Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: thermoplastic polyurethanes

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Foaming extrusion of thermoplastic polyurethane modified by POSS nanofillers

100%

Stachak P. , Hebda E. , Pielichowski K.

2019

tom R. 19, nr 1

23--29

Thermoplastic polyurethane elastomers (TPU), having mechanical properties similar to chemically crosslinked rubbers, can be processed using extrusion or injection molding techniques. Combining extrusion with a foaming process leads to the fabrication of porous lightweight materials with novel properties. These properties can be further modified by applying additives, such as polyhedral oligomeric silsesquioxanes (POSS). POSS are organic-inorganic hybrid nanofillers that could enhance polymer-based composites properties, e.g. mechanical properties or thermal stability. In this work, the foaming extrusion process of TPU, utilizing azodicarboxamide (ADC), sodium bicarbonate (SC) and citric acid monohydrate (CA) as blowing agents (or their mixtures) was described. TPU was modified with two kinds of POSS nanofillers: TMP DiolIsobutyl POSS (TMP POSS) and trans-Cyclohexanediol Isobutyl POSS (TC POSS) to intensify the nucleation of the foaming process and to improve the thermal properties of the TPU matrix. A suitable processing window was determined by means of differential scanning calorimetry (DSC) and thermogravimetric analysis (TG). The relations between the type of blowing agent mixture, POSS nanofillers and microstructure/thermal properties of TPU porous composites were evaluated using DSC and scanning electron microscopy (SEM). The blowing agent mixtures, which produce solid residue after decomposition (ADC-CA and CA-SC), influence the nucleation process in the crystalline domains of TPU. The addition of POSS nanofillers strengthens the abovementioned effect and additionally increases the amount of pores in the extrudates, as well as enhances their shape stability.

Termoplastyczne elastomery poliuretanowe (TPU), o własnościach mechanicznych podobnych do chemicznie usieciowanych kauczuków, mogą być przetwarzane za pomocą technik wytłaczania lub formowania wtryskowego. Połączenie wytłaczania z procesem spieniania prowadzi do wytworzenia porowatych lekkich materiałów o nowych właściwościach. Te właściwości można dalej modyfikować przez zastosowanie dodatków, takich jak wielościenne oligomeryczne silseskwioksany (POSS). POSS są organiczno-nieorganicznymi hybrydowymi nanowypełniaczami, które mogą polepszyć właściwości kompozytów polimerowych, np. właściwości mechaniczne lub stabilność termiczną. W pracy opisano proces wytłaczania porującego TPU z użyciem azodikarboksyamidu (ADC), wodorowęglanu sodu (SC) i monohydratu kwasu cytrynowego (CA) jako środków porotwórczych (lub ich mieszanin). TPU zmodyfikowano dwoma rodzajami nanowypełniaczy POSS: TMP DiolIsobutyl POSS (TMP POSS) i trans-Cyclohexanediol Isobutyl POSS (TC POSS) w celu zintensyfikowania procesu nukleacji podczas porowania i poprawy właściwości termicznych matrycy TPU. Wyznaczenie odpowiedniego okna przetwórczego przeprowadzono za pomocą różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC) i analizy termograwimetrycznej (TG). Zależność między rodzajem mieszaniny środków porotwórczych, nanowypełniaczami POSS a właściwościami mikrostrukturalnymi/termicznymi porowatych kompozytów TPU oceniano za pomocą DSC i skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM). Mieszaniny środków porujących, które wytwarzają stałą pozostałość po rozpadzie (ADC-CA i CA-SC), wpływają na proces nukleacji w krystalicznych domenach TPU. Dodanie nanowypełniaczy POSS wzmacnia wyżej wspomniany efekt i dodatkowo zwiększa ilość porów w wytłoczynach, a także zwiększa ich stabilność kształtu.

The influence of halloysite on the physicochemical, mechanical and biological properties of polyurethane-based nanocomposites

80%

Mrówka M. , Szymiczek M. , Machoczek T. , Lenża J. , Matusik J. , Sakiewicz P. , Skonieczna M.

2020

tom T. 65, nr 11-12

784--791

The impact of the addition of the nanofiller – halloysite – on the mechanical, physicochemical and biological properties of a nanocomposite, in which thermoplastic polyurethane fulfilled the role of the matrix was investigated. The nanocomposite was obtained by extrusion in three variants with 1, 2 and 3 wt % halloysite. The nanostructure of the obtained materials was confirmed using Atomic Force Microscopy (AFM). Based on the mechanical tests carried out, it was proven that the obtained nanocomposites were characterized by a tensile modulus greater than the polyurethane constituting the matrix. The density and hardness of the nanocomposites had changed within error limits compared to unmodified polyurethane. Biological tests showed no cytotoxicity of all the tested materials to normal human dermal fibroblasts (NHDF). Degradation tests were carried out in artificial plasma and showed that samples with 2 wt % halloysite addition had the best ratio of tensile strength and elongation at break to elasticity modulus.

Zbadano wpływ naturalnego nanonapełniacza – haloizytu – na właściwości mechaniczne, fizykochemiczne oraz biologiczne kompozytu wytworzonego na bazie termoplastycznego poliuretanu. Nanokompozyt o zawartości 1, 2 i 3% mas. haloizytu otrzymywano na drodze wytłaczania. Nanostrukturę wytworzonych materiałów potwierdzono za pomocą mikroskopii sił atomowych (AFM). Na podstawie przeprowadzonych badań mechanicznych wykazano, że uzyskane nanokompozyty charakteryzują się modułem sprężystości większym niż poliuretan stanowiący osnowę. Zmiany gęstości i twardości niemodyfikowanego poliuretanu po dodaniu haloizytu mieściły się w granicach błędu pomiaru. Testy biologiczne nie wykazały cytotoksyczności wszystkich badanych materiałów wobec prawidłowych fibroblastów ludzkiej skóry (NHDF). Badania degradacji przeprowadzone w środowisku syntetycznego osocza wykazały, że próbki z dodatkiem 2% mas. haloizytu mają najlepszy stosunek wytrzymałości na rozciąganie i wydłużenia przy zerwaniu do modułu sprężystości.