Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Ocena mineralizacji organicznych zwiazkow azotu w glebach mineralno-murszowych metoda inkubacji tlenowej i beztlenowej

100%

Turbiak J. , Miatkowski Z. , Soltysik A.

Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus

|

2004

|

tom 03

|

nr 1

3-10

2

Spatial variability of soil dehydrogenases and cellulases activities in a field scale

100%

Smolinski S. , Dlugosz J. , Piotrowska A. , Zamorski R.

Polish Journal of Soil Science

|

2008

|

tom 41

|

nr 1

73-80

EN

Spatial field-scale variability of soil dehydrogenases and cellulases activities and their relationship with organic carbon and total nitrogen content at the surface horizon of eutric, gleic Cambisols of the field, under winter wheat localised in the southern part of the Sępopolska Plain was assessed. Twenty soil samples were collected in September in the system defined by the method of diffused points localised by GPS. The activity of dehydrogenases ranged between 0.8-1.55 µM TPF g⁻¹ DM 24 h⁻¹, while cellulolytic activity ranged between 0.2-1.0 µM glucose g⁻¹ DM h⁻¹ x 10⁻³. A high nugget effect observed for both enzymatic activities was probably caused by a nest (local) occurrence of the enzymes, especially dehydrogenase. No statistically significant correlation coefficients were calculated for the relationship between the enzymatic activities and Corg, Ntot and clay fraction content.

PL

Badano zróżnicowanie przestrzenne aktywności dehydrogenaz i cellulaz glebowych, jak również poszukiwano korelacji pomiędzy ich aktywnością, a zawartością węgla organicznego i azotu ogółem w glebie brunatnej właściwej i brunatnej właściwej oglejonej. Próby glebowe (20) z poziomu powierzchniowego pobierano metodą punktów rozproszonych z pola uprawnego zlokalizowanego na Równinie Sępopolskiej. Aktywność dehydrogenaz kształtowała się w zakresie0.8-1.55 µM TPF g⁻¹ s.m. 24 h⁻¹ , natomiast aktywność celulolityczna wynosiła od 0.2-1.0µMglukozy g⁻¹ s.m. h⁻¹ x 10⁻³. Badania wykazały występowanie zmienności przestrzennej aktywności badanych enzymów. Wysoki efekt samorodków mógł być gniazdowym (punktowym)występowaniem enzymów, zwłaszcza dehydrogenazy. Nie otrzymano statystycznie istotnych współczynników korelacji pomiędzy aktywnością badanych enzymów a zawartością Corg, Nogorazfrakcji ilastej.

3

Wpływ nawożenia azotem na plon i zawartość suchej masy, azotu ogólnego oraz popiołu w drugiej 4-letniej rotacji uprawy wierzby wiciowej

88%

Styszko L. , Dąbrowski J.

Rocznik Ochrona Środowiska

|

2018

|

tom Tom 20, cz. 2

1234--1251

PL

Celem pracy była ocena wpływu zróżnicowanego nawożenia azotem mineralnym i wariantów koszenia pędów w pierwszym 4-letnim cyklu na plon biomasy 10 genotypów wierzby wiciowej (Salix viminalis) oraz na zawartość w niej suchej masy, azotu ogólnego i popiołu w drugim 4-letnim cyklu uprawy. Doświadczenie polowe, w czterech powtórzeniach, wykonano w latach 2012-2015 w Kościernicy, gmina Polanów (16°24´N i 54°8´E). Gleba pod doświadczeniem była lekka, klasy bonitacyjnej RIVa-IVb, kompleksu żytniego dobrego, bielicowa właściwa – pseudobielicowa o składzie piasku gliniastego lekkiego do głębokości 100 cm, a głębiej – gliny lekkiej. Zawartość próchnicy w warstwie 0-30 cm gleby wyniosła 1,41%. Pierwszy 4-letni okres odrastania pędów był realizowany w latach 2008-2011, a drugi – w latach 2012-2015. W ramach doświadczenia, rozlosowano na dużych poletkach cztery dawki azotu mineralnego: 0 kg N·ha-1, 60 kg N·ha-1, 120 kg N·ha-1 i 180 kg N·ha-1. Natomiast w zakresie dawek azotu na małych poletkach, rozlosowano 10 genotypów wierzby wiciowej (Salix viminalis L.): 1047, 1054, 1047D, Start, Sprint, Turbo, Ekotur, Olof, Jorr i Tordis. Corocznie w kwietniu w latach 2008-2015 stosowano nawożenie azotem mineralnym. W 2007 roku na poletku o powierzchni 25,3 m2 wysadzono łącznie po 56 zrzezów wierzby w dwóch rzędach tj. 22134 szt.·ha-1. Podczas zbioru w latach 2011 i 2015 koszono oddzielnie odrastające pędy wierzby na poszczególnych rzędach poletka. W pierwszej 4-letniej rotacji na pierwszym rzędzie koszono 2-krotnie (po 3 latach i po 1-rocznym odrastaniu), a na drugim rzędzie – jednokrotnie (po 4 roku odrastania). Plon świeżej masy oceniono po ścięciu wszystkich pędów wierzby oddzielnie na każdym rzędzie poletka oraz pobrano próby biomasy do analiz laboratoryjnych (suchej masy w świeżej masie, popiołu oraz azotu ogólnego). W badaniach wykazano, że plony biomasy w drugiej 4-letniej rotacji najsilniej zależały od wariantu koszenia pędów w poprzedniej rotacji, genotypu wierzby, a w mniejszym stopniu od zastosowanej dawki azotu mineralnego. Dwukrotne koszenie pędów w pierwszej 4-letniej rotacji obniżyło w następnej rotacji plon suchej masy i roczny przyrost tego plonu o 71,3%, zmniejszyło zawartość suchej masy w pędach o 1,7%, a powiększyło zawartość azotu ogólnego w pędach o 0,019%. Genotypy wierzby reagowały w plonie biomasy w zróżnicowany sposób na warianty koszenia. Coroczne nawożenie azotem podwyższyło plon suchej masy wierzby przeciętnie o 66,2%, ale ten efekt bardzo silnie zależał od wariantu koszenia pędów w pierwszej 4-letniej rotacji oraz genotypu wierzby. Genotypy 1047, 1047D, Start, Sprint i Turbo nie reagowały w plonie biomasy pędów na wzrastające dawki nawożenia azotem, a u pozostałych genotypów reakcja była zróżnicowana. Uszeregowanie genotypów reagujących na nawożenie azotem, od największego do najmniejszego przeciętnego rocznego przyrostu plonu suchej masy, było następujące: Ekotur – 11,32 t·ha-1, Olof – 7,19 t·ha-1, Tordis – 4,73 t·ha-1, klon 1054 – 3,54 t·ha-1 i Jorr – 3,03 t·ha-1. Coroczne nawożenie azotem zwiększyło zawartość azotu ogólnego w pędach wierzby przeciętnie o 0,017%, ale nie miało to wpływu na zawartość w nich popiołu surowego.

EN

The purpose of the present paper was an assessment of impact of the mineral nitrogen fertilization and variants of shoots mowing in the first 4-year cycle on the yield of 10 genotypes of basket willow (Salix viminalis L.) and dry matter, ash and total nitrogen content in the second 4-year cycle of cultivation. The field experiment, in four repetitions, was realized in 2012-2015 in Kościernica, (16°24´N and 54°8´E). The soil used in the experiment was light, RIVa-IVb soil quality class, a good rye soil complex, appropriate podsolic – pseudopodsolic with a composition of light loamy sand up to the depth of 100 cm, and deeper: light loam. The humus content in the layer of 0-30 cm of soil was 1.41%. The first 4-year cycle of the regrowth of the shoots was in 2008-2011, the second – in 2012-2015. As part of the experiment, four doses of mineral nitrogen were randomized on large plots: 0 kg N·ha-1, 60 kg N·ha-1, 120 kg N·ha-1 and 180 kg N·ha-1, and within these doses on small plots – 10 genotypes of basket willow (Salix viminalis L.): 1047, 1054, 1047D, Start, Sprint, Turbo, Ekotur, Olof, Jorr and Tordis. Nitrogen fertilization was applied in 2008-2015 each year in April. In 2007, on the plot sized 25.3 m2, in two rows 56 willow cuttings were planted per row, that is 22,134 pcs.·ha-1. During the harvest in 2011 and 2015, growing willow shoots on individual rows of the plot were mowed separately. In the first 4-year rotation, the first row was mowed twice (after 3 years and after annual regrowth), and the second row was mowed once (after 4 years of regrowth). The yield of fresh matter was assessed after cutting all the willow shoots separately on each plot row and biomass samples for laboratory analyzes were taken (dry matter in fresh matter, ash and total nitrogen). The research showed that biomass yield in the second 4-year rotation most depended on variants of shoots mowing in previous rotation, willow genotype and less depended on adopted mineral nitrogen doses. Twice shoots mowing in the first 4-year rotation was the reason of dry matter yield reduction and annual regrowth of this yield by 71,3% in the next rotation and dry matter content reduction in the shoots by 1,7% and increasing total nitrogen in the shoots by 0,019%. The reaction of willow genotypes to the variant of shoots mowing, in biomass yield, was varied. Annual nitrogen fertilization was the reason increase in dry matter yield of willow, average by 66,2% but that effect depended very strongly on variants of shoots mowing in the first 4-year rotation and willow genotype. Genotypes 1047, 1047D, Start, Sprint and Turbo, in biomass yield, did not react to the increasing doses of nitrogen fertilization, and the reaction in the other genotypes was varied. The arrangement of the genotypes reacting to nitrogen fertilization, from the largest to the smallest average annual increase in yield of dry matter was as follows: Ekotur – 11,32 t·ha-1, Olof – 7,19 t·ha-1, Tordis – 4,73 t·ha-1, 1054 – 3,54 t·ha-1 and Jorr – 3,03 t·ha-1. Annual nitrogen fertilization was the reason increase in content of total nitrogen in the willow shoots, average by 0,017%, but that effect had not an impact on the raw ash content.

4

Wybrane parametry fizykochemiczne swiezych i kompostowanych osadow sciekowych oraz ich mieszanin z CaO lub popiolem z wegla brunatnego

88%

Wysokinski A. , Kalembasa S.

Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus

|

2006

|

tom 05

|

nr 1

51-61

5

Wpływ substancji czynnej PRP FIX na zmiany właściwości fizyczno-chemicznych i chemicznych kompostów z komunalnego osadu ściekowego w czasie ich rozkładu. Cz. I. Odczyn, sucha masa, węgiel organiczny, ogólna zawartość azotu

75%

Krzywy E. , Izewska A. , Woloszyk C. , Krzywy-Gawronska E.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2009

|

tom 537

PL

Przeprowadzone badania miały na celu określenie wpływu granulatu mineralnego PRP®FIX na przemiany pH, zawartości suchej masy, węgla organicznego, azotu ogólnego w kompostach z komunalnego osadu ściekowego z dodatkiem słomy i odpadów zieleni miejskiej. Komposty sporządzono w trzech powtórzeniach w listopadzie 2007 roku i kompostowano w 70-litrowych pojemnikach plastikowych, przechowywanych w budynku hali wegetacyjnej byłej Akademii Rolniczej (aktualnie ZUT w Szczecinie). Pierwszy kompost składał się (w przeliczeniu na suchą masę) z komunalnego osadu ściekowego (70%) oraz słomy pszennej (30%), a drugi z osadu ściekowego (70%) i odpadów zieleni miejskiej (30%). W I serii doświadczenia rozkład prowadzono bez dodatku, a w serii II do masy kompostowej dodano substancję PRP®FIX w ilości 3 kg na 1 m3 masy kompostowej. Rozkład kompostów prowadzono przez 180 dni, oznaczając co 30 dni pH, zawartość suchej masy, węgla organicznego, ogólną zawartość azotu. Przeprowadzone badania wskazują, że w czasie rozkładu kompostów z komunalnego osadu ściekowego z 30-procentowym dodatkiem materiałów strukturotwórczych, nastąpiło obniżenie pH oraz zmniejszenie w ich masie zawartości suchej masy, węgla organicznego i ogólnej zawartości azotu. Komposty z osadu ściekowego z dodatkiem słomy pszennej zawierały więcej suchej masy, węgla organicznego i ogólnego azotu niż z dodatkiem odpadów zieleni miejskiej. Dodatek substancji PRP®FIX spowodował istotny wzrost zawartości węgla organicznego w kompoście ze słomą, i nie miał większego wpływu na kształtowanie zawartości suchej masy i ogólnej zawartości azotu.

EN

The aim of the conducted research was to estimate the influence of the mineral granulate PRP®FIX on the conversion of pH value, on the content of dry mass, organic carbon and total nitrogen in composts prepared from municipal sewage sludge with extra straw and urban green waste. Composts were prepared in three replications in November 2007 and were composted in 70 dm3 plastic containers kept in the building of the Hall of Vegetation of former University of Agriculture (now West Pomeranian University of Technology). The first compost consisted of (in conversion to dry matter) municipal sewage sludge (70%) and wheat straw (30%), the second consisted of sewage sludge (70%) and urban green waste (30%). In the first series of the experiment decomposition was conducted without the addition of PRP®FIX while in the second series 3 kg of PRP®FIX were added to every 1 m3 of the composted mass. Decomposition of composts was conducted for 180 days and every 30th day the pH measurement, total content of dry matter, organic carbon and nitrogen were measured. The research shows that pH as well as the total amount of organic carbon and nitrogen were lowered during decomposition of municipal sewage sludge composts combined with 30% of structure-making materials. In contrast, composts made of sewage sludge combined with wheat straw contained more dry matter, organic carbon and total nitrogen. Adding PRP®FIX contributed to considerable increase of organic carbon content in composts with straw but it did not affect dry matter and the total amount of nitrogen.

6

Oddzialywanie nawozenia obornikiem i osadami sciekowymi na niektore wlasciwosci chemiczne gleby

75%

Gondek K. , Filipek-Mazur B.

Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus

|

2004

|

tom 03

|

nr 2

89-99

7

Influence of mineral fertilisation on the yield and macroelement content in sugar beet

75%

Acta Agrophysica

|

2017

|

tom 24

|

nr 2

EN

The aim of this study was to assess the influence of mineral NPK, Mg and micronutrient fertilisation on the content of macroelements and root yield of a sugar beet cultivar called Khazar. The effects of three fertilisation levels were assessed. Additionally, the highest NPK dose was analysed in treatments with NPK + Mg and micronutrients (B, Cu, Zn, Mn). The increasing level of NPK fertilisation as well as the nutrition with magnesium and micronutrients caused an increase in root yield. The highest yield of roots was achieved by beet plants fertilised with the high NPK dose combined with magnesium, boron, copper and zinc. It was demonstrated that roots fertilised with the 3NPK dose and magnesium tended to accumulate more N-total. At the same time, the applied micronutrients contributed to a decline in the N-total content of dry matter in roots. The analysed fertilisation with NPK and micronutrients did not affect the content of phosphorus, potassium and calcium in either of the two beet organs. In general, beet leaves were characterised by higher concentrations of nutrients than roots.

PL

Przedmiotem badań było określenie wpływu nawożenia mineralnego NPK, Mg i mikroelementów na plonowanie buraka cukrowego oraz na zawartość w obu organach tej rośliny tj. w korzeniach i liściach – makroskładników. Do badań wybrano odmianę Khazar. Oceniono efekty trzech poziomów nawożenia NPK. Dodatkowo na tle najwyższej dawki NPK zastosowano magnez oraz mikroelementy – B, Cu, Zn i Mn. Wzrastające nawożenie NPK, jak też nawożenie magnezem i mikroelementami powodowało przyrost plonu korzeni. Najwyższy ich plon otrzymano w obiekcie nawożonym wysoką dawką NPK wraz z magnezem, borem, miedzią i cynkiem. Wykazano tendencję do większej akumulacji N-ogólnego w korzeniach nawożonych dawką 3NPK oraz magnezem. Mikroelementy przyczyniły się do obniżenia zawartości azotu ogólnego w suchej masie korzeni. Rozpatrywane nawożenie NPK i mikroskładnikami nie wpłynęło na zawartość fosforu, potasu i wapnia w obu organach buraka. Ogólnie liście charakteryzowały się większymi zawartościami składników pokarmowych niż korzenie.