Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Конституция Республики Казахстан 1993 года – первая Конституция суверенного Казахстана

100%

Амандыкова С. К.

Studia Politologiczne

|

2014

|

tom 32

55-82

RU

В статье говорится о том, что Конституция Республики Казахстан 1993 года сыграла определенную положительную роль на историческом этапе – в начале переходного периода и становления демократической государственности Казахстана. В то же время она явно не справлялась с ролью «закона законов». Повлияло то, что она была принята в период эйфории демократии, а в нормативном плане оказалась в немалой степени «рыхлой». Существующие недоработки и внутренние неувязки в положениях и статьях со временем отрицательно сказались на регулируемых ею отношениях. Таким образом, Конституция РК 1993 года стала исторической вехой на пути построения правового государства и демократизации общества, поставив заключительную точку в процессе суверенизации республики. В ней осуществляется переоценка роли либерализма и либеральных буржуазных институтов. Ей характерно стремление создать систему надежных гарантий для невозможности повторения практики грубого, массового нарушения прав человека.

EN

The present text analyzes the influence of the Constitution of the Republic of Kazakhstan from 1993 on the creation of independent and sovereign Kazakhstan. It is emphasized that the Constitution is a historical act. It is hardly possible not to notice its importance for the stabilization of the state’s policy and the effect that it had on the establishment of the state of law. The highest constitutional value which is subject to absolute legal protection is the human being, with their inherent dignity, freedoms and rights. The organs of the public authority are obliged to guarantee human freedoms and rights. A division of competences between the organs of the public authority is made with the aim to minimize the risk of power abuse. This division includes the mechanisms of balancing the powers and solving the collisions occurring between them. The judiciary, including the constitutional judiciary, plays an important role in building a balanced system.

2

O potrzebie zmian w Konstytucji RP z 1997 r.

84%

Dudek D.

Teka Komisji Prawniczej

|

2008

|

tom 1

22-34

EN

The author holds a view that the binding Polish constitution, despite some positive aspects of human rights regulation, needs significant amendments. Its primary fault is the lack of sufficient legal grounds for the correct and honest functioning of public authority. The constitution enables and does not punish disrespect and violation of authority by the people performing public functions. It neither defines the decisive role of the Nation in governing the state nor its relation to the law of the European Union. The author describes the scope of the necessary modifications of the constitution concerning the regulation and guarantee of fundamental rights (such as the right to life, the political rights and the right to complain about infringements of the constitution), the sources of law (such as the European clause) and the system of the organs of public authority. He postulates changes concerning the Polish Parliament (the limitation of the number of the deputies, the legal responsibility for infringements of the constitution), the President (the reinforcement of his power and duty to protect the constitution), the courts and tribunals (the change of the procedure of appointing judges and the alteration to the model of constitutional responsibility before the Tribunal of State). Finally, the author suggests the adoption of completely new constitution based on axiology, and not only partial changes of the current constitution, though he discerns political impediments to the realisation of this postulate.

PL

Autor artykułu uważa, że obowiązująca konstytucja polska, pomimo pewnych walorów regulacji dotyczących praw człowieka, wymaga poważnych zmian. Jej główną wadą jest brak wystarczających podstaw prawnych dla prawidłowego i uczciwego funkcjonowania władzy publicznej, konstytucja pozwala na jej bezkarne lekceważenie i naruszanie przez osoby pełniące funkcje publiczne. Nie określa ona wyraźnie roli narodu w sprawowaniu władzy w państwie ani swojej relacji do prawa Unii Europejskiej. Autor wskazuje zakres koniecznych, jego zdaniem, zmian dotyczących regulacji i gwarancji prawa człowieka i obywatela (m.in. prawa do życia i praw politycznych, skargi konstytucyjnej), źródeł prawa (m.in. klauzula europejska) i systemu organów władzy publicznej. Postuluje zmiany dotyczące m.in. parlamentu (ograniczenie liczebności, odpowiedzialność prawna za naruszenie konstytucji), prezydenta (wzmocnienie jego pozycji i obowiązków w sferze ochrony konstytucji), sądów i trybunałów (zmiana trybu powoływania sędziów i modelu odpowiedzialności konstytucyjnej). Ostatecznie, autor opowiada się za całościową regulacją w nowej konstytucji, opartej na wyraźnej aksjologii, a nie za częściowymi tylko zmianami dotychczasowej konstytucji, choć dostrzega polityczne przeszkody dla realizacji tego postulatu.

3

Odnowa liturgiczna pięćdziesiąt lat po ogłoszeniu soborowej konstytucji Sacrosanctum Concilium w metropolii Szczecińsko-Kamieńskiej

84%

Krzysztek A.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2015

|

nr 2

105-138

PL

Upłynęło już ponad pięćdziesiąt lat od dnia 4 grudnia 1963 roku, kiedy papież Paweł VI ogłosił konstytucję o świętej liturgii Sacrosanctum concilium, pierwszy owoc Soboru Watykańskiego II. Konstytucja stała się zwiastunem nadziei dla całego Kościoła i jego odnowy. Po ponad pół wieku Kościół i społeczeństwo doznały głębokich przemian, ale przesłanie konstytucji pozostaje aktualne w odniesieniu do nowych problemów i potwierdza zawarte w niej zasady. A zatem odnowa liturgiczna trwa. Półwiecze stanowi dobry czas na dokonywanie analiz, bilansów i ocen tych doniosłych decyzji, które zgodnie z wolą Ojców soborowych odmieniły oblicze współczesnego Kościoła. Zasady zawarte w konstytucji liturgicznej w dalszym ciągu nadają kierunek przyszłości liturgii, aby reforma była coraz lepiej rozumiana i wprowadzana w życie. Naszym obowiązkiem jest dalsze odkrywanie całego bogactwa, które zawarte jest w liturgii Kościoła. Uważne studium dokumentów liturgicznych Kościoła powszechnego i lokalnego uświadamia, jak wiele jest jeszcze do zrobienia, aby zrozumieć i wprowadzić w życie posoborową odnowę liturgii. Stąd wysiłki Kościoła partykularnego, który przez prace synodu metropolitalnego dokonuje oceny życia liturgicznego w ramach tematu: „posługa uświęcania”. Komisja synodalna wskazała problemy, które wydają się bardzo aktualne w naszym czasie i pilnie wymagają podjęcia: chrześcijański wymiar świętowania niedzieli; czynne uczestnictwo w liturgii; formacja liturgiczna; diakonat stały; muzyka i śpiew w liturgii; Liturgia godzin modlitwą całego ludu Bożego; kształtowanie przestrzeni liturgicznej. Przedstawione tematy dotyczą istoty odnowy liturgicznej, która służy uobecnianiu Tajemnicy paschalnej Chrystusa w liturgii Kościoła, celebrowanej każdego dnia w Eucharystii i sakramentach, szczególnie w dniu Paschy i w każdą niedzielę. Ich uszczegółowienie w synodach diecezjalnych pozwoli w pełni ukazać liturgię jako źródło i szczyt życia Kościoła partykularnego.

EN

It has been more than fifty years from 4 December 1963, when Pope Bl. Paul VI promulgated the Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium, the first fruit of the Second Vatican Council. The Constitution has become a harbinger of hope for the whole Church and its renewal. After more than half a century, the Church and society have experienced profound changes, but the message remains valid Constitution in relation to new problems and confirms the principles contained therein. Therefore liturgical renewal continues. Half a century is a good time to make analyzes, balance sheets and ratings of these momentous decisions which, in accordance with the will of the Council Fathers changed the face of the modern Church. The principles contained in the Constitution of the liturgical still give future direction of the liturgy that the reform may be ever better understood and implemented. Our duty is to continue discovering all the wealth which is contained in the liturgy of the Church. A careful study of liturgical documents universal and local Church realizes how much remains to be done to understand and implement post-Vatican II renewal of the liturgy. Hence the efforts of the particular Church which by the work of the synod of metropolitan evaluates the liturgical life under the theme: “The ministry of sanctification”. Synodical Commission has pointed out problems that seem to be very topical in our time and urgently need to be tackled: Christian dimension of Sunday; active participation in the liturgy; liturgical formation; permanent diaconate; music and singing in the liturgy; Liturgy of the Hours prayer of the whole people of God; development of liturgical space. The above issues relate to the substance of the liturgical renewal, which is used to make present the Paschal Mystery of Christ in the Church’s liturgy celebrated every day in the Eucharist and the sacraments, especially on Easter Sunday and every Sunday. Their refinement in diocesan synods will fully reveal the liturgy as the source and summit of the life of the particular Church.

4

Nowe funkcje Agencji Nieruchomości Rolnych w świetle ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o kształtowaniu ustroju rolnego

67%

Czerwińska-Koral K.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2015

|

tom 15/1

187-205

PL

Agencja Nieruchomości Rolnych jest państwową osobą prawną powołaną do życia w 1991 r. Agencja została wyposażona w szereg zmieniających się z czasem zadań. Obecnie Agencja nadal pełni funkcję powierniczą, a więc występuje w obrocie prawnym w imieniu własnym na rzecz Skarbu Państwa. Jednakże za podstawową funkcję Agencji należy uznać kontrolowanie obrotu nieruchomościami rolnymi w drodze instrumentów przewidzianych nowymi przepisami ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego. Owo kontrolowanie obrotu jest nacechowane wysokim poziomem restrykcji, co wraz ze związanymi z tym ograniczeniami obrotu może doprowadzić do pojawienia się nieformalnego obrotu nieruchomościami rolnymi i związanymi z tym negatywnymi konsekwencjami. Przede wszystkim jednak niepokojące jest wyposażenie Agencji w zadania i funkcje, które de facto ograniczają właściciela w wykonywaniu prawa własności i tym samym pozostają wątpliwe pod względem zgodności z Konstytucją i prawem unijnym.

EN

The Agricultural Property Agency is a legal entity that is wholly owned by the State. It was established in 1991 and tasked with a number of responsibilities that changed over time. Presently, the Agency continues to fulfil the custodian function which means that it acts in legal transactions on its own behalf and for the benefit of the State Treasury. However, the control of trading in agricultural property by way of instruments provided for under the new Agricultural System Structuring Act should be considered the primary function of the Agency. \e control of trading is characterised by a high level of restrictions, which together with the related limitations on sales may lead to informal trading in agricultural property and the related negative consequences. However, what gives rise to the biggest concerns is equipping the Agency with tasks and functions that actually restrict the owners in exercising their ownership rights; such tasks and functions being thus questionable in view of their constitutionality and conformance to the EU law.

5

Naczelny Sąd Administracyjny wobec reformy sądownictwa 2015–2019 – zagadnienia wybrane

51%

Michalak A.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2020

|

tom 93

25-45

EN

2015–2019 – the period of the first coalition rule under the leadership of the Law and Justice party (PiS) brought a number of legislative changes regarding the judiciary, or more broadly, the justice system. Beginning with a number of amendments and new laws adopted in 2015–2016 changing the organization and operation of the Constitutional Tribunal, the government also merged the offices of the Prosecutor General and the Minister of Justice, reformed the National Council of the Judiciary, introducing a new (and constitutionally questionable) procedure for appointing its members, and reformed the Supreme Court (establishing two new chambers). All changes raised and still raise doubts as to their compliance with the Polish Constitution and EU law. The purpose of this article is to summarize the rulings of the Supreme Administrative Court in matters resulting from the legislative changes introduced by the PiS government in 2015–2019. The publication takes into account the judgments of the Supreme Administrative Court issued until December 31, 2019 and discusses the position of the Supreme Administrative Court with regard to three issues: the right to demand – in the mode of access to public information – disclosure of lists of support of candidates for the newly appointed National Council of the Judiciary; the possibility of lodging appeals with the Supreme Administrative Court in individual cases concerning the appointment to the office of a judge of the Supreme Court, the power to adjudicate by a judge appointed at the request of the National Court Register in the current composition.

PL

Lata 2015–2019 – okres pierwszych rządów koalicji pod przewodnictwem partii Prawa i Sprawiedliwości (PiS) – przyniósł szereg zmian legislacyjnych dotyczących wymiaru sprawiedliwości czy szerzej sądownictwa. Począwszy od szeregu nowelizacji i nowych ustaw uchwalonych w latach 2015–2016 zmieniających organizację i tryb funkcjonowania Trybunału Konstytucyjnego, rząd dokonał także połączenia urzędu Prokuratora Generalnego i Ministra Sprawiedliwości, zreformował Krajową Radę Sądownictwa, wprowadzając nowy (a przy tym wątpliwy konstytucyjnie) tryb powoływania jej członków, a także zreformował Sąd Najwyższy (ustanawiając dwie nowe izby). Wszystkie zmiany budziły i nadal budzą wątpliwości co do ich zgodności z Konstytucją i prawem UE. Celem artykułu jest podsumowanie wypowiedzi orzeczniczych Naczelnego Sądu Administracyjnego, w sprawach stanowiących konsekwencję zmian legislacyjnych wprowadzanych przez rząd PiS w latach 2015–2019. Publikacja uwzględnia orzecznictwo NSA do dnia 31 grudnia 2019 r. i omawia stanowisko NSA w odniesieniu do trzech kwestii: prawa żądania – w trybie dostępu do informacji publicznej – udostępnienia list poparcia kandydatów dla nowo powołanej KRS; możliwości wnoszenia odwołań do NSA w sprawach indywidualnych dotyczących powołania do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego SN; uprawnienia do orzekania przez sędziego powołanego na wniosek KRS w obecnym składzie.