Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Determinants of Development of Third Party Liability Insurance: Selected Approaches, Experience and Trends in Poland

100%

Gasińska M.

Foundations of Management

|

2016

|

tom 8

|

nr 1

123-138

EN

The article constitutes an attempt at discussing the determinants of the development of third party liability insurance in historical perspective and on the basis of the observation of trends witnessed in this field nowadays. The identified factors are linked to the functioning of both the demand and the supply aspect of the third party liability insurance market, providing a valuable indicator for insurance practice. The past decade has witnessed steady, though slow, expansion of the third party liability insurance market in terms of the number of contracts concluded, the share of the contributions toward it in the total contribution value as well as the level of the gross contribution assigned. The article characterizes four groups of factors responsible for the third party liability insurance market expansion, namely: (a) determinants resulting from relations between the parties and subjects of the third party liability insurance relation against the complex nature and specific character of the third party liability function; (b) determinants linked to the dynamic development of the so called risk-generating techniques and technologies leading to growth in the development of the so-called damage potential threatening both participants in the production process (including the service provision process) as well as product users and service recipients; (c) determinants of socioeconomic character, in particular the level of legal and insurance awareness of potential damage perpetrators and injured parties as well as material standing of households and financial standing of economic entities; (d) determinants linked to legal regulations, in particular, the leading role of regulations separating the compensatory function of third party liability with respect to the penal function in shaping the scope and value of regulations tightening the scope and principles of third party liability in certain areas of economic turnover and introducing insurance compulsion.

2

Odpowiedzialność lekarza, podmiotu leczniczego i ubezpieczyciela za nieudane transplantacje

63%

Bożek D. R.

Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM

|

2016

|

nr 6

PL

Transplantacje komórek, tkanek i narządów należą do najbardziej kontrowersyjnych procedur medycznych, gdyż dotykają także kwestii etycznych i światopoglądowych. W ostatnich latach niewątpliwie obserwujemy rozwój transplantologii dzięki postępowi w naukach medycznych oraz zmianach w świadomości społeczeństwa. Transplantologia pozostaje jedną z bardziej ryzykownych gałęzi medycyny, ponieważ postępowanie zgodnie z zasadami sztuki lekarskiej nie jest gwarancją powodzenia przeszczepu. Artykuł przybliża problematykę nieudanych transplantacji – zarówno ze względu na zaniedbania lekarza czy placówki medycznej, jak i ze względu na reakcję obronną organizmu. W drugiej części artykułu zostały opisane zasady odpowiedzialności cywilnej lekarzy i innych pracowników podmiotów leczniczych za szkody wyrządzone pacjentom oraz wskazano czym różni się odpowiedzialność sprawcy szkody od odpowiedzialności ubezpieczyciela. Kolejna część artykułu dotyczy specyfiki odpowiedzialności ubezpieczyciela za nieudane transplantacje w oparciu o rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej podmiotów wykonujących działalność leczniczą.

EN

Transplantation of cells, tissues and organs is one of the most controversial medical procedures because it also concerns issues of the ethics and the outlook. In the recent years without a doubt we have been observing a development of transplantology because of the progress in medical sciences and changes in the mentality of the society. Transplantology is also one of the most risky branches of medicine since following good medical practices gives no guarantee of success. The article brings closer the issue of unsuccessful transplantation – both because of the negligence of a doctor or a medical entity, as well as a defensive reaction of the body. The author presents different types of failed transplantation. In the second part of the article the author describes the rules of civil liability of doctors and other employees of medical entities for damage to patients, and points out differences between the liability of a perpetrator of the damage and an insurer. Third part of the article presents the liability of the insurer for failed transplantation on the basis of the Regulation of the Ministry of Finance on the compulsory third-party liability insurance of the entities conducting medical activity.

3

Ubezpieczenie ochrony prawnej w relacji z innymi ubezpieczeniami gospodarczymi: wybrane problemy

63%

Bożek D. R.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2016

|

nr 1

23-34

PL

Celem opracowania jest przedstawienie ubezpieczenia ochrony prawnej w relacji z innymi ubezpieczeniami. Autorka zwraca uwagę na zmiany w zakresie tego ubezpieczenia dokonane w nowej ustawie o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, szczególnie te odnoszące się do łączenia ubezpieczeń ochrony prawnej z innymi grupami ubezpieczeń. W artykule zostały omówione także prawne gwarancje niezależności ubezpieczeń ochrony prawnej, wynikające z Dyrektywy Rady w sprawie koordynacji przepisów ustawowych wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do ubezpieczenia ochrony prawnej oraz ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej. Przedmiotem analizy jest również relacja między ubezpieczeniami odpowiedzialności cywilnej (zarówno dobrowolnymi, jak i obowiązkowymi) a ubezpieczeniami ochrony prawnej, ze szczególnym uwzględnieniem zakresu kosztów pokrywanych w obowiązkowych ubezpieczeniach odpowiedzialności cywilnej. Ponadto w opracowaniu przedstawiono pakietowy model sprzedaży ubezpieczeń ochrony prawnej i prawne konsekwencje, jakie wiążą się z jego zastosowaniem.

EN

The goal of the article is to present relations between legal expenses insurance and other types of insurance. An author pays attention to changes made by new act: Insurance and Reinsurance Activity Act, especially for regulations concerning to conjunction of legal expenses insurance with other insurance groups. An author discusses legal guarantees of independency of legal expenses insurance, which have their roots in 87/344/EWG Directive, as well as Insurance and Reinsurance Activity Act. Moreover, the subject of analysis is also the relation between legal expenses insurance and third party liability insurance (voluntary, as well as obligatory), especially scope of costs covered in obligatory third party liability insurance. What is more, an article shows package model of selling legal expenses insurance and legal consequences connected with its use

4

Deregulacja zawodów reglamentowanych a problematyka ubezpieczeń – rozważania na tle regulacji dotyczącej zawodów prawniczych

63%

Raczyński A.

Prawo Asekuracyjne

|

2014

|

tom 3(80)

165-172

PL

Przedmiotem artykułu objęte są przepisy ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów , która weszła w życie w ramach pierwszej – z planowanych trzech – transz deregulacji zawodów reglamentowanych. Autor analizuje normy tego aktu prawnego odnoszące się do obowiązkowych ubezpieczeń związanych z wykonywaniem wskazanych w ustawie zawodów. Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że ustawodawca nie poświęcił należytej uwagi problematyce ubezpieczeń. Jedynym istotnym novum jest bowiem nałożenie obowiązku ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku z ochroną osób i mienia na przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie tych usług; pozostałe zmiany mają charakter wyłącznie porządkujący. Autor wskazuje przy tym na mankamenty obowiązującej regulacji ubezpieczeń obowiązkowych niektórych zawodów prawniczych objętych przepisami ww. ustawy (adwokata, radcy prawnego, notariusza, komornika).

EN

The aim of the present article is to discuss the provisions of the Act of 13 June 2013 changing laws regulating practising certain professions, which entered into force in the first out of three planned tranches of the deregulation of regulated professions. The author analyses standards regulating compulsory insurance related to the professions indicated in this legal act. The analysis carried out in the article leads to the conclusion that the legislature has not devoted due attention to the issues of insurance. The only significant novelty is the compulsory liability insurance for damage caused in connection with the protection of people and property placed on the entrepreneurs providing these services professionally. Other changes are of purely ordering nature. Furthermore, the author points out the shortcomings of the existing obligatory insurance regulations related to certain legal professions (such as a solicitor, legal counsel, notary and bailiff) - covered by the provisions of the act.

5

Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 11 sierpnia 2021 r., I ACa 139/20, dotyczącego odpowiedzialności na zasadzie ryzyka za zawalenie się budowli lub oderwanie się jej części

63%

Serwach M.

Prawo Asekuracyjne

|

2023

|

tom 2(115)

|

nr 2

72-80

EN

The subject of this gloss is the responsibility of the autonomous possessor for the collapse of a building or detachment of its parts. Having analysed the judgment, the author observes that the concepts of a structure (building) as well as detachment of its parts are interpreted too broadly in judicial decisions. Not every detachment (such as a destroyed fence and broken glass in the front door or in the balcony balustrade) justifies the strict liability of their autonomous possessor. Therefore, the current position in this respect needs revising. However, in many actual situations, the actions or omissions of other people, including the aggrieved party, may be included in the chain of causation. Consequently, the question arises whether and to what extent these circumstances may affect the autonomous possessor‘s liability and its scope. It is particularly important to determine the aggrieved party’s behaviour which can be qualified as contributing to or increasing the extent of the damage. The extreme positions of individual courts in this respect vary from the necessity of complicity (culpa concurens) to the sufficient requirement of complicity (causa concurens), which causes great uncertainty of decisions that may differ under similar circumstances. The above question as well as other issues regarding the co-responsibility of the autonomous possessor of the structure and other people whose actions or omissions resulted in the damage, have been considered in the gloss to the judgment of the Court of Appeal in Łódź of 11 August, 2021 (I ACa 139/20).

PL

Tematem niniejszej glosy jest odpowiedzialność samoistnego posiadacza budowli za zawalenie się budowli lub oderwanie jej części. Autorka – na tle głosowanego wyroku – zauważa, że w orzecznictwie sądowym pojęcie budowli ujmowane jest zbyt szeroko. Analogicznie jak pojęcie oderwania się części budowli. Nie każde oderwanie się (takie jak zniszczenie ogrodzenia, wybicie szyby w drzwiach wejściowych czy w balustradzie balkonu) uzasadnia surową odpowiedzialność ich posiadacza samoistnego na zasadzie ryzyka. Należałoby zatem zrewidować dotychczasowe stanowisko w tym zakresie. Zarazem w wielu stanach faktycznych w łańcuch przyczynowości mogą być włączone działania lub zaniechania innych osób, w tym samego poszkodowanego. Powstaje zatem pytanie, czy i w jakim zakresie okoliczności te mogą wpłynąć na odpowiedzialność samoistnego posiadacza oraz jej zakres. W szczególności istotne jest, aby definitywnie zostało rozstrzygnięte, jakie zachowanie poszkodowanego można kwalifikować jako jego przyczynienie się do powstania lub zwiększenia rozmiarów szkody. Rozbieżność stanowiska poszczególnych sądów w tym zakresie przyjmujących skrajne poglądy: od konieczności wystąpienia współwiny (culpa concurens) po wystarczający wymóg zaistnienia współprzyczyny (causa concurens), powoduje dużą niepewność rozstrzygnięcia, które może być odmienne w podobnych stanach faktycznych. Na powyższe pytanie, ale też na inne zagadnienia dotyczące współodpowiedzialności samoistnego posiadacza budowli oraz innych osób, których działanie lub zaniechanie stanowiło jedną z przyczyn powstania szkody stanowią przedmiot rozważań podjętych w glosie do wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 11 sierpnia 2021 r. (I ACa 139/20).