuł porusza problematykę genezy procesu integracyjnego w Europie Zachodniej, a ściślej powstania Unii Europejskiej. Jej głównym motorem napędowym w obszarze bezpieczeństwa europejskiego jest Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony. Autor w sposób syntetyczny przedstawia jej genezę, proces ewolucyjny, funkcjonowanie oraz jej zadania od 1992 r., czyli od podpisania Traktatu w Maastricht, aż do dnia dzisiejszego.

EN

The European Union fills Europe with itself – it also tries to do this by building its international identity. Its impact on the “rest of the world” is also shown by the EU position on economics, demographics and its political potential. The main goal of the EU is to play a key role on the international scene. Since the illegal annexation of the Autonomous Republic of Crimea by the Russian Federation and the Ukrainian-Russian Donbass conflict, the European Union remains firmly committed to Ukraine’s sovereignty and territorial integrity. The European Union’s response is to desire a strengthening of security in the activities of key entities for Polish security – NATO and the USA. But unfortunately the EU’s reaction to Russia’s actions proved inadequate to the ambition of playing a key role in the field of security and was limited primarily to diplomatic pressure and economic sanctions.