Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Zastosowanie kordu tekstylnego z recyklingu opon jako sorbentu toluenu

100%

Banaszkiewicz K. , Marcinkowski T. A. , Pasiecznik I. , Sobianowska-Turek A. , Wierzbicka W.

Przemysł Chemiczny

|

2019

|

tom T. 98, nr 2

283--287

PL

Badano możliwość zastosowania kordu tekstylnego z recyklingu opon jako taniego sorbentu lotnych związków organicznych (LZO). Kord tekstylny (KT) jest materiałem składającym się z włókien polimerowych silnie zanieczyszczonych drobnymi cząstkami gumy. W doświadczeniach glebę skażoną toluenem stabilizowano cementem portlandzkim lub hutniczym z dodatkiem różnych ilości KT. Efektywność procesu oceniano na podstawie analizy stopnia zmniejszenia średniego stężenia toluenu nad mieszaniną reakcyjną w trakcie procesu chemicznego zestalania gleby. Badania nie wykazały istotnego wpływu rodzaju spoiwa wiążącego na przebieg tego procesu oraz stopień emisji analizowanego rozpuszczalnika. Wprowadzenie KT do mieszanin glebowo-cementowych spowodowało zmniejszenie średniego stężenia toluenu w zakresie 14-36% dla mieszanin na bazie cementu portlandzkiego oraz 17-34% dla mieszanin na bazie cementu hutniczego. Zaobserwowano spadek dynamiki emisji oraz maksymalnego chwilowego stężenia toluenu wraz ze wzrostem udziału KT. Pomiary wytrzymałości na ściskanie potwierdziły bezpośredni wpływ rodzaju zastosowanego spoiwa oraz dawki KT na parametry mechaniczne produktów.

EN

Eight soil-concrete mixts. contaminated with PhMe 0.044% by mass and contg. recycled tire polymer fibers (RTPF) 0, 2.5, 5 or 10% by mass were prepd. The PhMe emission during soil solidification was measured. The advantageous effect of using RTPF as a PhMe sorbent in soil remediation was confirmed. Compressive strength of solidified samples of soil was detd. and a unfavorable influence of RTPF on the mech. parameters of the tested composites was found.

2

Textile Fiber Identification Using Near-Infrared Spectroscopy and Pattern Recognition

100%

Zhou J. , Yu L. , Ding Q. , Wang R.

Autex Research Journal

|

2019

|

tom Vol. 19, no. 2

201--209

EN

Fibers are raw materials used for manufacturing yarns and fabrics, and their properties are closely related to the performances of their derivatives. It is indispensable to implement fiber identification in analyzing textile raw materials. In this paper, seven common fibers, including cotton, tencel, wool, cashmere, polyethylene terephthalate (PET), polylactic acid (PLA), and polypropylene (PP), were prepared. After analyzing the merits and demerits of the current methods used to identify fibers, near-infrared (NIR) spectroscopy was used owing to its significant superiorities, the foremost of which is it can capture the tiny information differences in chemical compositions and morphological features to display the characteristic spectral curve of each fiber. First, the fibers’ spectra were collected, and then, the relationships between the vibrations of characteristic chemical groups and the corresponding wavelengths were researched to organize a spectral information library that would be beneficial to achieve quick identification and classification. Finally, to achieve intelligent detection, pattern recognition approaches, including principal component analysis (PCA) (used to extract information of interest), soft independent modeling of class analogy (SIMCA), and linear discrimination analysis (LDA) (defined using two classifiers), assisted in accomplishing fiber identification. The experimental results – obtained by combining PCA and SIMCA – displayed that five of seven target fibers, namely, cotton, tencel, PP, PLA, and PET, were distributed with 100% recognition rate and 100% rejection rate, but wool and cashmere fibers yielded confusing results and led to relatively low recognition rate because of the high proportion of similarities between these two fibers. Therefore, the six spectral bands of interest unique to wool and cashmere fibers were selected, and the absorbance intensities were imported into the classifier LDA, where wool and cashmere were group-distributed in two different regions with 100% recognition rate. Consequently, the seven target fibers were accurately and quickly distinguished by the NIR method to guide the fiber identification of textile materials.

3

Ocena możliwości zastosowania procesu zestalania chemicznego do unieszkodliwiania gleby zanieczyszczonej toluenem

60%

Banaszkiewicz K. P. , Pasiecznik I.

Ochrona Środowiska

|

2017

|

tom Vol. 39, nr 3

41--46

EN

Chemical solidification is an established technology used in treatment of inorganic wastes contaminated mainly with trace metals (Cd, Cu, Zn, Ni, Pb). During this process, metal ions are chemically bound to hydration products of cement. In case of organic compounds, particularly volatile organic compounds (VOCs), the solidification technology has some limitations. Volatilization of VOCs during mechanical mixing of individual components of the binding mixture is a major problem. With this in mind, applicability of the technology for treatment of sandy soil contaminated with toluene was assessed in laboratory tests. Three binding (solidifying) Portland cementbased (CEM I 42.5 R) formulations, additionally supplemented with diatomaceous earth and textile fibers of high waste-rubber content were tested for soil solidification. These additional components acted as adsorbents to reduce the toluene evaporation. In the course of treatment, emission of all the gaseous contaminants was monitored. Influence of the binding (solidifying) mixture composition on toluene emission was evaluated based on the momentary toluene concentrations monitored above the surface of the reactive mixture using flame-ionization detector. The research results confirmed beneficial effect of hermetization of the contaminated soil using Portland cement. Introduction of cement equivalent to 50% of the soil weight resulted in the reduction of total toluene emission by over 26%. The cement-based mixtures containing diatomaceous earth or textile fibers gave higher results (27–45%).

PL

Stabilizacja/zestalanie jest powszechnie stosowanym procesem do unieszkodliwiania odpadów mineralnych, głównie zanieczyszczonych metalami śladowymi. W procesie tym jony metali są chemicznie wiązane z produktami hydratacji cementu. W przypadku zanieczyszczeń organicznych, w szczególności lotnych związków organicznych, technologia stabilizacji/zestalania ma pewne ograniczenia. Największy problem stanowi uwalnianie lotnych związków organicznych w trakcie mechanicznego mieszania poszczególnych składników mieszaniny wiążącej. Mając to na uwadze, w testach laboratoryjnych oceniono możliwość zastosowania tej technologii do unieszkodliwiania gleby piaszczystej zanieczyszczonej toluenem. Do stabilizacji/zestalania takiej gleby zastosowano trzy mieszaniny wiążące (zestalające) na bazie cementu portlandzkiego (CEM I 42,5 R), zawierające ponadto ziemię okrzemkową lub kord tekstylny z dużą ilości odpadowej gumy z opon. Te dodatkowe składniki pełniły rolę adsorbentów ograniczających emisję toluenu. W trakcie procesu prowadzono monitoring emitowanych zanieczyszczeń gazowych. Ocenę wpływu składu mieszaniny wiążącej (zestalającej) na emisję toluenu przeprowadzono na podstawie analizy stężeń chwilowych C7H8 zarejestrowanych detektorem płomieniowo-jonizacyjnym nad powierzchnią mieszaniny reakcyjnej. Wyniki badań potwierdziły korzystny wpływ hermetyzacji zanieczyszczonej gleby z użyciem cementu portlandzkiego. Zastosowanie cementu w ilości 50% masy gleby zmniejszyło całkowitą emisję toluenu o ponad 26%. Podobne efekty uzyskano stosując cement z dodatkiem ziemi okrzemkowej lub kordu tekstylnego.