Niezależnie od metody obliczania wielkości buforów czasu, zasadnicze znaczenie dla uzyskiwanych wyników ma sposób definiowania czasu trwania poszczególnych zadań w harmonogramie. W literaturze ten bardzo ważny aspekt często jest pomijany, a poszczególni autorzy zakładają a priori różne sposoby oszacowania czasu zadań, najczęściej bez uzasadnienia. W artykule przedstawiono wyniki badań, które pokazują duży wpływ sposobu szacowania czasu zadań na obliczoną wielkość chroniącego je bufora czasu. Łącznie przebadano 42 warianty wyznaczenia bufora czasu i łącznego czasu wykonania obiektu, w tym 3 – metodą C&PM, 11 – metodą RSEM oraz 28 – metodą MP-KP. Przeanalizowano zarówno deterministyczny sposób szacowania czasu zadań, jak i zakładając, że czas zadań jest zmienną losową o znanym rozkładzie prawdopodobieństwa. Zwrócono również uwagę na konieczność korelowania wielkości bufora czasu i przyjmowanego w harmonogramie skrócenia czasu zadań, wyznaczającego ryzyko ich wykonania, z terminem zakończenia całego łańcucha krytycznego.
EN
There are numerous reports with proposals of assessing task duration. Regardless the different proposals, the obtained results are significantly influenced by the method of defining the duration of particular tasks in the construction schedule. This very important aspect is often omitted in published reports, while particular authors a priori assume certain methods of assessing task duration, often without justification. The paper presents the results of investigations, which have indicated that the method of assessing task duration has profound influence on the calculated time buffer protecting these tasks. A total of 42 variants determining the time buffer and the total time of construction accomplishment have been analyzed, including 3 – using the C&PM method, 11 – using the RSEM method and 28 – using the MP-KP method. The analysis referred both to the deterministic method of task duration assessment as well as assuming that task duration is a random variable with a known probability distribution. Correlating the time buffer and the shortening of task duration accepted in the construction schedule, which determined the risk of their accomplishment with a finish date all critical chain, seems to be very important.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Zarządzanie przedsięwzięciami budowlanymi m.in. ich planowaniem, budżetowaniem oraz przydzielaniem zasobów, rozwinęło się dynamicznie na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX w. W budżetowaniu kluczowe znaczenie ma tzw. krzywa S, której kształt odzwierciedla postęp robót budowlanych określonych w harmonogramie rzeczowym. Krzywa S stanowi bazę przy tworzeniu m.in. krzywych skumulowanych obrazujących narastanie zużycia danego zasobu wg najwcześniejszych i najpóźniejszych terminów zwanych esogramami. Powierzchnia zawarta pomiędzy krzywymi esogramu zawiera zbiór krzywych reprezentujących możliwy przebieg realizacji robót budowlanych. Wprowadzenie losowości w inżynierii przedsięwzięć budowlanych przyczyniło się do rozwoju różnych koncepcji i metod analizy zmienności czasu oraz kosztu jako efektu wpływu czynników losowych. Takie podejście doprowadziło do rozwinięcia koncepcji kontyngencji kosztu rozumianej jako kwota (rezerwa, budżet awaryjny) przeznaczona na pokrycie dodatkowych wydatków związanych z wystąpieniem czynników losowych oraz kontyngencji czasu traktowanej analogicznie jako rezerwa czasowa. W artykule zaprezentowano istotę kontyngencji i jej przydatność w praktyce budowlanej.
EN
The management of construction projects, mainly in the field of planning, budgeting and resource allocation, developed dynamically at the turn of the 1970s and 1980s. In budgeting, the so-called "S-curve", the shape of which reflects the progress of construction works based on the work schedule. S-curves are the basis for creating, among others cumulative curves illustrating the increase in consumption of a given resource according to the earliest and the latest dates, called “esograms”. The area between the curves of the esogram contains the entire set of curves, each of which represents the possible course of construction works. The introduction of randomness in the engineering of construction projects contributed to the development of various concepts and methods of analyzing the variability of time and cost as an effect of the influence of random factors. This approach led to the development of the cost contingency concept understood as an amount (reserve, emergency budget) intended to cover additional expenses related to the occurrence of random factors and time contingency, treated analogously as a time reserve. The article presents the essence of contingency and its usefulness in construction practice.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.