Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Karel Statečný jako morální teolog a jeho pokus o novou koncepci etiky

100%

Vogel J.

Studia theologica

|

2014

|

tom 4

123-138

EN

The paper concentrates on Karel Statečný’s contribution to the field of moral theology and ethics. It evaluates the current discourse on Statečný’s life and work, his activity in the Department of Moral Theology in České Budějovice and his attempt to establish a new concept of ethics. Finally, it sets out a hypothesis regarding the persistence of the Statečný’s concept of ethics in the Czechoslovak Church after his death in 1927.

2

Współpraca SKOK z ogranizacjami kościelnymi (parafia, zakon)

100%

Majda J.

Pieniądze i Więź

|

2011

|

tom 14

|

nr 4(53)

67-75

EN

The Author discusses the possibilities of cooperation between Credit Unions and church organizations, taking into account legal specificity and needs of parish and convent.

3

Idee teologiczno-polityczne francuskiego duchowieństwa ultramontańskiego w czasie pontyfikatu Piusa IX (1846-1878)

100%

WIELOMSKI A.

Historia i Świat

|

2015

|

nr 4

267-303

EN

This article presents the views of the French clergy on the theological and on the political during the counter-revolutionary and traditionalist pontificate of Pius IX (1846-1878). Its aim is show the many parallels and similarities between theological thought and political thought. In the era of subsequent political revolutions and the secularization French clergy look for the defender of Church. After the collapse of the catholic monarchy, the only possible defender is the Papacy. Ultramontanism program is the concept of the recognition of the Pope for the last point of defense before the Satan's revolution. Therefore Ultramontanism is a counter-revolutionary movement. Politics and religion come together in the great synthesis of the Catholic counter-revolution. The head of this movement the ultramontanes see in the Bishop of Rome.

4

Main Revival Movements in the Catholic Church Before the Second Vatican Council

86%

Białkowski M.

|

2018

|

nr 24 (31)

73-86

EN

From the middle of the 19th century until convocation of the Second Vatican Council (1962–1965), several spiritual and intellectual revival movements were visible in the Catholic Church. They had one overarching objective – return to the origins (French: ressourcement). The revival of Biblical Studies, as the first of these movements, was implemented mainly at two specialist universities: the School of Practical Biblical Studies (French: École pratique d’études bibliques) of Father Marie-Joseph Lagrange OP and at the Pontifical Biblical Institute (Pontificium Institutum Biblicum) founded by Pope Saint Pius X. The Movement of Liturgical renewal, on the other hand, began at the Benedictine abbeys in Belgium, France and Germany, and was later popularised by Father Prosper Guéranger OSB, Father Lambert Beauduin OSB and Father Odo Casel OSB. Similarly as in the case of the Biblical revival, the teaching of successive Popes – and of Pius XII in particular – had a significant influence on changes in the Catholic liturgy. In contrast, the Ecumenical Movement was characterised by its bottom-up nature, and its beginnings were associated initially with Protestant missionary circles. An important contribution to this transformative movement were meetings between the Catholic and the Anglican Church, known as the Malines Conversations (French: Conversations des Malines), as well as the Una Sancta ecumenical movement developing robustly in Germany. Finally, the last crucial phenomenon – ain particular from the perspective of genesis of the Second Vatican Council – was the rise of Nouvelle Théologie, a new school of thought in Catholic theology. Its representatives include leading theologians of the 20th century: Father Henri de Lubac SJ, Father Karl Rahner SJ, Father Yves Congar OP, Father Marie-Dominique Chenu OP, as well as Father Joseph Ratzinger (Pope Benedict XVI) and Father Hans Küng. It should be emphasised all the above Catholic renewal movements had a decisive influence on development of dominant tendencies at the Second Vatican Council, and the consequent conceptual framework used in the Council documents.

5

Bezpieczeństwo uroczystości kościelnych

86%

Szela A.

Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy

|

2016

|

nr 1(18)

PL

Wszystkie zgromadzenia liturgiczne charakteryzują się spotkaniem dużej grupy osób w celu sprawowania kultu religijnego, który ma pogłębić wiarę, poszerzyć wiedzę religijną, wzmocnić poczucie duchowej wspólnoty wiernych. Przeważnie odbywają się one w wyznaczonych do tego miejscach: kościołach, kaplicach, domach parafialnych lub klasztorach. Jednakże niektóre święta liturgiczne obchodzone są poza świątyniami ze względu na tradycje, zwyczaje, przepisy liturgiczne lub niemożność pomieszczenia wiernych w kościołach czy sanktuariach. Do tej grupy zaliczane są między innymi: procesje, pielgrzymki do miejsc kultu, zgromadzenia przy pomnikach świętych czy kapliczkach, a także msze polowe. Przy organizacji tego typu uroczystości należy stosować, odpowiednio do sytuacji, szczególne środki ostrożności w celu zapewnienia wszystkim uczestnikom maksimum bezpieczeństwa. Organizatorzy tych zgromadzeń korzystają z własnych służb porządkowych, a także z pomocy państwowych organów i instytucji bezpieczeństwa wewnętrznego, tj. Policji, Straży Pożarnej, Pogotowia Ratunkowego, które działają w oparciu o własne przepisy, ustawy i zarządzenia mające na celu zapewnienie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa wiernych. W niniejszym artykule zawarta została ogólna charakterystyka zasad organizacji imprez masowych, specyfika funkcjonowania Kościoła katolickiego w Polsce, uregulowania prawne dotyczące organizacji uroczystości kościelnych oraz opis imprez masowych o charakterze religijnym w Polsce.

EN

All the liturgical assemblies are characterized by a large group of people meeting in order to practice religious worship, which is to strengthen faith, broaden religious knowledge and reinforce the sense of spiritual community of believers. Mostly they are practiced in specially designated areas: churches, chapels, parish houses or monasteries. However, some liturgical ceremonies are celebrated outside the temples, because of the traditions, customs, liturgical norms or inability to have enough space for believers in churches or shrines. To this group they belong: processions, pilgrimages to places of worship, congregations by the statues of saints and shrines, as well as field masses. When organizing such celebrations there should be used, as appropriate, any special precautions to ensure maximum safety for all participants. The organizers of these gatherings use their own security forces, and with the help of civil service and institutions of internal security, ie. the police, fire brigade, ambulance services, which are based on their own rules, laws and regulations aimed at ensuring safety of the believers. This article contains general characteristic of principles of organizing mass events, the functioning of the Catholic Church in Poland, regulations concerning the organization of church ceremonies and description of the major events of a religious nature in Poland.

6

Fenomén nových komunit v katolické církvi a příklady z Francie

86%

Mucha P.

Studia theologica

|

2016

|

tom 4

151-171

EN

This article explores the phenomenon of new communities within the Catholic Church. Particular attention is paid to communities that originated in France during the 20th century. The aim is to provide a basic reflection of this issue which has not yet been systematically studied. The article reflects the theological significance of the new communities, particularly in relation to the Second Vatican Council. It also addresses the terminology and temporal definition of the phenomenon. It consequently reflects on the context of the French church and society, as well as certain critical aspects of these new communities. The last section outlines a basic classification of these communities that was created according to the main characteristics of their spirituality, as well as a brief overview of the most significant communities. The article concludes with suggestions for further theological research on the phenomenon.

7

Právní omezení v udělování svátosti smíření v CCEO a CIC

72%

Němec D.

Studia theologica

|

2016

|

tom 4

83-110

EN

The article deals with the historical development and current form of legal restrictions for confessors in the administration of the sacrament of penance in the Catholic Church, and specifically in relation to the indiction of the extraordinary jubilee of mercy (2015–2016) by Pope Francis. It summarizes the evolution of the canonical regulation in the Christian East and West, particularly with regard to (re)codification of canon law in the 20th century, and indicates the original version and Czech translation of fundamental texts which were only accessible with difficulties and little known. It emphasizes the clarification of the distinction reserved for sins because of their nature (ratione sui) and because of censures (ratione censurae). It analyzes, explains and evaluates upon this basis the extraordinary faculties granted to confessors in the Czech Republic decades ago. The author finally presents his personal reflections and suggestions for future legislation (de lege ferenda) and for Christian practice, with an emphasis on the social dimension of personal sins and on the reactions of the Church to them.

8

Drzwi Płockie i portret ich mecenasa

72%

Tymińska A.

|

2016

|

tom 8

s. 231-244

PL

Tematem artykułu jest osoba Aleksandra z Malonne, biskupa płockiego oraz jego pozycja w polskiej oraz europejskiej hierarchii kościelnej XII wieku, zwłaszcza w kontekście jego relacji z Wichmannem z Magdeburga. Badanie opiera się głównie na podstawie ikonograficznej analizy wizerunków ich obu na Drzwiach Płockich.

EN

Article concerns the person of Alexander of Malonne, bishop of Płock and his position in Polish and European ecclesiastical system of the XII century, especially in the context of his relations with Wichmann of Magdeburg. The research is based mainly on the iconographical analysis of images of those both bishops included on the Płock Doors.

9

Heschel’s Disciples on Jewish-Christian Dialogue and Pope John Paul II

72%

Ronen S.

|

2018

|

nr 2

201-211

EN

The article presents the conception of interreligious dialogue developed by Abraham Joshua Heschel in his legendary text No Religion Is an Island. Then, it illustrates the approach to this issue by the next generation of Jewish thinkers, Heschel’s disciples, Harold Kasimow and Byron Sherwin. Another interesting Heschel’s disciple is Alon Goshen-Gottstein who takes a step further in his explicating interfaith dialogue. The last part of the article analyses the understanding of Kasimow and Sherwin of the thought and deeds of Pope John Paul II in the field of interreligious dialogue, and especially, in the attitude of the Catholic Church toward Jews.

10

Právní stránka Husova procesu

72%

Němec D.

Studia theologica

|

2015

|

tom 4

207-219

EN

The contribution deals with the canonical aspects of the Jan Hus’ trial (or more likely of the trials). It is based on a short description of trial procedures on the level of the Archdiocese of Prague up until 1410, on the level of the Papal court from 1410 to 1414 and on the Council of Constance in 1414 and 1415. It targets frequent violations of the canonical procedural norms committed by all concerned parties with the only exception being the council of Constance. It is directed at the principal questions connected with the procedural norms as well as with the personage of Jan Hus and his adversaries, to what degree they can be inspirational for the present-day situation.

11

Význam svátečního, zvláště nedělního klidu z pohledu sociální nauky katolické církve

72%

Němec D.

Studia theologica

|

2015

|

tom 2

127-151

EN

The contribution deals with the concept of the social doctrine of the Catholic Church regarding feast rest, specifically Sunday rest. It arises from a short synthesis of the Biblical sciences and moral theology. It consequently provides an analysis of documents of Catholic social doctrine both on the universal level and on the particular level of the neighbouring states of the Czech and Slovak Republic in Central Europe and suggests practical conclusions including the juridical dimension on the basis of a synthetic summary.

12

Zarys dziejów miłosierdzia w Kościele katolickim

58%

Pelczar J. S.

Pieniądze i Więź

|

2016

|

tom 19

|

nr 4(73)

36-66

PL

W kolejnej (41) części Biblioteki Myśli Spółdzielczej przypominamy fragmenty publikacji św. Józefa Stanisława Pelczara pt. „Zarys dziejów miłosierdzia w Kościele katolickim”, wydanej nakładem autora w Krakowie w 1916 roku.

EN

In the next (41st) part of the Cooperative Thought Library we remind excerpts from the saint Jozef Stanislaw Pelczar’s book entitled ”Outline of the history of charity in the Catholic Church," published by the Author in Krakow in 1916.

13

Spolupútnici druhej polovice 20. stornia - sv. Ján Pavol II. a Boží služobník Štefan Wyszyński

58%

Jurko J.

Nurt SVD

|

2015

|

nr 1

24-40

EN

In the history of the Church of the 20th century, there are characters inscribed in letters of gold not only in the history of the local church, but the universal one as well. Among them can be included two great Poles, giants fighting for the freedom of the Church – Cardinal Stefan Wyszyński and Pope John Paul II. John Paul II gave Cardinal Stefan Wyszyński a by-name – the “Primate of the Millennium”, because during the years of political enslavement of Poland he proved to be a staunch pastor, spiritual and moral authority for the millions of Catholics. Despite the communist dictatorship, Cardinal Wyszyński was considered as a “statesman” – personality endowed with the charism of a leader and the ability to make an objective assessment of the situation. He was faithful to the Gospel, the Church and the homeland. He had a great devotion to Mary, whom he entrusted the fate of the country and the Church. His spirituality was a factor in mobilising the Polish society of believers to the uncompromising fidelity to the Christian roots in Eastern Europe. At his side formed his character and spiritual profile the future Pope John Paul II, who introduced the Church into the new millennium.

PL

W historii Kościoła XX wieku istnieją postaci, które zapisały się złotymi zgłoskami nie tylko w dziejach Kościoła lokalnego, ale i powszechnego. Można do nich zaliczyć dwóch wielkich Polaków, gigantów walki o wolność Kościoła – kardynała Stefana Wyszyńskiego i papieża Jana Pawła II. Jan Paweł II nadał kardynałowi Stefanowi Wyszyńskiemu przydomek „Prymasa Tysiąclecia”, ponieważ w latach politycznego zniewolenia Polski okazał się niezłomnym duszpasterzem, autorytetem duchowym i moralnym dla milionów katolików. Dzięki swojej postawie i nauczaniu kardynał Wyszyński uznany został za „męża stanu” – osobowość obdarzoną charyzmatem przywódcy i zdolnością obiektywnej oceny przyszłości. Był wierny Ewangelii, Kościołowi i Ojczyźnie. Miał wielkie nabożeństwo do Maryi, której zawierzył losy Ojczyzny i Kościoła. Jego duchowość okazała się czynnikiem mobilizującym polskie społeczeństwo wierzących do bezkompromisowej wierności chrześcijańskim korzeniom Europy Wschodniej. Przy jego boku kształtował swój charakter i duchowy profil przyszły papież Jan Paweł II, który wprowadził Kościół w nowe tysiąclecie.

14

Transseksualizm z perspektywy eklezjalnej

58%

Wróbel SCJ J.

Family Forum

|

2016

|

nr 6

113-136

EN

The article addresses the issue of transsexualism from the point of view of the fundamental aspects of the life of the ecclesial community. Although the Church has not published an extensive document concerning this topic, it has referred to this problem both directly and indirectly. Sex change has been twice referred to in the context of genderism by Pope Francis and directly with the reference to transsexualism by various dicasteries of the Holy See in several notes. On the other hand, the attitude of the Church toward the discussed problem arises indirectly from its teachings on human sexuality. In general, the Church is of the opinion that formal or surgical sex change does not alter the actual sex of a person. Further, the Author focuses on the problem of transsexualism in terms of baptism, ordination, marriage, and religious vows. From the teachings of the Church it arises that a transsexual person cannot be denied baptism before a sex change. After a sex change, baptism assumes the conversion of such a person, their acceptance of the teachings of the Church on this matter, as well as – bearing in mind social relationships based on truth – their return to their original sex in terms of their identity and sex registered at birth, as it is impossible to restore their original sex after it has been surgically reassigned. The Church is also of the opinion that a transsexual person feeling strong disapproval of his or her phenotypic and genital sex cannot enter into matrimony, be ordained, or make any religious vows. Aside from the previously emphasized decisive importance of the original sex of a transsexual person for these forms of life as well as for social and ecclesial roles, other arguments are involved, such as disapproval of one’s own sex, the inability to control one’s sex, sexual self-identification disorders and lability, narcissistic inclinations, problems with building harmonious interpersonal relationships based on truth, as well as the inability of two persons to physically unite in the moral and canonical context, where either one or both of them have undergone a surgical sex change.

PL

Artykuł traktuje o transseksualizmie z perspektywy fundamentalnych aspektów życia wspólnoty eklezjalnej. Chociaż Kościół nie wydał na ten temat szerokiego dokumentu, to jednak odniósł się do tego problemu bezpośrednio i pośrednio. Bezpośrednio do kwestii zmiany płci w kontekście genderyzmu odniósł się dwa razy papież Franciszek, a wprost w odniesieniu do transseksualizmu różne dykasterie Stolicy Apostolskiej w kilku stanowiskach. Pośrednio stosunek Kościoła do omawianej problematyki wynika z jego nauczania na temat ludzkiej płciowości. Kościół stoi na stanowisku, iż metrykalna czy chirurgiczna zmiana płci nie zmienia faktycznej płci osoby. W dalszych analizach Autor skupił swoją uwagę na problematyce transseksualizmu rozpatrywanej z perspektywy chrztu św., święceń, małżeństwa i życia zakonnego. Z nauczania Kościoła wynika, że osobie transseksualnej przed zmianą płci nie można odmówić chrztu św. Po zmianie płci chrzest zakłada nawrócenie takiej osoby, pełne przyjęcie nauczania Kościoła w tej materii oraz, mając na uwadze relacje społeczne w prawdzie, powrót do płci pierwotnej w wymiarach podmiotowych i metrykalnych, jako że niemożliwe jest przywrócenie pierwotnej płci w przypadku chirurgicznej jej zmiany. Kościół reprezentuje też stanowisko, że osoba transseksualna intensywnie przeżywająca dezaprobatę dla swojej płci fenotypowo-genitalnej zasadniczo nie może zawrzeć związku małżeńskiego, przystąpić do święceń i do życia zakonnego. Oprócz podkreślonego już decydującego znaczenia pierwotnej płci osoby transseksualnej dla tych form życia i ról społeczno-eklezjalnych, w grę wchodzą też dalsze racje, jak między innymi, dezaprobata dla własnej płci, brak zdolności do panowania nad własną płcią, zakłócona i labilna autoidentyfikacja płciowa, skłonności narcystyczne, problemy w budowaniu harmonijnych relacji interpersonalnych opartych na prawdzie, a także niezdolność do integralnego zjednoczenia cielesnego w rozumieniu moralnym i kanonicznym dwóch osób, z których jedna lub obydwie są po chirurgicznej zmianie płci.

15

Chrzest, miłosierdzie i rozwój społecznych instytucji finansowych w Polsce

51%

Ossowski J.

Pieniądze i Więź

|

2016

|

tom 19

|

nr 4(73)

7-20

PL

Autor przedstawia w dużym skrócie problemy związane z rozwojem pomocowych i samopomocowych instytucji w Polsce, poczynając od wczesnych form świadczenia pomocy i wsparcia najuboższym, skończywszy na XIX i XX-wiecznych komunalnych kasach oszczędności oraz spółdzielniach finansowych (tj. kasach Stefczyka, bankach ludowych). Pretekstem do spojrzenia na 1000-letnie dzieje społecznych instytucji finansowych jest obchodzona w tym roku 1050. rocznica Chrztu Polski, ale także inne rocznice, m.in. 440. założenia Fundacji Taniego Kredytu w Ostrołęce i Banku Pobożnego w Wilnie, 250. powstania Republiki Pawłowskiej oraz 200. powołania Hrubieszowskiego Towarzystwa Rolniczego – uważanego za pierwszą polską spółdzielnię. Artykuł podkreśla fenomen powstawania tych i innych organizacji samopomocowych z rozwojem chrześcijaństwa, zwłaszcza ewangelicznego nakazu czynienia miłosierdzia, idei braterstwa, dobra wspólnego, mutualizmu chrześcijańskiego. Artykuł stanowi nieco zmieniony Wstęp do książki „Społeczne instytucje oszczędności i kredytu w Polsce do 1939 roku”, która ukaże się wkrótce nakładem Spółdzielczego Instytutu Naukowego.

EN

The author presents in a nutshell the issues associated with the development of aid and self-help institutions in Poland, starting with the early forms of the provision of assistance and support to the poorest, ending on the nineteenth and twentieth-century municipal savings banks and financial cooperatives (ie. the Stefczyk’s credit unions, folk banks). The pretext to look at a 1000-years’ history of social financial institutions is the 1050th anniversary of christening of Poland celebrated this year, but also other anniversaries, among others 440th of the establishment of the Foundation of Cheap Credit in Ostroleka and Pious Bank in Vilnius, 250th of the foundation of the Pawlow’s Republic and 200th of creating Hrubieszow’s Agricultural Society – considered to be the first Polish cooperative. The article highlights the phenomenon of formation of these and other self-help organizations along with the development of Christianity, especially evangelical injunction of mercy, the idea of brotherhood, common good, Christian mutualism. The article is a slightly revised Preface to the book "Social savings and loan institutions in Poland until 1939”, which will be released shortly by the Cooperative Research Institute.

16

Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Iławie w XIX i I poł. XX w.

44%

Jodkowski M.

Studia Gdańskie

|

2012

|

nr 31

195-207

PL

Kamień węgielny pod nowy obiekt sakralny w Iławie został położony 27 czerwca 1858 r., a jego poświęcenie – 31 maja 1860 r. Iławską placówkę duszpasterską podniesiono do rangi parai 24 grudnia 1860 r. Dwa lata później erygowano we wspomnianej miejscowości prywatną szkołę katolicką. Dom paraalny wybudowano w latach 1866‒1867. Kościół w stylu modernistycznym wzniesiono w latach 1931‒1933. W 1861 r. mieszkało w Iławie 241 katolików, natomiast w 1879 r. do parai należało 840 osób. Na początku lat trzydziestych XX w. w parai mieszkało 2,4 tys. katolików. W 1877 r. kapitał erekcyjny parai wynosił 4 531,61 marek, natomiast tzw. kapitał proboszczowski – 11 506,30 marek.

EN

In the middle of the 19th century, a large part of the soldiers deployed in Iława came from Catholic regions of Germany. Catholic services for them were celebrated by a military chaplain. From 1856, the rector of Radomno celebrated Masses in Iława eight times a year in a rented room. The foundation stone of the new religious building was laid on 27th June 1858, and it was consecrated on 31st May 1860. The pastoral institution in Iława, which belonged to the Bishopric of Culm, was upgraded to a parish on 24th December 1860. Two years later, in the said town, a Catholic school was erected, which initially educated 33 children. The new parish house was built in the years 1866‒1867. Projects of a new temple were created in July 1914, but the First World War made it impossible to carry out the investment. The plans of building a new church were reconsidered in the second half of the 1920s. The church in the modernist style was erected in the years 1931‒1933. In 1861, 241 Catholics lived in Iława, whereas in 1879, 940 people belonged to the said parish. In 1902, the number of worshippers increased to 1534, and at the beginning of the 1930s, 2400 Catholics lived in the parish. In 1877, the foundation capital of the parish amounted to 4 531.61 marks, and the so-called rector’s capital – 11 506.30 marks.