After the World War II, acting under the terms of the Potsdam Agreement, the anti-Nazi coalition commenced destroying chemical and conventional munitions by dumping it in the seas (including in the Baltic Sea). As a result of these activities, tens of thousands of tons of ammunition were brought to the Baltic. The international project CHEMSEA has shown that dumped chemical munitions pose a threat to the environmental safety of the Baltic Sea, and that the need to collect and destroy munitions should be taken into account. The article describes the assumptions of a pilot system to identify chemical munitions in the Baltic Sea (including selected areas of the Polish Maritime Areas), assess its technical condition and the potential for its recovery. In addition, existing technical solutions (allowing for the use of the best available techniques – BAT) provide the opportunity to collect and neutralize sunken chemical munitions.
After the World War II, acting under the terms of the Potsdam Agreement, the anti-Nazi coalition commenced destroying chemical and conventional munitions by dumping it in the seas (including in the Baltic Sea). As a result of these activities, tens of thousands of tons of ammunition were brought to the Baltic. The international project CHEMSEA has shown that dumped chemical munitions pose a threat to the environmental safety of the Baltic Sea, and that the need to collect and destroy munitions should be taken into account. The article describes the assumptions of a pilot system to identify chemical munitions in the Baltic Sea (including selected areas of the Polish Maritime Areas), assess its technical condition and the potential for its recovery. In addition, existing technical solutions (allowing for the use of the best available techniques – BAT) provide the opportunity to collect and neutralize sunken chemical munitions.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Badano fotokatalityczny rozkład bojowych środków trujących na modyfikowanym tlenku tytanu(IV). Zaobserwowano zmiany stężenia par iperytu siarkowego w próbkach ze zmodyfikowanym tlenkiem tytanu(IV). W przypadku badań prężności par somanu nie zaobserwowano znaczącej zmiany ich stężenia w obecności sorbentu. Wyniki badań wskazują na potencjalne możliwości wykorzystania modyfikowanego powierzchniowo TiO₂ jako nieorganicznego odkażalnika.
EN
A surface-modified TiO₂ with Ag, Cr or Nd ions was placed in tightly closed vials with a chem. warfare agent (S mustard or soman). Changes in the vapor pressure of the warfare gases over the TiO₂ samples were measured by means of GC anal. The results were compared with the photocatalytic decompn. of chem. warfare agents in the presence of unmodified TiO₂. 88-98% S mustard decompn. in the presence of modified TiO₂ was obtained. In the case of soman vapors, no significant changes in concns. were observed in the presence of sorbent.
4
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Issue of Corrosion of chemical ammunition dumped in Baltic Sea after WW2 is actual because of recent accidents involving contamination of fish, burns of fishermen and uncautious beach – goers by substances released from chemical ammunition show the need of taking counteractions. This poses a question, if extraction of these dangerous cartridges is possible in safe way without unsealing containers and releasing chemical measures into the environment. The aim of this paper is to examine corrosion rate of chemical munitions materials (in mm/year). This rate allows valuation of time period in which chemical containers remain sealed. In addition paper presents analysis of possibility of safe extraction of chemical ammunition without environment contamination.
PL
Problem korozji amunicji chemicznej zatopionej w morzach po II-giej wojnie światowej, szczególnie w Morzu Bałtyckim jest aktualny. Liczne przypadki skażeń ryb, poparzeń rybaków i nieostrożnych plażowiczów substancjami wydostającymi się z zatopionej chemicznej amunicji dowodzą, że potrzebne jest przeciwdziałanie. Jednym z ważniejszych elementów jest wyznaczenie szybkości roztwarzania korozyjnego materiałów zastosowanych na konstrukcje pojemników z BŚT (beczek i pocisków). Wyniki badań zawartych w artykule dotyczą szybkości korozji (w mm/rok) tych materiałów. Szybkość roztwarzania korozyjnego daje możliwość szacowania czasokresu utrzymania szczelności (trwałości) tych konstrukcji. Jednocześnie, celem prowadzonych badań jest ocena możliwości bezpiecznego wydobycia amunicji z BŚT zatopionej w Morzu Bałtyckim bez skażenia środowiska.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.